Στην Πόλη με τον Ερντογάν
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Μηνύματα προς το εξωτερικό ήθελε να στείλε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με την αιφνιδιαστική μετάβασή του στην Κωνσταντινούπολη για να συναντήσει τον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Με τη συμβολική επίσκεψή του, ο πρωθυπουργός απευθύνθηκε πρωτίστως στους Αμερικανούς, στους Αγγλους και σε εκείνους τους Ευρωπαίους που τάσσονται υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. στέλνοντας μήνυμα ότι και η νέα ελληνική κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου θα συνεχίσει τη γραμμή των κυβερνήσεων Καραμανλή και Σημίτη στο θέμα αυτό, ανάγοντας πλέον την υποστήριξη της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ σε θεμελειώδες δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.
Το μήνυμα αυτό προκάλεσε δυσφορία στο Παρίσι και στο Βερολίνο, όπου η θέση της γαλλικής κυρίως αλλά και της γερμανικής κυβέρνησης υπό τον Νικολά Σαρκοζί και την Ανγκελα Μέρκελ είναι σαφώς κατά της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ ως πλήρους μέλους.
Η Γαλλία και η Γερμανία υπό τις σημερινές κυβερνήσεις τους δεν θέλουν την Τουρκία στην ΕΕ για τους δικούς τους λόγους. Δεν αποτελεί, όμως, μυστικό ότι η γαλλική και η γερμανική διπλωματία επιθυμούν σφοδρότατα να προσελκύσουν στο στρατόπεδό τους την Ελλάδα και την Κύπρο εν όψει της αξιολόγησης της τουρκικής ενταξιακής πορείας τον Δεκέμβριο.
Το Παρίσι και το Βερολίνο έχουν την πρόθεση να προσδώσουν ιδιαίτερη σημασία στην άρνηση της Αγκυρας να επιτρέψει την πρόσβαση στα τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια πλοίων και αεροπλάνων υπό κυπριακή σημαία. Θέλουν, δηλαδή, να χρησιμοποιήσουν τη στάση της Τουρκίας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας ως επιχείρημα για να επιβραδύνουν ή και να παγώσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Αγκυρα.
Αυτό, όμως, είναι αδύνατο να γίνει χωρίς τη συνεργασία της Ελλάδας και της Κύπρου. Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί κινδυνεύουν να γελοιοποιηθούν αν «σηκώσουν» αυτοί το Κυπριακό, αλλά η Αθήνα και η Λευκωσία εξακολουθήσουν να παίζουν τον ρόλο των... σημαιοφόρων υπέρ της τουρκικής ένταξης! Θα ήταν φαιδρό να εμφανιστούν οι Γαλλογερμανοί... «κυπριακότεροι» των Κυπρίων και των Ελλήνων, οπότε το θέμα της στάσης της Τουρκίας έναντι της Κύπρου προφανώς θα παραμεριστεί ή θα αναφερθεί τυπικά με γενικόλογους και αόριστους όρους.
Το πρόβλημα, όμως, είναι πολύ σοβαρότερο από όσο φαίνεται. Αν τον Δεκέμβριο η Αγκυρα κατορθώσει να ξεπεράσει αυτήν την πτυχή του Κυπριακού χωρίς συνέπειες -χωρίς δηλαδή πάγωμα των ενταξιακών συνομιλιών- τότε θα έχει σημειώσει έναν διπλωματικό θρίαμβο: κανένας δεν θα ξαναασχοληθεί ουδέποτε στην Ευρώπη με οποιαδήποτε πτυχή του Κυπριακού! Η Τουρκία θα έχει πετύχει την «ευρωκατοχύρωση» της ανυπαρξίας της Κυπριακής Δημοκρατίας ως παράγοντα ικανού να επηρεάσει την τουρκική ένταξη στην ΕΕ. Και φυσικά δεν θα φταίνε οι «ξένοι» γι αυτό.
Αν δε κάποιοι θεωρούν την Κύπρο «χαμένη υπόθεση» για την οποία «δεν αξίζει να αγωνίζεται κανείς», οφείλουμε να τους επισημάνουμε από τώρα ότι μια τέτοια νίκη της Τουρκίας επί της Κύπρου στο πλαίσιο της ΕΕ θα έχει αναπότρεπτες και μοιραίες συνέπειες και για την Ελλάδα. Θα αυξηθεί κατακόρυφα η τουρκική επιθετικότητα στα ελληνοτουρκικά, από το Αιγαίο έως τη Θράκη - και απολύτως δικαιολογημένα, αφού οι Τούρκοι θα έχουν διαπιστώσει στην πράξη ότι η σκληρή γραμμή τους και η αδιαφορία τους για οποιαδήποτε πτυχή του «κοινοτικού κεκτημένου» της ΕΕ που δεν τους συμφέρει, στο τέλος επιβραβεύεται από τους Ευρωπαίους! Θα πρέπει να είναι ηλίθιοι για να μην αξιοποιήσουν μια ενδεχομένως τόσο υποχωρητική στάση της Αθήνας, της Λευκωσίας και έτσι ολόκληρης της ΕΕ...
Εχει εξαιρετική σημασία επομένως να εμφανιστούν τον Δεκέμβριο η Αθήνα και η Λευκωσία ψύχραιμες, αλλά αποφασισμένες να τηρήσουν ανυποχώρητη και αυστηρή στάση.
ΚΑΘΑΡΗ ΣΤΑΣΗ
Βέτο, αν η Αγκυρα δεν αλλάξει στάση
