Η πρώτη πράξη της τραγωδίας άρχισε να διαδραματίζεται το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης, όταν ο διοικητής της Ασφάλειας Αττικής κ. Παπαφίλης, επικοινώνησε με τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. κ. Βασιλόπουλο και του ζήτησε τη συνδρομή των ΕΚΑΜ για να συλλάβουν, όπως του είπε, τον ρουμάνο κακοποιό που, σύμφωνα με πληροφορίες που είχαν, κρυβόταν σε ένα διαμέρισμα της οδού Νιόβης, στην Αχαρνών. Η συνδρομή εδόθη ως μία διαδικασία ρουτίνας. Κι αυτό γιατί ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. δεν πίστεψε ότι η πληροφορία ήταν αξιόπιστη. Ως εκ τούτου δεν θεώρησε σκόπιμο να ενημερώσει την πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Γιατί; Ο ίδιος υποστηρίζει ότι «μου είχε ζητηθεί άλλες έξι φορές η συνδρομή των ΕΚΑΜ για τον ίδιο λόγο». Η ιστορία αναδεικνύει και την πρώτη παθογένεια των Σωμάτων Ασφαλείας: Τον ανταγωνισμό μεταξύ των υπηρεσιών της που επισφραγίζεται και με την απόκρυψη πληροφοριών. Διότι η Αθανασοπούλου ήταν το «δόλωμα» και ως εκ τούτου θα έπρεπε να θεωρείται... αξιόπιστη.
* Χωρίς σχέδιο
Η δεύτερη πράξη της τραγωδίας της οδού Νιόβης εγράφη όταν οι άνδρες των ΕΚΑΜ έφθασαν στο κρησφύγετο του Σορίν Ματέι. Ο τέως υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Σ. Παπαθεμελής, που είχε χειριστεί στο παρελθόν ανάλογες κρίσιμες καταστάσεις, υποστηρίζει προς «Το Βήμα» ότι η ομάδα των ΕΚΑΜ ενήργησε χωρίς κανένα απολύτως σχέδιο. Τι δείχνουν τα γεγονότα; Πράγματι, η ομάδα των αστυνομικών που πήγε να συλλάβει τον Σορίν Ματέι ανεξαρτήτως από τη στάση του εισαγγελέα κ. Ι. Σακκά, ο οποίος όπως και ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. κ. Βασιλόπουλος έδωσε εντολή να μη σκοτώσουν τον Ματέι , ενήργησε ερασιτεχνικά. Αντί λοιπόν να εκκενώσουν τον χώρο γύρω από το διαμέρισμα, ρωτούσαν τους γείτονες «αν η πολυκατοικία έχει φωταγωγό»· αντί να αξιοποιήσουν το «χαρτί» του αιφνιδιασμού, φρόντισαν να κάνουν όσο το δυνατόν πιο αισθητή την παρουσία τους· αντί να εισβάλουν στο διαμέρισμα, κτύπησαν το κουδούνι, κλπ. Μήπως δεν υπάρχουν ανάλογα σχέδια, ενώ οι άνδρες των ΕΚΑΜ δεν διαθέτουν την αναγκαία εκπαίδευση; Και σχέδια υπάρχουν και την ανάλογη εκπαίδευση διαθέτουν οι άνδρες των ΕΚΑΜ. Γιατί λοιπόν δεν τηρήθηκαν; Η εξήγηση θα πρέπει να αναζητηθεί στο γεγονός ότι οι αστυνομικοί υποτίμησαν τον ρουμάνο κακοποιό. Στην αναφορά που υπέβαλε η Ασφάλεια Αττικής προς την ηγεσία του υπουργείου αναφέρεται ότι «το ημιυπόγειο διαμέρισμα είχε αποκλεισθεί», ενώ «είχε απαγορευθεί και η κυκλοφορία πεζών και οχημάτων». Οι άνδρες των ΕΚΑΜ, μόλις η Π. Αθανασοπούλου τους άνοιξε την πόρτα, επιτέθηκαν στον Ρουμάνο, τον κτύπησαν και προσπάθησαν να του αποσπάσουν τη χειροβομβίδα. Δεν έκαναν χρήση των όπλων τους. Γιατί; Στην έκθεση της Ασφάλειας τονίζεται ότι κάτι τέτοιο δεν επετράπη από τον εισαγγελέα κ. Σακκά. Αυτό όμως ουδόλως απαλλάσσει των ευθυνών τους τους επικεφαλής της επιχείρησης. Τι συνέβη; Οι άνδρες της Ασφάλειας λόγω του φόβου της απασφαλισμένης χειροβομβίδας (;) άρχισαν να διαπραγματεύονται με τον Ρουμάνο, ο οποίος κάποια στιγμή κατόρθωσε να τους ξεφύγει και να κλεισθεί στην τουαλέτα. Από εκεί, όπως αναφέρεται στην έκθεση της Ασφάλειας, κρατώντας πάντα τη χειροβομβίδα πήδηξε από το παράθυρο στον φωταγωγό της πολυκατοικίας και με το ένα χέρι αναρριχήθηκε από την υδρορρόη στο διαμέρισμα της Σουλτάνας Γκικάκη. Γιατί οι 50 αστυνομικοί που μετείχαν στην επιχείρηση δεν είχαν αποκλείσει τον φωταγωγό; Αγνωστον.
