Υπέρ και κατά μιας στενότερης σχέσης ΕΕ-ΝΑΤΟΑσφάλεια και Άμυνα - 17-02-2009 - 18:01 Μια μη δεσμευτική έκθεση της κοινοβουλευτικής επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων τονίζει ότι οι νέοι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος κόσμος, όπως είναι η διεθνής τρομοκρατία και οι φυσικές καταστροφές, απαιτούν μια πιο στενή σχέση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ). Ενόψει σχετικής συζήτησης που θα διεξαχθεί αύριο (Τετάρτη) στα πλαίσια διήμερης Συνόδου Ολομέλειας, δύο ευρωβουλευτές τάσσονται υπέρ και κατά μιας τέτοιας σχέσης. Λίγο πριν πραγματοποιηθεί η 60ή επέτειος του ΝΑΤΟ που θα εορταστεί κατά τη διάρκεια συνόδου κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στις πόλεις Kehl (Γερμανία) και Στρασβούργο (Γαλλία) στις 3-4 Απριλίου 2009, η έκθεση του ευρωβουλευτή Ari Vatanen αναφέρει ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ "μπορούν να αλληλοενισχύονται, αποφεύγοντας τον ανταγωνισμό και αναπτύσσοντας μεγαλύτερη συνεργασία σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων βάσει πρακτικού καταμερισμού της εργασίας". ΕΕ-ΝΑΤΟ
"Το ΝΑΤΟ δεν είναι μόνο η ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής ασφάλειας· το 94 % του πληθυσμού της ΕΕ είναι μέλος της συμμαχίας! Οι δύο οργανισμοί μοιράζονται κοινές αξίες και αντιμετωπίζουν κοινές προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας" είπε χαρακτηριστικά ο Ari Vatanen, μέλος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Ευρωπαίων Δημοκρατών και εισηγητής σχετικής έκθεσης. Κατά τη γνώμη τού πρώην ραλίστα, ο λόγος ύπαρξης της ΕΕ είναι η εδραίωση της ειρήνης και η μείωση του ανθρώπινου πόνου σε διάφορα μέρη του κόσμου. Ωστόσο, η ΕΕ "μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως το δυναμικό της μόνο με την ανάπτυξη ισχυρών διατλαντικών δεσμών και μια συμπληρωματική σχέση με το ΝΑΤΟ". Ο κ. Vatanen θεωρεί επίσης ότι "είναι πολύ σημαντικό να αντιμετωπιστεί η οποιαδήποτε ασυμβατότητα μεταξύ της ιδιότητας μέλους της ΕΕ και αυτής του ΝΑΤΟ, έτσι ώστε να μην εμποδίζεται η αποτελεσματική συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ". ...ή στρατικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ; Ο Tobias Pflüger, μέλος της Συνομοσπονδιακής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, εναντιώνεται σ'αυτό που αποκαλεί "στρατικοποίηση". Μαζί με άλλους εφτά ευρωβουλευτές της ομάδας του αντιτάχθηκε στην έκθεση του κ. Vatanen. Κατά τη γνώμη του γερμανού πολιτικού, "στρατιωτικές συμμαχίες όπως είναι το ΝΑΤΟ είναι από τη φύση τους αποκλειστικοί οργανισμοί και, ως εκ τούτου, δημιουργούν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των μελών και των μη μελών". "Κάθε προσπάθεια ενίσχυσης του ΝΑΤΟ μέσω μιας στενότερης συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση αυξάνει τον κίνδυνο διεθνών συγκρούσεων, οδηγεί σε περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εντείνει τη χρήση στρατιωτικής βίας ως μέσου επίλυσης των διαφορών" είπε χαρακτηριστικά στην "Πρώτη Σελίδα" ο κ. Pflüger. "Τάσσομαι υπέρ μιας πολιτικής Ευρωπαϊκής Ένωσης που ξοδεύει τα χρήματά της για πολιτικούς και κοινωνικούς σκοπούς και όχι για στρατιωτικά μέσα. Με τον τρόπο αυτό η ΕΕ θα εξαλείψει τις ρίζες των συγκρούσεων -ιδιαίτερα τη φτώχεια", είπε χαρακτηριστικά ο ευρωβουλευτής. Ζωντανή μετάδοση συζήτησης για την εξωτερική πολιτική Οι ευρωβουλευτές θα συζητήσουν αύριο (Τετάρτη, περίπου στις 5 μ.μ -ώρα Ελλάδας), στα πλαίσια διήμερης Συνόδου Ολομέλειας που θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες, για δύο άλλες κοινοβουλευτικές εκθέσεις που συνδέονται με την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), παρουσία του Javier Solana, Ύπατου Εκπροσώπου για την ΚΕΠΠΑ. Μπορείτε να παρακολουθήσετε ζωντανά τη Σύνοδο Ολομέλειας, μέσω του τρίτου συνδέσμου που θα βρείτε πιο κάτω. Αν θέλετε να είστε διαρκώς ενημερωμένοι για τα νέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μην παραλείψετε να εγγραφείτε στις τροφοδοσίες RSS, μέσω του προτελευταίου συνδέσμου. Μπορείτε επίσης να απαντήσετε στην ερώτηση "Θα πρέπει η αυτοκινητοβιομηχανία να λάβει δημόσια χρηματοδότηση και, αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;" μέσω του τελευταίου συνδέσμου. Αναφ. : 20090213STO49398 Συζητηση στις 18.02.2009 Ασφάλεια και Άμυνα 12-02-2009 - 17:38 Η ΕΕ θα ασκήσει επιρροή μόνο αν εκφράζεται με μία φωνή, αν είναι εξοπλισμένη με τα κατάλληλα μέσα, αν ενισχύσει περαιτέρω τη συνεργασία της με τον ΟΗΕ, και αν εξασφαλίσει την ισχυρή δημοκρατική νομιμότητα που απορρέει από τον έγκυρο έλεγχο τόσο του Ευρωπαϊκού όσο και των εθνικών κοινοβουλίων. Αυτά τονίζει, μεταξύ άλλων, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων σε μια έκθεσή της για τις δράσεις της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) το 2007. Υιοθετώντας με 61 ψήφους υπέρ, 6 κατά και 2 αποχές την έκθεση του κ. Jacek Emil SARYUSZ-WOLSKI (ΕΛΚ-ΕΔ, PL), η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων εκφράζει τη λύπη της για την έντονη υποχρηματοδότηση του προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ. Υπενθυμίζει δε ότι, προκειμένου να είναι αξιόπιστη και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών της ΕΕ, η ΚΕΠΠΑ πρέπει να διαθέτει τους πόρους που αναλογούν στους στόχους και τις ειδικές επιδιώξεις της.Σύμφωνα με τους ευρωβουλευτές, η ΚΕΠΠΑ πρέπει να βασίζεται και να διέπεται από τις αρχές που προασπίζει η ΕΕ και τα κράτη μέλη της, με προεξάρχουσες αυτές της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, και της προαγωγής της ειρήνης και της αποτελεσματικής πολυμερούς προσέγγισης. Επιπλέον, τα μέλη της επιτροπής υπογραμμίζουν ότι η ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιεί την ΚΕΠΠΑ για να αγωνιστεί για τα κοινά συμφέροντα των πολιτών της, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός τους να ζουν ειρηνικά και με ασφάλεια σε ένα καθαρό περιβάλλον και να έχουν διαφοροποιημένη πρόσβαση σε ζωτικούς πόρους, όπως η ενέργεια. Σε ό,τι αφορά την Ένωση για τη Μεσόγειο, οι ευρωβουλευτές ζητούν από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να φροντίσουν ώστε η Τουρκία να διαδραματίσει ένα σημαντικό και κατάλληλο ρόλο. Θεωρούν ακόμη απαραίτητη την ενσωμάτωση της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης στη δομή της Ένωσης για τη Μεσόγειο, ώστε να αποτελέσει την κοινοβουλευτική της διάσταση. Για τους ευρωβουλευτές "η εδραίωση του μετά το νέο καθεστώς Κοσσυφοπεδίου είναι αναγκαία για την επίτευξη σταθερότητας στα δυτικά Βαλκάνια"· Ως εκ τούτου, χαιρετίζουν τη συναίνεση που σημειώθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών η οποία κατέστησε δυνατή την ανάπτυξη της EULEX στο σύνολο του Κοσσυφοπεδίου. Ζητούν δε από την EULEX να αποδώσει γρήγορα αποτελέσματα στον τομέα της καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος και της δίωξης όσων κατηγορούνται για εγκλήματα πολέμου. Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων επανεπιβεβαιώνει, τέλος, ότι ο στόχος της ΕΕ στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη παραμένει η διασφάλιση μιας σταθερής, ειρηνικής και πολυεθνικής χώρας με αμετάκλητη πορεία προς την ένταξη στην ΕΕ.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ |
