ΓΣΦ Συνέντευξη στο Βήμα 2009

Πέμπτη, 27 Αύγουστος 2009

"Επενέβη" στο "Νοnews" o κος Γ. Σαλιάρης Φασσέας (country manager, της Google στην Ελλάδα);

Στο "ΒΗΜΑ" της Κυριακής, ο Δημήτρης Γαλάνης, έγραψε ένα κομμάτι για την ανωνυμία των blogs. Στο τέλος του κειμένου αναφέρεται το όνομα του κ. Γ. Σαλιάρη Φασσέα,(ο κύριος στη φωτό) σαν country manager της Google για την Ελλάδα. "Οι τοπικοί νόμοι υπερισχύουν της πολιτικής της εταιρείας. Για παράδειγμα, έχουμε άλλη πολιτική στην Κίνα και άλλη στην Ελλάδα. Αν υπάρχει εισαγγελική παρέμβαση,συνεργαζόμαστε με τις τοπικές αρχές και, αν διαπιστώσουμε κάτι παράνομο, προσπαθούμε να επέμβουμε»
Προφανώς υπήρξε εισαγγελική παρέμβαση στη περίπτωση του Nonews και ο κος Φασσέας "επενέβη". Στη Κίνα και στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά. Δημοκρατικές χώρες και οι δύο, δεν μπορείς να πεις...

Aπο τον Δημήτρη Γαλάνη
(ΒΗΜΑ)
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους ορισμένα ιστολόγια τα οποία εκμεταλλευόμενα τον μανδύα της ανωνυμίας που προσφέρει το Διαδίκτυο έχουν μετατρέψει τον χώρο των ελληνικών blogs σε ένα άναρχο τοπίο, όπου επικρατούν οι φημολογίες, οι συκοφαντικοί
χαρακτηρισμοί, οι ψευδο-ειδήσεις και ψευδο-αποκαλύψεις. Η κατάσταση αυτή έχει αναγκάσει αρκετούς οι οποίοι έπεσαν θύματα δήθεν αποκαλύψεων να στραφούν στη Δικαιοσύνη προκειμένου να προστατευθούν. Ταυτόχρονα έχει επηρεάσει με αλγεινό τρόπο την άποψη που έχουν οι πολίτες στη χώρα μας για τα blogs, η συντριπτική πλειοψηφία
των οποίων δεν έχει καμία σχέση με την όλη υπόθεση. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να επανέρχεται στη δημόσια συζήτηση το ζήτημα της ανωνυμίας των blogs και το κατά πόσον αυτή προστατεύει την ελεύθερη έκφραση ή γίνεται αιτία για να μπορούν ορισμένοι να παραβαίνουν τους κανόνες χωρίς καμία επίπτωση.

Η πρόσφατη γνωμοδότηση του τέως Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γ. Σανιδά, σύμφωνα με την οποία το απόρρητο των επικοινωνιών δεν καλύπτει την επικοινωνία μέσω Διαδικτύου και άρα δεν υπάρχει απόρρητο για τους bloggers, ήρθε να ρίξει λάδι στη φωτιά, προκαλώντας τις αντιδράσεις όχι μόνο των bloggers, οι οποίοι θεωρούν ότι πρόκειται για μια απόπειρα «φίμωσης» των blogs, αλλά και της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Από την άλλη, δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν ότι η γνωμοδότηση του κ. Σανιδά έρχεται να καλύψει ένα νομοθετικό κενό το οποίο η πολιτεία και το υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έχουν ως σήμερα κάνει τίποτε για να καλύψουν.

«Η προσωπική μου άποψη δεν απέχει και πολύ από αυτήν του κ.Σανιδά» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κ. Χ.Χρυσόγονος, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. «Εφ΄ όσον κάποιος αποπειράται να επικοινωνήσει δημόσια,δεν μπορεί να κρύβει τα στοιχεία της ταυτότητάς του.Από εκεί και πέρα,το κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να γίνει άρση της ανωνυμίας είναι ένα άλλο ζήτημα και οπωσδήποτε θα χρειαζόταν νομοθετική βάση.Εφόσον δεν υπάρχει τέτοια νομοθετική ρύθμιση, δεν βλέπω και το πώς μπορεί να αρθεί η ανωνυμία όσων γράφουν διάφορα πράγματα στα blogs. Πάντως δεν το βλέπω συνταγματικά απαγορευμένο να υπάρξει κάποια στιγμή μια ανάλογη νομοθετική ρύθμιση» τονίζει.

Οπως επισημαίνει η κυρία Λίλιαν Μήτρου, επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Επικοινωνιακών Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, μια νομοθετική ρύθμιση που θα όριζε ότι όλα τα blogs θα πρέπει να είναι επώνυμα θα περιόριζε σε μεγάλο βαθμό την ελευθερία των πολιτών να εκφραστούν, να ανταλλάξουν ιδέες και απόψεις και να επικοινωνήσουν μέσω των blogs. «Αν ορίσουμε ότι ένα blog θα πρέπει να είναι απαραίτητα επώνυμο, αυτό ίσως να αποτρέψει πολλούς ανθρώπους από τη δημιουργία ενός blog ή να τους στερήσει τη δυνατότητα να εκφραστούν ελεύθερα. Εχουμε δηλαδή αυτό που οι αμερικανοί αποκαλούν chilling effect» εξηγεί.

Από την άλλη όμως, παρατηρεί ότι πολλά blogs δεν είναι απλά χώροι ελεύθερης έκφρασης ιδεών και απόψεων, αλλά λειτουργούν περισσότερο ως δημοσιογραφικές και ενημερωτικές ιστοσελίδες, και το γεγονός πως λειτουργούν στο Διαδίκτυο δεν σημαίνει ότι δεν υπόκεινται και σε κανόνες. «Δεν είναι δυνατόν δηλαδή επειδή μεταφέρω μια δραστηριότητα στο Ιnternet να αποδεσμεύομαι πλέον από οποιονδήποτε κανόνα» λέει.

Η κυρία Μήτρου αναφέρει πως ό,τι ισχύει και στο Δίκτυο, ισχύει στον πραγματικό κόσμο. «Αν στο Διαδίκτυο σημειώνεται μια παραβατική δραστηριότητα, όπως για παράδειγμα συκοφαντική δυσφήμηση, πρέπει να βρούμε τους όρους που κάποιος θα μπορεί να επέμβει για να αποκατασταθεί η τάξη.Αυτός μπορεί να είναι ο διαχειριστής του blog, μπορεί να είναι μια Αρχή ή μπορεί να είναι η εισαγγελική αρχή σε περιπτώσεις που δικαιολογείται η άρση του απορρήτου. Και πρέπει να αποφασίσουμε και σε ποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να αρθεί το απόρρητο» . Πάντως, όπως τονίζει, είναι αντίθετη με τη γνωμοδότηση του κ. Σανιδά, διότι «δεν μπορεί να αίρεται το απόρρητο για οποιαδήποτε διαδικτυακή δραστηριότητα,επειδή απλά το Ιnternet θεωρείται δημόσιος χώρος» . Οπως επισημαίνει ο κ. Φώτης Σπυρόπουλος, νομικός και υποψήφιος διδάκτωρ Ποινικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών, «τo πρόβλημα των δυσφημιστικών δημοσιευμάτων σε διάφορα blogs είναι υπαρκτό.Προς αυτήν την κατεύθυνση η ως άνω γνωμοδότηση προσπαθεί να βρει απαραίτητες λύσεις». Ωστόσο, όπως εξηγεί, «στο άρθρο 4 του Ν. 2225/94 αναφέρονται λεπτομερώς τα εγκλήματα για τα οποία μπορεί να γίνει σε κάθε περίπτωση άρση του απορρήτου των επικοινωνιών.Θα πρέπει ενδεχομένως να αναθεωρηθεί ο εν λόγω κατάλογος εγκλημάτων και όχι να καταστεί ανεφάρμοστη η εν λόγω διάταξη μέσω μιας γνωμοδότησης» .

Ο κ. Σπυρόπουλος αναφέρει ότι «είναι αναγκαίο να ληφθεί υπόψη η ευρυζωνικότητα στις σύγχρονες επικοινωνίες» και τονίζει ότι «οι προσπάθειες για επιβολή κανόνων στο Διαδίκτυο πρέπει να ανταποκρίνονται στα διεθνή δεδομένα και να μην είναι αποσπασματικές. Σε κάθε περίπτωση η νομοθεσία οφείλει να μην είναι “δρακόντεια” προκειμένου να είναι αποτελεσματική. Εξάλλου, ασφάλεια και ελευθερία δεν αποτελούν τις δύο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος αλλά πρέπει να λειτουργούν παραπληρωματικά».

«Προσωπικά τάσσομαι υπέρ της επωνυμίας στα blogs» λέει η κυρία Μπέττυ Τσακαρέστου, επίκουρη καθηγήτρια του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, «γιατί πιστεύω ότι η υπογραφή σε ένα κείμενο είναι και απόδειξη της σοβαρότητας και της υπευθυνότητας αυτού που το γράφει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιος που γράφει με ένα ψευδώνυμο δεν είναι σοβαρός και υπεύθυνος».

Υπέρ της ανωνυμίας των blogs χωρίς όρους τάσσονται οι περισσότεροι έλληνες bloggers, οι οποίοι όμως καταδικάζουν χωρίς επιφυλάξεις τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν ορισμένα από τα λεγόμενα «ενημερωτικά» blogs. «Προσωπικά αυτά τα blogs δεν μου αρέσουν καθόλου.Δεν μου αρέσει ούτε η δουλειά που κάνουνούτε η εικόνα που δίνουν προς τα έξω για τους bloggers γενικότερα. Επειδή έχω παρακολουθήσει όλες τις φάσεις ωρίμανσης της ελληνικής μπλογκόσφαιρας,είμαι απόλυτα βέβαιος πως πρόκειται για ένα φαινόμενο που κάποια στιγμή θα τελειώσει.Αλλά,παρ΄ όλο που δεν μου αρέσουν, πιστεύω ότι οποιαδήποτε προσπάθεια φίμωσης θα τους κάνει μάλλονκαλό» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Ν. Δανδράκης , διαχειριστής του blog Νylon και της ιστοσελίδας sync.gr που καταγράφει τα ελληνικά blogs.

Τι συμβαίνει στο εξωτερικό
ΑΞΙΖΕΙ να σημειωθεί ότι ανάλογα θέματα απασχολούν τον δημόσιο διάλογο όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες. Πριν από λίγο καιρό μια απόφαση ενός βρετανικού δικαστηρίου ήρθε να ανατρέψει το καθεστώς ανωνυμίας των blogs στη χώρα. Συγκεκριμένα απεφάνθη ότι το blogging είναι «στην ουσία δημόσια και όχι ιδιωτική δραστηριότητα» και ως εκ τούτου δεν προστατεύεται από την ανωνυμία. Αφορμή για την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου ήταν η περίπτωση ενός αστυνομικού-blogger, ο οποίος κατέφυγε στη Δικαιοσύνη για να προστατεύσει την ανωνυμία του, καθώς η «ταυτότητά» του είχε διαρρεύσει στην εφημερίδα «Τimes» του Λονδίνου. Ο αστυνομικός, μέσω του blog του, έκανε σημαντικές αποκαλύψεις για το έργο της αστυνομίας και την πολιτική που ακολουθεί. Προσπάθησε να προστατεύσει την ανωνυμία του, καθώς φοβόταν ότι η υπηρεσία του θα του επιβάλει κυρώσεις, όπως και τελικά συνέβη. Ο δικαστής όμως απέρριψε το αίτημά του, καθώς έκρινε ότι το blog του αστυνομικού ήταν στην ουσία δημοσιογραφικό και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να λειτουργεί στη βάση ανωνυμίας. Τι σχεδιάζει το υπουργείο Δικαιοσύνης
ΠΗΓΕΣ από το υπουργείo Δικαιοσύνης διαβεβαιώνουν ότι προς το παρόν δεν σχεδιάζεται καμία πρόσθετη νομοθετική ρύθμιση για τα blogs. Οπως εξηγούν, σε νομοθετικό επίπεδο δεν προγραμματίζεται καμία αλλαγή στο υπάρχον νομικό πλαίσιο και τονίζουν ότι πρέπει να γίνει ένας δημόσιος διάλογος και να βρεθούν λύσεις οι οποίες θα διασφαλίζουν την ελεύθερη έκφραση της γνώμης μέσω του Διαδικτύου, αλλά και την προστασία των πολιτών από κακόβουλες επιθέσεις. Επίσης αναφέρουν ότι οποιαδήποτε ρύθμιση δεν μπορεί να γίνει προτού γνωμοδοτήσουν η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και ο Συνήγορος του Πολίτη. Τι λέει η Google
Εκπρόσωποι της Google αναφέρουν: «Η Googleπαρέχει την τεχνολογική δυνατότητα για τη δημιουργία ενός blog, δηλαδή προσφέρει δωρεάν το λογισμικό. Την πολιτική σχετικά με την ανωνυμία των bloggers προσπαθούμε να την προσαρμόζουμε σε κάθε χώρα. Δηλαδή οι τοπικοί νόμοι υπερισχύουν της πολιτικής της εταιρείας. Για παράδειγμα,έχουμε άλλη πολιτική στην Κίνα και άλλη στην Ελλάδα. Αν υπάρχει εισαγγελική παρέμβαση,συνεργαζόμαστε με τις τοπικές αρχές και, αν διαπιστώσουμε κάτι παράνομο, προσπαθούμε να επέμβουμε» επισημαίνει ο κ. Γ. Σαλιάρης Φασσέας, country manager της Google για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Αναρτήθηκε από killbill στις 12:56 μμ

