ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ- ΚΚΕ-

(Ξένη δημοσίευση)- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ- ΚΚΕ- Αποσπάσματα από τη συνέντευξη τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στη Θεσσαλονίκη

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Λ. Ηρακλείου 145- 142 31 ΠΕΡΙΣΣΟΣ τηλ.:210-2592163 fax: 210-2592156 e-mail: mailbox@gt.kke.gr ,



Αποσπάσματα από τη συνέντευξη τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στη Θεσσαλονίκη


Για τα εργατικά δικαιώματα και την αντεπίθεση

«Το πιο σημαντικό σύνθημα για μας είναι το «Νόμος είναι το δίκιο του Εργάτη».

Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι αυτό το σύνθημα ενοχλεί ιδιαίτερα σήμερα σε περίοδο κρίσης, όπου αυτή η κρίση όπως ξέρετε δίνει πάρα πολλές ευκαιρίες στην πλουτοκρατία να αυγατίσει τα κέρδη της και να πάρει μέτρα ούτως ώστε να εξασφαλίσει ότι τα επόμενα χρόνια η κερδοφορία θα συνεχίζεται όχι μόνο αμείωτη αλλά θα πολλαπλασιάζεται με γεωμετρική πρόοδο και η μόνη ευκαιρία που δίνει στην εργατική τάξη, στους εργατοϋπάλληλους, στη φτωχή αγροτιά, στους αυτοαπασχολούμενους, είναι η ευκαιρία συνείδησης της δύναμής τους. Διαφορετικά τα πράγματα θα έρθουν από το κακό στο χειρότερο.

Αυτό που εμάς μας καθοδηγεί καθημερινά για να σταθούμε στο πλευρό των εργατοϋπαλλήλων της «Αμάσα» της «Στιμπεθερμ», των εργαζομένων στο καζίνο, στο εμπόριο, στις βιομηχανικές επιχειρήσεις της περιοχής της Σίνδου, είναι το εξής:

Ότι το πιο κακοπληρωμένο, το πιο φτηνό και πιο εκμεταλλευόμενο εμπόρευμα ανάμεσα σε όλα τα εμπορεύματα που υπάρχουν είναι η ικανότητα του εργατοϋπάλληλου, η ικανότητα γενικά του εργαζόμενου να παράγει εμπορεύματα, να παράγει πλούτη, το χειρότερο λοιπόν εμπόρευμα είναι η ικανότητα προς εργασία, η φτηνή εργατική δύναμη

Αυτό πρέπει να γίνει πλατιά συνείδηση σε όλους τους εργαζόμενους. Ότι μπορεί να υπάρξει κοινωνία και υπήρξε και να υπάρξει, που μπορεί να ζήσει χωρίς καπιταλιστές, χωρίς επιχειρηματίες ,αλλά χωρίς την ανθρώπινη εργατική δύναμη δεν μπορεί να υπάρχει. Όσα κεφάλαια και νάχει ένας βιομήχανος, κέρδη δεν μπορεί να βγάλει, αν δεν αγοράσει το εμπόρευμα εργατική δύναμη. Κι αυτό το εμπόρευμα - η εργατική δύναμη- έχει πολύ μεγάλη δύναμη γιατί δεν είναι ακριβώς ένα εμπράγματο εμπόρευμα. Είναι μυαλό, είναι δεξιότητες, είναι συνείδηση, είναι οπωσδήποτε ανθρώπινες ανάγκες.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι και πριν - τα τελευταία χρόνια κι ακόμα πιο πριν - αλλά ιδιαίτερα την περίοδο της κρίσης, τον πόλεμο τον δέχεται πριν απ’ όλα η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Και βεβαίως έχουμε θέσεις, προτάσεις, διεκδικήσεις για κάθε χώρο δουλειάς, για κάθε γειτονιά, γιατί κι εκεί κατοικούν εργατοϋπάλληλοι, φτωχοί αγρότες, μικροεπιχειρηματίες, έχουμε θέσεις για τον καθένα απ’ αυτούς, ωστόσο πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα:

Ότι στον πόλεμο απαντάς με πόλεμο,

στην επίθεση απαντάς με αντεπίθεση.