| |||||||||||||||
| σχετικά με το ρόλο του ΝΑΤΟ στην αρχιτεκτονική ασφάλειας της ΕΕ Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, – έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση ΕΕ-ΝΑΤΟ της 16ης Δεκεμβρίου 2002, – έχοντας υπόψη τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, – έχοντας υπόψη τη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού, η οποία υπογράφηκε στην Ουάσιγκτον στις 4 Απριλίου 1949, – έχοντας υπόψη τον Τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, – έχοντας υπόψη τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία υπογράφηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2007 και επικυρώθηκε από τη μεγάλη πλειονότητα των κρατών μελών της ΕΕ, – έχοντας υπόψη το συνολικό πλαίσιο για τις μόνιμες σχέσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ, που συνάφθηκε από το Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της ΕΕ/Ύπατο Εκπρόσωπο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας και το Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ στις 17 Μαρτίου 2003, – έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2003, – έχοντας υπόψη τη δήλωση της συνόδου κορυφής του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου που εκδόθηκε στο Βουκουρέστι στις 3 Απριλίου 2008, – έχοντας υπόψη τις εκθέσεις σχετικά με την Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΕΠΑΑ) που εκδόθηκαν από την Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ στις 11 Δεκεμβρίου 2007 και στις 16 Ιουνίου 2008, – έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 14ης Απριλίου 2005 σχετικά με την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφαλείας(1), της 16ης Νοεμβρίου 2006 σχετικά με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφαλείας στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ(2), της 25ης Απριλίου 2007 σχετικά με τις διατλαντικές σχέσεις(3), της 5ης Ιουνίου 2008 σχετικά με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφαλείας και της ΕΠΑΑ(4) και της 5ης Ιουνίου 2008 σχετικά με την προσεχή σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ(5), – έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του, – έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A6-0033/2009), Α. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ιδρύθηκαν έχοντας ως βάση τις κοινές αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου και καθ’ όλη τη διάρκεια της ύπαρξής τους υπηρέτησαν την αποφυγή πολέμων στο ευρωπαϊκό έδαφος, Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η συνολική ευθύνη για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια ανήκει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Καταστατικός Χάρτης προβλέπει τη νομική βάση για τη δημιουργία του ΝΑΤΟ· λαμβάνοντας υπόψη ότι, υπογράφοντας τη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ επιβεβαίωσαν την πίστη τους στους σκοπούς και στις αρχές του Καταστατικού Χάρτη, δεσμευόμενα να απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας στις διεθνείς σχέσεις τους με οποιονδήποτε τρόπο δεν συνάδει προς τους σκοπούς του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ αναγνωρίζουν το σύστημα του ΟΗΕ ως το θεμελιώδες πλαίσιο για τις διεθνείς σχέσεις· λαμβάνοντας υπόψη ότι παραμένουν προσηλωμένα στη διατήρηση της ειρήνης και στην ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας, σύμφωνα με τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και σύμφωνα με τις αρχές της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι και τους στόχους της Χάρτας των Παρισίων, καθώς και στην ανάπτυξη και στην εδραίωση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, στο σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν θέσει ως προτεραιότητα τη λήψη μέτρων για τη μεταρρύθμιση και την ενίσχυση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να καταστεί ικανός να φέρει εις πέρας τις αρμοδιότητές του και να ενεργεί αποτελεσματικά όσον αφορά την παροχή λύσεων σε παγκόσμιες προκλήσεις και την ανταπόκριση σε βασικές απειλές, Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί τον πυρήνα της ευρωπαϊκής ασφάλειας και ότι η ΕΕ διαθέτει επαρκές δυναμικό για τη στήριξη των δραστηριοτήτων του, με αποτέλεσμα η ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής ικανότητας και η εμβάθυνση της συνεργασίας να καθίσταται επωφελής για αμφότερους τους οργανισμούς, Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΝΑΤΟ είναι διακυβερνητικός οργανισμός δημοκρατικών εθνών, στον οποίο οι πολίτες αποφασίζουν και ο στρατός εκτελεί, ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 94 τοις εκατό του πληθυσμού της ΕΕ είναι πολίτες των κρατών μελών του ΝΑΤΟ, 21 από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ είναι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, 21 από τους 26 συμμάχους του ΝΑΤΟ είναι κράτη μέλη της ΕΕ και ότι η Τουρκία, παλαιός σύμμαχος του ΝΑΤΟ, είναι χώρα υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ, Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2007 και το 2008 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έλαβε σημαντικές αποφάσεις στον τομέα της ΕΠΑΑ με στόχο την περαιτέρω βελτίωση των επιχειρησιακών ικανοτήτων της· λαμβάνοντας υπόψη ότι η πολύ αναμενόμενη έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας θα θεσπίσει σημαντικές καινοτομίες στον τομέα της ΕΠΑΑ, καθιστώντας την ευρωπαϊκή συνεργασία στον συγκεκριμένο τομέα πιο συνεκτική και πιο αποτελεσματική, Η. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ πρέπει να βελτιώσουν τη συνεργασία τους η οποία θα επιτρέψει καλύτερη μεγιστοποίηση των μέσων αμφότερων των οργανισμών και θα εξασφαλίσει αποτελεσματική συνεργασία θέτοντας τέλος στους θεσμικούς διαπληκτισμούς, Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, μολονότι το ΝΑΤΟ αποτελεί σήμερα το βήμα για συζήτηση και την αναμενόμενη επιλογή για μια κοινή στρατιωτική επιχείρηση που αφορά ευρωπαίους και αμερικανούς συμμάχους, η τελική αρμοδιότητα για την ειρήνη και την ασφάλεια ανήκει στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, Ι. λαμβάνοντας υπόψη ότι τα στρατεύματα και ο εξοπλισμός που διατίθενται για αποστολές της ΕΠΑΑ είναι περίπου ίδια με εκείνα που διατίθενται για επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι το ΝΑΤΟ ως σύνολο δεν δεσμεύεται στις επιχειρήσεις της ΕΠΑΑ, και ότι η ΕΕ αναλαμβάνοντας μια τέτοια επιχείρηση επιλέγει να χρησιμοποιεί ή όχι μέσα και δυνατότητες του ΝΑΤΟ μέσω των λεγόμενων ρυθμίσεων «Βερολίνο +», ΙΒ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνεργασία της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που εμπίπτει στο πλαίσιο των «ρυθμίσεων Βερολίνο+», δεν έχει λειτουργήσει ικανοποιητικά έως τώρα, λόγω ανεπίλυτων προβλημάτων που συνδέονται με το γεγονός ότι ορισμένες χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ αλλά όχι της ΕΕ, ΙΓ. λαμβάνοντας υπόψη ότι εκτός από τις «ρυθμίσεις Βερολίνο +», το ΝΑΤΟ και η ΕΕ πρέπει να εξασφαλίσουν την αποτελεσματική διαχείριση κρίσεων και να συνεργαστούν αποδοτικότερα για να βρεθεί η καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση κρίσης, όπως του Αφγανιστάν και του Κοσσυφοπεδίου, ΙΔ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι σχέσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ θα πρέπει να βελτιωθούν περαιτέρω από αμφότερους τους οργανισμούς, με την ΕΕ να εμπλέκει περισσότερο τους ευρωπαίους συμμάχους του ΝΑΤΟ που δεν είναι μέλη της ΕΕ στην ΕΠΑΑ και το ΝΑΤΟ να εμπλέκει περισσότερο τα κράτη μέλη της ΕΕ που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ στις συνομιλίες ΕΕ-ΝΑΤΟ και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ πρέπει να ενδυναμωθούν, ΙΕ. λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαδικασίες διεύρυνσης του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, παρότι διαφέρουν, πρέπει να ενισχύονται αμοιβαία για να διασφαλίζουν τη σταθερότητα και την ευημερία στην ευρωπαϊκή ήπειρο, ΙΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι σημαντικό στοιχείο για τη σχέση ΕΕ-ΝΑΤΟ είναι η στήριξη των εθνικών προσπαθειών για ανάπτυξη και απόδοση των στρατιωτικών ικανοτήτων για τη διαχείριση κρίσεων με αμοιβαία ενίσχυση, που από μέρους του βελτιώνει το πρωταρχικό καθήκον της διασφάλισης της εδαφικής άμυνας και των συμφερόντων ασφαλείας των κρατών μελών, ΙΖ λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύμπραξη μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ σε συγκεκριμένους τομείς στρατιωτικών ικανοτήτων μπορεί να βελτιωθεί μέσω κοινών πιλοτικών προγραμμάτων, ΙΗ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η συλλογική άμυνα της Ευρώπης βασίζεται σε συνδυασμό συμβατικών και πυρηνικών δυνάμεων που έπρεπε να είχαν προσαρμοσθεί διεξοδικότερα στη μεταβαλλόμενη κατάσταση της ασφάλειας, ΙΘ. λαμβάνοντας υπόψη ότι τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ διενεργούν επί του παρόντος επανεκτίμηση των αντίστοιχων στρατηγικών τους σε θέματα ασφάλειας (Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφαλείας και Διακήρυξη για την Ασφάλεια της Συμμαχίας), ΙΙ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας δεσμεύει τις μη στρατιωτικές και τις στρατιωτικές ικανότητες όλων των κρατών μελών στην ΕΠΑΑ, προβλέπει τη μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία σε θέματα άμυνας μεταξύ των κρατών μιας πρωτοπόρου ομάδας, δεσμεύει τα κράτη στη σταδιακή βελτίωση των στρατιωτικών ικανοτήτων, επεκτείνει τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, υποχρεώνει τα κράτη να συνδράμουν ένα άλλο κράτος το οποίο δέχεται επίθεση (με την επιφύλαξη της ουδετερότητας ορισμένων κρατών ή της συμμετοχής άλλων στο ΝΑΤΟ), αναβαθμίζει τους στόχους της ΕΕ (τα καθήκοντα του Πέτερσμπεργκ) ώστε να περιλαμβάνουν την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και, τέλος, επιμένει στην αμοιβαία αλληλεγγύη σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης ή φυσικής καταστροφής, Στρατηγική επισκόπηση 1. υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο λόγος ύπαρξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η εδραίωση της ειρήνης εντός της συνόρων της και πέρα από αυτά, μέσω δέσμευσης απέναντι στον αποτελεσματικό πολυμερή διάλογο και στο γράμμα και στο πνεύμα του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών· σημειώνει ότι μια αποτελεσματική στρατηγική ασφάλειας προωθεί τη δημοκρατία και την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων· αντίθετα, σημειώνει ότι μια αναποτελεσματική στρατηγική ασφάλειας οδηγεί σε άσκοπο ανθρώπινο πόνο· πιστεύει ότι η ικανότητα της ΕΕ να εδραιώσει την ειρήνη εξαρτάται από την ανάπτυξη της κατάλληλης στρατηγικής ασφάλειας ή πολιτικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων της δυνατότητας αυτόνομης δράσης και μιας αποδοτικής και συμπληρωματικής σχέσης με το ΝΑΤΟ· 2. καλεί, συνεπώς, την ΕΕ να συνεχίσει να αναπτύσσει αποστολές προκειμένου να εξασφαλίσει μεγαλύτερη βιωσιμότητα της ΕΠΑΑ για να αποτρέπει συγκρούσεις, να προωθεί τη σταθερότητα και να προσφέρει βοήθεια, όπου χρειάζεται, που θα υπόκεινται σε κοινή συναίνεση μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ ή στο πλαίσιο διαρθρωμένης συνεργασίας· πιστεύει στην περαιτέρω αναγκαιότητα να αναπτύξουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ μια συνολική προσέγγιση για τη διαχείριση των κρίσεων· 3. αναγνωρίζει το γεγονός ότι η πολυμορφία συμφερόντων που ενυπάρχει σε μια Ένωση 27 ή περισσότερων κρατών μελών –με άλλα λόγια, η σύνθεση τύπου μωσαϊκού της ΕΕ– της προσδίδει μοναδικό χαρακτήρα και τη δυνατότητα να παρεμβαίνει, να μεσολαβεί και να προσφέρει βοήθεια σε διαφορετικά μέρη του κόσμου· ζητεί την περαιτέρω ανάπτυξη των υπαρχόντων στρατιωτικών μέσων διαχείρισης των κρίσεων της ΕΕ και ελπίζει ότι το υπάρχον στρατιωτικό δυναμικό των κρατών μελών της ΕΕ θα καταστεί πιο ολοκληρωμένο, αποδοτικό από άποψη κόστους και αποτελεσματικό από στρατιωτική άποψη, καθώς μόνον τότε θα μπορέσει η Ένωση να συγκεντρώσει επαρκείς δυνάμεις για να εκμεταλλευτεί τις μοναδικές της ικανότητες στους τομείς της πρόληψης και επίλυσης συγκρούσεων και να συμπληρώσει το ευρύ φάσμα των μηχανισμών που διαθέτει για τη μη στρατιωτική διαχείριση κρίσεων· 4. υποστηρίζει σθεναρά την αύξηση της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ για την ανάπτυξη κοινών στρατηγικών ασφάλειας και άμυνας· 5. είναι πεπεισμένο ότι μια ισχυρή και σφύζουσα ευρωατλαντική εταιρική σχέση είναι ο καλύτερος εγγυητής της ασφάλειας και σταθερότητας στην Ευρώπη και σεβασμού των αρχών της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της χρηστής διακυβέρνησης· 6. είναι πεπεισμένο ότι οι δημοκρατικές ελευθερίες και το κράτος