40 Years EL.AS

Και πάλι περί βίας

5:03 μμ by giorgis ·
Ετικέτες Περί ένοπλης μειοψηφικής βίας

"Ο φόνος ενός από το αντίπαλο στρατόπεδο είναι πράξη θεμιτή. Δυστυχώς έτσι μπορούν να προχωρήσουν οι κοινωνικοί ανταγωνισμοί".

Blaise Pascal (1623-1662) - Γάλλος μαθηματικός και φιλόσοφος.

Όταν οι μπάτσοι συλλαμβάνουν έναν μετανάστη, όπως τον Πακιστανό εργάτη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ, τον δένουν χειροπόδαρα και τον χτυπούν με ρόπαλα, ενώ στη συνέχεια του κάνουν ηλεκτροσόκ, με καλώδια στα χέρια και στα γόνατα με συνέπεια να οδηγηθεί στον θάνατο, αυτό που ακολουθεί είναι γνωστό.
Η μπασκηναρία βγάζει ανακοίνωση που μιλάει ότι ο θάνατος του μετανάστη οφείλετε σε παθολογικά αίτια ενώ ο ιατροδικαστής που κάνει την νεκροτομή εκδίδει πόρισμά που αποδίδει τον θάνατο του σε οξύ πνευμονικό οίδημα.

Όταν Λιμενομπάτσοι σακατεύουν στο ξύλο Αφγανούς μετανάστες στην Πάτρα και σαν να μην έφτανε αυτό κόβουν ένα δάκτυλο (!!!) από κάποιον από αυτούς για να εκτονώσουν το κτηνώδη ένστικτα τους και η υπόθεση έρχεται στην δημοσιότητα, οι μηχανισμοί συγκάλυψης των δραστών μπαίνουν σε λειτουργία.
Ο Λιμενάρχης Πατρών βγαίνει και δηλώνει ότι «δεν υπήρξε τέτοιο περιστατικό τις τελευταίες εβδομάδες», οι μετανάστες θύματα εξαφανίζονται μυστηριωδώς, κανένα ΜΜΕ δεν ασχολείται και την υπόθεση την τρώει το σκοτάδι.

Μπάτσοι του Τμήματος Ασφαλείας του Ελληνικού συλλαμβάνουν ένα Αφγανό μετανάστη, τον Najib, ο οποίος σε δυο μέρες βρέθηκε κρεμασμένος στην τουαλέτα της μπασκιναρίας.
Οι μπάτσοι στην αναφορά τους έγραψαν ότι ο Αφγανός μετανάστης «τύλιξε μόνος του την μπλούζα του στον λαιμό του και να στραγγαλίστηκε»!
Τα αδέλφια του νεκρού που είναι σίγουροι ότι οι μπάτσοι «αυτοκτόνησαν» τον αδελφό τους απευθύνονται στον πρόεδρο της οργάνωσης Δικηγόροι χωρίς Σύνορα, Κώστα Κούτρα. Αυτός ερευνά την υπόθεση και τα στοιχεία που προσκόμισε στην μήνυση που κατέθεσε ήταν καταλυτικά που έδειχναν ξεκάθαρα ότι τον μετανάστη τον «αυτοκτόνησαν» οι μπάτσοι.
Και σ’ αυτή την υπόθεση έγινε το αναμενόμενο. Θάφτηκε.

Στην Ηγουμενίτσα λιμενομπάτσοι εφορμούν στον 29χρονο Κούρδο μετανάστη Αριβάν Οσμάν Αμπντουλάχ. Χτυπούσαν το κεφάλι –του Κούρδου μετανάστη- στο τσιμέντο του Λιμανιού μέχρι που αυτός έπαθε εσωτερική αιμορραγία. Μένει «φυτό» για κάποιο διάστημα μέχρι που καταλήγει στα θυμαράκια.
Το υπουργείο Ναυτιλίας βγάζει ανακοίνωση στην οποία τόνιζε ότι «ο μετανάστης έπασχε από επιληψία και τραυματίστηκε μόνος του»!

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε δεκάδες παρόμοιες περιπτώσεις που τα ένστολα τομάρια, δολοφονούν, βασανίζουν χωρίς ποτέ να έχουν καμιά επίπτωση για τις πράξεις τους.