Δεν υπάρχει καμία άλλη λύση.

Όλα τα άλλα έχουν τη σημασία τους, αλλά δεν δημιουργούν δύναμη κρούσης.

Εμείς λοιπόν, χωρίς να παραιτούμαστε από το κι ένας εργάτης κάτι να κατακτήσει, ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι πρέπει να διαμορφωθεί αυτή την περίοδο μια πιο ισχυρή δύναμη κρούσης, να προλάβει τα χειρότερα.

Σήμερα έχουμε εργάτες πέντε μήνες, έξι μήνες απλήρωτους. Άλλοι είναι σε διαθεσιμότητα, άλλοι δουλεύουν μισή μέρα τη βδομάδα με το πιστόλι στον κρόταφο γιατί δεν πιστεύουμε ότι υπάρχει εργαζόμενος που δέχεται να υπογράψει τριήμερη σύμβαση εργασίας με λιγότερο μισθό και να του αρέσει κιόλας και να λέει κι ευχαριστώ.

Ακριβώς αυτός ο εκβιασμός που γίνεται πάνω σ' αυτούς που παίρνουν πεντακόσια εξακόσια εφτακόσια ευρώ - οχτακόσια, αυτός ο εκβιασμός είναι το μεγαλύτερο ηθικό σκάνδαλο, αυτό είναι το πραγματικό διαφθορείο. Αυτή είναι η πραγματική διαφθορά η οποία είναι κρατική, πολιτική, επίσημη, νομιμοποιημένη. Αισθανόμαστε πλήρως την ευθύνη μας και θέλουμε να αρθούμε ακόμα περισσότερο στο ύψος των απαιτήσεων, να διαμορφώσουμε μια ισχυρή δύναμη κρούσης που θα εμποδίσει τα χειρότερα. Έρχονται πολύ χειρότερα αύριο.

Γι’ αυτό, αυτό που λέμε άλλη μια φορά είναι:

Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη.

Πόλεμος στον πόλεμο

Αντεπίθεση στην επίθεση.

Δεν υπάρχει άλλη λύση.

Ξέρουμε ότι οι εργαζόμενοι αισθάνονται φόβο, όχι γιατί είναι δειλοί οι άνθρωποι, αλλά γιατί έχουν υποχρεώσεις, έχουν τα παιδιά τους, και σκέφτονται ότι ακόμα και η δουλειά των 700 ευρώ ή η προσμονή ότι θα πάρουν τα δεδουλευμένα τους κρατάει σε μια αναμονή προκειμένου να ξετυλιχθούν οι αγώνες.

Επειδή πια το πρόβλημα είναι καθολικό, δεν είναι ένα εργοστάσιο, δεν μετράει πια ο «καλός εργάτης», που δεν διαμαρτύρεται, πρέπει να υπάρχει ένα τέτοιο δυνατό κίνημα και πρέπει να υπάρχουν και πρωτοπόροι, μια ισχυρή πρωτοπορία. Και προπάντων χρειάζεται ο παραμερισμός εκείνων των συνδικαλιστικών ηγεσιών, τις οποίες το μόνο που τις ενδιαφέρει είναι η ημερομηνία εκλογών. Άλλοι για να έρθει το κόμμα τους στη κυβέρνηση, άλλοι για να μη χάσει το κόμμα τους πάρα πολύ.

Ένα πράγμα φοβόνται: τον εργατικό πόλεμο, το λαϊκό πόλεμο, τίποτα άλλο.