δικαίου είναι η απάντηση στις προσδοκίες των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο· πιστεύει ότι καμία χώρα ή κανένα έθνος δεν πρέπει να εξαιρείται από μια τέτοια προοπτική, διότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ζει σε ένα δημοκρατικό κράτος που διέπεται από το κράτος δικαίου· 7. επικροτεί την αναπροσαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφαλείας ως μέρος της δέσμευσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ορίζει και να προστατεύει τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής ασφάλειας και να ενισχύει τον αποτελεσματικό πολυμερή διάλογο, εφοδιάζοντας την Ένωση με μια στρατηγική για την αντιμετώπιση των απειλών του 21ου αιώνα· σημειώνει ότι μία γνήσια, συνολική και δημοκρατική συναίνεση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ αποτελεί καθοριστικό στοιχείο για την εφαρμογή της εν λόγω στρατηγικής, βάσει μιας συναίνεσης ασφάλειας μεταξύ της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, αντικατοπτρίζοντας τις κοινές αξίες τους, τους στόχους και τις προτεραιότητες, και συγκεκριμένα την υπεροχή των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του διεθνούς δικαίου· 8. υπογραμμίζει ότι το γεγονός αυτό αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία υπό το πρίσμα των πρόσφατων γεγονότων στον Καύκασο, των νέων εξελίξεων στην προσέγγιση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, της αλλαγής ηγεσίας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και της έναρξης εργασιών σχετικά με την αναθεώρηση του στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ· 9. ζητεί να μην είναι μόνον συμπληρωματική αλλά και συγκλίνουσα η ταυτόχρονη επανεξέταση των στρατηγικών ασφάλειας της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, και καθεμία να λάβει δεόντως υπόψη τις δυνατότητες της άλλης· 10. θεωρεί ότι τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ πρέπει να εγκρίνουν ως μακροπρόθεσμο και κοινό στόχο τους τη δέσμευση για οικοδόμηση ασφαλέστερου κόσμου σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, για τους κατοίκους των κρατών μελών τους και γενικά και πρέπει να αποτρέπουν ενεργά και να αντιδρούν σε μαζικές βαναυσότητες και περιφερειακές συγκρούσεις που εξακολουθούν να προκαλούν ανθρώπινο πόνο· 11. επιμένει ότι όλες οι δημοκρατίες πρέπει να είναι ενωμένες στις προσπάθειές τους για εδραίωση της σταθερότητας και της ειρήνης υπό την εποπτεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών· εκφράζει έντονη λύπη για το γεγονός ότι το δόγμα της μη εναρμόνισης, το οποίο αποτελεί κληρονομιά της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, υπονομεύει τη συμμαχία των δημοκρατιών προς όφελος αντιδημοκρατικών και ακόμα μη πραγματικών δημοκρατικών δυνάμεων· εκφράζει λύπη διότι, εν ονόματι ενός δόγματος μη εναρμόνισης, ορισμένα κράτη μέλη παραιτήθηκαν από την ευθύνη τους να συμβάλλουν στην προστασία των αξιών και των ελευθεριών του δημοκρατικού κόσμου· 12. αναγνωρίζει ότι η ασφάλεια και η ανάπτυξη είναι αλληλεξαρτώμενες και ότι δεν υπάρχει σαφής αλληλουχία γεγονότων για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης σε περιοχές συγκρούσεων· επισημαίνει ότι, στην πράξη, όλα τα μέσα αναπτύσσονται παράλληλα· επομένως, ζητεί από την Επιτροπή να διερευνήσει περαιτέρω τη σημασία της αλληλουχίας στρατιωτικών και μη στρατιωτικών επεμβάσεων σε περιοχές συγκρούσεων και να ενσωματώσει τα πορίσματά της στις πολιτικές της για την ασφάλεια και την ανάπτυξη· Η σχέση μεταξύ του ΝΑΤΟ και της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της ΕΕ 13. αναγνωρίζει το θεμελιώδη ρόλο του ΝΑΤΟ, κατά το παρελθόν και σήμερα, στην αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης· σημειώνει ότι για την πλειοψηφία των κρατών μελών της ΕΕ, που είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ, η Συμμαχία παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας, και ότι η ασφάλεια της Ευρώπης στο σύνολό της, ανεξάρτητα από τις επιμέρους θέσεις που υιοθετούν τα κράτη της, εξακολουθεί να επωφελείται από τη διατήρηση της διατλαντικής συμμαχίας· συνεπώς υποστηρίζει την άποψη ότι η μελλοντική συλλογική άμυνα της ΕΕ πρέπει να οργανώνεται όσο το δυνατόν περισσότερο σε συνεργασία με το NATO· υποστηρίζει την άποψη ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ πρέπει να εντατικοποιήσουν τη διμερή σχέση τους και να την επεκτείνουν σε θέματα που αφορούν την ειρήνη και την ασφάλεια· 14. σημειώνει ότι, στον σύγχρονο κόσμο, οι κίνδυνοι που αφορούν την ασφάλεια χαρακτηρίζονται ολοένα και περισσότερο από φαινόμενα όπως η διεθνής τρομοκρατία, η διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής, κράτη υπό διάλυση, ανεξέλεγκτες συγκρούσεις, οργανωμένο έγκλημα, απειλές στον κυβερνοχώρο, υποβάθμιση του περιβάλλοντος και κίνδυνοι συναφείς με την ασφάλεια, φυσικές και άλλες καταστροφές, και ότι οι εν λόγω κίνδυνοι απαιτούν ακόμη πιο στενή σύμπραξη και επικέντρωση στην ενίσχυση των βασικών δυνατοτήτων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, και στενότερο συντονισμό στους τομείς του σχεδιασμού, της τεχνολογίας, του εξοπλισμού και της εκπαίδευσης· 15. τονίζει την αυξανόμενη σημασία της ΕΠΑΑ που θα συμβάλλει στη βελτίωση της ικανότητας της ΕΕ να αντιμετωπίσει απειλές ασφάλειας του 21ου αιώνα, ιδιαίτερα σε κοινές πολιτικοστρατιωτικές επιχειρήσεις και μέτρα διαχείρισης κρίσεων που εκτείνονται από προληπτικές δράσεις που βασίζονται στις πληροφορίες ως μεταρρύθμιση του τομέα ασφάλειας, μεταρρύθμιση της δράσης του αστυνομικού, δικαστικού και στρατιωτικού κλάδου· 16. υποστηρίζει την άποψη ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ μπορούν να αλληλοενισχύονται, αποφεύγοντας τον ανταγωνισμό και αναπτύσσοντας μεγαλύτερη συνεργασία σε επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων βάσει πρακτικού καταμερισμού της εργασίας· θεωρεί ότι η απόφαση σχετικά με το ποιος οργανισμός πρέπει να αναπτύξει τις δυνάμεις του θα πρέπει να βασίζεται στην πολιτική βούληση που έχουν εκφράσει αμφότεροι οι οργανισμοί, στις επιχειρησιακές ανάγκες και στην πολιτική νομιμότητα επιτόπου, καθώς και στην ικανότητά τους να αποκαταστήσουν την ειρήνη και τη σταθερότητα· σημειώνει ότι η συνεργασία για την επεξεργασία της νέας Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας και του νέου στρατηγικού δόγματος του ΝΑΤΟ είναι καθοριστικής σημασίας για την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου· 17. θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να αναπτύξει τις δικές της δυνατότητες ασφάλειας και άμυνας, γεγονός που θα επιτρέψει τον καλύτερο επιμερισμό των βαρών με τους μη ευρωπαίους συμμάχους