Να θυμίσουμε μόνο ένα άρθρο από την εφημερίδα "ΕΞΟΥΣΙΑ", που έχει κλείσει πια. Γράφτηκε στις 29 Ιουνίου 2000 από τον Διονύση Ελευθεράτο και το τιτλοφορούσε "Δίκαιο της (ανα)στολής".
Ξεκινούσε έτσι: "Φοράς στολή; Ποινή με αναστολή. Οι επίδοξοι πιστολέρο ήδη εκλαμβάνουν κυνικά το μήνυμα. Μπορούν να αφαιρούν ζωές αόπλων χωρίς αναστολές".
Από τότε και μέχρι σήμερα είναι σαν να μην έχει περάσει μια μέρα.

Να ρθούμε στα τωρινά και στην επίθεση που δέχτηκε το Α.Τ Αγίας Παρασκευής.

Διευκρινιστικά να επαναλάβουμε ότι από ζήτημα αρχής είμαστε ενάντια στην ατομική τρομοκρατία αν και αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θεωρούμε τις οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας μέρος του επαναστατικού κινήματος.

Από την μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα υπήρξαν και υπάρχουν οργανώσεις που αμφισβήτησαν έμπρακτα το μονοπώλιο της κρατικής βίας.
Μακριά από μας κάθε προβοκατορολογική σκέψη όπως κάνει το ΚΚΕ και δυστυχώς κάποιες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Εκτός των άλλων θα ήταν σαν να φτύναμε πάνω στους τάφους νεκρών ανταρτών πόλης (Τσουτσουβής, Κασίμης, Πρέκας, Μαρίνος).

Τώρα τι αποτελεσματικότητα είχαν αυτές οι οργανώσεις και πόσο συνέβαλαν στο δυνάμωμα του επαναστατικού ταξικού κινήματος είναι μια συζήτηση που πρέπει να γίνει και γίνετε μέσα από κινηματικές διαδικασίες και όχι απ’ το Ιντερνέτ πιστεύουμε.

Από κει και πέρα όμως πάει πολύ να ακούμε τον υπουργό Καταστολής, Μ. Χρυσοχοϊδη, να λέει για την επίθεση στο Α/Τ Αγίας Παρασκευής ότι «Πρόκειται για τυφλό χτύπημα με στόχο όλη την Ελληνική κοινωνία», και να συμπληρώνει λέγοντας πως « Αυτός ο τρόπος δράσης δεν κάνει διαχωρισμούς, είναι σκληρός απρόσωπος, στρέφεται εναντίον όλων».

Από πού προκύπτει ότι η επίθεση αυτή είχε «στόχο όλοι την Ελληνική κοινωνία» και «στρέφεται εναντίων όλων»;
Υπήρξε ποτέ προηγούμενο η δράση «τρομοκρατικής» οργάνωσης να στραφεί σε βάρος απλών πολιτών;
Υπήρξε ο θάνατος του Αξαρλιάν θα πείτε. Και σ’ αυτή την περίπτωση όμως, όπως αναφέρει προκήρυξη της !7 Νοέμβρη «Η αστυνομία έχει την κύρια ευθύνη τον θάνατο του Θάνου Αξαρλιάν. Τον άφησε εσκεμμένα αβοήθητο να αιμορραγεί επί μισή ώρα στο πεζοδρόμιο, για να πεθάνει και να μπορεί να το εκμεταλλευτεί πολιτικά εναντίον μας».

Και για να τελειώνουμε. Άλλη είναι η βία που απειλεί όλη την ελληνική κοινωνία και όχι τα επιλεγμένα χτυπήματα των οργανώσεων μειοψηφικής ένοπλης βίας. Και αυτή είναι η βία της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Μιας βίας που δεν έχει ενόχους, δεν δικάζετε από κανένα δικαστήριο και οι δράστες της είναι οι εγκληματίες του λευκού κολάρου που υπηρετούν και στηρίζουν το απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα.

Και για να γίνουμε πιο σαφής δίνουμε τον λόγο στην καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου πανεπιστημίου Φωτεινής Τσαλίκογλου:

"Μορφή θεσμικά αποδεκτής βίας αποτελεί η φτώχεια, η ανεργία, η απειλή της απόλυσης, μορφή βίας αποτελεί να ζεις με τον τρόμο της επιβίωσης. Μια βία όμως που τείνει να πάρει τις διαστάσεις ενός "φυσικοποιημένου" κακού, μια βία που δε θα ποινικοποιηθεί από κανένα δικαστήριο και οι δράστες της θα απολαύουν μια αδιατάρακτη ασυλία".

Αυτή η βία κ Χρυσοχοϊδη στρέφεται ενάντια σε όλη την Ελληνική κοινωνία και αυτή την βία υπηρετείς εσύ και οι μηχανισμοί καταστολής στους οποίους προΐστασαι.

Ψεμματα -η-Αληθειες..?