* Τηλεοπτικές διαπραγματεύσεις
Η τρίτη πράξη της τραγωδίας άρχισε να γράφεται από τη στιγμή που ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. κ. Α. Βασιλόπουλος, κατανοώντας επιτέλους την κρισιμότητα της κατάστασης, ενημέρωσε τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Δημόσιας Τάξης κ. Ι. Παπαδογιαννάκη ότι ο Ματέι Σορίν κρατάει ομήρους. Ο κ. Παπαδογιαννάκης ενημέρωσε με τη σειρά του τον πρωθυπουργό κ. Κ. Σημίτη, ο οποίος εκείνη την ώρα προήδρευε της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής Δημοτικών Εκλογών στη Χαριλάου Τρικούπη. Ο Πρωθυπουργός ζήτησε από τον κ. Παπαδογιαννάκη τρία πράγματα. Το πρώτο ήταν να μεταβεί η ηγεσία της Αστυνομίας επί τόπου, το δεύτερο να υπάρξει συντονισμός των ενεργειών και το τρίτο να μην τεθούν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Ο ίδιος από εκείνη των ώρα παρακολουθούσε από κοντά την εξέλιξη της υπόθεσης, καθώς ενημερωνόταν κάθε 15 λεπτά από τον κ. Παπαδογιαννάκη. Για την υπόθεση ενημερωνόταν και ο υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Γ. Ρωμαίος, ο οποίος βρισκόταν στις Βρυξέλλες, τόσο από τον κ. Παπαδογιανάκη όσο και από τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. κ. Βασιλόπουλο.
Η επί τόπου μετάβαση, όμως, της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ., δείχνουν τα γεγονότα, αντί να διευκολύνει, επιδείνωσε την κατάσταση. Κατ' αρχάς αποδέχθηκε ως διαπραγματευτή μεταξύ της Αστυνομίας και του Ματέι Σορίν τον παρουσιαστή του Σκάι κ. Ν. Ευαγγελάτο, ο οποίος καθ' όλη τη διάρκεια της επιχείρησης διατηρούσε ανοικτή γραμμή με τον κακοποιό. Στον Σκάι, ως γνωστόν, μετέβη και ο β΄ υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. κ. κ. Πλάκας ο οποίος, πλαισιωμένος από ειδικούς ψυχολόγους, υπαγόρευε στον κ. Ευαγγελάτο τις ερωτήσεις που θα έπρεπε να υποβάλει στον κακοποιό ώστε να πληροφορηθεί τις προθέσεις τους. Με άλλα λόγια, ο ρόλος του ειδικού διαπραγματευτή, που στις ξένες χώρες ανατίθεται σε ειδικά εκπαιδευμένα άτομα, τον πήρε επάνω του (έστω και κατ΄απαίτηση του Ρουμάνου) ένας παρουσιαστής της τηλεόρασης, ο οποίος δέχθηκε αυτόν τον ρόλο προς χάρη της θεαματικότητας. Γιατί δεν παρενέβη εισαγγελέας ώστε να διακοπεί η τηλεφωνική γραμμή με τον Σκάι; Γιατί οι υπηρεσίες τεχνικής υποστήριξης που διαθέτουν τα ΕΚΑΜ δεν έκοψαν την τηλεφωνική γραμμή, ώστε η επικοινωνία του κακοποιού να γίνεται μόνο με τους ειδικούς της Αστυνομίας; Η εξήγηση που εδόθη, ότι «σε αυτή την περίπτωση ο Ρουμάνος θα έριχνε τη χειροβομβίδα», δεν πείθει. Γεγονός είναι πάντως ότι, όπως αναφέρεται στην επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου, «οι ειδικοί ψυχολόγοι, προκειμένου να βοηθηθούν στο έργο τους, υπέβαλαν και "ειδικές" ερωτήσεις που μετέφερε ο β΄υπαρχηγός μέσω του παρουσιαστή του δελτίου ειδήσεων». Με άλλα λόγια, αλαλούμ.
