ΑΡΧΕΙΟ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΤΟΥ MACEDOINE BLOG

alpha.georg@googlemail.com

alpha.georg@googlemail.com
HOLA DOLOR ( ES ) ..:-P

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΕΝ ΟΨΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ 60η ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΟ ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ

ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ! ΤΩΡΑ !

Δεν ξέρω πώς ηχεί στα αυτιά των άλλων λαών της Ευρώπης η λέξη «ΝΑΤΟ», όμως στα αυτιά του ελληνικού λαού ακούγεται σαν κατάρα.
Γιατί σημαίνει ξένες επεμβάσεις, εμφύλιο πόλεμο, εθνικές καταστροφές, αστυνομοκρατία, δικτατορία και εθνική αιμορραγία λόγω των υπέρογκων οικονομικών δαπανών που η Ατλαντική Συμμαχία μας επιβάλλει σε βάρος της οικονομικής και της κοινωνικής μας ανάπτυξης και ευημερίας.
Στην ουσία το ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πειθήνιο όργανο στη διάθεση της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής , υπεύθυνο για τα χιλιάδες
ανθρώπινα θύματα και τις αμέτρητες καταστροφές με στόχο αθώους λαούς στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στην Γάζα. Ένας μηχανισμός πολέμου που επιμένει να διατηρεί την οικουμένη σε ζώνες καλές και κακές και σε λαούς Α και Β κατηγορίας με όπλο την αναζωπύρωση του μίσους και της διχόνοιας.
Σήμερα με τη βαθειά οικονομική κρίση που βυθίζει με γρήγορους ρυθμούς σε χάος την υπερδύναμη και τους δορυφόρους της, καταντά γελοία και επικίνδυνη η διατήρηση αυτού του κολοσσιαίου μηχανισμού που απορροφά δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι ενός κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που βρίσκεται σε πλήρη διάλυση. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, αυτοί οι δήθεν «ανώτεροι» λαοί που αποτελούν το ΝΑΤΟ να εξακολουθούν να διατείνονται ότι εκπροσωπούν τον ελεύθερο και γι’ αυτό «ανώτερο» κόσμο με το δικαίωμα να τιμωρούν τους «κατώτερους» λαούς για να τους επιβάλουν το σύστημά τους; Και ποιο σύστημα; Της άγριας εκμετάλλευσης και της θεοποίησης του Χρήματος που σήμερα τους καταδικάζει σε στρατιές ανέργων και αύριο πεινασμένων και εξαθλιωμένων εργαζομένων;
Δεν φταίνε όμως μόνο οι εξουσιαστές, οι ολιγάρχες και οι πολιτικοί και στρατηγοί που τους στηρίζουν αλλά φταίνε και οι λαοί που τους ανέχονται. Πού είναι τα συνδικάτα; Πού είναι τα φλογερά νιάτα; Πού είναι οι στρατιές των εργαζομένων που ειδικά γι’ αυτούς έφτασε ήδη η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας; Και πώς η Ευρώπη των 300 εκατομμυρίων επιτρέπει σε μία χούφτα πολιτικούς και στρατηγούς να δαπανούν δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι δήθεν της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν η μεγάλη κρίση χτυπά τις ίδιες τις χώρες τους και η μοναδική ελευθερία που τους απομένει είναι η ελευθερία στην ανεργία, στην υπανάπτυξη και αύριο στην εξαθλίωση;
Δεν είναι λοιπόν μόνο ανήθικο να τολμάμε σήμερα να θεωρούμε το ΝΑΤΟ δύναμη ελευθερίας και δικαιοσύνης αλλά και καταστροφικό για την οικονομία της Ευρώπης. Σκεφθείτε μόνο πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα εξασφάλιζε αυτός ο πακτωλός των χρημάτων που τώρα διατίθεται σε πολέμους, καταστροφές και σφαγές αμάχων.
Γι’ αυτό έπαψε πια η εποχή των λόγων και είναι ιστορική ανάγκη να μπούμε στην εποχή των έργων. Με σύνθημα τη διάλυση του ΝΑΤΟ, που εκτός όλων των άλλων σαν τυφλό όργανο των στρατηγών του Πενταγώνου και της αμερικανικής πολιτικής έχει αποστολή να μην αφήσει την Ευρώπη να ορθοποδήσει. Μια Ευρώπη που θα ανήκει στους λαούς της και όχι στους στρατηγούς των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.