«Μεμονωμένη» βία, μόνιμη ατιμωρησία Οργιο κρατικής βίας Της ΚΑΤΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ Τον πρώτο που τους φάνηκε ύποπτος για την κλοπή ενός αυτοκινήτου, τον έσπασαν στο ξύλο. Κάποιος άλλος υποδείχθηκε ως πορτοφολάς και εκτελέστηκε. Ενας τρίτος φορούσε... λάθος χρώμα παπούτσια και βρέθηκε πίσω από τα κάγκελα. Ποιος έχει δώσει το δικαίωμα στους αστυνομικούς να ξυλοφορτώνουν, να απειλούν και να σκοτώνουν τους πολίτες; Για την Ιστορία, ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τούς είχε πει κάποτε: «Το κράτος είστε εσείς». Και αυτοί, από τότε, το έδεσαν κόμπο. Αλέξης Γρηγορόπουλος 6/12/2008 30/4/1976: Ο Σιδερής Ισιδωρόπουλος, 16 ετών, μαθητής και μέλος της αριστερής οργάνωσης «Κ.Ο. Μαχητής», κόλλαγε αφίσες στην πλατεία Κοτζιά για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, όταν κατέφθασαν τα αστυνομικά όργανα για συλλήψεις. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει, παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο στην Πειραιώς. Η κηδεία του μετατράπηκε σε μαχητική διαδήλωση με κεντρικό σύνθημα «Κάτω η Νέα Τρομοκρατία». 25/5/1976: Ο τότε υπουργός Απασχόλησης της κυβέρνησης Καραμανλή, ο Κωνσταντίνος Λάσκαρης, με τον περίφημο «αντισυνδικαλιστικό νόμο 330», γίνεται το «κόκκινο πανί» για τους εργαζομένους, οι οποίοι προχωρούν σε κινητοποιήσεις. Στις 25 Μαΐου, κατά τη διάρκεια πανεργατικού συλλαλητηρίου, οι συγκρούσεις πολλαπλασιάστηκαν. Μια «αύρα» (θωρακισμένο αυτοκίνητο καταστολής διαδηλώσεων) της Αστυνομίας, ενώ καταδίωκε διαδηλωτές, σκότωσε μια μικροπωλήτρια, την 67χρονη Αναστασία Τσιβίκα. 11/7/1978: Ο Βασίλης Τσιρώνης, γιατρός, βρήκε τον θάνατο κατά τη διάρκεια νυχτερινής εισβολής των, νεοσύστατων τότε, Μονάδων Εθνικής Ασφάλειας στο σπίτι του. Ο Τσιρώνης είχε νωρίτερα κηρύξει το διαμέρισμά του «ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος» και κάθε ημέρα έβγαινε στο μπαλκόνι του και με μεγάφωνα ή με έναν φορητό τηλεβόα διάβαζε στο συγκεντρωμένο πλήθος τα «πολεμικά ανακοινωθέντα» του ενάντια στο «κράτος των μαύρων» (εννοώντας των φασιστών). Ο Τσιρώνης έπεσε νεκρός μέσα στο διαμέρισμά του, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. 28/10/1980: Ο Τάσος Μαγλαρίδης συμμετείχε σε συγκέντρωση αντιστασιακών στη Θεσσαλονίκη, στις 28 Οκτωβρίου 1980. Οταν οι διαδηλωτές επιχείρησαν να παρελάσουν στη Νεάπολη, δέχτηκαν επίθεση της αστυνομίας. Ο 76χρονος, χτυπημένος άσχημα, μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ για να υποκύψει στα τραύματά του ένα μήνα μετά. Μαρίνος Χριστόπουλος, 24/10/2001 16/11/1980: Επτά χρόνια μετά τη μεγάλη εξέγερση, στις 16 Νοεμβρίου του 1980 οι εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου κορυφώθηκαν με την καθιερωμένη πορεία. Η κυβερνητική απαγόρευση για πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία πυροδότησε τις αντιδράσεις μεγάλης ομάδας διαδηλωτών, η οποία επιχείρησε να σπάσει τον κλοιό των αστυνομικών που είχαν παραταχθεί στη Βασιλίσσης Σοφίας μπροστά στη Βουλή. Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν και συνέλαβαν τη Σταματίνα Κανελλοπούλου, 21 χρόνων, εργάτρια, την οποία χτύπησαν -σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής- μέχρι θανάτου. Σε άλλο σημείο της Αθήνας δολοφονήθηκε με παρόμοιο τρόπο και ο 26χρονος Ιάκωβος Κουμής. 