* Οργανωτικό χάος
Την ίδια ώρα, όμως, ένα άλλο αλαλούμ άρχισε να εκτυλίσσεται στον τόπο της τραγωδίας. Ο διευθυντής της Ασφάλειας Αττικής κ. Παπαφίλης, που στεκόταν κάτω από το διαμέρισμα ανάμεσα σε δεκάδες περίεργους και δημοσιογράφους, καθώς δεν είχε αποκλεισθεί η περιοχή, άρχισε να «διαπραγματεύεται» με τον κακοποιό. Ερώτημα πρώτον, λοιπόν: Γιατί δεν αποκλείσθηκε η περιοχή; Αγνωστον. Μα ακόμη και οι νεοσύλλεκτοι της Σχολής Αστυφυλάκων γνωρίζουν ότι το πρώτο πράγμα που γίνεται σε μία επιχείρηση της Αστυνομίας είναι ότι αποκλείεται ο χώρος. Κι όμως, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αντιθέτως, ακόμη και οι κλούβες της ΕΛ.ΑΣ. είχαν σταθμεύσει μπροστά την είσοδο της πολυκατοικίας. Τι θα συνέβαινε αν, για κάποιον λόγο, ο κακοποιός που ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών πετούσε τη χειρομβοβίδα στον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί κάτω από το διαμέρισμα; Ερώτημα δεύτερον: Είναι δυνατόν να είναι αποτελεσματικές οι «διαπραγματεύσεις» που γίνονται από τον δρόμο χωρίς καμία προετοιμασία; Κι όμως, ο Ρουμάνος, σε μία επίδειξη καλής θέλησης, δέχθηκε να αφήσει ελεύθερο έναν όμηρο που αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, ενώ θα άφηνε και ένα δεύτερο αν δεν επενέβαιναν τα ΕΚΑΜ. Γατί λοιπόν να μην ακολουθηθεί αυτή η τακτική των διαπραγματεύσεων έστω και υπό τη μορφή που εγίνοντο;
* Η «ψεύτικη» χειροβομβίδα
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση έχει σχέση με την πεποίθηση της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ., των κκ. Βασιλόπουλου και Αστυνομικού Διεθυντή Αττικής κ. Γεωργακόπουλου, ότι η χειροβομβίβα που κρατούσε ο Ματέι Σορίν ήταν ψεύτικη. Πώς προέκυψε αυτή η βεβαιότητα; Από τρία στοιχεία. Το πρώτο ήταν η μαρτυρία της φίλης του Ρουμάνου: Η Π. Αποστολοπούλου είπε αρχικά στον διευθυντή Ασφάλειας και κατόπιν στον αρχηγό, τον α΄υπαρχηγό και τον αρμόδιο εισαγγελέα ότι, όπως άκουσε να λέει ο Ρουμάνος μιλώντας με κάποιον συνεργάτη του, η χειροβομβίδα ήταν πλαστή. Μάλιστα ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ., προκειμένου να διαπιστώσει αν του έλεγε την αλήθεια η φίλη του Ρουμάνου, της είπε ότι παρόντες στη σύλληψή του θα είναι και τα αδέλφια της που υπηρετούν στην Αστυνομία. Το δεύτερο στοιχείο ήταν μία περόνη που βρέθηκε στον ακάλυπτο χώρο απ' όπου πέρασε ο Ρουμάνος για να αναρριχηθεί στο διαμέρισμα του πρώτου ορόφου. Και το τρίτο ήταν η εκτίμηση ότι μία γνήσια χειροβομβίδα που ήταν απασφαλισμένη θα έπρεπε κανονικά να εκραγεί όταν ο Ρουμάνος ανέβαινε στον φωταγωγό. Και τα τρία «στοιχεία» αποδείχθηκαν λανθασμένα.