Πιστεύουμε ότι οι εργαζόμενοι θα πειστούν και θεωρούμε πρόκληση αυτή τη περίοδο που οξύνονται τα προβλήματα στη κεντρική πολιτική σκηνή να ασχολούνται με θέματα τα οποία, και αν «επιλυθούν» η θέση του εργαζόμενου δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ. Ποιος θα βγει πρόεδρος δημοκρατίας; Μήπως ο πρόεδρος της δημοκρατίας θα καταργήσει το πρόβλημα της «Αμάσα»; Είναι για γέλια. Μήπως θα αντιμετωπίσει την ιδιωτικοποίηση του νερού της Θεσσαλονίκης, της ΕΥΑΘ, που μετατρέπεται σε μια επιχείρηση που ενδιαφέρεται να ληστέψει τα Βαλκάνια;

Ασχολούμαστε με το περίφημο ζήτημα της διαφάνειας των οικονομικών των κομμάτων όταν έχουμε να κάνουμε με μια διαφανέστατη πολιτική, ποιος υπηρετεί ποιόν.

Δε είμαστε φυσικά υπέρ των σκανδάλων, ή της διαφθοράς των προσώπων. Δεν μπορεί να’ μαστε, γιατί σε μια τέτοια κοινωνία μπορείς να μολυνθείς κι εσύ με τη διαφθορά. Αλλά εμείς λέμε αν δεν παλέψεις την νόμιμη διεφθαρμένη πολιτική, άντε να ψάχνεις με τα δικαστήρια και τους δικαστικούς και τη δικαιοσύνη, που δεν είναι καθόλου τυφλή να στείλεις έναν στη φυλακή.


Για τη ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου:

«Θέλουμε να θίξουμε ένα εξίσου σοβαρό ζήτημα που αφορά και τον κάθε εργαζόμενο, παρότι έχει περάσει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, πέρα από τον πόλεμο των δηλώσεων στην τηλεόραση.

Πρόκειται για τη ΝΑΤΟποίηση, την επίσημη, τη νομιμοποιημένη και από την ελληνική πλευρά και από την τουρκική πλευρά, την ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου.

Ήδη διεξάγονται συνομιλίες ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, όπου καταργούνται επίσημα - γιατί μέχρι τώρα και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα είχαν δεχτεί φραστικά αλλά όχι επίσημα, καταργούνται τα σύνορα στο Αιγαίο και επομένως δεν υπάρχει θέμα παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων, ούτε οι παράνομες πτήσεις της τουρκικής ηγεσίας και οι γκρίζες ζώνες μπορούν να επικρίνονται, αφού δεν υπάρχουν σύνορα δεν υπάρχουν και γκρίζες ζώνες!

Και πάμε λοιπόν για κατάργηση των συνόρων και για τη λεγόμενη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, μια συνεκμετάλλευση που δεν θα γίνει από τους ειρηνικά διαβιούντες λαούς, που σέβεται ο ένας τα κυριαρχικά δικαιώματα του άλλου, αλλά από τους επιχειρηματίες οι οποίοι με την ιδία ευκολία τη Δευτέρα θα αγκαλιάζονται για να εκμεταλλευτούν το Αιγαίο και την άλλη μέρα μπορεί να μας καλέσουν και σε πόλεμο μεταξύ μας να χυθεί αίμα λαών όταν διαφωνήσουν.

Η υπόθεση αυτή δεν είναι καινούργια. Εμείς έχουμε καταγγείλει το ζήτημα αυτό από το 1980, όταν επί ΝΔ έγινε επανένταξη στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, που τότε δεν καθορίστηκαν τα σύνορα, τα όρια της επιχειρησιακής ευθύνης. Το καταγγείλαμε και στην πορεία γιατί και η νέα κυβέρνηση που ήρθε, του ΠΑΣΟΚ το '81, δεν προχώρησε, ενώ το είχε υποσχεθεί, στον καθορισμό των ορίων ευθύνης της κάθε χώρας. Και μιλάμε για όρια υπεράσπισης της άμυνας της χώρας. Δεν μιλάμε απλά για επιχειρηματικά συμφέροντα. Αργότερα με την αλλαγή του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ καταργήθηκαν και επίσημα τα σύνορα - οι χάρτες που κυκλοφορεί το ΝΑΤΟ δεν έχουν σύνορα - και γι’ αυτό η Τουρκία θωπεύεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ και δεν κάνει κανείς τίποτα ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφού δεν υπάρχουν σύνορα δεν υπάρχουν και παραβιάσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων!