15/8/1985: Ο αστυνομικός Νίκος Σταθόπουλος πυροβολεί από περιπολικό και σκοτώνει την Αμερικανίδα Κάθριν Τζον Μπουλ, μετά την άρνηση της τελευταίας να γίνει έλεγχος στο αυτοκίνητό της. Η κοπέλα ήταν 22 ετών. 17/11/1985: Την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 1985, ο μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς σκοτώνεται από αστυνομικό κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον νεαρό στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια, καθώς αυτός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές για να διαφύγουν. Προηγουμένως είχαν επιτεθεί σε κλούβα της αστυνομίας σταθευμένη στην οδό Στουρνάρη. Ο θάνατός του προκάλεσε κύματα οργής. Ο Αθανάσιος Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο, καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής». 9/2/1986: Ο 17χρονος Μανώλης Κανδονολέων, επιβάτης σε κλεμμένο αυτοκίνητο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τρεις αστυνομικούς έπειτα από καταδίωξη. Τα ονόματα των δραστών δεν έγιναν ποτέ γνωστά και δεν επακολούθησε δίκη. Παναγιώτης Κετίκης, 5/5/2007 3/9/1986: Ο Αγγελος Μαυροειδής, 60 ετών, εργάτης της ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ, πραγματοποιούσε μαζί με 650 συναδέλφους του καθιστική διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Βιομηχανίας, ύστερα από άρνηση της τότε υφυπουργού Βάσως Παπανδρέου να τους δεχτεί για το θέμα της μη καταβολής δεδουλευμένων τους. Αστυνομικοί τούς απώθησαν βίαια, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του. Πέθανε από μετατραυματική επιπλοκή στο ΚΑΤ λίγες μέρες μετά. 4/1/1987: Ο αστυνομικός της Ασφάλειας Παντελής Χατζής σκότωσε, ύστερα από λογομαχία, τον 19χρονο Λουκά Γράψα. 14/6/1988: Ο αστυνομικός Θωμάς Μακρής δολοφονεί με το περίστροφό του τον Νίκο Παπαγγελάκη μέσα σε ουζερί, ύστερα από μεταξύ τους παρεξήγηση. 8/3/1990: Ο 37χρονος αστυφύλακας Γρηγόρης Σπυράκος πυροβολεί και σκοτώνει τον 15χρονο διαρρήκτη βίντεο κλαμπ, Δημήτρη Κίκερη στην Πρέβεζα. Το θύμα ήταν παγιδευμένο στην τουαλέτα του «βιντεάδικου» που λίγο πριν είχε επιχειρήσει να διαρρήξει. 10/1/1991: «ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗ». Χαρακτηρίστηκε ως η μαζικότερη επίθεση κατά πολιτών από τις δυνάμεις καταστολής. Την επαύριο της δολοφονίας του καθηγητή Τεμπονέρα, μικροεπεισόδια στις παρυφές διαδήλωσης στην Αθήνα κατέληξαν σε πολύωρες συγκρούσεις νέων με τα ΜΑΤ. Ενα από τα εκατοντάδες δακρυγόνα που ρίχτηκαν κατά των διαδηλωτών προκάλεσε πυρκαγιά στο βιβλιοχαρτοπωλείο Λίβα και στο κτίριο του «Κ. Μαρούση». Νεκροί από ασφυξία ανασύρθηκαν ο 32χρονος επιχειρηματίας Περικλής Ρεπάκης, ο 57χρονος δικηγόρος Μανόλης Κοντόπουλος, ο 59χρονος χρυσοχόος Ιωάννης Νεμετζίδης κι ένα -αγνώστων στοιχείων- νεαρό άτομο. Παρά την ύπαρξη πλήθους επώνυμων μαρτύρων για τα αίτια της πυρκαγιάς, η υπηρεσιακή ΕΔΕ έκλεισε την υπόθεση κάνοντας λόγο για «εμπρησμό του κτιρίου από αναρχικούς». Αργότερα, σύμφωνα με το βούλευμα του συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών (3418/1997), η πυρκαγιά χαρακτηρίστηκε βομβιστική ενέργεια και