και την παροχή κατάλληλης απάντησης στις προκλήσεις και στις απειλές για την ασφάλεια που αφορούν αποκλειστικά τα κράτη μέλη της ΕΕ· 18. καλεί την ΕΕ να αναπτύξει τα μέσα της στρατηγικής της σε θέματα ασφάλειας, από την πρόληψη διπλωματικών κρίσεων και την οικονομική και αναπτυξιακή βοήθεια έως τις μη στρατιωτικές ικανότητες στον τομέα της σταθεροποίησης και της ανασυγκρότησης, καθώς και στρατιωτικά μέσα· επιπλέον, θεωρεί ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν με στρατηγικό τρόπο τα μέσα «ήπιας δύναμης» σε σχέση με τους γείτονες της ΕΕ· 19. σημειώνει ότι οι ρυθμίσεις «Βερολίνο +», που επιτρέπουν στην ΕΕ να καταφεύγει στα μέσα και στις ικανότητες του ΝΑΤΟ, πρέπει να βελτιωθούν για να επιτρέψουν στους δύο οργανισμούς να επεμβαίνουν και να προσφέρουν αποτελεσματική βοήθεια στις τρέχουσες κρίσεις, οι οποίες απαιτούν πολιτικοστρατιωτική αντίδραση πολλαπλών καθηκόντων· θεωρεί, συνεπώς, απαραίτητη την περαιτέρω ανάπτυξη της υφιστάμενης σχέσης μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ, δημιουργώντας μόνιμες δομές συνεργασίας, σεβόμενοι παράλληλα τον ανεξάρτητο και αυτόνομο χαρακτήρα αμφότερων των οργανισμών και μη αποκλείοντας τη συμμετοχή όλων των μελών του ΝΑΤΟ και όλων των κρατών μελών της ΕΕ που επιθυμούν να εμπλακούν με τον τρόπο αυτόν· 20. καλεί την Τουρκία να σταματήσει να εμποδίζει τη συνεργασία μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ· 21. καλεί την ΕΕ, στο πλαίσιο της επεξεργασίας μιας Λευκής Βίβλου για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και άμυνα, να αξιολογήσει επίσης τη συνεκτικότητα των εξωτερικών επιχειρήσεων της Ευρώπης, ιδίως όσον αφορά τη συνεργασία με άλλους διεθνείς εταίρους σε περιοχές όπου εκδηλώνονται κρίσεις· Συνεργασία μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ σε θέματα ασφάλειας και άμυνας 22. επικροτεί τη γαλλική πρωτοβουλία για επίσημη επιστροφή στις στρατιωτικές δομές του ΝΑΤΟ και τις προσπάθειες της Γαλλικής Προεδρίας εντός του Συμβουλίου της ΕΕ για περαιτέρω συνεργασία ΕΕ και ΝΑΤΟ ως αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων ασφάλειας· επικροτεί τις προσπάθειες της Γαλλικής Προεδρίας που στοχεύουν στην έγκριση συγκεκριμένων πρωτοβουλιών για την αξιοποίηση ευρωπαϊκών αμυντικών δυνατοτήτων· επικροτεί επίσης τη νέα θετική προσέγγιση των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής για την εδραίωση των αμυντικών ικανοτήτων της ΕΕ· 23. προτρέπει τα κράτη μέλη αμφότερων των οργανισμών να είναι περισσότερο ευέλικτα, προσανατολισμένα στο στόχο και πρακτικά αναφορικά με την υλοποίηση της εταιρικής σχέσης ΕΕ-ΝΑΤΟ· στηρίζει, συνεπώς, την πρόταση της γαλλικής κυβέρνησης για την καθιέρωση συστηματικών επαφών μεταξύ των Γενικών Γραμματέων του ΝΑΤΟ και του Συμβουλίου της ΕΕ, ιδίως για την αποφυγή σύγχυσης σε περιστάσεις που η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ενεργούν σε συνεργασία σε διαφορετικές αποστολές για τον ίδιο κοινό σκοπό στον ίδιο τόπο, όπως στο Κοσσυφοπέδιο και στο Αφγανιστάν· 24. τονίζει ότι η ΕΕ είναι αποφασιστικής σημασίας εταίρος του ΝΑΤΟ όσον αφορά τις στρατηγικές που επιτρέπουν την έξοδο του ΝΑΤΟ από περιοχές πολύπλοκων συγκρούσεων, λόγω του συγκεκριμένου συνδυασμού των διαθέσιμων μέσων της: μη στρατιωτικές επιχειρήσεις, κυρώσεις, ανθρωπιστική βοήθεια, αναπτυξιακή και εμπορική πολιτική και πολιτικός διάλογος· επομένως, καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ που είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ να ενισχύσουν τις προσπάθειές τους για τη θέσπιση ενός πλαισίου ολοκληρωμένης συνεργασίας μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ, ενόψει της επικύρωσης της Συνθήκης της Λισαβόνας· 25. αναγνωρίζει τη ζωτική σημασία της βελτίωσης της αξιοποίησης πληροφοριών μεταξύ συμμάχων του ΝΑΤΟ και εταίρων της ΕΕ· 26. σημειώνει ότι οι πολίτες της ΕΕ υποστηρίζουν τις αποστολές που στοχεύουν στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου σε ζώνες συγκρούσεων· σημειώνει ότι οι πολίτες δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι σχετικά με τις αποστολές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και το στόχο τους· συνεπώς καλεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να παράσχουν πληρέστερη ενημέρωση σχετικά με τις αποστολές τους και σχετικά με το ρόλο που διαδραματίζουν οι εν λόγω αποστολές στη δημιουργία ασφάλειας και σταθερότητας σε ολόκληρο τον κόσμο· 27. σημειώνει ότι, για την εδραίωση της συνεργασίας τους, τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επικεντρωθούν στην ενίσχυση των βασικών ικανοτήτων τους, στη βελτίωση της διαλειτουργικότητάς τους και στο συντονισμό των δογμάτων, του σχεδιασμού, των τεχνολογιών, του εξοπλισμού και των μεθόδων εκπαίδευσής τους· Επιχειρησιακό Στρατηγείο της ΕΕ 28. υποστηρίζει την ίδρυση ενός μόνιμου Επιχειρησιακού Στρατηγείου της ΕΕ, υπό την ηγεσία του Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατου Εκπροσώπου, μέρος της εντολής του οποίου θα είναι ο σχεδιασμός και η διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων της ΕΠΑΑ· 29. υπογραμμίζει το γεγονός ότι η εμπειρία των επιχειρήσεων της ΕΕ αποδεικνύει ότι ο μόνιμος σχεδιασμός και η ικανότητα διοίκησης για τις επιχειρήσεις της ΕΕ θα αυξήσουν την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία των επιχειρήσεων της ΕΕ· τονίζει ότι το προτεινόμενο Επιχειρησιακό Στρατηγείο της ΕΕ προσφέρει τη λύση στο εν λόγω πρόβλημα· υπενθυμίζει ότι, δεδομένης της πολιτικοστρατιωτικής εστίασης της ΕΕ, μια τέτοια δομή δεν θα επικάλυπτε τίποτα που υπάρχει ήδη· υπενθυμίζει επίσης ότι το αρχηγείο του ΝΑΤΟ προορίζεται πρωταρχικώς για στρατιωτικό σχεδιασμό, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ διαθέτει εμπειρογνωμοσύνη στο σχεδιασμό και στη διεξαγωγή μη στρατιωτικών, στρατιωτικών και πολιτικοστρατιωτικών επιχειρήσεων που κανένας άλλο παγκόσμιος δρων δεν είναι σήμερα σε θέση να διεξαγάγει με επιτυχία· 30. τονίζει ότι ένα Επιχειρησιακό Στρατηγείο της ΕΕ θα συμπλήρωνε τις υφιστάμενες διοικητικές δομές του ΝΑΤΟ και δεν θα υπονόμευε τη διατλαντική ακεραιότητα του ΝΑΤΟ· 31. προτείνει, σε συμφωνία με το ΝΑΤΟ, κάθε κράτος μέλος της ΕΕ που είναι μέλος του ΝΑΤΟ να οριοθετήσει τις δυνάμεις εκείνες που μπορούν να αναπτυχθούν μόνο για επιχειρήσεις της ΕΕ, ώστε να αποφευχθεί η παρεμπόδιση της εν λόγω ανάπτυξης από μέλη του ΝΑΤΟ τα οποία δεν είναι κράτη μέλη της ΕΕ· θεωρεί ότι πρέπει να αποφευχθεί η αλληλοεπικάλυψη στη χρήση των εν λόγω δυνάμεων· Ικανότητες και στρατιωτικές δαπάνες 32. υποστηρίζει ότι η αμοιβαία πρόκληση για την ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι η αξιοποίηση των ίδιων εθνικών πόρων