ΓΣΦ Συνέντευξη στο Πρώτο Θέμα 2008

Σαλιάρης & Icil, το ελληνοτουρκικό δίδυμο που μας έφερε την Google 15 Σεπτεμβρίου 2008, 00:31 του Σταμάτη Ζαχαρού
Μιλούν για τον «χαοτικό» τρόπο λειτουργίας της εταιρείας, την εμμονή κάποιων με το φακέλωμα των χρηστών, τις εργασιακές συνθήκες και φυσικά τις προοπτικές για την ελληνική αγορά «Business stories»: Οι χρήστες του Internet στην Ελλάδα είναι ήδη εξοικειωμένοι με τις υπηρεσίες της «Google». Η δημιουργία τοπικού γραφείου στη χώρα μας θα έχει κάποια διαφορά για τους χρήστες σε σχέση με ό,τι γνωρίζουν μέχρι τώρα; Γιώργος Σαλιάρης-Φασσέας: Υπάρχουν τρεις προτεραιότητες που έχουν τεθεί για το τοπικό γραφείο μας στην Ελλάδα. Πρώτ’ απ’ όλα, εστιάζουμε στην καλύτερη προσαρμογή των εφαρμογών στις τοπικές ανάγκες. Είναι διαφορετικό να προσπαθεί κάποιος προγραμματιστής, που μπορεί να είναι οποιασδήποτε εθνικότητας, να γράψει τη φράση «Οδός Μεσογείων» στα ελληνικά από το γραφείο του στο Mountain View της Καλιφόρνια (όπου και βρίσκεται το αρχηγείο της «Google», γνωστό ως «Google plex») και εντελώς διαφορετικό να γίνεται η προσαρμογή εδώ. Η «Google» έχει αποφασίσει να λανσάρει τα προϊόντα της σε 40 γλώσσες και μία απ’ αυτές είναι και τα ελληνικά. Η δεύτερη προτεραιότητά μας είναι να αναπτύξουμε συνέργιες με τοπικούς παίκτες και είναι πολύ πιο εύκολο να το κάνουμε αν έχουμε τοπική παρουσία και γνωρίζουμε τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στη χώρα. Ιδίως σε τομείς όπως η λογοτεχνία και η ιστορία, η Ελλάδα έχει πολύ πλούσιο περιεχόμενο και οι Ελληνες ενδιαφέρονται πολύ γι’ αυτά. Ετσι, θέλουμε να δώσουμε στους χρήστες μας την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν την πλατφόρμα μας για να μεταδώσουν αυτό τον πλούτο σε ολόκληρο τον κόσμο. Τρίτη προτεραιότητα είναι να κατανοήσουμε τις ανάγκες των χρηστών και να παράσχουμε πιο εξειδικευμένη υπηρεσία, που έχουν ανάγκη οι χρήστες σ’ αυτή την αγορά. Είναι πιο εύκολο να το κάνουμε αν είμαστε ενταγμένοι στο συγκεκριμένο περιβάλλον. b.s.: Γιατί η «Google» επέλεξε να επενδύσει στην Ελλάδα. Η αγορά είναι μικρή, αναπτύσσεται αργά, τα εμπόδια για είσοδο νέων επιχειρήσεων πολλά, τι οδήγησε σ’ αυτή την απόφαση; ΓΣΦ: Η αγορά είναι πράγματι μικρή και αναπτύσσεται αργά, αλλά ελπίζουμε ότι αυτό θ’ αλλάξει. Επίσης στην «Google» σεβόμαστε την Ελλάδα και όλη αυτή την κληρονομιά και την ιστορία που «κουβαλάει»… b.s.: Ημουν βέβαιος ότι θα το πείτε αυτό… ΓΣΦ: Ε, ναι, αλλά δεν είναι μια απλή κολακεία. Δείτε, για παράδειγμα, ότι δεν έχουμε γραφείο στη μεγαλύτερη και πιο αναπτυσσόμενη αγορά της Ρουμανίας και έχουμε εδώ. b.s.: Τα προβλήματα με τη γραφειοκρατία δεν τα γνωρίζετε; ΓΣΦ: Φυσικά, αλλά αυτός είναι ο τρόπος που δουλεύουμε στην «Google». Πιστεύουμε ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο. Ετσι και εδώ, νομίζω ότι θα βοηθήσουμε να τεθούν νέα standards. Τι έκανε την διαφορά… b.s.: Ποιο είναι τελικά το αντικείμενο της «Google»; Οι υπηρεσίες που είναι ευρύτατα διαδεδομένες, προσφέρονται δωρεάν. Από πού βγάζει χρήματα η «Google» και αυξάνει συνεχώς τη χρηματιστηριακή αξία της; Είναι μια «εξελιγμένη» διαφημιστική εταιρεία ή κάτι άλλο; ΓΣΦ: Μια πολύ γενική απάντηση που θα μπορούσα να δώσω είναι ότι η «Google» αποτελεί μια πλατφόρμα πάνω στην οποία βασίζονται διάφορες εφαρμογές, μεταξύ των οποίων και διαφημιστικές. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το YouTube, η πασίγνωστη πλατφόρμα video που ανήκει στην εταιρεία μας, φιλοξενεί videos χρηστών αλλά ποτέ δεν παράγει περιεχόμενο γι’ αυτούς. Με τον ίδιο τρόπο, η «Google» φιλοξενεί διαφημίσεις αλλά δεν παράγει διαφημιστικά σποτ για τους πελάτες της. Η πλατφόρμα παρέχει τα εργαλεία στους χρήστες για να δημιουργήσουν και να δημοσιεύσουν το περιεχόμενο που επιλέγουν αλλά ποτέ δεν παρεμβαίνει σ’ αυτό. Τα χρήματα κερδίζονται πουλώντας διαφήμιση που προβάλλεται παράλληλα με τα δωρεάν προϊόντα. Είναι περισσότερο μια πλατφόρμα που παρεμπιπτόντως πουλά και διαφήμιση, παρά μια διαφημιστική εταιρεία. Το κλειδί της επιτυχίας είναι το γεγονός ότι η «Google» μοιράζεται με τους συνεργάτες της τα διαφημιστικά έσοδα. Mustafa Icil: Υπάρχει ένα ρητό στην «Google», το οποίο λέει ότι «ο πελάτης έρχεται πρώτα» και ένα άλλο που λέει ότι «μπορείς να βγάλεις λεφτά χωρίς να γίνεις κακός». Αν συνδυάσεις αυτά τα ρητά καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι αν καταφέρεις να δώσεις στους χρήστες εύχρηστα και καλής ποιότητας εργαλεία, θα τα χρησιμοποιήσουν και στη συνέχεια μπορείς να σκεφθείς τον τρόπο να βγάλεις χρήματα βασιζόμενος στα εργαλεία αυτά. Μια γενική ματιά στη διαφημιστική αγορά που κατακλύζεται από χιλιάδες μάρκες μάς οδηγεί εύκολα στο συμπέρασμα ότι οι καταναλωτές υφίστανται μια διαφημιστική ρύπανση. Ετσι η βασική πρόκληση που αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη αγορά είναι η στόχευση συγκεκριμένων μηνυμάτων σε συγκεκριμένα κοινά-στόχους. Αναζητούμε διαρκώς τρόπους να στοχεύσουμε σωστά και παράλληλα να μετράμε την αποτελεσματικότητα της διαφήμισης. Αυτό λοιπόν που κάνει η «Google» είναι να παρέχει εργαλεία στους χρήστες που διευκολύνουν τη ζωή τους και παράλληλα, χωρίς να τους ενοχλεί, να διαφημίζει προϊόντα σχετικά με αυτό που αναζητούν στο πλάι. Ετσι όταν ένας χρήστης ψάχνει για μια πληροφορία στην ιστοσελίδα της «Google», αυτό που λαμβάνει είναι συστηματοποιημένα αποτελέσματα σχετικά με την έρευνά του στα αριστερά, στα οποία δεν παρεμβαίνει ανθρώπινο χέρι. Ταυτόχρονα, στα δεξιά, λαμβάνει συνδέσεις με διαφημιζόμενους που σχετίζονται άμεσα με τις λέξεις της αναζήτησής του. Αυτές οι συνδέσεις μπορούν να θεωρηθούν και ως σχετικές εμπορικές πληροφορίες. b.s.: Αυτό ακριβώς το εργαλείο διαχείρισης της διαφήμισης άλλωστε έχει διαφοροποιήσει σημαντικά την «Google». ΓΣΦ: Δεν είναι μόνο η πλατφόρμα. Η «Google» συνεχώς επενδύει σε διαφοροποιημένα και καινοτόμα προϊόντα. Από χάρτες μέχρι τρισδιάστατες απεικονίσεις. Αυτή είναι η δύναμη της «Google», ότι είναι συνεχώς καινοτόμα. b.s.: Ενα άλλο πρόβλημα, που ενδεχομένως σχετίζεται με τον τρόπο διαχείρισης της διαφήμισης, αφορά το πιθανό φακέλωμα των χρηστών. Θέμα που πολλές φορές έχει γίνει το αγαπημένο όσων media χαρακτηρίζονται τεχνοφοβικά. ΜΙ: Η τεχνολογία της «Google» είναι τέτοια που δεν επιτρέπει την παρέμβαση στα αποτελέσματα. Οταν μια λέξη-κλειδί γράφεται, αυτόματοι μηχανισμοί «ταιριάζουν» τα αποτελέσματα με τις συνδέσεις χορηγών. Υπάρχει μια περίπτωση κατά την οποία παλαιότερα δεδομένα λαμβάνονται υπόψη για να δώσουν όσο το δυνατόν πιο συναφή αποτελέσματα και συνδέσεις. Αυτή η περίπτωση είναι όταν ο χρήστης «συνδεθεί» με το προφίλ που έχει δημιουργήσει στο «Google» και αυτό συμβαίνει για να είναι πιο προσωποποιημένη η αναζήτηση του χρήστη. ΓΣΦ: Προσωπικά κατανοώ το γεγονός ότι λόγω μεγέθους η «Google» βρίσκεται συχνά στο επίκεντρο, αλλά θα πρέπει να επισημάνω ότι είναι η μοναδική εταιρεία που χωρίς να υποχρεούται από κάποιον νόμο, καθιστά ανώνυμες τις διευθύνσεις των υπολογιστών κάθε χρήστη που μπαίνει στη σελίδα της. Για παράδειγμα, στην αυστηρή Κίνα δεν είναι διαθέσιμες οι υπηρεσίες του gmail (το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της «Google») ούτε και του blogger (η εφαρμογή δημιουργίας και δημοσίευσης ιστολογίων), καθώς οι τοπικοί νόμοι θα μας υποχρέωναν να κρατούμε στοιχεία των χρηστών και ενδεχομένως να τα προμηθεύουμε στην κυβέρνηση. b.s.: Ακόμη και αν τα στοιχεία τα ζητούσε η αμερικανική κυβέρνηση; ΓΣΦ: Στις ΗΠΑ συνέβη ένα τέτοιο περιστατικό πριν δύο χρόνια περίπου και αρνηθήκαμε να δώσουμε στοιχεία στις Αρχές. Θα ήθελα επίσης να συμπληρώσω ότι η εταιρεία δεν διαθέτει τόσα στοιχεία όσα πιστεύει ο κόσμος, καθώς υπάρχει μια αυτόματη διαδικασία διαγραφής των προσωπικών δεδομένων. Επιπλέον, συστήματα ασφαλείας δεν επιτρέπουν σε κανέναν να δει προσωπικά δεδομένα, όπως για παράδειγμα το gmail κάποιου. Προϊόντα σε 40 γλώσσες b.s.: Μου είπατε προηγουμένως ότι η «Google» θέλει να λανσάρει τα νέα προϊόντα της σε 40 γλώσσες. Εχετε υπολογίσει πόσοι είναι οι χρήστες των εφαρμογών σας παγκοσμίως; ΜΙ: Μιλάμε για ένα τεράστιο πλήθος χρηστών. Συνολικά σήμερα στον πλανήτη 1,2 δισ. άνθρωποι χρησιμοποιούν το Ιnternet και η ανάπτυξη του συγκεκριμένου πληθυσμού είναι τόσο ραγδαία που απλώς αρκεί να σας πω ότι πριν από 10 χρόνια οι χρήστες ήταν 70.000. Στην ανάπτυξη αυτή δεν έχουμε δει ακόμη τη συμβολή των κινητών τηλεφώνων, που σταδιακά θα παρέχουν πιο πλούσια εμπειρία στον χρήστη και ταχύτερες συνδέσεις. Αν συνυπολογίσουμε και όσους κάνουν χρήση των υπηρεσιών μέσω κινητού τηλεφώνου, τότε ο αριθμός εκτοξεύεται σε περίπου 3 δισεκατομμύρια, ενώ οι χρήστες τηλεφώνων αυξάνονται κατά 1.000 άτομα το λεπτό ίσως. Στις περισσότερες χώρες, η «Google» κατέχει ηγετική θέση. Δεν μπορούμε με ακρίβεια να μετρήσουμε τους χρήστες μας. Αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι ότι οι άνθρωποι που μπαίνουν στο Ιnternet κάνουν πραγματική χρήση των προϊόντων μας και ο αριθμός τους αυξάνεται διαρκώς. b.s: Οι αριθμοί είναι πραγματικά εντυπωσιακοί, αλλά ακόμη και έτσι οι χρήστες του Ιnternet και των υπηρεσιών σας είναι μειοψηφία σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της Γης που δεν έχει πρόσβαση σ’ αυτόν τον πλούτο πληροφοριών. Πώς νομίζετε ότι το Ιnternet θα γίνει πραγματικά «κοινόχρηστο» για τους κατοίκους του πλανήτη; ΓΣΦ: Αυτή ήταν πραγματικά μια πρόκληση όταν ξεκινήσαμε να συζητούμε για το παράδοξο της Ελλάδας, όπου ο καθένας έχει τέσσερα κινητά αλλά οι χρήστες του Ιnternet είναι λίγοι, γατί δεν έχουν συνηθίσει να χρησιμοποιούν το Ιnternet. Πιστεύω ότι σταδιακά, και καθώς η ευρυζωνικότητα θα επεκτείνεται, θα δούμε αύξηση της χρήσης στη χώρα μας. Μιλώντας σε παγκόσμιο επίπεδο, τα κινητά μπορούν να αποτελέσουν μοχλό ανάπτυξης για περιοχές που δεν υπάρχουν σταθερά δίκτυα, όπως η Αφρική. Στόχος μας είναι να προσφέρουμε τις υπηρεσίες με κάθε μέσο που μπορεί να «δικτυωθεί» και να γίνουμε προσβάσιμοι κυριολεκτικά από παντού. b.s.: Το βασικό αντικείμενο της «Google» είναι η αναζήτηση πληροφοριών. Νομίζετε ότι αυτό μπορεί στο μέλλον να αλλάξει; ΜΙ: Βασικά παραμένουμε μια μηχανή αναζήτησης. Υπάρχουν όμως πολλές καινοτόμες εφαρμογές, που σταδιακά θα γίνονται πιο δημοφιλείς. Μια εικόνα του πώς θα είναι η «Google» στο μέλλον μπορεί να πάρει κανείς από το «Google» Labs, ένα site που συγκεντρώνει αυτές τις εφαρμογές. Γενικά μπορώ να πω ότι ο επιχειρηματικός στόχος της εταιρείας είναι να «οργανώσει» τις πληροφορίες που υπάρχουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Ετσι, έχουμε τη YouTube -που οργανώνει τα video- ή προχωρούμε στη δημιουργία μια ψηφιακής βιβλιοθήκης, «σκανάροντας» όλα τα βιβλία που υπάρχουν και προσπαθούμε όλες αυτές τις πληροφορίες να τις οργανώσουμε έτσι που να είναι χρήσιμες για όλο τον κόσμο. b.s.: Η ποιότητα του εργασιακού περιβάλλοντος στην «Google» αποτελεί πλέον έναν αστικό μύθο. Για εσάς που εργάζεστε στην «Google», ποια είναι η βασική διαφορά μεταξύ της τωρινής σας εργασίας και μιας θέσης σε οποιαδήποτε άλλη εταιρεία τεχνολογίας στη Silicon Valley ή αλλού; ΜΙ: Πιστεύω ότι η βασική διαφορά συνίσταται στο γεγονός ότι όταν ανήκεις στο δυναμικό της «Google», εργάζεσαι στην πιο καινοτόμο εταιρεία του κόσμου. Πώς κατορθώνει να είναι η πιο καινοτόμος, μπορείς εύκολα να το καταλάβεις αν δεις πώς εργάζονται αυτοί οι άνθρωποι. Κατ’ αρχάς, η εργασία στην «Google» είναι ιδιαίτερα «ευέλικτη». b.s.: Τι εννοείτε ευέλικτη; Ισως ότι μπορείτε να πηγαίνετε στο γραφείο στις 11 και να φεύγετε στις 2; ΓΣΦ: Θα μπορούσε κανείς να κάνει ακόμη κι αυτό. ΜΙ: Η ευελιξία συνίσταται στο γεγονός ότι η εταιρεία δίνει τη δυνατότητα στους εργαζομένους να γίνονται παραγωγικοί με όποιον τρόπο θέλουν αυτοί. Υπάρχει άλλο ένα ρητό στην «Google» που λέει ότι «οι ιδέες ποτέ δεν χάνονται, μη σκοτώνετε τις ιδέες». Η λογική είναι να μοιράζονται ο εργαζόμενοι τις ιδέες τους συνεχώς και να συζητούν γι’ αυτές εξελίσσοντάς τις οπουδήποτε. Στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας ακόμη και αν πάει κανείς στην τουαλέτα μπορεί να δει μικρές οθόνες αφής που κάποιος μηχανικός έχει γράψει έναν αλγόριθμο και ζητά από τους συναδέλφους του ιδέες. Οποιος επισκέπτεται την τουαλέτα μπορεί να προχωρήσει τη σκέψη. Οσο και αν μοιάζει ακραίο, λειτουργεί και πολλές ιδέες έχουν προκύψει από εκεί. Επίσης, ό,τι και αν έχετε ακούσει για την «Google», όπως τα τραπέζια μπιλιάρδου μέσα στα γραφεία, είναι αλήθεια. b.s.: Δουλεύουν ποτέ οι μηχανικοί ή παίζουν διαρκώς μπιλιάρδο; ΜΙ: Τα μπιλιάρδα έχουν τοποθετηθεί εκεί για να προάγουν τη συνεργασία και να προωθούν την καινοτομία. Δίπλα στα τραπέζια του μπιλιάρδου, για παράδειγμα, υπάρχουν πίνακες που μπορεί κανείς να γράψει. Η ιδέα δεν είναι να αφήσεις τους μηχανικούς να παίζουν μπιλιάρδο και να μη δουλεύουν, αλλά αν θέλουν να χαλαρώσουν λίγο να μπορούν να το κάνουν συζητώντας για τις ιδέες τους. ΓΣΦ: Στην Ευρώπη η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική, λόγω της διαφορετικής νοοτροπίας. Ομως η βασική ιδέα είναι η ίδια. Το 70% των εργαζομένων στην «Google» είναι μηχανικοί και έτσι το ευέλικτο ωράριο δεν δημιουργεί προβλήματα. Κάποιος πρέπει να τελειώσει ένα κομμάτι δουλειάς και είναι αδιάφορο αν θα το κάνει το πρωί από το σπίτι του ή τα μεσάνυχτα στο γραφείο. Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι οι εργαζόμενοι έχουν 20% ελεύθερο χρόνο εντός των πλαισίων του όποιου ωραρίου τους. Αυτό σημαίνει ότι εκείνη την ώρα, που αντιστοιχεί σε μια ημέρα την εβδομάδα, μπορούν να ασχοληθούν με οποιοδήποτε project τους αρέσει, όπως για παράδειγμα να αναπτύξουν μια εφαρμογή για ένα παιχνίδι σκάκι. Αλλοι εργαζόμενοι με το ίδιο ενδιαφέρον θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του project. Τελικά, αυτό μπορεί να γίνει ένα νέο προϊόν που να λέγεται «Google Chess». Στη συνέχεια μπορεί κάποιος άλλος να πάρει το «Google Chess» και να δημιουργήσει μια εφαρμογή για την επιφάνεια εργασίας και κάπως έτσι εξελίσσονται τα projects. b.s.: Μοιάζει λίγο χαοτικός τρόπος δουλειάς. Θα πρέπει να υπάρχουν κάποιοι κανόνες. ΓΣΦ: Υπάρχουν κανόνες κυρίως ενδεικτικοί. Για παράδειγμα, κανείς δεν λέει «Α, είναι Παρασκευή και δεν έχω κάνει το 20% του “ελεύθερου χρόνου” μου, άρα παρατάω τη δουλειά που δεν έχει τελειώσει για να το κάνω». Εχεις όμως το δικαίωμα να το κάνεις. Επίσης εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι είσαι ελεύθερος να εργάζεσαι σε όποιο σημείο του πλανήτη θέλεις. Ακόμη και εάν έχεις προσληφθεί στο γραφείο της Πολωνίας και δεν αντέχεις τη συννεφιά, μπορείς να επιλέξεις να δουλεύεις από το ηλιόλουστο γραφείο της Αθήνας. b.s.: Μοιάζει με εργασιακό παράδεισο. Η «Google» απολύει ποτέ κόσμο; ΜΙ: Εεεεε… ΓΣΦ: Δεν έχει απολύσει ακόμη κανέναν στην Ελλάδα… ΜΙ: Ισως. ΓΣΦ: Φαντάζομαι ότι κάποιους θα έχει απολύσει, αλλά όχι πολλούς.