αποδόθηκε είτε σε ρίψη βόμβας μολότοφ από τους αναρχικούς είτε σε ρίψη δακρυγόνων με ειδικά τουφέκια από τους αστυνομικούς. Αυγουστίνος Δημητρίου, 17/11/2006 10/1/1994: Ο 28χρονος Θοδωρής Γιάκας, κάνοντας τη νυχτερινή βόλτα του στην ερημιά του Μοσχάτου, βρίσκεται νεκρός από σφαίρες αστυνομικών. Ο λόγος; Αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία του σε αστυνομικούς και τράπηκε σε φυγή. Δέχτηκε πισώπλατα τέσσερις σφαίρες από τον αρχιφύλακα Ευάγγελο Λαγογιάννη. Μετά το φονικό, το θύμα παρουσιάστηκε ως επικίνδυνος δραπέτης ψυχιατρείου, ωστόσο ο Τύπος της εποχής χαρακτήρισε το γεγονός «εν ψυχρώ δολοφονία». 21/1/1991: Ο 25χρονος Τούρκος πρόσφυγας Σουλεϊμάν Ακιάρ συλλαμβάνεται στην Αθήνα με την κατηγορία της διακίνησης ναρκωτικών. Σακατεμένος από τα βασανιστήρια, μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ όπου ξεψύχησε στις 29 Ιανουαρίου. Τον άγριο βασανισμό του θύματος από τους αστυνομικούς της Δίωξης Ναρκωτικών επιβεβαίωσε ο ιατροδικαστής Μπεναρδής, ωστόσο η μήνυση που έγινε μπήκε στο αρχείο. 16/5/1992: Ο αστυφύλακας Σεραφείμ Σταθογιάννης πυροβόλησε και σκότωσε τον 41χρονο Νικόλαο Σιακαπέτη, ιδιοκτήτη μπαρ, ύστερα από συμπλοκή. 13/4/1993: Στον Πόρο, ο αρχιφύλακας Ηλίας Σταματόπουλος τραυματίζει βαριά τον 40χρονο σερβιτόρο Τάσο Σωτηράκη και πυροβολεί και σκοτώνει τον 26χρονο Γιάννη Τζίτζη. Το Κακουργιοδικείο Πειραιά καταδίκασε αργότερα σε ισόβια κάθειρξη και πρόσκαιρη κάθειρξη 17 χρόνων τον δράστη. Σημειώνεται ότι ο Σταματόπουλος στο παρελθόν είχε παραπεφθεί στο πειθαρχικό συμβούλιο του Σώματος για άλλα παραπτώματα. 12/9/1993: Στη Βέροια, νεαρός Αλβανός, ο οποίος σύμφωνα με καταγγελία προσπαθούσε να διαρρήξει δυο αυτοκίνητα, έπεσε νεκρός από σφαίρα του ανθυπαστυνόμου Αντώνη Δελλά. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αστυνομίας, ο Δελλάς πυροβόλησε ενώ βρισκόταν σε άμυνα. Ηρακλής Μαραγκάκης, 9/12/2003 22/11/1993: Ο 26χρονος Δημήτρης Ε. Γλυκογιάννης δέχτηκε μια σφαίρα στην κοιλιά από πυροβολισμό που του έριξε ο αστυφύλακας Λυκογιάννης το βράδυ της 22ης Νοεμβρίου στη Νέα Χαλκηδόνα. Ο νεαρός -κατάδικος για φόνο σε πολυετή κάθειρξη- είχε δραπετεύσει τον Ιανουάριο του ίδιου έτους και έκτοτε η Αστυνομία τον αναζητούσε. Εκείνο το βράδυ, αστυνομικοί του τμήματος Σεπολίων προσπάθησαν να τον παγιδεύσουν. Ο Γλυκογιάννης προσπάθησε να διαφύγει με αυτοκίνητο, κάνοντας ταυτόχρονα μια «ύποπτη κίνηση». Ο αστυφύλακας Λυκογιάννης εξέλαβε την κίνηση του διωκόμενου ως προσπάθεια να τραβήξει πιστόλι και πυροβόλησε, πετυχαίνοντας τον κατάδικο στην κοιλιά. Ο Γλυκογιάννης επέζησε. Αργότερα αποδείχτηκε ότι δεν οπλοφορούσε. 20/2/1994: Στο χωριό Δαλαμανάρα Αργους, αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε Αλβανό λαθρομετανάστη στη διάρκεια συμπλοκής σε πορτοκαλεώνα. Πλήρωμα περιπολικού ερευνούσε για λαθρομετανάστες στην περιοχή, όταν είδε δύο από αυτούς να τρέχουν. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας, ο ένας από τους Αλβανούς γύρισε πίσω, έβγαλε ένα μαχαίρι και όρμησε πάνω τους. Ο αστυνομικός Αντώνης Μεζίνης τράβηξε το υπηρεσιακό του πιστόλι και πυροβόλησε μία φορά στο κεφάλι τον Αλβανό, που έπεσε νεκρός. 