η αλλοίωση του ακαδημαϊκού συστήματος διοίκησης

Πανεπιστήμια επιστρέφουν ως απαράδεκτες τις προτάσεις της κυβέρνησης

Στεφανάκου Π.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 24/10/2010

Της Πίκιας Στεφανάκου

Ένα καθαρό "Όχι" λαμβάνει η κυβέρνηση από τα πανεπιστήμια ως απάντηση στις σχεδιαζόμενες αλλαγές. Με όποια μορφή κι αν παρουσιάζονται οι αλλαγές, ό,τι χτένισμα κι αν έγινε στο κείμενο διαβούλευσης, η ουσία είναι η ίδια. Η κυβέρνηση θέλει να πάρει τη διοίκηση από τα χέρια των δημοκρατικά εκλεγμένων ακαδημαϊκών οργάνων προκειμένου να επιβάλει στα πανεπιστήμια επιχειρηματικούς κανόνες λειτουργίας. Επιπλέον, μέσω της αλλαγής του μοντέλου διοίκησης, θεωρεί ότι θα πετύχει απαλλαγή από τη συνταγματική της υποχρέωση να χρηματοδοτεί χωρίς όρους και υποχρεώσεις την ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας.

Σύγκλητοι μεγάλων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας, το καθένα με διαφορετικά χαρακτηριστικά, βγαίνουν μπροστά και επιστρέφουν ως απαράδεκτες τις κυβερνητικές προτάσεις. Μέχρι την Παρασκευή, είχαν πάρει θέση το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, η πρυτανική αρχή του Πανεπιστημίου Πατρών, η Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, το Φυσικό του Πανεπιστημίου Αθηνών. Και είναι μόνο η αρχή. Την ίδια ώρα, οι άγριες περικοπές στους προϋπολογισμούς όλων των ιδρυμάτων ανοίγουν ένα ακόμα πεδίο σύγκρουσης των πανεπιστημίων με το υπουργείο Παιδείας. Κεντρικά αλλά και περιφερειακά ιδρύματα της χώρας καλούν την κυβέρνηση να εξαιρέσει τα πανεπιστήμια από το μνημόνιο περικοπών και να τα αντιμετωπίσει σύμφωνα με τις δηλώσεις της: ως μοχλούς ανάπτυξης.

Μέχρι στιγμής η λίστα των αντιδράσεων έχει ως εξής:

Προσχηματικός διάλογος

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο: Η Σύγκλητος θεωρεί ότι οι μεταρρυθμιστικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, η απαξίωση και η ταπείνωση του δημόσιου πανεπιστημίου και των λειτουργών του έχουν ως στόχο να πλήξουν τον δημόσιο χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, να συρρικνώσουν περαιτέρω την κρατική χρηματοδότηση και να προλειάνουν το έδαφος για ιδιωτικά ΑΕΙ. Επιπλέον το προσκλητήριο κείμενο του διαλόγου είναι προκλητικό στις ισοπεδωτικές γενικεύσεις και αστήρικτες καταγγελίες του. Η Σύγκλητος του ΕΜΠ πιστεύει ότι καμία μεταρρύθμιση δεν μπορεί ούτε να σχεδιαστεί, ούτε να εφαρμοστεί αν δεν στηριχτεί στις δυνάμεις του πανεπιστημίου και στις αποφάσεις των συλλογικών του οργάνων. Με βάση τα παραπάνω, το ΕΜΠ θεωρεί προσχηματικό τον διάλογο και επιφυλάσσεται για τη συμμετοχή του σε αυτόν.