ΛΑΡΚΟ

Του Θανάση Παπαδή και της Μαρίνας Πρωτονοταρίου.HΜΕΡHΣΙΑ.

Την ώρα που η ΛΑΡΚΟ παραμένει κλειστή, λόγω του δεύτερου θανατηφόρου δυστυχήματος μέσα σε λίγες ημέρες, δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα από το υπουργείο Οικονομίας τα ονόματα των επτά επιχειρήσεων, καθώς και δύο που θέλησαν να μη γίνει γνωστό το όνομά τους, που κατέθεσαν μη δεσμευτικές προσφορές για την εξαγορά του 25% των μετοχών της ΛΑΡΚΟ που ανήκει στο ελληνικό δημόσιο.

Χθες συνεδρίασε η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων με τη συμμετοχή των υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γιάννη Παπαθανασίου, Ανάπτυξης κ. Κωστή Χατζηδάκη και Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας κ. Φάνης Πάλλη ? Πετραλιά, με αντικείμενο τη διαδικασία αποκρατικοποίησης της ΛΑΡΚΟ.

Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας, μετά την ολοκλήρωση της ΔΕΑ, οι εννέα προτάσεις αξιολογήθηκαν θετικά από τους χρηματοοικονομικούς και νομικούς συμβούλους, κρίνοντας ότι πληρούν όλα εκείνα τα κριτήρια που είχαν τεθεί στην Πρόσκληση ενδιαφέροντος.

Ανώνυμοι
Από τις προαναφερόμενες εταιρείες οι τρεις είναι ελληνικές, οι δύο αποτελούν ισχυρούς μεταλλευτικούς «παίκτες», οι δύο δεν επιθυμούν την δημοσιοποίηση του ονόματός τους, ενώ οι άλλες δύο είναι εταιρείες «βιτρίνες» και θεωρείται ότι πίσω από αυτές βρίσκονται άλλες εταιρείες του κλάδου.

Συγκεκριμένα η ΑΚΤΩΡ είναι ο κατασκευαστικός βραχίονας της εισηγμένης εταιρείας ΕΛΛΑΚΤΩΡ, η Ελληνική Χαλυβουργία συμφερόντων του κ. Μάνεση, η εισηγμένη Μυτιληναίος καθώς και οι δύο ισχυροί διεθνείς «παίκτες» η ολλανδική Cunico Pesources που είναι παραγωγός νικελίου -μικρότερος σε μέγεθος από τη ΛΑΡΚΟ- και η ελβετική Glencore που είναι καθετοποιημένος μεταλλευτικός όμιλος.

Ενας 25χρονος εργάτης από την περιοχή Νέο Κόκκινο, ο δεύτερος μέσα σε διάστημα λίγων μόλις ημερών, έχασε τη ζωή του έπειτα από φονική έκρηξη στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα. Η έκρηξη σημειώθηκε στο πέμπτο καμίνι της επιχείρησης κάτω από αδιευκρίνιστες ακόμη συνθήκες, ενώ τέσσερις συνάδελφοί του υπέστησαν εγκαύματα, ένας εκ των οποίων νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση.

Δυστύχημα
Στις αρχές του μήνα και συγκεκριμένα στις 2 Αυγούστου, σημειώθηκε πάλι έκρηξη σε καζάνι με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ένας ακόμη εργάτης. Τα δύο θανάσιμα ατυχήματα μέσα σε περίπου τρεις εβδομάδες εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για την ασφάλεια και τα μέτρα που τηρούνται στο εργοστάσιο.

Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλουν εργαζόμενοι, στο καζάνι που εξερράγη χθες είχε διαπιστωθεί βλάβη εδώ και μία εβδομάδα. Ομως, το μετάλλευμα παρέμενε μέσα στο καζάνι σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Οταν χθες το μεσημέρι πήγαν οι εργάτες να αδειάσουν το καζάνι, αυτό τρύπησε και η πυρακτωμένη λάβα έπεσε πάνω στους εργαζόμενους.

Το υπουργείο Ανάπτυξης έδωσε εντολή προσωρινής σφράγισης των πέντε ηλεκτροκαμίνων στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, ώστε να διεξαχθεί πλήρης έλεγχος στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις.

Φ. Πετραλιά
Για το εργατικό ατύχημα η υπουργός Απασχόλησης δήλωσε τα εξής: «Είμαι σε συνεχή επικοινωνίας με το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης και τις Εισαγγελικές Αρχές. Οι όροι και οι κανόνες ασφαλείας στους χώρους εργασίας πρέπει να εφαρμόζονται απαρέκλιτα

Οι ενδιαφερόμενοι

Ποιοι είναι οι εννέα μνηστήρες της ΛΑΡΚΟ
Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας, οι εννέα προτάσεις αξιολογήθηκαν θετικά από τους χρηματοοικονομικούς και νομικούς συμβούλους, κρίνοντας ότι πληρούν όλα εκείνα τα κριτήρια που είχαν τεθεί στην Πρόσκληση Ενδιαφέροντος.

1. AKTOR S.A. (Ελλάδα)

2. CUNICO RESΟURCES N. V. (Ολλανδία)

3. FEVAMONITICO SARL (Λουξεμβούργο)

4. HELLENIC HALYVOURGIA S.A. (Ελλάδα)

5. MYTILINEOS HOLDINGS S.A. (Ελλάδα)

6. PANEGEAN Ltd (Κύπρος ? Κοινοπραξία μεταξύ GLENCORE INTERNATIONAL A.G. & SWISSMARINE INC.)

7. SOLWAY INDUSTRIES LTD (Ρωσία)

8. Διεθνής επενδυτική τράπεζα*

9. Διεθνής όμιλος του μεταλλευτικού κλάδου*

* Δεν επιθυμεί δημοσιοποίηση της συμμετοχής του στη φάση αυτή

Ποιοι είναι οι εννέα μνηστήρες της ΛΑΡΚΟ

ΝΑΤΟ: Βρείτε τα με την Τουρκία

Στην Αθήνα ο γραμματέας του Ράσμουσεν με «πακέτο ιδεών» για το Αιγαίο

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

«Πακέτο ιδεών» για την έναρξη ελληνοτουρκικού διαλόγου υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ για «στρατιωτικά - τεχνικά» κατ΄ αρχήν θέματα που άπτονται του Αιγαίου, κομίζει αυτήν την εβδομάδα σε Αθήνα και Άγκυρα ο νέος γενικός γραμματέας της Συμμαχίας κ. Άντερς Φογκ Ράσμουσεν.

Σε πρώτη φάση, η περιοδεία του κ. Ράσμουσεν θα έχει ως αντικείμενο τη διερεύνηση της δυνατότητας για εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών στο Αιγαίο αλλά και στο Κυπριακό- κάτι άλλωστε που είχε επισημάνει και δημοσίως στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου όταν ανέλαβε καθήκοντα, προ 20ημέρου.

Η πρωτοβουλία Ράσμουσεν, παρ΄ όλο που δεν έχει ακόμα μορφοποιηθεί σε επίπεδο ατζέντας, εκτιμάται από στρατιωτικούς και διπλωματικούς κύκλους στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες ότι αποτελεί οργανικό μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου που προωθούν πιεστικά το τελευταίο διάστημα οι ΗΠΑ για ελληνοτουρκικό διάλογο εφ΄ όλης της ύλης προκειμένου να εκτονωθεί η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο.

Απόρρητο non paper
Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και το άκρως απόρρητο δισέλιδο non paper των ΗΠΑ προς την Αθήνα (και την Άγκυρα;) και του οποίου τα βασικά σημεία αποκάλυψε «Το Βήμα» στις αρχές Ιουλίου. Σύμφωνα μ΄ αυτό, ως ένα από τα μέσα για την εξομάλυνση των διαφορών οι Αμερικανοί βλέπουν ως αναγκαία ακόμα και την επανεξέταση των διεθνών κειμένων που διέπουν το καθεστώς του Αιγαίου. Το αμερικανικό σχέδιο για «άμεσο διάλογο» δεν προκύπτει μόνο από το non paper - φωτιά. Αμερικανοί αξιωματούχοι με σειρά δηλώσεων το τελευταίο διάστημα κινούνται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προς αυτήν την κατεύθυνση. Κι αυτό καθώς βλέπουν, με αφορμή και την τελευταία έξαρση της τουρκικής προκλητικότητας με υπερπτήσεις νησιών και έγερση νέων θεμάτων, να δημιουργούνται συνθήκες για ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη κατάσταση αλλά και «διαρροή» δυναμικότητας των δύο εταίρων τους σε δραστηριότητες που δεν τους ενδιαφέρουν... Εδώ φαίνεται ότι έρχεται να προστεθεί η παρέμβαση του ΝΑΤΟ η οποία, όπως σημειώνουν αρμόδιες πηγές, έχει ωριμάσει σε γραφειοκρατικό επίπεδο. Παρέμβαση που έχει ως αφετηρία τα προβλήματα λειτουργικότητας που δημιουργούνται στο ΝΑΤΟ αφενός σε ένα κρίσιμο τμήμα του όπως είναι η ΝΑ πτέρυγά του και αφετέρου στην ευρωατλαντική αμυντική δραστηριότητα καθώς η Άγκυρα, επικαλούμενη τη μη συμμετοχή της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, εμποδίζει τη συνεργασία μεταξύ της Συμμαχίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην άμυνα.

Πρόσχημα η τεχνολογία
Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές που έχουν γνώση των μέχρι τώρα άτυπων και βολιδοσκοπικού χαρακτήρα συζητήσεων, η αναμενόμενη πρωτοβουλία του ΝΑΤΟ θα μπορούσε να φέρει αρχικά στο τραπέζι θέματα που θα εμφανιστούν από τη Συμμαχία και τις ΗΠΑ ως «στρατιωτικού- τεχνικού» χαρακτήρα. Κι αυτό με το πρόσχημα της υλοποίησης της νέας δομής της συμμαχίας και των νέων τεχνολογιών που στήνονται όσον αφορά τον τομέα έγκαιρης ειδοποίησης και αεράμυνας. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το ΝΑΤΟ έχει επιχειρήσει να θεσπίσει Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνηςη τελευταία προσπάθεια ήταν το 1997-98 με πρωτοβουλία του κ. Σολάνα. Τότε είχε απλώς επιβεβαιωθεί, λόγω των μαξιμαλιστικών θέσεων της Άγκυρας, το μνημόνιο ΠαπούλιαΓιλμάζ του 1988.


Μηνύματα προς Τουρκία- Σκόπια

ΑΙΧΜΗΡΑ μηνύματα προς Τουρκία και Σκόπια έστειλε χτες η Αθήνα διά της υπουργού Εξωτερικών, η οποία δήλωσε ότι το επόμενο εξάμηνο όλα τα μεγάλα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής θα περάσουν από σημαντική καμπή.

Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη συνέδεσε το θέμα ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε.

με την πορεία του Κυπριακού, λέγοντας πως «Ευρώπη α λα καρτ δεν υπάρχει για κανέναν» και «δεν υπάρχουν λευκές επιταγές».