αναφορικά με το προσωπικό και τις ικανότητες· καλεί την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να εγγυηθούν ότι αυτοί οι περιορισμένοι πόροι διατίθενται στις καταλληλότερες δυνατότητες για την αντιμετώπιση των σημερινών δύσκολων προκλήσεων, αποφεύγοντας την επικάλυψη έργου και προωθώντας τη συνοχή· υποστηρίζει ότι οι στρατηγικές αερομεταφορές, ένα συγκεκριμένο παράδειγμα σχετικά σπάνιου και δαπανηρού επιχειρησιακού στοιχείου, πρέπει να αντιπροσωπεύουν μια ευκαιρία για συνεργασία μεταξύ κρατών μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ· καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να συγκεντρώνουν, να μοιράζονται και να αναπτύσσουν από κοινού στρατιωτικές ικανότητες για την αποφυγή της σπατάλης, τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας και την ενίσχυση της ευρωπαϊκής τεχνολογικής και βιομηχανικής αμυντικής βάσης· 33. πιστεύει ότι, εκτός από την ανάγκη για την πολύ αποδοτικότερη χρήση των στρατιωτικών πόρων, η ανάγκη για περισσότερες επενδύσεις στην άμυνα από τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι ουσιαστική για τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής ασφάλειας· ζητεί σημαντική αύξηση της αναλογίας των κοινών δαπανών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σε κάθε στρατιωτική επιχείρηση· σημειώνει τη σημαντική διαφορά στην κλίμακα καθώς και στην αποτελεσματικότητα μεταξύ των δαπανών στην άμυνα των ευρωπαϊκών μελών του ΝΑΤΟ, αφενός, και των ΗΠΑ, αφετέρου· καλεί την ΕΕ να δεσμευθεί για δικαιότερη παγκόσμια κατανομή των βαρών· καλεί επίσης τις ΗΠΑ να επιδείξουν μεγαλύτερη προθυμία διαβούλευσης με τους ευρωπαίους συμμάχους τους σε θέματα που αφορούν την ειρήνη και την ασφάλεια· 34. αναγνωρίζει τη σημαντική δυνητική συμβολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, ο οποίος ενισχύεται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, για την εξασφάλιση αποδοτικών από άποψη κόστους προμηθειών και τη βελτίωση της διαλειτουργικότητας των εξοπλισμών· Συμβατότητα μεταξύ της συμμετοχής στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ 35. επιμένει ότι όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να είναι παρόντα στις κοινές συνεδριάσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ χωρίς διακρίσεις· τονίζει ότι η ενότητα αξιών και ρυθμίσεων ασφάλειας συνιστά παράγοντα ζωτικής σημασίας που εγγυάται την ευρωπαϊκή ειρήνη, σταθερότητα και ευημερία· 36. προτείνει να εμπλακούν περισσότερο στο έργο της ΕΠΑΑ και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ που είναι υποψήφιοι για προσχώρηση στην ΕΕ· 37. σημειώνει ότι είναι σημαντικό το πρόβλημα της συμβατότητας μεταξύ μη συμμετοχής στην ΕΕ και συμμετοχής στο ΝΑΤΟ, καθώς και μη συμμετοχής στο ΝΑΤΟ και συμμετοχής στην ΕΕ, να αντιμετωπίζεται με τρόπο που να μην βλάπτει τη λειτουργία της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ· 38. εκφράζει ειδικότερα βαθιά λύπη για το γεγονός ότι το Κυπριακό εξακολουθεί να παρακωλύει σοβαρά την ανάπτυξη της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ· 39. ενθαρρύνει την Κύπρο, ως κράτος μέλος της ΕΕ, να επανεξετάσει την πολιτική θέση της όσον αφορά τη συμμετοχή της στη Σύμπραξη για την Ειρήνη, και καλεί από τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ να απέχουν από τη χρήση του βέτο τους προκειμένου να εμποδίσουν κράτη μέλη της ΕΕ να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ· 40. επικροτεί το γεγονός ότι, στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, οι Σύμμαχοι αναγνώρισαν τη συμβολή που παρέχει μια ισχυρότερη και ικανότερη Ευρώπη, και ότι η Συμμαχία παραμένει ανοικτή σε μελλοντική διεύρυνση· σημειώνει ότι για τις ανατολικές χώρες της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, και με σκοπό τη δημοκρατική τους εξέλιξη και την ανάπτυξη του κράτους δικαίου, η πολιτική μιας ευρωπαϊκής προοπτικής και συνεπώς του σχεδίου της ανατολικής εταιρικής σχέσης είναι ύψιστης σημασίας· 41. πιστεύει ότι, όσον αφορά τις μελλοντικές διευρύνσεις του ΝΑΤΟ, κάθε περίπτωση πρέπει να αξιολογείται μεμονωμένα· παρόλα αυτά, για την προστασία των ευρωπαϊκών συμφερόντων ασφάλειας, θα αντιτίθετο στη διεύρυνση του οργανισμού ώστε να συμπεριλάβει οποιαδήποτε χώρα στην οποία η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ δεν τυγχάνει της στήριξης του πληθυσμού ή στην οποία υπάρχουν σοβαρές ανεπίλυτες εδαφικές διαφορές με τους γείτονές της· 42. σημειώνει ότι, για πολλούς γείτονες της ΕΕ, η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και η συμμετοχή στην ΕΕ είναι ρεαλιστικοί και συμβατοί στόχοι, έστω και μακροπρόθεσμα· 43. υποστηρίζει ότι, εάν και όταν η Ρωσία καταστεί μια πραγματική δημοκρατία, το βάθος της συνεργασίας μεταξύ αυτής και της ΕΕ θα μπορούσε να φτάσει σε άγνωστα μέχρι στιγμής επίπεδα· συνεπώς καλεί τη Ρωσία να μετατραπεί σε πραγματική δημοκρατία η οποία εφαρμόζει το κράτος δικαίου, και να εκριζώσει όλες τις πρακτικές που εμπεριέχουν τη χρήση βίας ως μέσου προώθησης πολιτικών στόχων· σημειώνει ότι οι διμερείς ρυθμίσεις ασφάλειας που προσφάτως πρότεινε η Ρωσία θα αποδυνάμωναν σοβαρά την ακεραιότητα της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της ΕΕ και θα υπονόμευαν τη σχέση μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ· 44. προσβλέπει στις ευκαιρίες που παρέχει η προσεχής 60ή επετειακή σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο και στο Κελ για την ανανέωση της Συμμαχίας και την ενίσχυση των σχέσεών της με την Ευρωπαϊκή Ένωση· ° ° ° 45. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στα Κοινοβούλια των χωρών του ΝΑΤΟ και των κρατών μελών της ΕΕ, την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ και στους Γενικούς Γραμματείς των Ηνωμένων Εθνών, του ΝΑΤΟ, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και του Συμβουλίου της Ευρώπης.
| ||||||||||||||||
 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ |
| |||