Προαπαιτούμενο η ακαδημαϊκή αυτονομία

Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Η Σύγλητος του ιδρύματος επισημαίνει ότι οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν διορθώνουν τις υφιστάμενες δυσλειτουργίες του Πανεπιστημίου, ούτε συντελούν στη βελτίωση του παρεχόμενου επιπέδου σπουδών και της ερευνητικής διαδικασίας. Η ακαδημαϊκή αυτονομία, η συμμετοχική διοίκηση, το πανεπιστημιακό άσυλο, δεν είναι απλές διαδικασίες, ξέχωρες από τους σκοπούς του πανεπιστημίου. Αποτελούν τους όρους και τις αναγκαίες συνθήκες για την ανάπτυξη της έρευνας και της διδασκαλίας. Ο διάλογος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι υπόθεση πρωτίστως της ακαδημαϊκής κοινότητας με τη συμμετοχή φυσικά της πολιτείας και της κοινωνίας. Για να αναπτυχθεί όμως η αμοιβαία εμπιστοσύνη και συναίνεση που προ-απαιτούνται για ένα διάλογο χωρίς εντάσεις, θα πρέπει να προφυλαχθεί η ακαδημαϊκή ηρεμία και να προσεχθεί η θεματολογία. Ο διάλογος δεν θα πρέπει να επικεντρωθεί: στην αλλοίωση του ακαδημαϊκού συστήματος διοίκησης, των εργασιακών και μισθολογικών συνθηκών των εργαζομένων στο πανεπιστήμιο και της ακαδημαϊκής αντιστοίχισης των Τμημάτων με τα Προγράμματα Σπουδών.

Η Σύγκλητος και μόνον η Σύγκλητος

Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας: Η Σύγκλητος του ιδρύματος θέτει τους βασικούς άξονες για μια δημόσια παραγωγική συζήτηση ως εξής: Κατοχύρωση της αυτοτέλειας και του αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων και διατήρηση του ρόλου της Συγκλήτου ως του ανώτατου οργάνου το οποίο αποφασίζει για όλα τα θέματα της λειτουργίας και της διοίκησής του. Διασφάλιση της οικονομικής του βιωσιμότητας με ένα σταθερό πρόγραμμα χρηματοδότησης με τετραετή διάρκεια. Η όποια χωροταξική αναδιάρθρωση οφείλει να έχει τη σύμφωνη γνώμη της Συγκλήτου του κάθε ιδρύματος. Προϋπόθεση για έναν ειλικρινή διάλογο είναι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου να αναγνωρίσει την αξία και το έργο που επιτελείται στο δημόσιο πανεπιστήμιο και να σταματήσει τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς που έχουν προφανή στόχο να προκαταλάβουν για μεθοδευμένες ήδη παρεμβάσεις χωρίς τη συμμετοχή των εκλεγμένων εκπροσώπων του.

Πανεπιστήμιο Πάτρας: Η πρυτανική αρχή του ιδρύματος θεωρεί ότι οι προθέσεις του υπουργείου Παιδείας για την ανώτατη εκπαίδευση εντάσσονται στο πλαίσιο των μέτρων που έχει λάβει η κυβέρνηση σε όλους τους τομείς της κοινωνικής καθημερινότητας με περικοπές μισθών, ασφαλιστικών αλλά και κοινωνικών δικαιωμάτων. Η τακτική συκοφάντησης του δημόσιου πανεπιστημίου δυναμιτίζει οποιαδήποτε δυνατότητα επικοινωνίας. Η ακαδημαϊκή αυτονομία, η αυτοτέλεια και η αυτοδιοίκηση, το πανεπιστημιακό άσυλο είναι συναγματικές συνιστώσες του δημόσιου πανεπιστημίου. Αποτελούν τις προϋποθέσεις για να μπορέσουν τα πανεπιστήμια να ανιχνεύσουν και να χαράξουν τη δική τους πορεία.

Προσοχή στο τέρας

Η Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ: Δεν προσέρχεται στο διάλογο για την ανώτατη εκπαίδευση γιατί δεν συντρέχει καμιά από τις προϋποθέσεις διαλόγου. Όπως επισημαίνεται στο σχετικό ψήφισμα, η υπουργός Παιδείας βάζει στόχο της το DNA των πανεπιστημίων -μια επέμβαση που ως γνωστόν μπορεί στη φύση να γεννά τέρατα. Το πνεύμα των προτεινόμενων αλλαγών, παρά την πρόχειρη και ανεπεξέργαστη διατύπωσή τους, είναι ενιαίο και σαφές: έχει στόχο την πλήρη αντικατάσταση της αυτοδιοικούμενης δωρεάν δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης από αντιδημοκρατικά εκπαιδευτήρια κατάρτισης χωρίς δημόσια χρηματοδότηση, χωρίς αξιοπρεπείς δασκάλους, με φοιτητές χωρίς λόγο, δικαιώματα και οικονομική στήριξη, με πτυχία χωρίς επαγγελματικό και μορφωτικό αντίκρισμα.

Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών: Η Γενική Συνέλευση του Τμήματος θεωρεί ότι η εφαρμογή των κυβερνητικών προτάσεων θα αλλάξουν δραματικά τον ρόλο των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων με εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες στην εκπαίδευση, στην έρευνα, στη διοίκηση καθώς και σε κοινωνικό επίπεδο. Το Φυσικό εκφράζει κατηγορηματικά την αντίθεσή του στις προτάσεις αυτές και καλεί την κυβέρνηση να μην τις καταθέσει προς συζήτηση.

Σύγκρουση για τις περικοπές

Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης: Η Σύγκλητος διαπιστώνει την αδυναμία λειτουργίας του πανεπιστημίου μετά την περικοπή του 33% του τακτικού προϋπολογισμού, καθώς και την αναμενόμενη μείωση, μεγαλύτερη του 50%, των δημοσίων επενδύσεων. Τα κονδύλια του τακτικού προϋπολογισμού που εγκρίθηκε για τη φετινή χρονιά δεν επαρκούν ούτε για την κάλυψη των ανελαστικών δαπανών. Ζητείται από την κυβέρνηση η εξαίρεση της χρηματοδότησης της ανώτατης εκπαίδευσης από την πολιτική της λιτότητας. Μια πολιτική που στην εποχή της οικονομίας της γνώσης ανατροφοδοτεί την ύφεση και θέτει φραγμούς στην εφαρμογή ενός νέου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης για τη χώρα.

Πανεπιστήμιο Αιγαίου: Η πρόσφατη εγκύκλιος που επιβάλλει μείωση του προϋπολογισμού κατά 30% καταστρατηγώντας παντελώς και σε ακραίο βαθμό τον τετραετή προγραμματισμό που μόλις πέρυσι συμφωνήθηκε, απειλεί τη λειτουργία του ιδρύματος και την ουσιαστική του ύπαρξη στην κοινωνία του Αιγαίου. Αν η πολιτεία αντιλαμβάνεται τη σημασία της Ανώτατης Παιδείας και ιδιαίτερα τον ρόλο της για την έξοδο από την κρίση, θα πρέπει κατ' ελάχιστον να διατηρήσει τη χρηματοδότηση της παιδείας στα προ της κρίσης ποσοστά επί του ΑΕΠ, και να επιχειρήσει μεθοδικά να υλοποιήσει τον στόχο του 7% επί του ΑΕΠ.

Αστακός

Tου Φώτη Κόλλια

Αστακός: Ποιοί και γιατί υπονόμευσαν την επένδυση από την αρχή

Δύο μήνες προτού ανακοινωθεί το ναυάγιο της μεγάλης επένδυσης στον Αστακό, οι εμπλεκόμενοι είχαν αποφασίσει να κατασκευάσουν μόνο τη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής, ισχύος 1.100 MW, και όχι τον τερματικό σταθμό αποθήκευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LPG).

Την κουτσουρεμένη επένδυση γνώριζαν κάποιοι στον Αστακό και γι’ αυτό δήλωναν πως θα δημιουργηθούν πολύ λιγότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις. Αλλά ακόμα και αυτή η πολύ μικρότερη επένδυση συναντούσε την αδιαφορία ορισμένων υπηρεσιακών παραγόντων, οι οποίοι απέφευγαν να απαντήσουν στις συνεχείς ερωτήσεις της κοινοπραξίας για το αν θα εγκρίνουν τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Ανευθυνότητα

Επειδή δεν έλαβαν απάντηση (θετική ή αρνητική), οι υπεύθυνοι του έργου ουδέποτε κατέθεσαν τη σχετική μελέτη και στο τέλος το επενδυτικό σχήμα διαλύθηκε. Τελικώς το μείγμα της «ελληνικής καπατσοσύνης» (από ορισμένους εταίρους του σχήματος που θριαμβολογούσαν και φούσκωναν τα στοιχεία της επένδυσης προτού λάβουν τις εγκρίσεις), της οικολογικής υποκρισίας, της γραφειοκρατίας και των μικρών ή μεγάλων συμφερόντων αποδείχθηκε περισσότερο εκρηκτικό από το LPG το οποίο υποτίθεται πως θα εξαφάνιζε από το χάρτη τη μισή Αιτωλοακαρνανία.