Εκτός τούτου, όμως, οι υπεύθυνοι της ΕΛ.ΑΣ. θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τους και τα εξής γεγονότα, τα οποία μαρτυρούσαν ότι η χειροβομβίδα ήταν αληθινή ή έστω να τους προβληματίσουν. Το πρώτο ήταν η μαρτυρία του αστυφύλακα, ο οποίος υπήρξε όμηρος του Ρουμάνου στο παρελθόν, ότι η χειροβομβίδα ήταν αληθινή. Το δεύτερο ήταν η περιγραφή της χειροβομβίδας που έδωσε ο ίδιος ο Ρουμάνος μέσω του κ. Ευαγγελάτου, στον β΄ υπαρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. στον Σκάι που αποδείκνυε ότι ήταν αληθινή. Το τρίτο ήταν η περιγραφή των ανδρών των ΕΚΑΜ οι οποίοι, όχι απλώς είχαν δει λίγο νωρίτερα τη χειροβομβίδα από πολύ κοντά, αλλά είπαν ότι ήταν και απασφαλισμένη όταν έφυγε ο Ρουμάνος από το διαμέρισμα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η περόνη που βρέθηκε στον ακάλυπτο δεν είχε καμία σχέση με την εν λόγω χειροβομβίδα. Το τέταρτο ήταν η απόφαση του Ρουμάνου να πετάξει το πιστόλι που κρατούσε κατά την ώρα της εισβολής των ανδρών των ΕΚΑΜ στο διαμέρισμα της φίλης του, κάτι που αν μη τι άλλο υποδηλώνει ότι αισθανόταν σίγουρος με τη χειροβομβίδα. Γιατί, λοιπόν, δεν ελήφθησαν υπόψη αυτά τα γεγονότα; Αγνωστον.
* Ερασιτεχνική επέμβαση
Ερασιτεχνισμός όμως επεδείχθη και κατά τη διάρκεια της επέμβασης των ΕΚΑΜ στο διαμέρισμα με τους ομήρους. Τι συνέβη; Σύμφωνα με την έκθεση της Ασφάλειας, οι άνδρες των ΕΚΑΜ επενέβησαν όταν ο Ματέι Σορίν άνοιξε την πόρτα προκειμένου να απελευθερώσει τη Σουλτάνα Γκικάκη. Σύμφωνα με το σχέδιο που είχαν καταστρώσει άνδρες των ΕΚΑΜ, εισήλθαν στο διαμέρισμα τόσο από την κύρια είσοδο όσο και από το μπαλκόνι στο οποίο είχαν φθάσει κατεβαίνοντας με σχοινιά από τον δεύτερο όροφο της πολυκατοικίας. Κατά την είσοδό τους στο διαμέρισμα κατόρθωσαν να απελευθερώσουν τον έναν από τους δύο ομήρους, τον Απόστολο Μακρινό αλλά, όπως αναφέρει η έκθεση της Ασφάλειας Αττικής, την ίδια στιγμή ο Ρουμάνος κόλλησε επάνω του τη δεύτερη όμηρο, την Αμαλία Γκικάκη, την οποία μετέτρεψε σε ασπίδα, τοποθετώντας ταυτοχρόνως τη χειροβομβίδα στο υπογάστριό της.