Σε ό,τι αφορά τα Σκόπια, προειδοποίησε πως «η κυβέρνηση Γκρουέφσκι με εγκαίνια και αρχαιοκαπηλίες νομίζει ότι θα ξαναγράψει την Ιστορία». Και επανέλαβε πως η ελληνική «κόκκινη γραμμή» για το θέμα του ονόματος παραμένει μία σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4533063&ct=1

Και η πίτα ολόκληρη και ο παπάς χορτάτος

Τρίτη, 25 Αύγουστος 2009

Και η πίτα ολόκληρη και ο παπάς χορτάτος.-

Έκανα μια ανάγνωση στα ΜΜΕ. Έκανα μια βόλτα και στην μπλογκόσφαιρα. Παντού το θέμα είναι η φωτιά που έκαψε την Αττική γη. Όλοι συμφωνούμε πως τούτο είναι έγκλημα ειδεχθές. Όμως συγνώμη που θα το πω αλλά αιθεροβατούμε όλοι μας. Αυτή την φωτιά την περίμενα δέκα χρόνια τώρα. Γιατί; Διαβάστε δημοσίευση σε χρόνο… “ανύποπτο” δείτε τις επισκέψεις και αξιολογήστε το αποτέλεσμα.

Στις αρχές του 1999 ο νεοεκλεγείς Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος συναντήθηκε με τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κώστα Λαλιώτη και μεταξύ άλλων του ζήτησε τη βοήθεια της Πολιτείας για την καταγραφή της εκκλησιαστικής ακίνητης περιουσίας, στο πλαίσιο του Εθνικού Κτηματολογίου, με στόχο την κατοχύρωση των τίτλων της και βέβαια στη συνέχεια την αξιοποίησή της. Λίγο αργότερα με επιστολή του ζητούσε αποχαρακτηρισμό «των ως δασικών αυθαιρέτως χαρακτηρισθέντων εκκλησιαστικών εκτάσεων» εφόσον όταν μια έκταση χαρακτηριστεί δασική σε όποιον και αν ανήκει απαγορεύεται οποιαδήποτε παρέμβαση. Προχθές, Τετάρτη, δέκα χρόνια μετά, ο διάδοχός του, Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος επισκέφθηκε τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργο Σουφλιά και του έθεσε ένα παρεμφερές ζήτημα. Στον πυρήνα των αιτημάτων του βρίσκονταν και πάλι οράματα και σχέδια αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας. Μόνο που για να ευοδωθούν τα σχέδια της Εκκλησίας πρέπει τα ακίνητα που διαθέτει και άλλα που διεκδικεί να απαλλαγούν από συγκεκριμένα «βάρη». Από την πρώτη στιγμή της εκλογής του, τον Φεβρουάριο του 2008, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος επαναλαμβάνει ότι στόχος του είναι τα χρήματα της Εκκλησίας να επιστρέφουν στον πάσχοντα άνθρωπο. Ο κ. Ιερώνυμος πρότεινε, και η ΔΙΣ αποδέχθηκε, τη δημιουργία πολλών ιδρυμάτων που με τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους θα εξυπηρετούν ποικίλες κοινωνικές ανάγκες. Στέγες φροντίδας ηλικιωμένων κατακοίτων, καρκινοπαθών, κοινωνικής επανένταξης νέων απεξαρτημένων, αυτιστικών παιδιών είναι μερικά μόνο από τα έργα που έχει εξαγγείλει ο Αρχιεπίσκοπος και καθυστερούν, σύμφωνα με εκκλησιαστικούς κύκλους, εξαιτίας της γραφειοκρατίας αλλά και της μη έκδοσης των απαραίτητων διοικητικών αποφάσεων από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Οι αποφάσεις αυτές είναι απαραίτητες για τη χρήση των εκκλησιαστικών ακινήτων που είχαν δεσμευτεί π.χ. από ΟΤΑ, και με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις η Εκκλησιαστική διοίκηση δικαιώθηκε και τα περιουσιακά της στοιχεία «αποδεσμεύτηκαν».

Ο κ. Σουφλιάς διέκρινε, σύμφωνα με τις δηλώσεις του, τη φλόγα προσφοράς του Αρχιεπισκόπου και έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι η Πολιτεία θα σταθεί αρωγός στο έργο που προτίθεται να κάνει. «Η συνάντηση πήγε καλά. Ποτέ δεν έχουμε φύγει δυσαρεστημένοι από συνάντηση με υπουργό. Ομως, τελικά δεν γίνεται τίποτα», σχολίασε συνεργάτης του Αρχιεπισκόπου.

Τα βασικά αιτήματα που συζητήθηκαν συνδέονται με την αξιοποίηση εκκλησιαστικών ακινήτων στο Κολωνάκι, τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στη Βουλιαγμένη και την Κοινότητα Βαρνάβα Αττικής.

Καθημερινή 21-08-2009

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το αίτημα που συνδέεται άμεσα με το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας αφορά την επιτάχυνση των διαδικασιών για την έκδοση Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου στην περιοχή της Κοινότητας Βαρνάβα όπου η Αρχιεπισκοπή Αθηνών είναι κάτοχος δύο όμορων αγροτεμαχίων συνολικής έκτασης 130 στρεμμάτων. Η έκταση περιήλθε στην κατοχή της Αρχιεπισκοπής, πριν από μερικούς μήνες, ύστερα από δωρεά των μελών του θρησκευτικού, φιλανθρωπικού και κοινωφελούς σωματείου «Ο Απόστολος Κλεόπας». Σύμφωνα με πληροφορίες στη σύμβαση δωρεάς, που υπεγράφη στις 19 Φεβρουαρίου μεταξύ της Αρχιεπισκοπής και του Σωματείου, προβλέπεται ρητώς ότι η συγκεκριμένη έκταση παραχωρείται «για την ενίσχυση του φιλανθρωπικού και κοινωνικού έργου της». Ο κ. Ιερώνυμος έχει ανακοινώσει πως εκεί θα ανεγερθούν Κέντρα Φροντίδας Ηλικιωμένων και Κατάκοιτων καθώς επίσης θα λειτουργήσουν και παιδικές κατασκηνώσεις. Η έκταση είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτική και για να οικοδομηθεί θα πρέπει να αλλάξει η χρήση της, αφού βεβαίως πρώτα το ΥΠΕΧΩΔΕ την εντάξει στο Σχέδιο Πόλης. «Δεν μπορούμε να ζητήσουμε αλλαγή χρήσης γης από αγροτική σε οικοδομήσιμη αφού η περιοχή είναι εκτός σχεδίου. Είναι προφανές ότι η Εκκλησία της Ελλάδος δεν προτίθεται να κτίσει αυθαίρετα. Κατά συνέπεια οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να διευκολύνουν την Εκκλησία με τη λήψη σχετικών αποφάσεων και ακολούθως να ρυθμιστεί το ζήτημα της χρήσης γης» αναφέρουν συνοδικοί παράγοντες. Για την υλοποίηση του συγκεκριμένου έργου η Εκκλησία θα διαθέσει τουλάχιστον το ποσό των 3,5 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ συνολικά για την ανέγερση των ιδρυμάτων που σχεδιάζει θα δαπανήσει, από δικούς της πόρους, σχεδόν 10 εκατ. ευρώ.

Καθημερινή 21-08-2009

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ηλίου φαεινότερο πως έπρεπε να αποχαρακτηριστεί η περιοχή για να μπεί στο σχέδιο πόλης ώστε να μπορέσουν οι παπάδες να χτίσουν. Δεν είναι δα τυχαία η αδιαφορία της πυροσβεστικής κατά την διάρκεια της πρώτης νύχτας όπου θα μπορούσε η φωτιά να έχει σβήσει εύκολα.

Δεν είναι επίσης τυχαία η… «ιερή» θέληση του Ιερώνυμου να υποκαταστήσει το κράτος σε ότι αφορά τα της κοινωνικής αρωγής. Όταν θέλουμε να φτιάξουμε την Ιονία οδό καίμε την μισή Πελοπόννησο και όταν θέλουμε ιδρύματα καίμε την μισή Αττική. Απλά τα πράγματα, εύκολα και γρήγορα. Καθαρές δουλειές που θα έλεγε και… ο Καπόνε.

Το εκκλησιαστικό κράτος, το ελλαδιστάν στο οποίο ζούμε έτσι λειτουργεί. Με θαύματα. Πρόκειται περί κλασσικής χριστιανικής μεθόδου. Σας καίμε και μετά σας βάζουμε στα ιδρύματα που φτιάξαμε για τους καμένους. Μας σφάζουν για να αγιάσουμε αν δεν καταλάβατε. Τι και αν ο κόσμος δεν αφήνει πλέον λεφτά στα παγκάρια; Θα μας φτιάξουν ιδρύματα και θα μας τα παίρνουν από εκεί. Διότι το κράτος δεν μπορεί να φτιάξει ιδρύματα. Είναι σαν να κλέβει την εκκλησία και τούτο είναι βαρύ αμάρτημα για τους πολιτικάντηδες. Καλύτερα να πεθάνουν παρά να στερήσουν την εκκλησία από ρευστό. Καλύτερα να μας εξαφανίσουν όλους παρά να μην έχει έσοδα ο παπάς της ενορίας. Άλλωστε τι στοιχίζουν πέντε δέκα γκαζάκια; Τίποτα. Και μπορεί να μην έχουμε δάσος αλλά θα έχουμε εκκλησιαστικά ιδρύματα να μας περιθάλπουν όταν μας κοπεί η ανάσα. Και για να… μας κόψουν τον αέρα μια ώρα γρηγορότερα ανάβουν οι φωτιές. Αύριο που θα είμαστε όλοι με αναπνευστικά προβλήματα και καρκίνους θα παρακαλάμε την εκκλησία να μας δεχτεί στα ιδρύματά της και θα πληρώνουμε όσο όσο. Έτσι είναι αγαπητό μου ημερολογιάκι. Έτσι είναι. Τώρα δεν υπάρχει πρόβλημα ούτε για την χωματερή ούτε για το σχέδιο πόλεως ούτε για τα “άγια” ιδρύματα.

7 σχόλια

«Εγκληματική αμέλεια, μας γύρισε 40 χρόνια πίσω»

Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ

«Είναι ώρα να χαραχτεί μια εθνική πολιτική για το περιβάλλον, με συμμετοχή σε διάλογο όλων των κομμάτων, όλων των φορέων και της κοινωνίας των πολιτών. Και αναφέρομαι σ' ένα διάλογο δεσμευτικό, ο οποίος θα καταλήξει σε εφαρμογή της νέας εθνικής πολιτικής για την προστασία της φύσης, η οποία θα έχει διαχρονικό χαρακτήρα και δεν θα επηρρεάζεται από πολιτικές αλλαγές».

Αυτά είχε δηλώσει το 2007 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας αμέσως μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Πάρνηθα.

Από τότε πέρασαν περίπου δύο χρόνια και απ' ό,τι φαίνεται κανένας από τους αρμόδιους δεν πήρε στα σοβαρά τις δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας γιατί απλούστατα απολύτως τίποτε από αυτά που έλεγε τότε ο κ. Παπούλιας δεν έγινε. Αντίθετα, η καινούργια καταστροφή που προκάλεσε η φωτιά που εκδηλώθηκε την περασμένη Παρασκευή στη ΒΑ Αττική έδειξε ότι το πάθημα του 2007 όχι μόνο δεν μας έγινε μάθημα, αλλά η κρατική μηχανή πιάστηκε για μία ακόμη φορά ανέτοιμη, κάνοντας τα ίδια λάθη -ίσως και χειρότερα- από αυτά που είχε διαπράξει το 2007.

Επιστήμονες που χρόνια τώρα ασχολούνται με το δάσος και το περιβάλλον σχολιάζοντας την καινούργια πύρινη καταστροφή που σημειώθηκε στα δάση του Λεκανοπεδίου κάνουν λόγο για εγκληματική αμέλεια όλων αυτών που συμμετείχαν στο κέντρο επιχειρήσεων κατάσβεσης της φωτιάς, για άγνοια, για έλλειψη εκπαίδευσης του προσωπικού, αλλά και για απουσία καινούργιων προηγμένων μεθόδων πυρόσβεσης.

Σαράντα χρόνια πίσω ξαναγυρίσαμε με αυτή τη φωτιά, υποστηρίζουν και τονίζουν ότι η Ελλάδα παρ' όλο που έχει τη μεγαλύτερη δασοκάλυψη απ' όλες τις χώρες της Μεσογείου, την ίδια ώρα δεν διαθέτει εθνικό δασολόγιο και εθνικούς χάρτες, αν και κατά καιρούς έχουν εξαγγελθεί από κυβερνητικά χείλη.

Καταγγέλλουν την αδυναμία της πολιτείας να προστατεύσει αποτελεσματικά τα δάση της χώρας και επισημαίνουν ότι η καινούργια αυτή οικολογική καταστροφή που σημειώθηκε στα δάση της ΒΑ Αττικής θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στον άνθρωπο. Αλλαγή στο μικροκλίμα, απώλεια βιοποικιλότητας, πλημμύρες και πολλά άλλα φαινόμενα θα είναι κάποια από τα δυσάρεστα επακόλουθα της φωτιάς της 21ης Αυγούστου.

Ζητούν συνεργασία του Πυροσβεστικού Σώματος, της Δασικής Υπηρεσίας και της Πολιτικής Προστασίας, περιβαλλοντική εκπαίδευση της πολιτείας και των πολιτών, κινητοποίηση όλων προς συγκεκριμένους στόχους.

papastat@enet.gr

«Οι επτά πληγές της δασοπροστασίας»

«Η δεύτερη επέτειος μετά την τραγωδία της Πελοποννήσου δεν θα μπορούσε να είναι πιο απαισιόδοξη.

Ο κρατικός μηχανισμός δείχνει και πάλι ασυντόνιστος και ανεπαρκέστατος απέναντι στον "στρατηγό άνεμο", τονίζει ο γενικός διευθυντής του WWF Ελλάς Δημήτρης Καραβέλας και επισημαίνει την ανάγκη για βαθιές τομές στο σύστημα δασοπροστασίας της χώρας μας.

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έκταση και το μέγεθος των πυρκαγιών θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τον άνθρωπο. Απώλεια βιοποικιλότητας, υποβάθμιση βιοτόπων, πλημμυρικά φαινόμενα και αλλαγή μικροκλίματος είναι ορισμένα από τα πιθανά δυσάρεστα επακόλουθα», τονίζει ο υπεύθυνος Περιβαλλοντικών Δράσεων του WWF Ελλάς Κωνσταντίνος Λιαρίκος, σημειώνοντας πως τις επόμενες μέρες θα είναι σε θέση να δώσουν μια πιο ακριβή εικόνα της κατάστασης.

Το WWF Ελλάς αναγνωρίζει τις υπεράνθρωπες προσπάθειες πυροσβεστών, πιλότων και εθελοντών πολιτών που δίνουν αγώνα για την κατάσβεση των πυρκαγιών. Μέχρι το δύσκολο αυτό έργο να ολοκληρωθεί και να γίνει δυνατή η πλήρης αποτίμηση της καταστροφής, η περιβαλλοντική οργάνωση υπενθυμίζει μια σειρά από βασικές διαπιστώσεις σχετικά με την κατάσταση δασοπροστασίας στη χώρα μας:

1. Από το 1998, οπότε και ανατέθηκε στο Πυροσβεστικό Σώμα η δασοπυρόσβεση, δεν έχει υπάρξει καμία πρόοδος σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη εξειδίκευσης στις δασικές πυρκαγιές.