25/2/1995: Επεισόδιο με θύμα νεαρό Αλβανό συνέβη στην αγροτική περιοχή Κρανιές της Φλώρινας. Ομάδα αστυνομικών του αποσπάσματος Ψαράδων Φλώρινας είχε στήσει ενέδρα σε Αλβανούς λαθρομετανάστες. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου σε 18 λαθρομετανάστες, ο 18χρονος Αλμπερτ Κούκα έβγαλε -σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας- μαχαίρι. Τότε ο Σωκράτης Παπαδόπουλος, μέλος του αποσπάσματος, προσπάθησε να τον αφοπλίσει. Το περίστροφο του αστυνομικού, όπως αναφέρουν οι καταθέσεις των συναδέλφων του, εκπυρσοκρότησε με αποτέλεσμα ο 18χρονος να τραυματιστεί θανάσιμα στο πρόσωπο. 20/1/1996: Κατά τη διάρκεια επιχείρησης-«σκούπα» στη Σκάλα Ωρωπού, ο αστυνόμος Διονύσης Καρακαϊδός σκοτώνει Αλβανό μετανάστη. Το όπλο του αστυνομικού «εκπυρσοκροτεί» κατά τη διάρκεια της καταδίωξης του υπόπτου. Μιχάλης Καλτεζάς, 17/11/85 6/4/1996: Ο 25χρονος Αποστόλης Κεραμιδάς δολοφονείται από αστυνομικούς στη Νίκαια. Το θύμα, μαζί με τον συνομήλικο φίλο του, Κώστα Κάλφα, το βράδυ της συμπλοκής ετοιμάζονταν να ληστέψουν μεγάλο σουπερμάρκετ της Νίκαιας. Περιπολικό της Αμεσης Δράσης έσπευσε στην περιοχή και καταδίωξε τους επίδοξους ληστές, με αποτέλεσμα τον θάνατο του Αποστόλη Κεραμιδά. 14/6/1996: Για δύο... καρπούζια, ο αγροφύλακας Αθανάσιος Μάτος δολοφόνησε τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι στο χωριό Αργυροπούλι της Λάρισας. Ο 58χρονος Αθανάσιος Μάτος πυροβόλησε με 32άρι περίστροφο τον 20χρονο στο στήθος. Ο αγροφύλακας μετέφερε τον νεαρό στο Κέντρο Υγείας Τυρνάβου, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. 5/6/1996: Ο 26χρονος αστυφύλακας Ηρακλής Νικολόπουλος δολοφόνησε τον Γιώργο Φραγκογιάννη, 37 χρόνων, και τραυμάτισε τον Θεμιστοκλή Καλαποθαράκο, 33 χρόνων, σε νυχτερινό κέντρο του Π. Φαλήρου. «Το 'χα πάρει απόφαση εδώ και ένα χρόνο να τους πιστολίσω», είπε στους συναδέλφους του όταν συνελήφθη. Τον Φεβρουάριο του 1996 είχε λάβει αναρρωτική άδεια αορίστου διαρκείας, επειδή παρουσίασε «ψυχολογικά προβλήματα και συνεχόμενη συναισθηματική διαταραχή». Στις αρχές Νοεμβρίου οδηγήθηκε στο δικαστήριο, όπου δήλωσε πως «είχε αποστολή να καθαρίσω την κοινωνία». Η ομολογία του δεν έπεισε τους δικαστές, που τον καταδίκασαν σε ισόβια. 23/6/1996: Ο αναρχικός Χριστόφορος Μαρίνος, 29 ετών, «συνήθης ύποπτος» στις λίστες της Αστυνομίας, βρίσκεται νεκρός κάτω από «περίεργες» συνθήκες στην καμπίνα 53 του πλοίου «Πήγασος». Ιάκωβος Κουμής, 16/11/1980 22/11/1996: Σε «επιχείρηση» της Αστυνομίας έξω από τη Λιβαδειά, ο 32χρονος αστυφύλακας Δημήτρης Τρίμης σκοτώνει με αυτόματο Μ5 τον 45χρονο Τσιγγάνο Τάσο Μουράτη -ο οποίος βρισκόταν ακινητοποιημένος στο έδαφος. Ο Τρίμης, μολονότι του αποδίδεται κατηγορία για ανθρωποκτονία από πρόθεση, αφήνεται ελεύθερος. 8/2/1997: Ο 19χρονος Αλβανός Εριόν έχασε τη ζωή του όταν «εξοστρακίστηκε» η σφαίρα από το όπλο του αστυνομικού Μιλτιάδη Ανδρεόπουλου. Ο θάνατος του νεαρού είχε ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών και με ανακοινώσεις τους το ΚΚΕ και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ έκαναν λόγο για εν ψυχρώ δολοφονία. «Ηταν ατύχημα...», θα ισχυριστεί απολογούμενος ο αστυφύλακας. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τη μέρα εκείνη ο Ανδρεόπουλος μαζί με συναδέλφους του εντόπισαν «ύποπτο» αυτοκίνητο με πέντε Αλβανούς λαθρομετανάστες. Ο οδηγός, αντί να σταματήσει στο σήμα των αστυνομικών, κινήθηκε εναντίον τους. Ο Ανδρεόπουλος σημάδεψε τα πίσω λάστιχα και πυροβόλησε, η σφαίρα εξοστρακίστηκε και βρήκε τον άτυχο Αλβανό στο κεφάλι. Ο θύτης κρίθηκε αθώος τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους από το μικτό ορκωτό δικαστήριο Κοζάνης. 25/5/1997: Ο 28χρονος Φίλιππος Παπαδόπουλος, πρώην υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, «γαζώνεται» από τις σφαίρες των λιμενοφυλάκων που τον καταδίωξαν γιατί πήρε για βόλτα (ή έκλεψε) από τη μαρίνα της Ζέας τη θαλαμηγό «Ναυσικά» Κύπριου επιχειρηματία. Δύο από τις δεκάδες σφαίρες των περιπολικών του Λιμενικού καρφώθηκαν στο στήθος του και έπεσε νεκρός επάνω στα χειριστήρια του σκάφους. 3/8/1997: Ο 26χρονος Ηλίας Μέξης δολοφονείται από τον αστυνόμο Τσαγκράκο, γιατί οδηγούσε ανάποδα σε μονόδρομο στη Νίκαια. Το φόνο του, ο αστυνομικός τον «πλήρωσε» με φυλακή 4,5 χρόνων. Σταματίνα Κανελλοπούλου, 16/11/1980 2/4/1998: Νεκρός από σφαίρες αστυνομικού, κατά τη διάρκεια συμπλοκής, βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη ο 29χρονος Τσιγγάνος Αγγελος Τζελάλ. Οταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Γιαννιτσών διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Για διαφαινόμενη συγκάλυψη φόνου και βιοπραγιών κατά Τσιγγάνων από αστυνομικούς έκαναν λόγο το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι και η Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων. 27/5/1998: Νεκρός έπεσε 30χρονος ληστής από την Καβάλα, ύστερα από συμπλοκή με αστυνομικούς στην Ξάνθη. Λίγο πριν είχε κάνει ληστεία σε βενζινάδικο. Ο δράστης, με το περίστροφο στο χέρι, βγήκε από το βενζινάδικο, αλλά έγινε αντιληπτός από αστυνομικούς που περιπολούσαν στην περιοχή. Οι αστυνομικοί κάλεσαν τον Κυρέλη να σταματήσει. Αυτός όμως, όπως οι ίδιοι ανέφεραν, πυροβόλησε εναντίον τους, εκείνοι ανταπέδωσαν τα πυρά και ο ληστής τραυματίστηκε σοβαρά στην κοιλιακή χώρα. 23/10/1998: Ο 17χρονος Σέρβος μαθητής Μάρκο Μπουλάτοβιτς πυροβολείται στην καρδιά από τον αστυνόμο Κυριάκο Βαντούλη γιατί θεωρήθηκε «ύποπτος για κλοπή». «Ανθρωποκτονία εκ προθέσεως», είπε η εισαγγελέας για το φονικό. Η δεδηλωμένη θέση της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. στη Θεσσαλονίκη ήταν ότι «επρόκειτο για ατύχημα». Ο Σέρβος πρόξενος συμφώνησε εν τέλει με αυτή την εκδοχή. Ο Μπουλάτοβιτς είχε υποδειχθεί ως ύποπτος κλοπής από μια ηλικιωμένη γυναίκα, της οποίας το πορτοφόλι είχαν αρπάξει νωρίτερα άγνωστοι. Η Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης έδωσε στη δημοσιότητα δήλωση στην οποία υποστήριζε ότι ο Μάρκο Μπουλάτοβιτς και οι συμμαθητές του είχαν «ασκήσει πίεση» στον αστυνομικό, με αποτέλεσμα να εκπυρσοκροτήσει τυχαία το πιστόλι του. Το θύμα βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη σε εκδρομή με το σχολείο του. Ηταν άοπλος και, όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια, δεν είχε διαπράξει την κλοπή. 25/3/2000: ο 17χρονος Νίκος Λεωνίδης, πρόσφυγας από την Τσάλκα της Γεωργίας, πέφτει νεκρός από σφαίρα του αστυνομικού Ατματζίδη στη Θεσσαλονίκη. 