| «…Η αδιαφορία …ωφελεί τον επιτιθέμενο – ποτέ το θύμα του, του οποίου ο πόνος μεγεθύνεται όταν νιώσει ότι ξεχάστηκε. Ο πολιτικός κρατούμενος στο κελί του, τα πεινασμένα παιδιά, οι άστεγοι πρόσφυγες – η απάθεια για τα δεινά τους, ο μη μετριασμός της απομόνωσής τους προσφέροντας μια λάμψη ελπίδας είναι η εξορία τους από την ανθρώπινη μνήμη. Και αποκηρύσσοντας την ανθρώπινη φύση τους, προδίδουμε τη δική μας.» Elie Wiesel, επιζών του Ολοκαυτώματος. Μια μέρα πριν οι ναζί καταλάβουν τη χώρα των Σουδητών πριν από 70 χρόνια, ο Πρωθυπουργός Chamberlain επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο αφού συνάντησε τον Χίτλερ και ανέμιζε τη συμφωνία του Μονάχου: «I believe it's peace for our time» (Πιστεύω ότι θα επικρατήσει ειρήνη στην εποχή μας). Οι ευσεβείς πόθοι μπορεί να αποβούν μοιραίοι. Όταν εξετάζουμε σημαντικά ζητήματα σχετικά με την ασφάλειά μας και ειδικότερα όταν σχεδιάζουμε κατευθυντήριες γραμμές για αυτά, πρέπει να είμαστε αρκετά διορατικοί και ανεξάρτητοι για να απελευθερωθούμε από κατοχυρωμένα συμφέροντα. Την παραμονή του εικοστού πρώτου αιώνα, ο κόσμος αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις ασφάλειας, παλιές και νέες, οι οποίες απειλούν τη ζωή πολλών ανθρώπων και προκαλούν ανθρώπινο πόνο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το μοναδικό δυναμικό και καθήκον να συμβάλλει στη σταθερότητα του κόσμου. Την τελευταία δεκαετία, μέσω της ανάπτυξης της ΕΠΑΑ, η ΕΕ απέκτησε ένα σημαντικό σύνολο μη στρατιωτικών και στρατιωτικών εργαλείων, για να εκπληρώνει αυτόν το στόχο και ξεκίνησε να ηγείται αποστολών σε πολλά διαφορετικά μέρη του κόσμου. Ενώ η ΕΕ απέδειξε ότι είναι παγκόσμιος παίκτης μέσω της ανάπτυξης των αποστολών της ΕΠΑΑ, οι τελευταίες είναι κυρίως μη στρατιωτικές ως προς το χαρακτήρα τους, εστιάζοντας στην πρόληψη κρίσεων και στη διαχείριση έπειτα από συγκρούσεις. Για το λόγο αυτό, η συνεργασία και η σύμπραξη ΕΕ-ΝΑΤΟ είναι σημαντικές για την επίτευξη του κοινού στόχου της προώθησης ειρήνης και σταθερότητας σε αυτόν το διεθνή χώρο. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το 94 τοις εκατό του πληθυσμού της ΕΕ είναι μέλος του ΝΑΤΟ και ότι η πλειοψηφία των κρατών μελών της ΕΕ είναι μέλη του ΝΑΤΟ και ότι η Συμμαχία παραμένει το πρωταρχικό πλαίσιο για συλλογική άμυνα στην Ευρώπη. Υπάρχει συνεπώς αρκετός χώρος για συμπληρωματικότητα στη σχέση μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ. Μια συμπληρωματικότητα η οποία, ωστόσο, υπονομεύεται συχνά από τεχνικά και πολιτικά εμπόδια. Στόχος της παρούσας έκθεσης είναι η πρόταση μελλοντικών λύσεων για μια αναζωογονημένη σχέση ΕΕ-ΝΑΤΟ που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις τρέχουσες προκλήσεις ασφάλειας. Το πρώτο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι οι περιορισμοί της ΕΕ ως προς την προετοιμασία μιας αποστολής διαχείρισης κρίσης. Σήμερα, η ΕΕ αντιμετωπίζει έλλειψη μόνιμου σχεδιασμού και διοικητικής δομής (Επιχειρησιακό Στρατηγείο). Υπάρχουν τρεις εναλλακτικές επιλογές για την επιλογή επιχειρησιακού στρατηγείου της ΕΕ για τις αποστολές διαχείρισης κρίσεων. Η πρώτη είναι να επιλέξει από τα πέντε εθνικά στρατηγεία που διατέθηκαν για την ΕΕ, γεγονός που συνεπάγεται σημαντική καθυστέρηση και απώλειες ως προς την αποτελεσματικότητα στην ικανότητα της ΕΕ να αντιδράσει σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Η δεύτερη είναι να χρησιμοποιήσει το Ανώτατο Στρατηγείο Συμμαχικών Δυνάμεων Ευρώπης σύμφωνα με τις ρυθμίσεις «Βερολίνο +», το οποίο συνεπάγεται διαπραγματεύσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ και την οργάνωση μιας ειδικής αλυσίδας διοίκησης (στην περίπτωση της επιχείρησης Althea, οι διαπραγματεύσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ διάρκεσαν περισσότερο από 8 μήνες). Αυτή η επιλογή συνεπώς καθιστά αδύνατη την ταχεία αντίδραση. Τέλος, η τρίτη επιλογή είναι η χρήση του Επιχειρησιακού Κέντρου της ΕΕ στις Βρυξέλλες, αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση ότι τα δύο άλλα δεν είναι διαθέσιμα για την επιχείρηση. Το Επιχειρησιακό Κέντρο της ΕΕ δεν αποτελεί μόνιμη δομή. Μπορεί να ενεργοποιηθεί εντός 5 ημερών αναπτύσσοντας πλήρη λειτουργία εντός 20 ημερών για επιχειρήσεις έως 2000 στρατιωτών. Το πρόβλημα είναι ότι η διαδικασία ενεργοποίησης του Επιχειρησιακού Κέντρου προϋποθέτει τη λειτουργία του Στρατιωτικού Επιτελείου της ΕΕ που δεν είναι συνεπώς διαθέσιμη για σημαντικές εργασίες του προσωπικού, όπως στρατηγικό σχεδιασμό αντιμετώπισης κρίσης, στρατιωτικό στρατηγικό σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης κ.λπ. Αυτές οι ελλείψεις θίγουν σοβαρά και περιορίζουν την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία των επιχειρήσεων της ΕΕ. Για να αποκατασταθούν οι έως τώρα περιορισμοί των διαφορετικών επιλογών που έχει στη διάθεσή της η ΕΕ για την αντιμετώπιση μιας κρίσης αναφορικά με την επιχειρησιακή διοίκηση, η παρούσα έκθεση προτείνει τη δημιουργία ενός επιχειρησιακού στρατηγείου της ΕΕ. Λαμβάνοντας υπόψη τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας και του συντονισμού, το εν λόγω στρατηγείο πρέπει να έχει ως έδρα τις Βρυξέλλες, υπό την ηγεσία του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου/Ύπατου Εκπροσώπου της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας. Αυτό θα επιτρέπει την ταχεία μετάφραση και διαβίβαση των στρατιωτικών επιπτώσεων των πολιτικών επιλογών και αποφάσεων στους πολιτικούς ηγέτες. Αλλά πρέπει να τονιστεί ότι, λαμβάνοντας υπόψη ότι το αρχηγείο του ΝΑΤΟ είναι πρωταρχικώς για στρατιωτικό σχεδιασμό, το επίκεντρο της ΕΕ εστιάζεται κυρίως στις μη στρατιωτικές και κοινές πολιτικοστρατιωτικές επιχειρήσεις. Η ΕΕ είναι ο μοναδικός παγκόσμιος δρων που έχει τη δυνατότητα διεξαγωγής επιτυχημένων επιχειρήσεων σε αυτό τον τομέα. Δεύτερον, η ανεπαρκής χρήση στρατιωτικών ικανοτήτων είναι κάτι που θίγει τη λειτουργία τόσο των επιχειρήσεων της ΕΠΑΑ όσο και του ΝΑΤΟ. Τα 27 κράτη μέλη δαπανούν από κοινού 200 δισεκατομμύρια EUR για την άμυνα, αλλά παρά αυτούς τους στρατιωτικούς πόρους, οι Ευρωπαίοι δεν διαθέτουν επαρκή αριθμό στρατιωτών με τις απαραίτητες ικανότητες. Τα κράτη μέλη έχουν περίπου 2 εκατομμύρια προσωπικό ενόπλων δυνάμεων, αλλά η ΕΕ μπορεί μόλις και μετά βίας να παρατάξει και να συντηρήσει 60.000 στρατιώτες παγκοσμίως. Είναι συνεπώς σημαντικό και αποτελεί πράγματι προϋπόθεση για την αποτελεσματική συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ ότι τα κράτη μέλη αξιοποιούν καλύτερα τους στρατιωτικούς τους πόρους. Είναι επίσης λυπηρό το γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ δεν υφίστανται δίκαια κατανομή των βαρών, ούτε ως προς τις δαπάνες ούτε ως προς το ανθρώπινο δυναμικό. Η έκθεση ζητά να αλλάξει αυτό: οι ΗΠΑ δεν πρέπει να είναι ο εταίρος πληρωμής της Συμμαχίας. Τρίτον, ορισμένες διαφορές μεταξύ μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όπως αυτή σχετικά με τη συμμετοχή της Κύπρου στις συνεδριάσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ και η συνεργασία της Τουρκίας σε επιχειρήσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ, αποτέλεσαν σημαντικά εμπόδια για την αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ της Συμμαχίας και της ΕΕ. Η συμβατότητα μεταξύ των δύο οργανισμών θα επωφελούταν από μια κοινή δέσμευση να είναι παρόντα όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ σε κοινές συνεδριάσεις ΕΕ-ΝΑΤΟ. Εξίσου