Μίκης:ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ! ΤΩΡΑ !
Πολιτική - Oικονομία-Resalto
Αθήνα, 30.ΙΙΙ.2009

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Press Freedom Index 2008




1 Iceland 1,50
- Luxembourg 1,50
- Norway 1,50
4 Estonia 2,00
- Finland 2,00
- Ireland 2,00
7 Belgium 3,00
- Latvia 3,00
- New Zealand 3,00
- Slovakia 3,00
- Sweden 3,00
- Switzerland 3,00
13 Canada 3,33
14 Austria 3,50
- Denmark 3,50
16 Czech Republic 4,00
- Lithuania 4,00
- Netherlands 4,00
- Portugal 4,00
20 Germany 4,50
21 Jamaica 4,88
22 Costa Rica 5,10
23 Hungary 5,50
- Namibia 5,50
- United Kingdom 5,50
26 Surinam 6,00
27 Trinidad and Tobago 6,13
28 Australia 6,25
29 Japan 6,50
30 Slovenia 7,33
31 Cyprus 7,50
- Ghana 7,50
- Greece 7,50
- Mali 7,50
35 France 7,67
36 Bosnia and Herzegovina 8,00
- Cape Verde 8,00
- South Africa 8,00
- Spain 8,00
- Taiwan 8,00
- United States of America 8,00
42 Macedonia 8,25
43 Uruguay 8,33
44 Italy 8,42
45 Croatia 8,50
46 Israel (Israeli territory) 8,83
47 Mauritius 9,00
- Poland 9,00
- Romania 9,00
- South Korea 9,00
51 Hong-Kong 9,75
- Liberia 9,75
53 Cyprus (North) 10,00
- Montenegro 10,00
- Togo 10,00
56 Chile 11,50
57 Panama 11,83
58 Kosovo 12,00
59 Bulgaria 12,50
- Nicaragua 12,50
61 Kuwait 12,63
62 El Salvador 12,80
63 Burkina Faso 13,00
64 Serbia 13,50
65 Timor-Leste 13,75
66 Botswana 14,00
- Lebanon 14,00
68 Argentina 14,08
69 United Arab Emirates 14,50
70 Benin 15,00
- Malawi 15,00
- Tanzania 15,00
73 Haiti 15,13
74 Bhutan 15,50
- Ecuador 15,50
- Qatar 15,50
- Seychelles 15,50
- Zambia 15,50
79 Albania 16,00
- Fiji 16,00
81 Guinea-Bissau 16,33
82 Brazil 18,00
- Dominican Republic 18,00
- Tonga 18,00
85 Central African Republic 18,50
86 Senegal 19,00
87 Ukraine 19,25
88 Guyana 19,75
89 Comoros 20,00
90 Mozambique 20,50
- Paraguay 20,50
92 Congo 20,75
93 Mongolia 20,83
94 Burundi 21,00
- Madagascar 21,00
96 Bahrein 21,17
97 Kenya 21,25
98 Moldova 21,38
99 Guinea 21,50
- Honduras 21,50
101 Guatemala 22,64
102 Armenia 22,75
- Turkey 22,75
104 Maldives 23,25
105 Mauritania 23,88
106 Tajikistan 25,50
107 Uganda 26,00
108 Peru 26,25
109 Côte d’Ivoire 26,50
110 Gabon 26,75
111 Indonesia 27,00
- Kyrgyzstan 27,00
113 Venezuela 27,33
114 Sierra Leone 27,75
115 Bolivia 28,20
116 Angola 29,50
- Lesotho 29,50
118 India 30,00
119 United States of America (extra-territorial) 31,00
120 Georgia 31,25
121 Algeria 31,33
122 Morocco 32,25
123 Oman 32,67
124 Thailand 34,50
125 Kazakhstan 35,33
126 Cambodia 35,50
- Colombia 35,50
128 Jordan 36,00
129 Cameroon 36,90
130 Niger 37,00
131 Nigeria 37,75
132 Malaysia 39,50
133 Chad 41,25
134 Djibouti 41,50
135 Sudan 42,00
136 Bangladesh 42,70
137 Gambia 42,75
138 Nepal 43,25
139 Philippines 45,00
140 Mexico 46,13
141 Russia 47,50
142 Ethiopia 47,75
143 Tunisia 48,10
144 Singapore 49,00
145 Rwanda 50,00
146 Egypt 50,25
147 Swaziland 50,50
148 Democratic Republic of Congo 51,25
149 Israel (extra-territorial) 51,50
150 Azerbaijan 53,63
151 Zimbabwe 54,00
152 Pakistan 54,88
153 Somalia 58,00
154 Belarus 58,33
155 Yemen 59,00
156 Afghanistan 59,25
- Equatorial Guinea 59,25
158 Iraq 59,38
159 Syria 59,63
160 Libya 61,50
161 Saudi Arabia 61,75
162 Uzbekistan 62,70
163 Palestinian Territories 66,88
164 Laos 70,00
165 Sri Lanka 78,00
166 Iran 80,33
167 China 85,50
168 Vietnam 86,17
169 Cuba 88,33
170 Burma 94,38
171 Turkmenistan 95,50
172 North Korea 96,50
173 Eritrea 97,50
απ΄το Alles Schall und Rauch


