Αρχισαν να ζώνουν τα φίδια όσους είχαν ελπίσει ότι η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα ως προέδρου των ΗΠΑ θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια θετική αλλαγή ορισμένων τουλάχιστον πτυχών της αμερικανικής πολιτικής απέναντι στη χώρα μας. Από τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο ως την ακόμη ευρισκόμενη σε εξέλιξη επίσκεψή του στην Τουρκία, οι θέσεις που προβάλλει ο Ομπάμα σε θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος προκαλούν μικρότερες ή μεγαλύτερες απογοητεύσεις. Πριν εξετάσουμε όμως τα επιμέρους ζητήματα, οφείλουμε να εστιάσουμε την προσοχή μας πρώτα απ όλα στη στρατηγικής σημασίας επιλογή του νέου Αμερικανού προέδρου να αναβαθμίσει θεαματικά την Τουρκία στον γεωπολιτικό σχεδιασμό των ΗΠΑ και μάλιστα στον πιο κρίσιμο σήμερα τομέα για την Ουάσιγκτον: στην αποκατάσταση των σχέσεων της Αμερικής με τον μουσουλμανικό κόσμο, στον οποίο φυσικά περιλαμβάνονται ως υποσύνολα οι Αραβες και το Μεσανατολικό, το Ιράν και οι πυρηνικοί αντιδραστήρες του, το Αφγανιστάν μαζί με το ραγδαία αποσταθεροποιούμενο Πακιστάν...
Από αμερικανικής πλευράς αυτή η τουρκική αναβάθμιση δεν έχει καταρχήν καμία πρόθεση ανθελληνικών αιχμών. Ούτε καν περνάει από το μυαλό των Αμερικανών να ασχοληθούν με την Ελλάδα σε αυτό το θέμα.
Δεν συμβαίνει όμως καθόλου το ίδιο με την Τουρκία και την πολιτική ηγεσία της. Η Αγκυρα, σε διάκριση από την Ουάσιγκτον, τις υπηρεσίες που θα παράσχει στους Αμερικανούς στο θέμα που τους καίει, τον κατευνασμό του αντιαμερικανικού μίσους των ισλαμικών χωρών, θα επιχειρήσει να τις εξαργυρώσει με ανταλλάγματα σε πολλούς άλλους τομείς τουρκικών συμφερόντων. Θα συνιστούσε ασυγχώρητη αμέλεια να νομίσει κανείς ότι η Αγκυρα δεν θα επιχειρήσει να αποκομίσει πρόσθετα οφέλη και στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό.
Διαγράφεται έτσι σαφέστατος ο κίνδυνος να μετατραπεί η Ελλάδα σε... «παράπλευρη απώλεια» της φιλοτουρκικής πολιτικής του Ομπάμα! Χωρίς ο Αμερικανός πρόεδρος να έχει τέτοια πρόθεση, αλλά ως αναπότρεπτη απόρροια της πολιτικής του απέναντι στην Τουρκία για να εξυπηρετήσει τα αμερικανικά συμφέροντα. Αν κάποιος έχει αμφιβολίες ως προς το αν η τουρκική ηγεσία θα δράσει όντως επιθετικά για να εκμεταλλευτεί την αμερικανική υποστήριξη, αρκεί να παρατηρήσει πώς έδρασε ήδη η Αγκυρα στο θέμα της εκλογής του νέου γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.
Οι Τούρκοι ηγέτες γνώριζαν πως ο Ράσμουσεν είναι άνθρωπος των Γερμανών και ότι οι Αμερικανοί δεν είναι καθόλου ενθουσιασμένοι με την επιλογή του. Δεν μπορούσαν όμως να κάνουν και τίποτα από τη στιγμή που η Μέρκελ είχε πείσει τον Γάλλο Σαρκοζί και τον Βρετανό Μπράουν να προτείνουν αποκλειστικά και μόνο τον Ράσμουσεν, από τη στιγμή που παραδοσιακά ο γ.γ. του ΝΑΤΟ είναι πάντα Ευρωπαίος.
Θεωρώντας δεδομένη την υποστήριξη των ΗΠΑ, ο Ερντογάν έφτασε μέχρι του τυχοδιωκτικού σημείου να προκαλέσει την ίδια τη Γερμανία μέσω της αρχικής θέσης του να απειλεί με βέτο στην εκλογή του Ράσμουσεν!
Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι τελικά η Αγκυρα υπέστη βαρύτατη πολιτική ήττα, καθώς υποχρεώθηκε να βάλει την ουρά στα σκέλια και να δεχθεί τον Ράσμουσεν, και μόνο το ότι τόλμησε να προκαλέσει το Βερολίνο -με όλες τις βαρύτατες συνέπειες που αυτό θα έχει στις προοπτικές ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ- δείχνει πόσο αποχαλινωμένη αισθάνεται ήδη η τουρκική ηγεσία, άρα πόσο επικίνδυνη γίνεται και για μας. Αν η Αγκυρα τηρεί επιθετική στάση απέναντι στο Βερολίνο και στο Παρίσι, πρέπει η Αθήνα και η Λευκωσία να προετοιμάζονται για τα χειρότερα...
Σε άμεσα αντίποινα, ο Νικολά Σαρκοζί και η Ανγκελα Μέρκελ έκαναν το Σαββατοκύριακο δημόσιες δηλώσεις εναντίον της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Καθώς η Ελλάδα πρέπει να σφυρηλατήσει συμμαχίες για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη πλέον λόγω πολιτικής Ομπάμα «τουρκική απειλή», η κυβέρνηση Καραμανλή καλά θα κάνει να εγκαταλείψει πλέον αυτές τις ανερμάτιστες θέσεις υπέρ της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ και να συμπορευτεί με τους ομοϊδεάτες της του Βερολίνου και του Παρισιού στο θέμα αυτό. Θα αποτελέσει έγκλημα, αν τελικά αφήσει τη χώρα μας έρμαιο των επιθετικών βλέψεων της Αγκυρας, χωρίς να προσπαθήσει τουλάχιστον να οικοδομήσει συμμαχίες αντίστασης στην αυξημένη λόγω Ομπάμα τουρκική επιθετικότητα.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ
Οι ΗΠΑ συνεχίζουν την πολιτική Μπους
Το ζήτημα δεν είναι αν η αμερικανική πολιτική απέναντι στην Ελλάδα θα γίνει χειρότερη επί Ομπάμα από όσο ήταν επί Μπους. Φυσικά και η κυβέρνηση Μπους ήταν χειρότερη για τη χώρα μας, αφού αυτή π.χ. αναγνώρισε την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» ή αυτή έφερε το απαράδεκτο σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό και προσπάθησε ανεπιτυχώς να επιβάλει την ψήφισή του. Το ζήτημα είναι ότι όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση Ομπάμα συνεχίζει αναλλοίωτη την πολιτική Μπους στα θέματα που ενδιαφέρουν την Ελλάδα και ότι δεν φαίνεται να προτίθεται να την αλλάξει. Οταν ακούει κανείς τον ίδιο τον Ομπάμα να αποκαλεί τα Σκόπια «Μακεδονία» μέσα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, όπου ισχύει μόνο η ονομασία ΠΓΔΜ, αντιλαμβάνεται εύκολα ότι στα θέματά μας ο Ομπάμα εμφανίζεται ως συνεχιστής της πολιτικής Μπους, όχι ως ανατροπέας της.