σημαντικό είναι ότι στους συμμάχους του ΝΑΤΟ που είναι υποψήφιοι προς προσχώρηση στην ΕΕ πρέπει να δίνεται η ιδιότητα των συνδεδεμένων μελών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας. Πρέπει επίσης να ενσωματώνονται πληρέστερα στις δομές της ΕΠΑΑ. Μόνο εξαλείφοντας τις εντάσεις μεταξύ του ΝΑΤΟ και των κρατών μελών της ΕΕ θα καταστεί πιθανή η επίτευξη της αποτελεσματικής συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ. Τέλος, είναι αδύνατον να αγνοήσουμε το ρόλο της Ρωσίας, όταν εξετάζουμε το μέλλον των σχέσεων ΕΕ-ΝΑΤΟ. Η πρόσφατη κρίση στη Γεωργία δυστυχώς αποκάλυψε την ετοιμότητα της Ρωσίας να ακολουθήσει επιθετική και αποσταθεροποιητική εξωτερική πολιτική. Υπό το πρίσμα αυτών των γεγονότων και της πρότασης της Ρωσίας για νέο «σύμφωνο ασφάλειας», η ΕΕ πρέπει να αποσαφηνίσει ότι, ενώ είναι απόλυτα επιθυμητό να παραμείνει ανοιχτός ο διάλογος με τη Ρωσία σχετικά με την ασφάλεια της Ευρώπης, δεν θα δεχτεί κανένα σχέδιο που προσπαθεί, με σκοπό την επιδίωξη μονομερών συμφερόντων ασφάλειας, να παρακάμψει ή να αμφισβητήσει την υπάρχουσα αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης, η οποία βασίζεται στην προστασία των δημοκρατικών ελευθεριών από τη διατλαντική συμμαχία. Σημείωση τέλους Ορισμένες από τις ιδέες της παρούσας έκθεσης μπορεί να μην υλοποιηθούν στο εγγύς μέλλον, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε να δούμε μετά τις επόμενες εκλογές για το πού βαδίζουμε. Θα εξαπατούσαμε τους εαυτούς μας αν πιστεύαμε ότι η ανθρώπινη φύση άλλαξε προς το καλύτερο τα τελευταία χιλιάδες χρόνια. Ο άνθρωπος θέλει ακόμα να ασκεί εξουσία στο διπλανό του τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, συχνά με καταστροφικά αποτελέσματα για το κοινό καλό. Μόνο οι πλήρως αυτόνομες δημοκρατίες μπορούν να χαλιναγωγήσουν αυτή την ανθρώπινη τάση και να διοχετεύσουν τις εγωιστικές μας προσπάθειες για να υπηρετήσουν το κοινό καλό. Ακόμα και οι πιο προχωρημένες δημοκρατίες υπολείπονται κατά πολύ της ιδανικής κοινωνίας, αλλά το μόνο μέσο αντιμετώπισης αυτών των ελλείψεων των δημοκρατιών μας είναι να έχουμε περισσότερη δημοκρατία! Η ΕΕ αποτελεί μια καινοφανή επιτυχία στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην οποία οι άνθρωποι προσπαθούν να δουν στον «ξένο» ένα άλλο μοναδικό ανθρώπινο ον, έναν εταίρο αντί για ανταγωνιστή. Σιγά σιγά δημιουργούμε μια παγκόσμια ομάδα ανθρώπων, «μια γη χωρίς σύνορα». Η ΕΕ χρειάζεται να προχωρήσει, διότι ο κόσμος γύρω μας αλλάζει ταχύτερα από ό,τι εμείς οι πολιτικοί μπορούμε να αντιδράσουμε σε αυτή την αλλαγή. Η βραδύτητά μας έχει ως αποτέλεσμα άσκοπο ανθρώπινο πόνο, αλλά καταλαβαίνουμε τον πόνο, μόνο όταν μας αγγίζει προσωπικά. Πρέπει να ακούσουμε απόμακρες κραυγές και να αντιδράσουμε. Αποτελεί ηθικό μας καθήκον και μακροπρόθεσμο συμφέρον. Δεν θέλουμε κάποιον να μας σώσει, όταν κλαίμε; Πρέπει να διαθέτουμε κτηνώδη ειλικρίνεια και να μαθαίνουμε από την επώδυνη ιστορία μας. Η ΕΕ, χάρη στο μωσαϊκό των λαών της, δεν χωρίζει τον κόσμο στη μέση, όπως οι άλλες μεγάλες δυνάμεις, και αυτό δίνει στην ΕΕ τη μοναδική ευκαιρία για οικοδόμηση ειρήνης. Για την επίτευξη αυτής της αποστολής, οι ικανότητες ενός διαιτητή και ενός γιατρού είναι ζωτικής σημασίας, αλλά χωρίς τη στρατιωτική διάσταση η ΕΕ είναι σαν σκύλος που γαυγίζει χωρίς δόντια. Αν ακολουθήσουμε τη λογική της ελάφρυνσης του ανθρώπινου πόνου, η ανθρωπότητα θα έχει κάποτε ένα δεσμευτικό κώδικα δεοντολογίας που θα επιβάλλεται από έναν παγκόσμιο στρατό. Δεν θέλουμε άλλες Ρουάντες! Ένα είδος μετασχηματισμένων δυνάμεων «κυανόκρανων» υπό την αιγίδα πλήρως αναθεωρημένων ΗΕ. Αυτή θα είναι η μοναδική δύναμη που θα έχει πυρηνικά όπλα στη διάθεσή της. Στο τέλος του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει τη σημερινή εξέλιξή μας στην Ευρώπη. Το ίδιο ισχύει και για το μέλλον. Πρέπει να πιστεύουμε στις δυνατότητές μας να ξεπεράσουμε τα εμπόδια, το μεγαλύτερο εκ των οποίων είναι η έλλειψη διορατικότητας. Η μοναδική απάντηση στα παγκόσμια προβλήματα είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση, αλλά ο παγκόσμιος στρατός δεν θα υπάρξει κατά τη διάρκεια της εξουσίας μου... Ο δρόμος μπροστά μας είναι πολύ μακρύς, ο αγώνας θα είναι δύσκολος και συχνά επίπονος, αλλά αυτό είναι δευτερεύον· το μοναδικό που μετράει είναι ότι προχωράμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Πρέπει να σταθούμε πάνω από τις καθημερινές πολιτικές μάχες και να εμπνευστούμε από τους προγόνους μας. Ενώ ακόμα μαίνονταν ο πόλεμος το 1943, ο Jean Monnet έκανε μια ριζοσπαστική και για τον καιρό εκείνο μη ρεαλιστική έκκληση για ευρωπαϊκή ενότητα. Πίστευε ειλικρινά ότι, όπως είπε κάποτε ο Lamartine, «η ουτοπία δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια πρώιμη αλήθεια». Αν πρόκειται να είμαστε ηγέτες, πρέπει να συνεχίσουμε σε αυτό το πνεύμα. | ||||
| ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ |
| |||
| σύμφωνα με το άρθρο 48, παράγραφος 3, του Κανονισμού Ομάδα GUE/NGL Εκτός του ότι χωρίς κανένα πνεύμα κριτικής είναι υπέρ μιας στενής συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ενός διαρκώς περισσότερο επιθετικά συμπεριφερόμενου ΝΑΤΟ, ειδικότερα καταγγέλλουμε ότι η έκθεση: · υποστηρίζει την αυξημένη συνεργασία ΝΑΤΟ-ΕΕ με τη βελτίωση των ρυθμίσεων Βερολίνο+ οι οποίες επιτρέπουν στην ΕΕ να καταφεύγει στα μέσα και στις ικανότητες του ΝΑΤΟ προκειμένου οι δύο οργανισμοί να μπορούν να επεμβαίνουν σε κρίσεις με στρατιωτικά μέσα· · υποστηρίζει μόνιμες δομές συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ· · ζητεί περαιτέρω ανάπτυξη των υφιστάμενων στρατιωτικών ικανοτήτων της ΕΕ και προτρέπει τα κράτη μέλη της ΕΕ να επενδύσουν περισσότερο στην άμυνα· · επικροτεί την παροχή στη Γεωργία και στην Ουκρανία συμμετοχής στο σχέδιο δράσης του ΝΑΤΟ (όπως διατυπώθηκε στο σχέδιο έκθεσης)· · υποστηρίζει την ίδρυση ενός μόνιμου Επιχειρησιακού Στρατηγείου της ΕΕ· · υποστηρίζει τη σκόπιμη ανάμειξη και ασάφεια μεταξύ μη στρατιωτικών και στρατιωτικών ικανοτήτων· · δηλώνει ότι οι στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις είναι και πρέπει να παραμείνουν ο τελικός εγγυητής της στρατιωτικής ασφάλειας· · επιδοκιμάζει τις αποκαλούμενες ανθρωπιστικές επεμβάσεις· ζητούμε: · μια μη στρατιωτική ΕΕ· · τον αυστηρό διαχωρισμό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ· · την κατάργηση των πυρηνικών όπλων· · χρήση των στρατιωτικών δαπανών για μη στρατιωτικούς σκοπούς· · κατάργηση του ΝΑΤΟ! Υπογράφουν: Pflüger, Tobias Meyer Pleite, Willy Meijer, Erik Flasarovà, Věra Τριανταφυλλίδης, Κυριάκος Αδάμου, Αδάμος Παφίλης, Αθανάσιος Pedro Guerreiro | ||||
| ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