Το ίδιο λάθος που έγινε κατά την πρώτη επιχείρηση επαναλήφθηκε και αυτή τη φορά. Οι άνδρες των ΕΚΑΜ, αντί να αφοπλίσουν τον Ρουμάνο, άρχισαν να διαπραγματεύονται εκ νέου μαζί του πεπεισμένοι όμως αυτή τη φορά ότι η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη. Οι διάλογοι, όπως τους μετέφεραν αυτόπτες μάρτυρες, είναι αποκαλυπτικοί. Οι αστυνομικοί προκαλούσαν τον Ματέι Σορίν να ρίξει τη χειροβομβίδα, αφού, όπως του έλεγαν, είναι τζούφια. Τότε ο Ρουμάνος άφησε τη χειροβομβίδα μέσα στο παντελόνι της κοπέλας και την έσπρωξε προς το μέρος των αστυνομικών, οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν εναντίον του, αλλά όπως απεδείχθη, χωρίς να βρουν τον στόχο τους. Η χειροβομβίδα εξερράγη την ώρα που ο ίδιος ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. τραβούσε την κοπέλα έξω από το διαμέρισμα. Γιατί οι κκ. Βασιλόπουλος και Γεωργακόπουλος, πρώην και νυν αρχηγοί της ΕΛ.ΑΣ., ήταν παρόντες στο διαμέρισμα, φορώντας μάλιστα και τα καλοκαιρινά τους κοστούμια, όπως ελέχθη; Προφανώς όχι διότι υπάκουσαν στη σύσταση του Πρωθυπουργού να μεταβούν επί τόπου, αλλά απλώς διότι είχαν πεισθεί ότι η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη.
Τα γεγονότα που επακολούθησαν της έκρηξης επιβεβαιώνουν το συμπέρασμα περί πλήρους αποδιοργάνωσης της Αστυνομίας. Κατ' αρχάς, όπως αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες, δεν μπορούσαν να περάσουν τα ασθενοφόρα λόγω των αυτοκινήτων της Αστυνομίας που ήταν σταθμευμένα στην είσοδο της πολυκατοικίας. Μάλιστα ορισμένα από αυτά μετακινήθηκαν από τους παρευρισκομένους με τα χέρια. Δεύτερον, η Αμαλία Γκικάκη, η κοπέλα που ήταν η πιο βαριά τραυματισμένη, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με αρκετή καθυστέρηση. Τρίτον, ο Ρουμάνος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο μία ώρα μετά την έκρηξη, αφού εν τω μεταξύ είχε «διαπιστωθεί» ότι ήταν νεκρός και είχε κληθεί ιατροδικαστής.
* Ποιος έδωσε την εντολή
Ποιος έδωσε την εντολή για την επέμβαση των ΕΚΑΜ; Αυτή αποφασίσθηκε σε ένα «πηγαδάκι» που σχημάτισε επί τόπου η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Μάλιστα η απόφαση υπήρξε ομόφωνη, με εξαίρεση τον διευθυντή της Ασφάλειας Αττικής κ. Παπαφίλη, ο οποίος εξέφρασε επιφυλάξεις κατά πόσο η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη.
Για την απόφαση της επέμβασης ενημερώθηκαν τόσο ο κ. Παπαδογιαννάκης όσο και ο κ. Ρωμαίος στις Βρυξέλλες, οι οποίοι έδωσαν και το πράσινο φως. Βεβαίως και οι δύο παραπλανήθηκαν από τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. κ. Βασιλόπουλο, ο οποίος τους εξέφρασε τη βεβαιότητά του ότι ο Ματέι Σορίν κρατούσε ψεύτικη χειροβομβίδα και ως εκ τούτου δεν θα κινδύνευαν οι όμηροι.