Έτσι η κυβέρνηση βρέθηκε στη γωνία καθώς τις ίδιες ημέρες που συζητούνταν στη Βουλή το σχέδιο νόμου για το fast track, ο μηχανισμός για την επιτάχυνση μεγάλων επενδύσεων, ναυαγούσε το σημαντικότερο σχέδιο που εξαγγέλθηκε επί των ημερών της.

Και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, η επένδυση των 3,2 δισ. δεν ήταν του Κατάρ! Από την αίτηση που είχε κατατεθεί στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) για το σταθμό ηλεκτροπαραγωγής προέκυπτε πως εξέχοντα ρόλο είχαν οι παλαιστινιακές οικογένειες Sabbagh και Khoury, οι οποίες συμμετείχαν με 33% μέσω της εταιρείας S&K SAL. Οι δύο οικογένειες ελέγχουν τον κατασκευαστικό κολοσσό Consolidated Contractors Corp. (CCC) ο οποίος εδρεύει στην Αθήνα και κυριαρχεί στις αγορές της Μέσης Ανατολής.

Την ίδια ώρα που κάποιοι στην κυβέρνηση μιλούσαν για επένδυση του Κατάρ στον Αστακό, το άλλο 33% θα το κατείχε η γερμανική εταιρεία Rosebud -θυγατρική (;) αμερικανικής επιχείρησης- που εκπροσωπείται από τον κ. Ι. Αντωνιάδη - Σπορίδη.

Πολλοί είχαν αναρωτηθεί πώς η άγνωστη Rosebud είχε καταφέρει να συνεταιριστεί με παγκόσμιους κολοσσούς όπως τους ιδιοκτήτες της CCC και τις δύο εταιρείες του Κατάρ (QatarPetroleumInternational, QatarElectricity and Water Company) που θα είχαν το υπόλοιπο 33%. Όλα δείχνουν πως η Rosebud δεν πρόσφερε μόνο τεχνολογία για παραγωγή βιοκαυσίμων, αλλά και πολιτικές διασυνδέσεις με παράγοντες της περιοχής και της κυβέρνησης. Η διοίκηση της Rosebud ήταν αυτή που ανέτρεψε τους αρχικούς κυβερνητικούς ισχυρισμούς για τις αιτίες του ναυαγίου καθώς εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία τα φόρτωνε όλα στην S&K SAL. Αρχικά είχε διαρρεύσει (υπήρξαν και δημόσιες δηλώσεις) ως αιτία η αδυναμία συμφωνίας για πώληση του ηλεκτρικού ρεύματος στην Ιταλία.

Η Rosebud υποστήριζε πως οι Παλαιστίνιοι ήθελαν να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη απόδοση από την επένδυση και πίεζαν το Κατάρ να προμηθεύσει το φυσικό αέριο σε χαμηλότερη τιμή. Το Κατάρ δεν δέχτηκε να πωλήσει αέριο σε χαμηλότερη τιμή και το σχέδιο ναυάγησε, τουλάχιστον σύμφωνα με όσα υποστηρίζει η πλευρά του Ι. Αντωνιάδη.

Ιταλικό (;) σαμποτάζ

Όμως δεν ήταν μόνο τοπικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες αυτοί που έβαζαν τρικλοποδιές στη «φουσκωμένη» (όπως αποδείχτηκε) επένδυση του Αστακού. Κάποιοι στην ελληνική και ιταλική αγορά ενέργειας δεν έβλεπαν με καλό μάτι την είσοδο των Αράβων.

Τα ρεπορτάζ για το ναυάγιο ήταν διανθισμένα με διαρροές εκπροσώπων της ιταλικής Edison οι οποίοι υποστήριζαν πως η κοινοπραξία του Αστακού δεν είχε βρει αγοραστές του ηλεκτρικού ρεύματος στην Ιταλία. Κατά σύμπτωση, η Edison (μέσω της Elpedison, της κοινής εταιρείας με τα ΕΛΠΕ) προωθεί την κατασκευή σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στον Αστακό.