Only peace protects freedoms in post-9/11 world


It is not economic prosperity but peace that guarantees press freedom. That is the main lesson to be drawn from the world press freedom index that Reporters Without Borders compiles every year and from the 2008 edition, released today. Another conclusion from the index - in which the bottom three rungs are again occupied by the “infernal trio” of Turkmenistan (171st), North Korea (172nd) and Eritrea (173rd) - is that the international community’s conduct towards authoritarian regimes such as Cuba (169th) and China (167th) is not effective enough to yield results.

“The post-9/11 world is now clearly drawn,” Reporters Without Borders said. “Destabilised and on the defensive, the leading democracies are gradually eroding the space for freedoms. The economically most powerful dictatorships arrogantly proclaim their authoritarianism, exploiting the international community’s divisions and the ravages of the wars carried out in the name of the fight against terrorism. Religious and political taboos are taking greater hold by the year in countries that used to be advancing down the road of freedom.”

“The world’s closed countries, governed by the worst press freedom predators, continue to muzzle their media at will, with complete impunity, while organisations such as the UN lose all authority over their members,” Reporters Without Borders added. “In contrast with this generalised decline, there are economically weak countries that nonetheless guarantee their population the right to disagree with the government and to say so publicly.”

War and peace

Two aspects stand out in the index, which covers the 12 months to 1 September 2008. One is Europe’s preeminence. Aside from New Zealand and Canada, the first 20 positions are held by European countries. The other is the very respectable ranking achieved by certain Central American and Caribbean countries. Jamaica and Costa Rica are in 21st and 22nd positions, rubbing shoulders with Hungary (23rd). Just a few position below them are Surinam (26th) and Trinidad and Tobago (27th). These small Caribbean countries have done much better than France (35th), which has fallen again this year, this time by four places, and Spain (36th) and Italy (44th), countries held back again by political or mafia violence. Namibia (23rd), a large and now peaceful southern African country that came first in Africa, ahead of Ghana (31st), was just one point short of joining the top 20.

The economic disparities among the top 20 are immense. Iceland’s per capita GDP is 10 times Jamaica’s. What they have in common is a parliamentary democratic system, and not being involved in any war. This is not the case with the United States (36th domestically and 119th outside its own territory) and Israel (46th domestically and 149th outside its own territory), whose armed forces killed a Palestinian journalist for the first time since 2003. A resumption of fighting also affected Georgia (120th) and Niger, which fell sharply from 95th in 2007 to 130th this year. Although they have democratic political systems, these countries are embroiled in low or high intensity conflicts and their journalists, exposed to the dangers of combat or repression, are easy prey. The recent provisional release of Moussa Kaka, the Niger correspondent of RFI and Reporters Without Borders, after 384 days in prison in Niamey and cameraman Sami al-Haj’s release after six years in the hell of Guantanamo serve as reminders that wars sweep away not only lives but also, and above all, freedom.

Under fire from belligerents or intrusive governments

Countries that have become embroiled in very violent conflicts after failing to resolve serious political problems, such as Iraq (158th), Pakistan (152nd), Afghanistan (156th) and Somalia (153rd), continue to be highly dangerous “black zones” for the press, places where journalists are targets for murder, kidnapping, arbitrary arrest or death threats every day. They may come under fire from the parties at war. They may be accused of taking sides. Any excuse will do to get rid of “trouble-makers” and “spies.” Such is the case in the Palestinian Territories (163rd), especially the Gaza Strip, where the situation got much worse after Hamas seized power. At the same time, in Sri Lanka (165th), where there is an elected government, the press has to face violence that is only too often organised by the state.

Bringing up the rear are the dictatorships - some disguised, some not - where dissidents and pro-reform journalists manage to open cracks in the walls that enclose them. The year of the Olympics in the new Asian power, China (167th), was the year that Hu Jia and many other dissidents and journalists were jailed. But it also provided opportunities to those liberal media that are trying gradually to free themselves of the country’s still pervasive police control. Being a journalist in Beijing or Shanghai - or in Iran (166th), Uzbekistan (162nd) and Zimbabwe (151st) - is a high risk exercise involving endless frustration and constant police and judicial harassment. In Burma (170th), run by a xenophobic and inflexible junta, journalists and intellectuals, even foreign ones, have for years been viewed as enemies by the regime, and they pay the price.