2. Συνεχίζει μέχρι και σήμερα η υπερβολική έμφαση στην καταστολή των πυρκαγιών σε σχέση με την κατά πολύ σημαντικότερη πρόληψη. Οι πόροι που δαπανώνται στην καταστολή είναι σχεδόν δεκαπλάσιοι από αυτούς που επενδύονται στην πρόληψη, ενώ σχεδόν το 75% αυτών διοχετεύονται μέσω των ΟΤΑ, χωρίς ενιαίο σχέδιο αξιοποίησής τους και χωρίς αξιολόγηση της χρήσης τους.

3. Το Πυροσβεστικό Σώμα αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα προσωπικού και εξοπλισμού, καθώς έχει αυτή τη στιγμή περισσότερες από 3.000 κενές οργανικές θέσεις.

4. Η Δασική Υπηρεσία παραμένει αποδεκατισμένη, με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, οι οποίες φτάνουν το 30% για τους δασολόγους, το 70% για τους δασοπόνους και το 55% για τους δασοφύλακες.

5. Το σύστημα πολιτικής προστασίας της χώρας παραμένει προβληματικό.

6. Η αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ Πυροσβεστικού Σώματος, Δασικής Υπηρεσίας και Πολιτικής Προστασίας παραμένει ακόμη ζητούμενο.

7. Το δασολόγιο και οι δασικοί χάρτες της χώρας παραμένουν στα αζήτητα, χωρίς καμιά εμφανή πρόθεση άμεσης προσώθησής τους.

«Θανατηφόρα για το δάσος η συμβίωση με τον άνθρωπο»

«Απέτυχε πλήρως η συμβίωση του ανθρώπου με το δάσος». Αυτό ήταν το σχόλιο που έκανε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Περιβάλλοντος του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Μιχάλης Πετράκης, για την τελευταία πύρινη καταστροφή που έπληξε τη ΒΑ Αττική.

«Αποδεδειγμένα, όπου υπάρχει ανθρωπογενής παρέμβαση στο δάσος, ανθρώπινη παρουσία, η οποία δεν τηρεί τους όρους της συμβίωσης, τότε αυτή αποδεικνύεται θανατηφόρα για το δάσος», τόνισε ο κ. Πετράκης συμπληρώνοντας πως εάν βρεθεί ο πολιτικός, ο οποίος ασχέτως των επιπτώσεων που θα έχει στη δημοφιλία του, μπορέσει να λύσει το πρόβλημα της παράνομης δόμησης, τότε πραγματικά θα έχει βάλει την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης».

Μέχρι τότε, όπως λέει, πρέπει να προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις επικινδυνότητα και παράνομη δόμηση όσο το δυνατόν καλύτερα, βασιζόμενοι σε μια εμπειρία, η οποία δεν έρχεται μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από το εξωτερικό.

Οσο για τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν μετά τον αφανισμό και αυτού του πνεύμονα πρασίνου του Λεκανοπεδίου, ο Μ. Πετράκης υποστηρίζει ότι αυτές θα είναι άμεσες και έμμεσες. Οι άμεσες θα αφορούν το μικροκλίμα της περιοχής, χωρίς αυτή τη στιγμή να μπορεί να δώσει συγκεκριμένους βαθμούς, επειδή δεν είναι γνωστό ακόμα το μέγεθος της καταστροφής. Το σίγουρο είναι πάντως ότι η καταγραφόμενη θερμοκρασία θα μεταβληθεί, όπως επίσης και η θερμοκρασία που αισθάνεται κάποιος, και μάλιστα αυτή ακόμα περισσότερο ειδικά για μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που βρίσκονται στα καμένα.

Οι έμμεσες συνέπειες στο περιβάλλον θα προέλθουν από την εκπομπή των αιωρούμενων σωματιδίων, τα οποία απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της καταστροφής, όταν αυτά καθίσουν πάνω στην επιφάνεια του εδάφους. Αυτές θα σχετίζονται με τα υπόγεια ύδατα, με αλλαγή των συστατικών σε περίπτωση που υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση στάχτης, πλημμύρες κ.ά. Ολα αυτά, όμως, όπως αναφέρει ο κ. Πετράκης, για να παρατηρηθούν χρειάζονται μακροχρόνιες μελέτες, δεν γίνονται με μετρήσεις μιας εβδομάδας. Το βέβαιο είναι πάντως ότι μικροκλιματικά θα υπάρξουν αλλαγές προς το χειρότερο.

Τι πρέπει να γίνει για να μη σημειωθούν κι άλλες τέτοιες καταστροφές, κι άλλα τέτοια καλοκαίρια; Κατά τη γνώμη του κ. Πετράκη, αυτό που χρειάζεται, είναι περιβαλλοντική εκπαίδευση της Πολιτείας και του ατόμου.

«Τρία κυκλώματα καίνε τα δάση της Ελλάδας»

«Σαράντα χρόνια πίσω ξαναγυρίζουμε με αυτή τη φωτιά», υποστηρίζει ο φυσιοδίφης, επίτιμος πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας της Φύσης, Γιώργος Σφήκας, τονίζοντας ότι το μεγαλύτερο μέρος του δάσους της Πεντέλης που κάηκε ήταν σε φυσική αναγέννηση.

Ο κ. Σφήκας, που την προηγούμενη Παρασκευή όταν εκδηλώθηκε η φωτιά βρισκόταν στον Μαραθώνα, είναι απόλυτος: «Η φωτιά ξεκίνησε στις 10 το βράδυ και ήταν εμπρησμός. Δεν μπορώ να υποθέσω τίποτε άλλο. Από τι να ξεσπάσει μια φωτιά μέσα στη νύχτα; Από τις 10 το βράδυ της Παρασκευής μέχρι τις 6 το πρωί του Σαββάτου που η φωτιά φούντωσε δεν κινήθηκε τίποτα. Μιλάμε για εγκληματική αμέλεια του Κέντρου Επιχειρήσεων που σβήνει τις πυρκαγιές. Τι έκαναν; Κοιμόντουσαν; Είχαν πάει διακοπές; Γιατί δεν κινητοποίησαν τα αεροπλάνα να είναι δύο έτοιμα να φύγουν μόλις ξημερώσει;».

«Μόνον ένας τρόπος υπήρχε για να σταματήσει η φωτιά όταν τους ξέφυγε. Η αντιπυρά. Μέθοδος που εφαρμόζεται στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία ακόμα και στην Κύπρο. Στην Ελλάδα όμως δεν μπορεί να υλοποιηθεί γιατί κανείς δεν έχει εκπαιδευτεί. Ακόμα και προπολεμικά στη Ρόδο οι Ιταλοί εφάρμοζαν την αντιπυρά για να σβήνουν τις φωτιές».

Γιατί καίγονται κάθε καλοκαίρι τα δάση της Ελλάδας; Επειδή κάποιοι έχουν συμφέροντα, σύμφωνα με τον κ. Σφήκα.

Τρία είναι τα κυκλώματα, όπως μας εξηγεί: Οι πρώτοι ύποπτοι είναι οι κτηνοτρόφοι. Γιατί απλούστατα κάτω από το δάσος δεν φυτρώνει τίποτα για να φάνε τα γίδια τους. Οταν όμως το κάψουμε, φυτρώνει χορταράκι, το τρυφερό του πουρναριού, το ροδάνι, και γίνεται ένας θαυμάσιος βοσκότοπος. Η Αττική είναι ο τρίτος νομός, ύστερα από δύο νομούς της Κρήτης, σε κτηνοτροφία. Ο καθένας μπορεί να πάει στο Δασαρχείο, να δηλώσει κτηνοτρόφος και να του δώσει ένα στρέμμα ανά 20 κεφάλια σε δημόσια δασική γη για να εγκαταστήσει τη στάνη του χωρίς να πληρώσει τίποτα και επιπλέον μπορεί να χτίσει και κτιριάκια χωρίς άδεια από την Πολεοδομία. Παίρνει επίσης επιδοτήσεις κάθε χρόνο κατά κεφαλήν και όχι κατά προϊόν. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος εφόσον γύρω του βλέπει πεύκα και δεν υπάρχει τίποτε για να βοσκήσουν τα γίδια του τι θα κάνει;

Το άλλο κύκλωμα είναι αυτοί που εμπορεύονται την καψάλα. Οταν το πευκοδάσος καεί δεν γίνεται κάρβουνο. Το ξύλο καψαλίζεται και έτσι τον χειμώνα μπαίνουν κάποιοι, τα κόβουν και γεμίζουν οι μάντρες από τα καμένα. Και ακολουθεί το τρίτο κύκλωμα που είναι οι κτηματομεσίτες και οι εργολάβοι.

Σε αυτούς τους τρεις, λοιπόν, πρέπει η Αστυνομία να στρέψει την προσοχή της εάν θέλει πραγματικά να συλλάβει κάποιον εμπρηστή.

Για να σταματήσουμε να θρηνούμε κάθε χρόνο τα δάση που καίγονται και εξαφανίζονται από τον χάρτη της Ελλάδας, ο κ. Σφήκας προτείνει:

- Να ξαναδημιουργηθεί η Γενική Γραμματεία Δασών και να υπαχθούν σε αυτή τα δασαρχεία.

- Να ξαναδοθεί η δασοπυρόσβεση στα δασαρχεία.

- Να γίνει εθνικό δασολόγιο και χαρτογράφηση των δασών.

«Το μεγάλο έγκλημα έγινε το 2003 με το χαρακτηρισμό των δασών»

«Είμαστε χώρα λωτοφάγων. Ξεχνάμε πολύ εύκολα. Οι φωτιές του 2007 μας έδωσαν το μήνυμα ότι το κλίμα αλλάζει, οι συνθήκες που πλέον εκδηλώνονται οι φωτιές διαφοροποιήθηκαν και εμείς όχι μόνο δεν πήραμε μέτρα αλλά πήγαμε ακόμα πιο πίσω».

Αυτά υποστηρίζει ο δασολόγος, σύμβουλος περιβάλλοντος Ηλίας Αποστολίδης, σχολιάζοντας την τελευταία καταστροφή στα δάση της ΒΑ Αττικής και επισημαίνει ότι τα προβλήματα που θα προκύψουν μετά τις τελευταίες φωτιές θα αφορούν την κλιματική αλλαγή, τη βιοποικιλότητα και την ερημοποίηση.

Τι έφταιξε και για ακόμα ένα καλοκαίρι χιλιάδες στρέμματα πευκοδάσους έγιναν στάχτη; Πολλά, κατά τον κ. Αποστολίδη:

- Δεν έχουν απολύτως κανένα σχέδιο, μελέτες, στοιχειώδη οργάνωση για να αντιμετωπίσουν δασικές φωτιές. Πηγαίνουν δίπλα στα σπίτια και αφήνουν το δάσος να μεταφέρει τη φωτιά κοντά σε αυτά. Την Παρασκευή άφησαν τη φωτιά στο Γραμματικό, τους ξέφυγε και μετά μας έβαλαν να τρέχουμε πίσω από αυτή. Τελικά αυτός που κάνει κάτι είναι ο απλός κόσμος που τρέχει για να γλιτώσει τα σπίτια του και παρεμπιπτόντως βοηθάει στο να μην επεκταθεί η φωτιά.

- Τα Δασαρχεία είναι διαλυμένα. Το μόνο που κάνουν είναι πράξεις χαρακτηρισμού εκτάσεων. Δεν ασχολούνται με το αντικείμενό τους, δηλαδή δεν θέλουν οι άλλοι να ασχολούνται με το αντικείμενό τους. Και βέβαια δεν υπάρχουν υποδομές, κόσμος και διάθεση.

- Πού είναι οι αναδασώσεις που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια; Στην Ηλεία δεν έκαναν τίποτα, στην Πάρνηθα αναδάσωσαν το 1% και αν το έκαναν και αυτό, δηλαδή κάηκαν 18.ΟΟΟ στρέμματα και αναδάσωσαν πενήντα. Επρεπε να αναδασώσουν τουλάχιστον 10.000. Κοροϊδεύουν την κοινωνία, κλείνουν τα βασικά φυτώρια.

- Το μεγάλο έγκλημα έγινε το 2003 με τον νόμο 3208, με τον οποίο άλλαξε ο ορισμός του δάσους. Παλιά δάσος χαρακτηριζόταν μια έκταση που είχε κάλυψη 15% της επιφάνειας με δασικά είδη, το 2003 το ΠΑΣΟΚ το πήγε στο 25%. Τότε η Ν.Δ. ωρυόταν. Τελικά όχι μόνο το δέχτηκε αλλά το αξιοποίησε όσο μπορούσε περισσότερο. Αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει γίνει κατά των δασών. Γιατί το σκεπτικό τους είναι: Να μειώσουμε τα δάση και να τα κτίσουμε.

Ας δούμε το πρόβλημα που προέκυψε από τις συγκεκριμένες φωτιές από άποψη οικολογική. Πολύ σοβαρό, όπως επισημαίνει ο κ. Αποστολίδης: «Τώρα κάηκαν για δεύτερη και τρίτη φορά κάποιες εκτάσεις, που σημαίνει ερημοποίηση. Κάηκε ξύλο, δηλαδή απελευθερώθηκε διοξείδιο του άνθρακα, γεγονός που δηλώνει κλιματική αλλαγή. Αλλά ο κ. Καραμανλής και οι άλλοι λένε "οι άνθρωποι και οι περιουσίες τους" και μένουν εκεί. Δεν είναι όμως έτσι. Γιατί όταν θα είμαστε σ' ένα σεληνιακό τοπίο και θα πεθαίνουμε από αρρώστιες, τότε θα είναι πια αργά για να ψάξουμε να δούμε ποιος έφταιξε».

Το χρονικό της καταστροφής της Αττικής εδώ και 30 χρόνια

Δημοσίευση: 24-08-2009 15:23 από Ομάδα TVXS

Αποστολή με email Προσθήκη στο Facebook

Η μετατροπή των δασών της Αττικής σε... τσιμέντο δεν πραγματοποιήθηκε από τη μια μέρα στην άλλη. Διαβάστε το χρονικό της καταστροφής των δασών της Αττικής εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες, όπως αυτό δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία».

Εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια, ένας μαραθώνιος διαδοχικών πυρκαγιών έχει κατορθώσει να καταστρέψει συνολικά πάνω από 300.000 στρέμματα δάσους, τα οποία στη συνέχεια επίδοξοι «οικοδόμοι» φροντίζουν να «αξιοποιήσουν» με τον πιο κερδοφόρο τρόπο.

1981 - Κοκκιναράς Κηφισιάς

Το 1981 τεράστια πυρκαγιά κατέκαψε το δάσος Κοκκιναρά Κηφισιάς. Από τη φωτιά έγιναν στάχτη περισσότερα από 6.000 στρέμματα πρασίνου. Κάηκε ολοσχερώς η βόρεια πλευρά της Πεντέλης και στη συνέχεια οι φλόγες ανέβηκαν και έγλειψαν μεγάλη έκταση του βουνού, μετατρέποντας την περιοχή σε κρανίου τόπο. Το μέτωπο πέρασε το Μαρούσι και έφτασε μέχρι το κτήμα Συγγρού. Τελικά η φωτιά σταμάτησε λίγο έξω από την Κηφισιά. Τα δημοσιεύματα της εποχής κάνουν λόγο για ένα τεράστιο μαύρο σύννεφο που κάλυψε την Κηφισιά και το Μαρούσι και κατευθυνόταν προς Αθήνα. Την ημέρα εκείνη έπνεαν δυνατοί άνεμοι και ορισμένοι αυτόπτες έλεγαν ότι η φωτιά ξεκίνησε από στύλο της ΔΕΗ και εξαπλώθηκε εξαιτίας των ανέμων. Η πυρκαγιά μαινόταν ολόκληρη τη μέρα και η Αττική είχε κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, καθώς συνεχώς άναβαν καινούργιες εστίες δημιουργώντας πύρινους κλοιούς στα βόρεια προάστια. Σύμφωνα με τον τότε απολογισμό, περίπου 30 άτομα τραυματίστηκαν, δύο πέθαναν από καρδιακή προσβολή και τα περισσότερα από 3.000 παιδιά που φιλοξενούνταν σε κατασκηνώσεις της περιοχής και στο ΠΙΚΠΑ Πεντέλης κινδύνευσαν. Από υλικής πλευράς, δεκάδες σπίτια κάηκαν. Και φυσικά κανείς δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα αν οι φωτιές ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής ενέργειας ή αν ξεκίνησαν από τυχαίο περιστατικό.