Το πάθημα έγινε μάθημα για την κυβέρνηση

Η ματαίωση της επένδυσης στον Αστακό για την κατασκευή τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου και μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ουδόλως επηρεάζει την εφαρμογή της διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Κατάρ, την οποία υπέγραψαν οι δύο χώρες στη Νέα Υόρκη πριν από περίπου ένα μήνα.

Οι αρμόδιοι υπουργοί είναι κατηγορηματικοί σε αυτό. Ο υπουργός Επικρατείας Χάρης Παμπούκης και ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις της χώρας, Σπύρος Κουβέλης, είναι απόλυτοι.

Και διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους ότι η υπόθεση του Αστακού είναι άσχετη προς το πακέτο των 5 δισ. που συμφωνήθηκε στη Ν. Υόρκη. Μάλιστα τονίζουν, ενισχύοντας την επιχειρηματολογία τους, ότι η κοινή ελληνοκαταριανή επιτροπή, η σύσταση της οποίας προβλέπεται στο μνημόνιο στρατηγικής συνεργασίας που υπέγραψαν οι δύο χώρες, συνεδρίασε χθες στην Αθήνα.

Οι δύο υπουργοί τονίζουν επίσης ότι μεταξύ των δύο θεμάτων υπάρχουν σημαντικές διαφορές.

Η επένδυση στον Αστακό, όπως αναφέρουν, ήταν μια ιδιωτική συμφωνία και επένδυση στην οποία το κράτος, η κυβέρνηση, αναμείχθηκε μόνο σε ό,τι αφορά στην επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης για την πραγματοποίηση της επένδυσης. Αντίθετα, όπως τονίζεται από κυβερνητικής πλευράς, η συμφωνία της Νέας Υόρκης είναι μια διακρατική συμφωνία. Η κυβέρνηση πάντως αιφνιδιάστηκε από την εξέλιξη.

Η εξέλιξη της υπόθεσης του Αστακού προβλημάτισε τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη, τα οποία φαίνεται ότι επανεξετάζουν τη στάση τους για παρόμοιες περιπτώσεις και προκρίνουν την υπογραφή διακρατικών συμφωνιών πριν υπάρξουν οποιεσδήποτε ιδιωτικές συμφωνίες για τόσο μεγάλες επενδύσεις.

Αυτό επιβεβαιώνει εξάλλου με δήλωσή του στην «Ισοτιμία» ο υφυπουργός Εξωτερικών Σπ. Κουβέλης αναφέροντας ότι: «… το συγκεκριμένο project ξεκίνησε ως ιδιωτική επένδυση, ως ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα, άρα ως κυβέρνηση δεν είχαμε τη δυνατότητα να παρέμβουμε και δεν πρέπει σαν κυβέρνηση να παρέμβουμε και να κατευθύνουμε τους επιχειρηματίες. Αυτό στο οποίο στοχεύουμε μέσα από το στρατηγικό σχεδιασμό που κάνουμε για τις επενδύσεις είναι οι συμφωνίες να γίνονται καταρχάς σε κρατικό επίπεδο και στη συνέχεια να ανοίγεται ο δρόμος για τη δραστηριοποίηση του ιδιωτικού τομέα».

B. Μούρτης

Τρίβουν τα χέρια τους οι ισχυροί παίκτες στην αγορά ηλεκτρισμού

ΤΑ ΧΕΡΙΑ τους τρίβουν ικανοποιημένοι επαΐοντες του χώρου για το ναυάγιο της σχεδιαζόμενης επένδυσης από την Quatar Petroleum στη Ναυτική Βιομηχανική περιοχή του Αστακού.

Από πλευράς των εταιρειών παραγωγής καυσίμων εγέρθηκαν ερωτήματα για την επιλογή ως καυσίμου του LPG (συμπιεσμένο φυσικό αέριο) σε μία μονάδα 1.100 μεγαβάτ, αλλά και για πιθανές επιδράσεις στην υφιστάμενη αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Η θετική εξέλιξη του έργου και οι χαμηλές τιμές του καυσίμου θα δημιουργούσαν άτυπα τιμές dumping, προκαλώντας ανισορροπία στην αγορά ηλεκτροπαραγωγής, όχι μόνο την ελληνική αλλά και την ευρωπαϊκή, γεγονός που οδήγησε σε πληθώρα αντιδράσεων από πλευράς των ενδιαφερομένων.