Πριν λίγο καιρό καταγγείλαμε το γεγονός ότι έκλεισε το στρατηγείο του Εσκι Σεχίρ στην Τουρκία και ενσωματώθηκε στο στρατηγείο της Λάρισας στην Ελλάδα και με βάση αυτή την απόφαση εναλλάξ θα καθορίζουν τα όρια, τις επιχειρήσεις στο Αιγαίο, ένας Έλληνας ένας Τούρκος διοικητής.

Δεν έχουμε αντιτουρκικό μίσος, αλλά όταν η ηγεσία της Τουρκίας αμφισβητεί τα ελληνικά σύνορα ως διευθύνουσα χώρα της επιχειρησιακής δραστηριότητας, καταλαβαίνετε ότι νομιμοποιεί τις λεγόμενες γκρίζες ζώνες. Και τώρα γίνονται επίσημες συνομιλίες.

Βεβαίως η κυρία Μπακογιάννη λεονταρίζει και λέει «θα τους πούμε» κλπ Το ίδιο και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ! Αλλά αυτοί οι λεονταρισμοί απευθύνονται στην Τουρκία και όχι στο μπλόκ εκείνο των δυνάμεων που σε συνεργασία βεβαίως με την ηγεσία της Τουρκίας κατάργησε τα σύνορα και τα όρια στο Αιγαίο. Κι αυτό το μπλόκ είναι το ΝΑΤΟ, είναι η ΕΕ είναι και οι ελληνοαμερικανικές συμφωνίες που έχουν υπογραφεί από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις

Κοιτάξτε να δείτε: Όταν εμείς λέμε νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, αυτό το αναγνωρίζουμε και για τον Τούρκο εργάτη και για τον Βούλγαρο και για τον Παλαιστίνιο, για όλους. Κάποτε όλη η Γη θα γίνει ένας λαός. Κάποτε δεν θα χρειάζονται σύνορα. Όσο όμως υπάρχει η λογική του κέρδους , όπου υπάρχει ιμπεριαλισμός , εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, υπάρχουν και τα σύνορα και το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είναι το Κόμμα εκείνο που όταν χρειάστηκε υπερασπίστηκε μαζί με τον ελληνικό λαό τα σύνορα και δεν πρόκειται ποτέ να παραιτηθούμε από την έννοια σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα.

Θάρθει η ώρα που θα τα καταργήσουν οι λαοί. Όχι το ΝΑΤΟ και οι ιμπεριαλιστές».


Για τους μετανάστες

Πως σχολιάζετε το γεγονός ότι την ώρα που καταργούν τα σύνορα για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, τα κλείνουν για τους μετανάστες;

«Πράγματι έτσι είναι. Σήμερα μετέφεραν εδώ στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης από τη Χίο σιδηροδέσμιους 60 μετανάστες για να τους πάνε μετά στα σύνορα κι από εκεί να τους παραδώσουν στην Τουρκία.

Ναι, για το ΝΑΤΟ μπορούν να γίνονται παραβιάσεις των συνόρων, αλλά απαγορεύεται να περνάνε οι φτωχοί που ψάχνουν για ένα κομμάτι ψωμί!

Τώρα με την απελευθέρωση της αγοράς και την κατάργηση και των συνόρων στις υπηρεσίες θα μπουν νομικές εταιρίες, θα μπουν εταιρίες υδραυλικών, θα μπουν μια σειρά εταιρίες στην Ελλάδα. Αυτές μπορούν να μπούν ελεύθερα.. Ένας φουκαράς μετανάστης δεν μπορεί να μπει.

Οι άλλοι μπαίνουν συνειδητά για να εκτοπίσουν εργατικό δυναμικό, για να το κάνουν πιο φτηνό. Ο άλλος μπαίνει για ένα κομμάτι ψωμί κι ό,τι του προκύψει. Δεν μπαίνει για να φτιάξει εταιρία...».

ΑΘΗΝΑ 27/07/2009 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ (ΑΠΕ).