1982 - Διόνυσος

Ενα χρόνο μετά, και μετά τις απόπειρες αναδάσωσης της περιοχής, το καταστροφικό έργο συνεχίστηκε. Επίκεντρο αυτή τη φορά ήταν ο Διόνυσος. Από εκεί ξεκίνησαν οι φωτιές που γρήγορα επεκτάθηκαν και στην Πεντέλη, την Εκάλη, το Πικέρμι, τον Γέρακα και τον Μαραθώνα. Εκτιμάται ότι στις πυρκαγιές αυτές καταστράφηκαν συνολικά περισσότερα από 25.000 στρέμματα πρασίνου! Στον Γέρακα δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και βρέθηκαν καμένοι όταν έσβησαν και οι τελευταίες φλόγες. Και πάλι δεν μάθαμε πώς ξεκίνησαν οι φωτιές. Διότι κανείς από τον κρατικό μηχανισμό δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα αν επρόκειτο για εμπρησμό ή αν η πυρκαγιά ξεκίνησε κατά λάθος...

1986 - Βαρυμπόμπη

Περισσότερα από 40.000 στρέμματα έγιναν στάχτη στη Βαρυμπόμπη. Την ίδια χρονιά μεγάλη πυρκαγιά έπληξε και το Πεντελικό. Σε μία από τις φωτιές κινδύνεψαν το Μοναστήρι της Πεντέλης, ορισμένα σπίτια της περιοχής και το Αστεροσκοπείο. Οι πνεύμονες πρασίνου της Αττικής καταστρέφονται με τρόπο μεθοδικό και συνοπτικό. Για έναν περίεργο λόγο, μοιάζουμε όλοι να έχουμε τη βεβαιότητα ότι το πράσινο δεν θα μας λείψει ποτέ. Μικρή υποσημείωση: αρκετές από τις εκτάσεις που κάηκαν στην Αττική στις μεγάλες πυρκαγιές των περασμένων χρόνων έχουν ήδη χτιστεί...

1992 - Αυλώνας

Η πυρκαγιά ξεκίνησε από τον σκουπιδότοπο του Αυλώνα. Οι φλόγες θέριεψαν από τα σκουπίδια και τον άνεμο, και εξαπλώθηκαν με ταχύτητα-αστραπή στην περιοχή. Φωτιές κατακαίνε και τη Μαλακάσα, τα Κιούρκα, περιοχές κοντά στη λίμνη του Μαραθώνα, το Καπανδρίτι, το Γραμματικό, τον Κάλαμο, και τον Ωρωπό. Υπολογίζεται ότι τη χρονιά αυτή έγιναν στάχτη περισσότερα από 55.000 στρέμματα. Στις φλόγες παραδόθηκαν ακόμα δεκάδες σπίτια και πολλά ζώα.

1993 - Αγιος Στέφανος

Ενα στρατιωτικό ελικόπτερο που κατέπεσε ήταν η αιτία της πυρκαγιάς που κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα. Η φωτιά ξεκίνησε από τον Αγιο Στέφανο, αλλά πολύ γρήγορα λαμπάδιασαν ακόμα το Σούνιο, ο Μαραθώνας, η Σταμάτα, ο Διόνυσος, η Μάνδρα Αττικής και η Παλλήνη. Το 1993 όμως ήταν χρονιά πλούσια σε πυρκαγιές. Λίγους μήνες μετά τις πρώτες φωτιές, η Αττική είχε να αντιμετωπίσει και δεύτερο γύρο καταστροφής. Πυρκαγιές κατέκαψαν την παλαιά Πεντέλη, το Ντράφι και την Παλλήνη. Το 1993 υπολογίζεται ότι καταστράφηκαν περισσότερα από 11.000 στρέμματα.

1995 - Πεντέλη

Από τις πλέον καταστροφικές φωτιές που κατέκαψαν την Αττική ήταν αυτές του Ιουλίου του 1995. Οι φλόγες ξεκίνησαν από χωράφι κοντά στον Αγιο Πέτρο, το οποίο ήταν πολύ κοντά σε γραμμή υψηλής τάσης της ΔΕΗ. Και φυσικά την ημέρα που ξεκίνησε η πυρκαγιά, στην περιοχή έπνεαν εντονότατοι άνεμοι. Πικέρμι, Παλλήνη, Ντράφι, Ανθούσα και Πεντέλη παραδόθηκαν σχεδόν αμέσως στις φλόγες. Ολοσχερώς κάηκε το δάσος της Ραπεντώσας από τον Αγιο Πέτρο ώς το Γερμανικό Νεκροταφείο. Επί τρεις ολόκληρες ημέρες η Πεντέλη καιγόταν. Το μόνο που έμεινε όταν οι φλόγες κατέφαγαν τα πάντα στο πέρασμά τους ήταν στάχτες, αποκαΐδια και απόγνωση. Συντηρητικοί απολογισμοί έκαναν τότε λόγο για περισσότερα από 150 σπίτια καμένα, ενώ έγιναν στάχτη πάνω από 100.000 στρέμματα δάσους. Η πύρινη καταστροφή έφτασε στο Ντράφι, την Καλλιτεχνούπολη και τον Νέο Βουτζά. Την ίδια περίοδο κάηκαν και 9.000 στρέμματα στον Ωρωπό. Καταστροφικές πυρκαγιές ξέσπασαν και στο Σχηματάρι και τα Βίλια.

1998 - Πεντέλη πάλι

Οσες προσπάθειες αναδάσωσης έγιναν μετά τις πυρκαγιές του 1995 στην Πεντέλη και τις γύρω περιοχές... κατακάηκαν λίγα χρόνια αργότερα. Καινούργιες φωτιές, με πολλά μέτωπα, που ξεκίνησαν από τον Νέο Βουτζά και από την Ανθούσα συνέχισαν να καίνε τα παλιά καμένα και ό,τι είχε ξεκινήσει δειλά να φυτρώνει. Και πάλι οι δυνατοί άνεμοι έκαναν τις φωτιές ιδιαίτερα δυνατές και ολοκληρωτικά καταστροφικές. Αυτή τη φορά οι καταστροφές δεν αφορούσαν σπίτια, αλλά εκτάσεις πυκνού πευκοδάσους. Οσες περιοχές δηλαδή την είχαν «γλιτώσει» το 1995. Τον Αύγουστο του 1995, η δυτική Πεντέλη είχε κατακαεί για ακόμα μια φορά. Συνολικά υπολογίζεται ότι έγιναν στάχτη περί τα 75.000 στρέμματα.

2000 - και πάλι Πεντέλη

Ιδιαίτερη προτίμηση φαίνεται πως έχουν οι πυρκαγιές στην πολύπαθη Πεντέλη, αφού για μια ολόκληρη νύχτα του Αυγούστου κατακάηκε ό,τι είχε ξεμείνει από τις προηγούμενες φωτιές. Η πυρκαγιά αυτή τη φορά τέθηκε υπό έλεγχο σχετικά γρήγορα, αλλά είχε προλάβει να καταστρέψει όλα όσα ο μηχανισμός της φυσικής αναδάσωσης δημιουργούσε την περασμένη διετία. Εκτός από τη χαμηλή βλάστηση που κατακάηκε, έγιναν στάχτη και αρκετά υπεραιωνόβια πεύκα που είχαν ξεφύγει από την καταστροφική λαίλαπα των προηγούμενων πυρκαγιών.

2005 - Ραφήνα, Καλλιτεχνούπολη, Ν. Βουτζάς

Οι πρώτες φλόγες ξεκίνησαν από τη Ραφήνα, αλλά γρήγορα άρχισαν να εμφανίζονται παράλληλα μέτωπα σε διάφορες περιοχές της Αττικής. Η Αγ. Τριάδα και η Αγ. Κυριακή τυλίχτηκαν σχεδόν αμέσως στις φλόγες, ενώ λίγο αργότερα παραδόθηκαν στον πύρινο εφιάλτη ο Νέος Βουτζάς και η Καλλιτεχνούπολη. Στον Ν. Βουτζά η πυρκαγιά απείλησε σπίτια και η Καλλιτεχνούπολη χρειάστηκε να εκκενωθεί. Ακόμα εκκενώθηκαν κατασκηνώσεις, το Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης και αναφέρθηκαν προβλήματα στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος». Μετά τη γενικευμένη κατακραυγή των πολιτών, που ίσως άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι το πράσινο δεν θα υπάρχει αέναα, και ύστερα από συγκεκριμένες μαρτυρίες, έγινε σαφής λόγος για έργο εμπρηστών. Οι καμένες εκτάσεις, εκτάσεις που ξεπερνούν τα 10.000 στρέμματα, κηρύχθηκαν άμεσα αναδασωτέες και επικηρύχθηκαν οι δράστες.

2007 - Πάρνηθα

Από τις φλόγες πυρκαγιών καταστρέφονται ολοσχερώς περισσότερα από 50.000 στρέμματα στην Πάρνηθα, ενώ κατακάηκε μεγάλο μέρος του Εθνικού Δρυμού. Από τα καμένα στρέμματα, περίπου τα μισά ήταν παρθένο ελατόδασος. Την ίδια χρονιά ξανακαίγεται και η Πεντέλη. Περισσότερα από 10.000 στρέμματα έγιναν και πάλι στάχτη οριστικοποιώντας πια τη δυσοίωνη βεβαιότητα ότι η περιοχή πολύ δύσκολα να ανακάμψει και πάλι. Ειδικά για την Πάρνηθα, περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως η WWF, έκαναν λόγο για ολοκληρωτική απανθράκωση της βλάστησης, ενώ τονίστηκαν τόσο οι άμεσες όσο και οι έμμεσες απώλειες και στην πανίδα και στη χλωρίδα της περιοχής.

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Το φαινόμενο της παιδικής πορνείας από ανήλικους συγκλονίζει την Ολλανδία

Η ΑΥΓΗ.Ημερομηνία Δημοσίευσης: 22/08/2009

Το φαινόμενο της παιδικής πορνείας από ανήλικους συγκλονίζει την Ολλανδία

Στην πρώτη της ημέρα στο Γυμνάσιο, στο Τσβόλε της Ολλανδίας, η 12χρονη Μαρία Μόστερντ γνώρισε ένα πολύ μεγαλύτερό της αγόρι από τη γειτονική τεχνική σχολή. «Ήταν μεγαλόσωμος και άσχημος, αλλά όλα τα αγόρια τον σέβονταν», λέει. «Εγώ λίγο τον φοβόμουν. Όλα τα κορίτσια ήθελαν να μιλήσουν μαζί του. Χαιρέτησε όμως μόνο εμένα και αισθάνθηκα ότι ήμουν κάτι ιδιαίτερο».

Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Μάνου έπεισε τη Μαρία να το σκάσει από το σχολείο, την πήγε στο διαμέρισμά του, της έδωσε ένα τσιγαριλίκι και κοιμήθηκε μαζί της. Εκείνη δεν ήθελε, αλλά της είπε πως όλα τα κορίτσια πρέπει να μάθουν πώς να το κάνουν. Δεν κατάλαβε τι εννοούσε, αλλά της άρεσε ο τρόπος που της μιλούσε, ζαλίστηκε κι από το χασίς.

Για τη Μαρία ο Μάνου υποσχόταν μια συναρπαστική νότα στην κατά τα άλλα βαρετή ζωή της στο Τσβόλε, όπου ζούσε με τη μητέρα της. Ο πατέρας της είναι από το Σουρινάμ, αλλά δεν τον έχει συναντήσει ποτέ. Λίγες ημέρες αργότερα, ο Μάνου οδήγησε τη Μαρία σε ένα άλλο διαμέρισμα, όπου βρίσκονταν δύο άνδρες. «Θα κάνεις σεξ μαζί τους, αγάπη», της είπε. Εκείνη γέλασε. Τότε εκείνος την οδήγησε στην κουζίνα, όπου τη χτύπησε και της έδωσε ένα τσιγαριλίκι. Αφού έκανε αυτό που της ζητήθηκε, γύρισε στο σχολείο. Δεν είπε σε κανέναν τίποτα.

Ο Μάνου της υποσχέθηκε πως θα της πάρει όμορφα ρούχα και την πήγε στα Μακ Ντόναλντ'ς για παγωτό. Της πήρε ένα κινητό και την έπαιρνε κάθε βράδυ στο σπίτι για να της πει πότε να πάει στην τουαλέτα, πότε να φάει, πότε να πάει για ύπνο. Ήλεγχε όλες της τις κινήσεις. «Νόμιζα πως είναι φυσιολογικό», λέει η Μαρία.

Η Μαρία δεν είναι η μόνη που έπεσε σε αυτή την παγίδα. Νεαροί Ολλανδοί, συχνά όχι πάνω από 20 έως 25 ετών, διαλέγουν άπειρα και ανασφαλή κορίτσια σε σχολεία ή καφέ και τους υπόσχονται έρωτα, ρούχα, κύρος και συναρπαστική ζωή. Ύστερα τις εκπορνεύουν ή τις εκβιάζουν απομονώνοντάς τις από τις οικογένειες και τους φίλους τους.

Το πρόβλημα αυτό, που χρονολογείται εδώ και μια δεκαετία, ήλθε στην επιφάνεια με αφορμή το βιβλίο που έγραψε η Μαρία για τις εμπειρίες που είχε από τα 12 έως τα 16 της χρόνια. Το βιβλίο λέγεται «Οι πραγματικοί άνδρες δεν τρώνε τυρί» και έχει εκτοξευτεί στην κορυφή των μπεστ-σέλερ, ενώ ήδη γυρίζεται και ταινία.

Η ολλανδική κοινωνία αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να υπάρχει μια τέτοια κουλτούρα εφηβικής πορνείας σε μια χώρα όπου η πορνεία μέχρι τα 18 είναι νόμιμη και ελεγχόμενη. Η μητέρα της Μαρία έχει μηνύσει το σχολείο επειδή δεν ενδιαφέρθηκε για τους λόγους των συχνών της απουσιών. «Κάθε χρόνο εκατοντάδες κορίτσια πέφτουν στα χέρια τέτοιων ανθρώπων», λέει η Τζαμίλα Γιαχιαούι από το Ολλανδικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, που πιέζει την κυβέρνηση να λάβει περισσότερα μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η ίδια η Μαρία, που τώρα είναι 20 ετών, διηγείται στην απεσταλμένη της εφημερίδας "Γκάρντιαν" την καθημερινή της ρουτίνα εκείνα τα μαύρα χρόνια. «Πήγαινα στο σχολείο με το ποδήλατό μου. Εκείνος με περίμενε. Μου έδινε άλλα ρούχα να φορέσω, για να μη μυρίσει η μητέρα μου τον καπνό. Κανόνιζε τα πάντα. Φρόντιζε να είμαι πίσω στις 5 το απόγευμα, ώστε να τρώω με τη μητέρα μου». Στη διάρκεια της ημέρας, ο Μάνου την πήγαινε σε σπίτια και διαμερίσματα όπου κοιμόταν με άνδρες, συχνά δύο και τρεις μαζί. Δεν έλειπαν οι βιασμοί και το ξύλο. Ήταν αναγκασμένη να υποδεικνύει και άλλα κορίτσια γι' αυτή τη δουλειά, καθώς και να μεταφέρει στην τσάντα της ναρκωτικά και όπλα.