24/10/2001: Ο αστυνομικός Γιώργος Τυλιανάκης δολοφονεί στο Ζεφύρι τον 21χρονο τσιγγάνο Μαρίνο Χριστόπουλο. Ο νεαρός δεν πειθάρχησε σε σήμα ανδρών της Αμεσης Δράσης να σταματατήσει το αυτοκίνητό του για έλεγχο. «Αντιδρώντας ενστικτωδώς, ο αστυφύλακας πυροβόλησε μία φορά με το υπηρεσιακό του όπλο με αποτέλεσμα να τραυματίσει θανάσιμα τον οδηγό», σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας. Η σφαίρα κατέληξε στην πίσω πλευρά του κεφαλιού του άτυχου νεαρού. 9/12/2003: Νεκρός από σφαίρες ειδικών φρουρών έπεσε στο Ηράκλειο ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης. Οι δύο ειδικοί φρουροί και ο επικεφαλής αρχιφύλακας που μετείχαν στο μπλόκο έξω από το χωριό Γωνιές ομολόγησαν ότι πυροβόλησαν και οι τρεις εναντίον του αγροτικού αυτοκινήτου, επειδή ο οδηγός δεν σταμάτησε στο σήμα που του έκαναν. 13/1/2004: Ο 42χρονος Μοχάμετ Χαμούτ πεθαίνει από «παθολογικά αίτια» ενώ κρατούνταν από την Αστυνομία Ρεθύμνου, με εμφανή τα σημάδια κακοποίησης και ξυλοδαρμού -σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση. 21/12/2004: Σε βασανιστήρια (ξεγύμνωμα, φάλαγγα, εικονικές εκτελέσεις, απειλές με όπλα και άγριο ξύλο) υπέβαλε τουλάχιστον 40 Αφγανούς μετανάστες ομάδα αστυνομικών και ειδικών φρουρών του Αστυνομικού Τμήματος του Αγίου Παντελεήμονα. 17/11/2006: Ο Κύπριος φοιτητής Αυγουστίνος Δημητρίου ξυλοκοπείται ανηλεώς από 8 αστυνομικούς με πολιτικά. Η αστυνομία αναφέρει ότι «έπεσε και χτύπησε σε ζαρντινιέρα». Τηλεοπτικές και ερασιτεχνικές κάμερες έχουν καταγράψει όλο το περιστατικό. Η ανακοίνωση της ετυμηγορίας του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης -όπου δικάζονται οι αστυνομικοί- έχει αναβληθεί. Ο εισαγγελέας της έδρας δέχτηκε ότι οι τέσσερις από τους οκτώ κατηγορούμενους αστυνομικούς χτύπησαν τον Αυγουστίνο, οι τρεις παρείχαν ψυχική συνδρομή και ότι ο αστυνομικός διευθυντής προσπάθησε να τους σταματήσει. Πρότεινε την ενοχή των επτά για τα αδικήματα της «επικίνδυνης σωματικής βλάβης» και της «απλής συνεργείας» στην παραπάνω πράξη, καθώς επίσης και την απαλλαγή του τέως διευθυντή της Κρατικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης. 5/5/2007: 19χρονος φοιτητής κατηγορείται για επεισόδια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με βασική επιβαρυντική ένδειξη τα... πράσινα παπούτσια που φορούσε, ομοιόχρωμα με εκείνα του δράστη ενός εμπρησμού αυτοκινήτου. Σύμφωνα με το ένταλμα προσωρινής κράτησης (γιατί ο νεαρός οδηγήθηκε στις φυλακές ανηλίκων Αυλώνα), τα ξημερώματα του Σαββάτου 5 Μαΐου «κρατώντας καδρόνι έσπασε το πίσω παρμπρίζ αυτοκινήτου Μερσεντές» και στη συνέχεια «έριξε βόμβα μολότοφ μέσα στο όχημα, με αποτέλεσμα να αναφλεγεί και να καταστραφεί ολοσχερώς». Ο ίδιος και οι συμφοιτητές του υποστηρίζουν ότι ήταν σε πάρτι της Πολυτεχνικής την ώρα των επεισοδίων. 6/12/2008: Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, 15 ετών, πέφτει νεκρός από σφαίρα αστυνομικού στα Εξάρχεια. Ο θάνατός του υπήρξε η αφορμή για μια σειρά πρωτοφανών πολλαπλών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας εναντίον της αστυνομικής βίας σε πόλεις όλης της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/12/2008 Copyright © 2008 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.