Από το Βήμα, του Δ. Νικολακόπουλου
Τα όσα διαδραματίστηκαν στην οδό Νιόβης στα Κάτω Πατήσια, συνθέτουν ένα από τα μεγαλύτερα φιάσκο της Ελληνικής Αστυνομίας. Η επιπολαιότητα, η προχειρότητα και η ανικανότητα κάποιων αξιωματικών του Σώματος, είχε ως αποτέλεσμα, μια υπόθεση ρουτίνας να καταλήξει σε μακελειό. Ήταν μεσημέρι της 23ης Σεπτεμβρίου του 1998. Ένας νεαρός Ρουμάνος, ο Σορίν Ματέι, κλεφτρόνι και τοξικομανής, εντοπίζεται από τους αστυνομικούς που τον παρακολουθούν στο ισόγειο της πολυκατοικίας της οδού Νιόβης όπου έμενε μια φίλη του. Λίγες ημέρες νωρίτερα ο 26χρονος τότε Ματέι, είχε διασύρει την ΕΛ.ΑΣ σε μια επεισοδιακή καταδίωξη στην ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας. Όταν εντοπίζεται στο διαμέρισμα της οδού Νιόβης, οι αστυνομικοί της Ασφάλειας παρουσία Εισαγγελέα, τον καλούν να παραδοθεί. Αυτός υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών, το σκάει από το φωταγωγό, σκαρφαλώνει στον πάνω όροφο τρυπώνει στο διαμέρισμα της οικογένειας Γκινάκη και με την απειλή χειροβομβίδας κρατά ομήρους την οικογένεια. Στο διαμέρισμα, βρίσκεται η 25χρονη Αμαλία, η ηλικιωμένη μητέρα της, ο αδερφός και ο αρραβωνιαστικός της κοπέλας. Μετά από ώρες διαπραγματεύσεων, μέσω μάλιστα τηλεοπτικών σταθμών, ο τότε αρχηγός της Αστυνομίας που βρισκόταν στο σημείο… αποφασίζει ότι η χειροβομβίδα είναι ψεύτικη και διατάζει τα ΕΚΑΜ να μπουκάρουν στο διαμέρισμα. Η χειροβομβίδα, όμως ήταν αληθινή, εκρήγνυται και τραυματίζει σοβαρά την Αμαλία Γκινάκη, τον Ματέι αλλά και τον ίδιο τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ που βρισκόταν στο σημείο της επιχείρησης. Λίγες ημέρες αργότερα η 25χρονη κοπέλα ξεψυχά στην εντατική όπου νοσηλευόταν, ενώ μυστηριωδώς πεθαίνει και ο Ρουμάνος κακοποιός στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού.
Οι κάτοικοι της οδού Νιόβης θυμούνται ...
Οι εφιαλτικές στιγμές από το αιματοβαμμένο σκηνικό της 23ης Σεπτεμβρίου του 98, εξακολουθούν να βασανίζουν τους κατοίκους της οδού Νιόβης. Δέκα και πλέον χρόνια μετά την επιχείρηση που σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε από την... επίλεκτη ομάδα της ΕΚΑΜ, και είχε ως αποτέλεσμα να χάσει την ζωή της η 25χρονη Αμαλία οι κάτοικοι της γειτονιάς που «πνίγηκε» στο λουτρό αίματος θυμούνται «Είναι ένα σκηνικό το οποίο έχει χαραχθεί στο μυαλό μας. Η Νιόβης ήταν ένας ήσυχος δρόμος που ξαφνικά μετατράπηκε σε Φάρ- Ουέστ. Όλοι όσοι παρακολούθησαν λεπτό προς λεπτό το σκηνικό της βίας και του αίματος δεν θα μπορέσουν να το ξεχάσουν ποτέ» λέει ο κάτοικος της περιοχής και προσθέτει «Θυμάμαι πολύ καλά τι έγινε εκείνη την νύχτα. Πρόκειται για ένα ανατριχιαστικό γεγονός, το οποίο άλλαξε πολύ την ζωή μου. Δεν είναι λίγα τα βράδια που ακούω σειρήνες περιπολικών και πετάγομαι έντρομος από το κρεβάτι μου. Το 1998, ζήσαμε κάτι πολύ δυνατό που μας τάραξε». Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η κ. Ελένη οποία μένει λίγο πιο κάτω από την αιματοβαμμένη πολυκατοικία της οδού Νιόβης. «Είναι μια κακή παρένθεση της ζωής την οποία προσπαθούμε να κλείσουμε όμως αυτό είναι πολύ δύσκολο, γιατί η οδός αυτή έχει συνδυαστεί με το αιματηρό σκηνικό του Ρουμάνου. Για αρκετά χρόνια έμπαινα σε ταξί και οι οδηγοί μόλις άκουγαν οδός Νιόβης με ρωτούσαν λεπτομέρειες για το τότε περιστατικό με τον Ματέι» εξηγεί η κ. Ελένη και προσθέτει «Οι απορίες των οδηγών ταξί αλλά και των περαστικών ήταν το λιγότερο. Κάθε φορά που ακούω για αποτυχημένες επιχειρήσεις της Ελληνικής Αστυνομίας η βλέπω αστυνομικούς να περνούν από την γειτονιά, τρέμει η ψυχή μου…».
apo to Πρωτο Θεμα.