Η αστυνομία δεν υποπτευόταν ποτέ αυτό το «γλυκό κορίτσι». Ύστερα από τέσσερα χρόνια συχνών απουσιών, ένας δάσκαλος δέησε τελικά να τη ρωτήσει αν συνέβαινε κάτι. Του είπε ένα μέρος της αλήθειας. «Τότε δεν κατάλαβα γιατί πρώτα ο δάσκαλος, και στη συνέχεια η μητέρα μου, έκαναν τόση φασαρία», λέει. «Ήταν όλα τόσο φυσιολογικά για μένα».

Τρεις άνδρες έχουν καταδικαστεί σε μικρές ποινές για ομαδικό βιασμό. Αλλά η Μαρία δεν στράφηκε ποτέ δικαστικά εναντίον του Μάνου. Όταν τη ρωτούν αν της έδωσε ποτέ ηρωίνη, απαντά: «Δεν χρειαζόταν να με εθίσει στα ναρκωτικά, αφού ήμουν εθισμένη σ' αυτόν».

Από τις νεοελληνικές μαγκιές στην Κόζα Νόστρα

Αυγ 23rd, 2009 | Πέτρος Τατούλης| Κατηγορία: Πέτρος Τατούλης | Email This Post | Print This Post | θεάσεις: 28

Νεόπλουτοι πολιτικοί, επιχειρηματίες και αδιευκρινίστων δραστηριοτήτων άλλοι επαγγελματίες και ανεπάγγελτοι, διψασμένοι για εξουσία και βαθύτατα κομπλεξαρισμένοι από την αιφνίδια και εύκολη ευπορία τους, κυκλοφορούν με τις ευλογίες του ελληνικού κράτους με σειρήνες στα αυτοκίνητα τους, φάρους, ασφάλειες και άλλα καταγέλαστα πομπώδη συναφή. Αυτό είναι για την κουλτούρα μας δυστυχές. Δυστυχέστερο είναι ωστόσο το γεγονός ότι έχουν ανακαλύψει μιμητές στα πρόσωπα και άλλων Ελλήνων πολιτών που παρανόμως εγκαθιστούν τέτοια συστήματα στα αυτοκίνητά τους προκειμένου να μεταπωλήσουν κι εκείνοι με τη σειρά τους λίγη από τη μαγκιά που η δήθεν ελίτ του τόπου τους πουλάει καθημερινά στους δρόμους της χώρας.

ο ίδιος αυτός πολιτικός ανδρωνε ένα κόμμα άκρως σταλινικών δομών, που άπλωνε τα πλοκάμια του στο υπερτροφικό ελληνικό κράτος, κληροδοτώντας στις επόμενες γενιές δυσβάσταχτα χρέη, κομματισμό και άκρατο κορπορατισμό

Θα μου πείτε, αυτό να ήταν το πρόβλημά μας… Η διαπίστωση αυτή είναι πέρα για πέρα αληθινή. Το παραπάνω ωστόσο παράδειγμα είναι ένα μικρό δείγμα της υποκουλτούρας που διαφεντεύει το νεοελληνικό κράτος και την ιδιοσυγκρασία του νεοέλληνα. Η τήρηση του νόμου εξαρτάται σε μέγιστο βαθμό από τα κιλά μαγκιάς που ο καθένας κουβαλά πάνω του.

Στην Ελλάδα η μικρή διαφθορά λειτούργησε ως προπομπός της μεγάλης διαφθοράς που σύντομα θα ακολούθουσε. Η ψευτο-αστική τάξη που ανέδειξε η λαϊκιστική σοσιαλδημοκρατία του Ανδρέα Παπανδρέου ανέθρεψε ταυτόχρονα μια ολόκληρη γενιά πολιτών με τη διδαχή της μίζας και της ρεμούλας, μέσα από μια άτυπη, πλην όμως διάχυτη νομιμοποίηση της αρπαχτής και του μαύρου χρηματος. Την ίδια στιγμή, ο ίδιος αυτός πολιτικός ανδρωνε ένα κόμμα άκρως σταλινικών δομών, που άπλωνε τα πλοκάμια του στο υπερτροφικό ελληνικό κράτος, κληροδοτώντας στις επόμενες γενιές δυσβάσταχτα χρέη, κομματισμό και άκρατο κορπορατισμό. Μια κοινωνία χωρίς κοινωνική συνείδηση και συνοχή, υποτελή στην ατομική ιδιοτέλεια. Πολιτικοί χωρίς συνείδηση καθήκοντος και μέριμνας δημοσίου συμφέροντος, υπόδουλοι στο κυνήγι της προσωπικής τους ευπορίας. Αυτή ηταν η παρακαταθήκη του πολιτικού ανδρός.

Κακέκτυπο μιμητή του, θα ανακάλυπτε σήμερα ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ στο πρόσωπο του σημερινού προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Από τον Ανδρέα Παπανδρέου στον κ. Κώστα Καραμανλή, βήμα - βήμα, η μικρή διαφθορά έφερε τη μεγάλη και η διαπλοκή σήμερα εκτυλίσσεται στην γνωστή πλέον τριγωνική σχέση: οι πολιτικοί διαπλέκονται με τους επιχειρηματίες και από κοινού επιβάλουν την διαιώνιση της ύπαρξής τους μέσα από δομές οργανωμένου εγκλήματος, συμπαραστατούντων των καλοπληρωμένων από τον κρατικό κορβανά μεγαλοεκδοτών, μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοδημοσιογραφίσκων.

οι πολιτικοί διαπλέκονται με τους επιχειρηματίες και από κοινού επιβάλουν την διαιώνιση της ύπαρξής τους μέσα από δομές οργανωμένου εγκλήματος, συμπαραστατούντων των καλοπληρωμένων από τον κρατικό κορβανά μεγαλοεκδοτών, μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοδημοσιογραφίσκων

Σε πολιτικό επίπεδο, τα κόμματα παραμένουν τσιφλίκια του ενός ή του άλλου ηγεμονίσκου. Οι τελευταίοι επιλέγουν στην αυλή τους, τους πλέον επιρρεπείς στην ανομία και τους πλέον ασύδοτους για πλούτη, προκειμένου εύκολα να τους κρατούν υποτελείς τους και χειραγωγίσιμους συνεργούς στις προσωπικές τους παρανομίες. Ας μη γελιόμαστε. Αν πάρουμε αποστάσεις από τον έμφυτο νεοελληνικό ραγιαδισμό μας και έναν άσκοπο, ματαίοδοξο συναισθηματισμό μας που θέλει τους εκάστοτε ηγέτες μας αδιάφθορους με διεφθαρμενους συνεργάτες, τότε η αλήθεια ξεδιπλώνεται με ευκολία εμπρός μας. Οι διεφθαρμένοι ηγέτες ηγούνται διεφθαρμένων κομμάτων. «Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι», λέει ο θυμόσοφος λαός. Και συμπληρώνω εδώ: όποιο βαρύγδουπο όνομα κι αν φέρει το ψάρι…

Την εικόνα της προχωρημένης σηψαιμίας της νεο-ελλάδας συμπληρώνει η συνένοχη κοινωνία των νεοελλήνων ψυθιριστών που βολεύονται να παρακολουθούν ανενόχλητα τη μεγάλη διαφθορά, προκειμένου να μην διαταραχθεί καθόλου η προοπτική της δικής τους προσωπικής διαφθοράς. Από τα «μαύρα» του υδραυλικού, του καθηγητή ή του γιατρού έως τους στημένους διαγωνισμούς του δημοσίου για τους εργολάβους και τους επιχειρηματίες, η νεοελληνική κοινωνία σιωπά μπροστά στην κατρακύλα του πολιτικού συστήματος, από φόβο ότι αν τελικώς το σύστημα αλλάξει τότε μαζί με τον πολιτικό οχετό θα συμπαρασυρθεί και ένα μεγάλο μέρος κοινωνικών αποβλήτων. Την ίδια στιγμή, η πνευματική ελίτ απόλυτα παραδομένη κι αυτή στον νεοελληνικό υλισμό, αδυνατεί να κρατήσει το πηδάλιο μιας κάποιας εξόδου από την ολιστική μας κρίση, προτιμώντας να κρατήσει τα κεκτημένα μπροστά στον κίνδυνο να απωλέσει κομμάτι τους. Και επανέρχομαι. Οι διεφθαρμένοι ηγέτες ηγούνται διεφθαρμένων κομμάτων - αντανακλαστικού καθρέπτη της διεφθαρμένης κοινωνίας που επιλέγει αυτού του είδους τη θλιβερή εκπροσώπηση.

Το νεοελληνικό κράτος αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή περισσότερο από ποτέ ένα μεγάλο πρόβλημα. Εναποθέτει την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της χώρας στα χέρια εκείνων που αποτελούν την βασική πηγή του προβλήματος

Δεν θα μπω στην συζήτηση να αναλύσω προτάσεις που έχω καταθέσει εδώ και καιρό για την αντιμετώπιση του ζητήματος της διαφθοράς, που έχω θέσει εξαρχής στην κορυφή της προσωπικής πολιτικής μου ατζέντας και βρίσκονται συγκεντρωμένες στις πολιτικές μου παρεμβάσεις στο διαδίκτυο. Οι λύσεις είναι γνωστές και δοκιμασμένες σε αναπτυγμένα, αλλά ακόμη και σε τριτοκοσμικά κράτη. Άλλωστε, χορτάσαμε τις αποπροσανατολιστικές συζητήσεις από διαφόρους προπαγανδιστές της πολιτικής και της ενημέρωσης. Τα παραδείγματα πολλά. Αντί να βάλουμε στη φυλακή τους πολιτικούς που παρανόμησαν, ανοίξαμε δήθεν το διάλογο για την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Αντί να ανοίξουμε τα μαύρα βιβλία των κομμάτων, προτιμήσαμε να παραστήσουμε τους κατάπληκτους για το ένα εκατομμύριο του κ. Τσουκάτου.

Το νεοελληνικό κράτος αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή περισσότερο από ποτέ ένα μεγάλο πρόβλημα. Εναποθέτει την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της χώρας στα χέρια εκείνων που αποτελούν την βασική πηγή του προβλήματος. Και εκεί τους βρίσκουμε όλους: Διεφθαρμένους ηγέτες. Διαπλεκόμενους επιχειρηματίες. Εξαγορασμένα Μίντια. Ψευτόμαγκες πολίτες. Κάπως έτσι από το κράτος του μάγκα καπάτσου πολίτη που εξαπατά το κράτος φθάσαμε σήμερα να κυβερνά το κράτος το παρακράτος της μαφίας. Και αυτή η ολιστική κρίση είναι η παρακαταθήκη του σημερινού πρωθυπουργού.

Πέτρος Τατούλης

Από τις νεοελληνικές μαγκιές στην Κόζα Νόστρα

Η εγκατάλειψη της δασοπροστασίας καίει τα δάση

το αλίευσα από το eksegersi.gr της Κόντρας, εξαιρετικά διαφωτιστικό, κατά τη γνώμη μου, για τη σημερινή κατάντια

Βολική η ερμηνεία των εμπρηστών

Σχεδόν διπλάσιος είναι φέτος ο αριθμός των δασικών πυρκαγιών, σύμφωνα με τα στοιχεία της Πυροσβεστικής. Τις πρώτες 17 μέρες του Ιούλη εκδηλώθηκαν σε όλη τη χώρα 1.452 δασικές πυρκαγιές, κατά μέσο όρο 85 την ημέρα, ενώ οι αριθμοί το αντίστοιχο περσινό χρονικό διάστημα ήταν 675 πυρκαγιές (40 την ημέρα). Η Πυροσβεστική ερμηνεύει την αύξηση αυτή με τις καιρικές συνθήκες (μεγάλες θερμοκρασίες και ισχυροί άνεμοι) και η κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας τις «άκρες» της στα ΜΜΕ, «σπρώχνει» και μια ερμηνεία που μιλά για εμπρηστές.

Διαχρονικά, η ερμηνεία των εμπρησμών είναι βολική. Οσοι παρακολουθούν τα πράγματα τις δυο-τρεις τελευταίες δεκαετίες θα θυμούνται πως ανάλογες ερμηνείες έχουν επιστρατευτεί πολλές φορές στο παρελθόν. Κάποιες φορές, μάλιστα, αυτές οι ερμηνείες ξέπεσαν στο όριο της γελοιότητας. Κάποτε ανακάλυψαν «τούρκους πράκτορες» και κάποια άλλη φορά τους «ξυλάδες». Φέτος είχαμε και την ερμηνεία του Γιακουμάτου, σύμφωνα με την οποία τα δάση τα καίει… το ΠΑΣΟΚ, για να εκμεταλλευτεί προεκλογικά το θέμα. Μπορεί στη συνέχεια να «μάζεψε» τη δήλωσή του, όμως εκείνο που φάνηκε καθαρά και μ' αυτό το περιστατικό είναι πως η εκάστοτε κυβέρνηση έχει την τάση να φορτώνει τις δασικές πυρκαγιές σε ανθρώπινη δράση, γιατί έτσι ο λαός δεν ασχολείται με την εφαρμοζόμενη δασική πολιτική.

Ακόμα και αυτή η ερμηνεία, όμως, σε εκείνη την εκδοχή της που δεν είναι κατασκευασμένη (εμπρησμοί για οικοπεδοφαγικούς λόγους) μας επιτρέπει να κάνουμε σκέψεις που μας οδηγούν σε μια σημαντική πλευρά της διαχρονικής πολιτικής έναντι των δασών και των δασικών εκτάσεων. Γιατί καίνε δάση οι οικοπεδοφάγοι; Γιατί απλούστατα η πολιτική που ακολουθείται διαχρονικά τους ενθαρρύνει. Τους δίνει το δικαίωμα να ελπίζουν (για να μην πούμε να είναι βέβαιοι), ότι ένα τμήμα από τα καμένα θα το μετατρέψουν σε οικόπεδα. Αν, λοιπόν, συνδέσουμε ένα κομμάτι των φετινών εμπρησμών με τη δράση οικοπεδοφάγων, θα πρέπει να δούμε ποια πολιτική τους έχει ενθαρρύνει να αναβαθμίσουν τη δράση τους. Είναι ο δασοκτόνος νόμος της προηγούμενης κυβέρνησης, που όχι μόνο εφαρμόζει (παρά την περί του αντιθέτου «δέσμευσή» της, όταν αυτός ψηφιζόταν) η σημερινή κυβέρνηση, αλλά και επαυξάνει, με τη δασοκτόνο εγκύκλιο Μπασιάκου. Είναι η προωθούμενη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος. Είναι η λογική της ανάπτυξης ακόμα και με καταστροφή του δάσους, που ξεπηδά από κάθε πόρο της κυβερνητικής πολιτικής (στα δυο προηγούμενα φύλλα παρουσιάσαμε αποκαλυπτικά στοιχεία για τον «σωτήρα της Πάρνηθας» Γ. Σουφλιά).