Οι ισχυροί παίκτες στην αγορά ηλεκτρισμού, είχαν εκφραστεί αρνητικά ως προς το έργο υποστηρίζοντας ότι μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο σε μορφή LPG θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα ανταγωνισμού τόσο στην εγχώρια όσο και στην ευρωπαϊκή αγορά.

Σοκ αλλά και ανακούφιση από τη ματαίωση του deal

ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΑ συναισθήματα προκάλεσε η είδηση ότι ματαιώνεται η επένδυση-μαμούθ στον τομέα της ενέργειας, που θα γινόταν στον Αστακό, στους τοπικούς άρχοντες της Αιτωλοακαρνανίας.

Το ναυάγιο της συμφωνίας με το εμιράτο του Κατάρ χαρακτηρίζεται δυσμενέστατη εξέλιξη, που τορπιλίζει την προσπάθεια να αναπτυχθεί το λιμάνι και η ευρύτερη βιομηχανική ζώνη του Αστακού, από τον νομάρχη Θύμιο Σώκο. Εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη εκφράζει στην «Ι» ο δήμαρχος του Αστακού Παναγιώτης Στάικος· ο δήμος άλλωστε γιορτάζει τη ματαίωση του deal. Η διαμάχη δημαρχίας - νομαρχίας κρατούσε αρκετό καιρό. Οι μεν μιλούσαν για έργο που δεν θα προσέφερε θέσεις εργασίας αλλά μόνο ρύπους.

Οι δε αντιμετώπιζαν την επένδυση ως προϋπόθεση για την ανάπτυξη της περιοχής. Παρά την αρχική θετική γνωμοδότηση που πήρε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, την οποία είχε καταθέσει το νομαρχιακό συμβούλιο, ο δήμος σε συνεργασία με την επιτροπή αγώνα πολιτών του Αστακού αλλά και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, καταδίκαζε το εγχείρημα.

«Ο θησαυρός ήταν άνθρακες», δήλωσε χαρακτηριστικά στην «Ι» ο δήμαρχος Παναγιώτης Στάικος, ο οποίος αναγνωρίζει ως μόνη σύμμαχο την υπουργό Τίνα Μπιρμπίλη και καλεί την κυβέρνηση να επενδύσει σε μονάδες χαμηλής όχλησης και σε μικρότερα ενεργειακά πρότζεκτ.

Ζητά επίσης να λειτουργήσει το Πλατυγιάλι ως εμπορικό και διαμετακομιστικό λιμάνι και να καταστεί πύλη προς τη Δύση.

Να σημειωθεί ότι το δημοτικό συμβούλιο είχε εγκρίνει αρχικά τους περιβαλλοντικούς όρους της επένδυσης φυσικού αερίου στον Αστακό, θεωρώντας ότι η επένδυση αυτή θα απασχολούσε περίπου 1.500 άτομα.

Η πραγματικότητα, σύμφωνα με τον δήμαρχο είναι ότι θα απασχολούνταν τελικά 140 άτομα, από τα οποία τα 100 θα ήταν εξειδικευμένο προσωπικό. Το χειρότερο, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι η ενέργεια δεν θα χρησιμοποιούνταν για τις εγχώριες ανάγκες, αλλά για τις ανάγκες της Ιταλίας. Επομένως στην Ελλάδα θα έμενε μόνο η ρύπανση του περιβάλλοντος.

Μιλώντας στην «Ι» λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί επίσημα ότι το έργο ματαιώνεται, ο νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας, κ. Σώκος χαρακτήρισε προφάσεις τις ενστάσεις που εγείρονται περί περιβαλλοντικής ρύπανσης, υπογραμμίζοντας ότι μόνοι χαμένοι είναι η οικονομία και η ανάπτυξη. «Ελάχιστοι γνωρίζουν τι πραγματικά υπάρχει στον Αστακό.

Πρόκειται για μια υποδομή με τεράστια δυναμική, που έπρεπε να αξιοποιηθεί για να μετατραπεί η περιοχή σε ενεργειακό κόμβο», σημείωσε ο κ. Σώκος.

Όλγα Μπαλαφούτη
http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=6&artid=88354