Ομως, αν δει κανείς τις περισσότερες πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει και ειδικά τις πιο καταστροφικές, θα διαπιστώσει ότι με τίποτα δε μπορούν να συνδεθούν με τη δράση εμπρηστών. Συνδέονται, όμως, άμεσα με την υποβάθμιση κι αυτής ακόμα της μίζερης, πλημμελούς δασοπροστασίας, στην οποία μπορεί κυρίως να στηριχτεί η πρόληψη των πυρκαγιών. Αυτή τη στιγμή ο ελληνικός λαός βλέπει μόνο την καταστολή των πυρκαγιών. Ερχεται, λοιπόν, η Πυροσβεστική, του λέει για τις ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες και τους δυνατούς ανέμους, λέγονται και διάφορα για τα κενά στο μηχανισμό καταστολής, μπερδεύεται το πράγμα, επικρατεί σύγχυση και ο τομέας της πρόληψης μένει εντελώς έξω από τον προβληματισμό που αναπτύσσεται δημόσια.

Στα τελευταία φύλλα της «Κ», από τις παραμονές κιόλας της καταστροφικής πυρκαγιάς της Πάρνηθας, δώσαμε στοιχεία για το έγκλημα που συντελείται σε βάρος της δασοπροστασίας. 10 εκατ. ευρώ για έργα δασοπροστασίας και ανάπτυξης έπαιρνε κάθε χρόνο από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων η Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος του υπουργείου Γεωργίας, πριν μερικά χρόνια, και θεωρούσε ανεπαρκή τα κονδύλια. Στα 6,5 εκατ. ευρώ έχει κατέβει αυτό το κονδύλι το 2007! Μόνο για τη συντήρηση των δασικών δρόμων απαιτούνται 4,5 εκατ. ευρώ! Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι τα δάση έχουν εγκαταληφθεί στην τύχη τους, με αποτέλεσμα και η επικινδυνότητα να αυξάνεται (πολλαπλασιάζονται οι παράγοντες που ευνοούν την εκδήλωση πυρκαγιών) και η καταστολή να δυσχεραίνεται. Ετσι, έχουμε και αύξηση του αριθμού των πυρκαγιών και αύξηση των εκτάσεων που καίγονται κατά μέσο όρο.Indymedia

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΣΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ




Με αφορμή τις τελευταίες καταστροφικές πυρκαγιές, που κατέκαψαν τον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας, το Πήλιο και πολλές άλλες περιοχές της Χώρας , γίνεται πολύς λόγος στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για τα αίτια , τις ελλείψεις και την δυνατότητα του κρατικού μηχανισμού να αντιμετωπίσει τις δασικές Πυρκαγιές. Συχνή αναφορά στα Μ.Μ.Ε, από σχετικούς (και άσχετους) σχολιαστές, αλλά και εκπροσώπους της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, γίνεται στην έλλειψη δασικών δρόμων, αντιπυρικών ζωνών και γενικά προληπτικών έργων δασοπροστασίας στις πρόσφατες πυρκαγιές . Οφείλουμε να αποκαταστήσουμε την αλήθεια για τα θέματα αυτά και να σας ενημερώσουμε υπεύθυνα για τη χρησιμότητά τους στον επιχειρησιακό σχεδιασμό. Με το Νόμο 2612/1998 μεταφέρθηκε η αρμοδιότητα της καταστολής των δασικών πυρκαγιών από τη Δασική Υπηρεσία στο Πυροσβεστικό Σώμα, αγνοώντας το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής. Με τον ίδιο νόμο την αρμοδιότητα για την πρόληψη των πυρκαγιών συνεχίζει να ασκεί η Δασική Υπηρεσία. Για να γίνει περισσότερο κατανοητή η έννοια της πρόληψης, επισημαίνουμε ότι στα έργα πρόληψης πυρκαγιών συμπεριλαμβάνονται οι καθαρισμοί των δασικών οικοσυστημάτων, η διάνοιξη και η συντήρηση του δασικού οδικού δικτύου, η διάνοιξη και η συντήρηση αντιπυρικών ζωνών, η κατασκευή και η συντήρηση υδατοδεξαμενών και κρουνών υδροληψίας, η κατασκευή και η συντήρηση πυροφυλακείων, η εκτέλεση περιπολιών, η λειτουργία των υπηρεσιών τις απογευματινές ώρες κατά τις οποίες παρατηρούνται και οι περισσότερες παράνομες ενέργειες κλπ. Η υλοποίηση των παραπάνω έργων και εργασιών, που αποτελούν αναγκαιότητα για μια στοιχειώδη πολιτική πρόληψης, διευκολύνει και υποστηρίζει το έργο της καταστολής που είναι αρμοδιότητα αποκλειστικά και μόνο του Πυροσβεστικού Σώματος. Τα παραπάνω έργα και εργασίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία των δασών, οφείλουμε όμως να τονίσουμε ότι αυτά τα έργα δεν αποτελούν πανάκεια για την αποτελεσματικότητα του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού κατά τη διάρκεια κατάσβεσης της πυρκαγιάς αλλά ούτε και άλλοθι στις περιπτώσεις αποτυχίας του (όπως στην περίπτωση της Πάρνηθας) κάτι που ατυχώς ορισμένοι προσπαθούν να προβάλουν και να το συνδέσουν με το μέγεθος της καταστροφής. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η φωτιά που είχε εκδηλωθεί την ίδια ώρα στο Σχηματάρι της Βοιωτίας, πέρασε αρκετές φορές την μεγαλύτερη αντιπυρική ζώνη που θα μπορούσε να κατασκευαστεί, δηλαδή την Εθνική Οδό Αθηνών Λαμίας. Επιπρόσθετα, είναι γνωστό φανταζόμαστε σε όλους τους ¨ειδικούς¨, ότι οι αντιπυρικές ζώνες κατασκευάζονται κάθετα στις πλαγιές των βουνών, με κλίσεις 25-40%, πολλές φορές και μεγαλύτερες, όπου δεν είναι δυνατή η μετακίνηση πυροσβεστικών οχημάτων 3, 5 ή 10 τόνων και μάλιστα φορτωμένων με νερό και μοναδικός σκοπός της δημιουργίας τους είναι η πτώση της έντασης της φωτιάς για να μπορούν να επέμβουν με αποτελεσματικότητα τα εναέρια ή επίγεια μέσα. Πέραν των ανωτέρω, τα έργα αυτά προσαρμόζονται στο ανάγλυφο (χαράδρες, φαράγγια κλπ) και η κατασκευή τους υπόκειται σε τεχνικούς και οικονομικούς περιορισμούς. Εμείς ως εργαζόμενοι, κλείνοντας το θέμα αυτό, τονίζουμε για μια ακόμη φορά ότι το θέμα των αρμοδιοτήτων πρόληψης και καταστολής των Πυρκαγιών έχει κλείσει ουσιαστικά πριν από 10 έτη. Αυτοί που το επαναφέρουν, σκόπιμα ή μη, ουσιαστικά αποσκοπούν να μεταφέρουν στις πλάτες των δασικών υπαλλήλων και των πυροσβεστών, πολιτικές ευθύνες που δεν μας αναλογούν. Κάθε θετικά σκεπτόμενος πολίτης θα πρέπει να γνωρίζει ότι για την αποτελεσματική προστασία των δασών επιβάλλεται να υπάρχει πρωτίστως πολιτική βούληση, να υπάρχουν επαρκή χρηματοδοτικά μέσα που να επιτρέπουν τον προγραμματισμό των έργων δασικής ανάπτυξης και προστασίας και τέλος να υπάρχει η στοιχειώδης ισομέρεια στην κατανομή πόρων ανάμεσα στο έργο της πρόληψης και το έργο της καταστολής των δασικών πυρκαγιών, κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει. Αντί των προαναφερομένων, είδαμε να εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια μια ακατανόητη πολιτική, όπου ουσιαστικά δίνεται βάρος μόνο στην καταστολή και απαξιώνεται η σημαντικότερη συνιστώσα του προβλήματος δηλαδή η πρόληψη, όπου η χρηματοδότηση των σχετικών έργων μειώνεται συστηματικά σε σταθερές τιμές. Εδώ πρέπει να στραφεί ουσιαστικά το ενδιαφέρον των αρμοδίων αλλά και να αναζητηθεί λύση από την πολιτεία για τον περιορισμό των συνεπειών από τις δασικές πυρκαγιές . Οι τεράστιες δαπάνες για την κατάσβεση δεν αποτελούν δείκτη για την αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού, αλλά αντίθετα προσδιορίζουν το έλλειμμα πολιτικής στην χρηματοδότηση των δασοκομικών χειρισμών και των προληπτικών μέτρων για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Η εκτίναξη των διατιθέμενων πόρων στο Πυροσβεστικό Σώμα, εξαιτίας της ανάληψης της ευθύνης καταστολής των δασικών πυρκαγιών, από το ύψος των 95.000.000 € του έτους 1997 στο ύψος των 392.625.000 € του έτους 2007 (αύξηση μεγαλύτερη από 400%) και η σύγκρισή τους με τα αντίστοιχα μεγέθη πιστώσεων που διατέθηκαν στη Δασική Υπηρεσία για τη συνολική λειτουργίας της, οι οποίες από το ύψος των 139.900.000 € το έτος 1997 φθάσανε στο ύψος των 170.000.000 € το έτος 2007 (αύξηση κατά 21%) καταδεικνύει την μονομερή αντίληψη της πολιτείας για τον τρόπο διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών . Η συσσώρευση καυσίμου ύλης στα δάση χαλεπίου, η έλλειψη διαχείρισης στα δάση αυτά (ακόμη και της ρητινοσυλλογής), η εγκατάλειψη των υποβαθμισμένων δασών και των θαμνώνων, ο εφησυχασμός που σε πολλές περιπτώσεις δείχνουμε μετά από ¨επιτυχημένες¨ χρονιές, και ο κακός επιχειρησιακός σχεδιασμός του Πυροσβεστικού Σώματος (που βασίζεται μόνο στα εναέρια μέσα και έχει σαν προτεραιότητα την προστασία πρώτα των κατοικιών) οριοθετούν την πραγματική διάσταση του προβλήματος ¨δασικές πυρκαγιές¨ και την επικινδυνότητα του φαινομένου στις διάφορες περιοχές της χώρας μας. Την ίδια στιγμή η Κυβέρνηση, σε μια πρωτοφανή επίδειξη σπατάλης ιδρύει την αγροφυλακή, μια υπηρεσία που στην πλήρη ανάπτυξή της θα στοιχίσει στον Έλληνα πολίτη περισσότερο από 150.000.000 € και θα φορτώσει το ελληνικό δημόσιο με 4.500 νέους υπαλλήλους, τη στιγμή που η δασική υπηρεσία με πολλαπλάσιο αντικείμενο, διαθέτει μόνο 2.500 υπαλλήλους και αντικείμενο αποκλειστικά την προστασία της δημόσιας περιουσίας. Η σταδιακή αποδιοργάνωση των Περιφερειακών Δασικών Υπηρεσιών με την υπαγωγή τους στις Περιφέρειες το έτος 1997, η συστηματική τους αποδυνάμωση με τη μείωση του υλωρικού τους προσωπικού, η περιστολή αρμοδιοτήτων και η διοικητική τους απαξίωση, (πολλές φορές προσχηματική), είναι η άλλη όψη του προβλήματος, την οποία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι διαχρονικά οι Υπουργοί, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που είναι αρμόδιος για τη δασική πολιτική και Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και αποκέντρωσης που είναι αρμόδιος για την Περιφερειακή Αποκέντρωση, αποποιούνται των ευθυνών τους να διαμορφώσουν ένα σύγχρονο, αποτελεσματικό και κοινωνικό ρόλο για τις δασικές υπηρεσίες . Για το λόγο αυτό : • Παραμένουν κενό γράμμα οι δασικοί χάρτες. • Δεν ενεργοποιείται, η διάταξη του νόμου 3208/2003 για τον ειδικό φορέα δασών και τη χρηματοδότηση της δασοπονίας. • Δεν προωθείται η κωδικοποίηση της δασικής νομοθεσίας και η εναρμόνισή της με τις σύγχρονες τάσεις της πολυλειτουργικής δασοπονίας. • Υποβαθμίζεται η συμμετοχή της δασικής υπηρεσίας στην αποτελεσματική προστασία, διαχείριση και φύλαξη του θηραματικού πλούτου. • Δεν θωρακίζεται η δασική διοίκηση από αυθαιρεσίες και σκόπιμες μεθοδεύσεις υποβάθμισης της και προωθούνται σχέδια οργανισμών από το Υπ.Εσ.Δ.Δ.Α αμφίβολής αποτελεσματικότητας για μια υπηρεσία που θα έπρεπε να έχει κάθετη διάρθρωση. • Δεν στελεχώνονται τα δασαρχεία που είναι οι πλέον νευραλγικές μονάδες, με το απαραίτητο επιστημονικό και υλωρικό προσωπικό . Οι ευθύνες για το έλλειμμα δασικής πολιτικής, την αποσπασματική χρηματοδότηση και την μικρή κοινωνική προσφορά των Δασικών Υπηρεσιών πρέπει να επιρριφθούν εκεί που πραγματικά αναλογούν και όχι στις πλάτες των δασικών υπαλλήλων, που όχι μόνο είναι ολιγάριθμοι, αλλά επιπλέον στερούνται τα μέσα και τους πόρους για να εφαρμόσουν μια σύγχρονη, και αποτελεσματική δασική πολιτική. Δεν μπορεί άλλωστε να παραβλεφθεί η αγωνιώδης προσπάθεια όλων των Κυβερνήσεων να βρουν τρόπους να ξεπεράσουν το πλαίσιο προστασίας που παρέχει το Σύνταγμα στα δασικά οικοσυστήματα προκειμένου να εξυπηρετήσουν διάφορα συμφέροντα. Οι δασικές πυρκαγιές, που αποτελούν και το πρόβλημα στην προκείμενη περίπτωση, είναι φαινόμενο συνυφασμένο με το χαρακτήρα των μεσογειακών δασικών οικοσυστημάτων και θα συνεχίσουν να μας απασχολούν, όπως εξάλλου απασχολούν και τις πλέον προηγμένες χώρες οι οποίες διαθέτουν αποτελεσματικότερη οργάνωση και εξοπλισμό. Οι συστηματικοί δασοκομικοί χειρισμοί, η λήψη προληπτικών μέτρων με έγκαιρη και επαρκή χρηματοδότηση, η γνώση των ιδιαιτεροτήτων των δασικών οικοσυστημάτων και η αναθεώρηση του συστήματος Πολιτικής Προστασίας, το άνοιγμα σε φορείς και πολίτες και η αναθεώρηση του επιχειρησιακού σχεδιασμού του Πυροσβεστικού Σώματος που θα του επιτρέψει να επεμβαίνει άμεσα πριν η φωτιά πάρει διαστάσεις (και δεν θα τα περιμένει όλα από τα εναέρια μέσα), είναι η λύση για να μειώσουμε τις συνέπειες από τις δασικές πυρκαγιές . Για τα Διοικητικά Συμβούλια Της Π.Ε.Δ.Δ.Υ. Ο Πρόεδρος Νίκος Μπόκαρης 6937883012 Ο Γενικός Γραμματέας Κων/νος Δημόπουλος 6947820880 Της Ε.Ε.Δ.Δ.Υ Ο Πρόεδρος Δημήτρης Καψάλης 6932747378 Ο Γενικός Γραμματέας Αθανάσιος Μιχαήλ Της Π.Ο.Δ. Ο Πρόεδρος Γεώργιος Παπαδιάς 6977285460 Ο Γενικός Γραμματέας Αλέξανδρος Φλώτσιος