Unchanging hells

In Zine el-Abidine Ben Ali’s Tunisia (143rd), Muammar Gaddafi’s Libya (160rd), Alexander Lukashenko’s Belarus (154th), Bashar el-Assad’s Syria (159e) and Teodoro Obiang Nguema’s Equatorial Guinea (156th), the leader’s ubiquitous portrait on the streets and front pages of the newspapers is enough to dispel any doubt about the lack of press freedom. Other dictatorships do without a personality cult but are just as suffocating. Nothing is possible in Laos (164th) or Saudi Arabia (161st) if it does not accord with government policy.

Finally, North Korea and Turkmenistan are unchanging hells in which the population is cut off from the world and is subjected to propaganda worthy of a bygone age. And in Eritrea (173rd), which has come last for the second year running, President Issaias Afeworki and his small clan of paranoid nationalists continue to run Africa’s youngest country like a vast open prison.

The international community, including the European Union, endlessly repeats that the only solution continues to be “dialogue.” But dialogue has clearly had little success and even the most authoritarian governments are still able to ignore remonstrations without risking any repercussions other than the inconsequential displeasure of the occasional diplomat.

Dangers of corruption and political hatred

The other disease that eats away at democracies and makes them lose ground in the ranking is corruption. The bad example of Bulgaria (59th), still last in Europe, serves as a reminder that universal suffrage, media pluralism and some constitutional guarantees are not enough to ensure effective press freedom. The climate must also favour the flow of information and expression of opinions. The social and political tensions in Peru (108th) and Kenya (97th), the media politicisation in Madagascar (94th) and Bolivia (115th) and the violence against investigative journalists in Brazil (82nd) are all examples of the kinds of poison that blight emerging democracies. And the existence of people who break the law to get rich and who punish inquisitive journalists with impunity is a scourge that keeps several “great countries” - such as Nigeria (131st), Mexico (140th) and India (118th) - in shameful positions.

Certain would-be “great countries” deliberately behave in a manner that is brutal, unfair or just disturbing. The examples include Venezuela (113th), where President Hugo Chávez’s personality and decrees are often crushing, and the Putin-Medvedev duo’s Russia (141st), where state and opposition media are strictly controlled and journalists such as Anna Politkovskaya are killed each year by “unidentified” gunmen who often turn out to have close links with the Kremlin’s security services.

Resisting the taboos

The ranking’s “soft underbelly” also includes countries that waver between repression and liberalisation, where the taboos are still inviolable and the press laws hark back to another era. In Gabon (110th), Cameroon (129th), Morocco (122nd), Oman (123rd), Cambodia (126th), Jordan (128th) and Malaysia (132nd), for example, it is strictly forbidden to report anything that reflects badly on the president or monarch, or their family and close associates. Journalists are routinely sent to prison in Senegal (86th) and Algeria (121st) under repressive legislation that violates the democratic standards advocated by the UN.

Online repression also exposes these tenacious taboos. In Egypt (146th), demonstrations launched online shook the capital and alarmed the government, which now regards every Internet user as a potential danger. The use of Internet filtering is growing by the year and the most repressive governments do not hesitate to jail bloggers. While China still leads the “Internet black hole” ranking worldwide, deploying considerable technical resources to control Internet users, Syria (159th) is the Middle-East champion in cyber-repression. Internet surveillance is so thorough there that even the least criticism posted online is sooner or later followed by arrest.

Only a few countries have risen significantly in the ranking. Lebanon (66th), for example, has climbed back to a more logical position after the end of the bomb attacks on influential journalists of recent years. Haiti (73rd) continues its slow rise, as do Argentina (68th) and Maldives (104th). But the democratic transition has halted in Mauritania (105th), preventing it from continuing its rise, while the slender gains of the past few years in Chad (133rd) and Sudan (135th) were swept away by the overnight introduction of censorship.



Questionnaire for compiling a 2008 world press freedom index
How the index was compiled

Evaluation by region:
- Americas
- Europe and former USSR
- Asia
- Maghreb / Middle East
- Africa

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Το «πρώτο ηλεκτρικό σεντάν μαζικής παραγωγής» παρουσίασε η αμερικανική Tesla

Αυτοκίνηση στην πρίζα

Tesla Model S


Business News - Local News

Tesla unveils new 4-door Model S sedan



Los Angeles Business from bizjournals - by Lisa Sibley of the Silicon Valley/San Jose Business Journal

Courtesy Tesla Motors

Tesla Motors Inc. on Thursday lifted the cover off a prototype of its four-door Model S sedan — what the company believes will likely become the world’s first mass-produced, highway-capable electric vehicle.

“Our objective with the Model S was to create one of the most functional, intuitive and beautiful vehicles on the road,” said CEO Elon Musk, in a prepared statement.

The event for Tesla Roadster customers, select VIPs and media was held at the company’s Hawthorne design studio, located within the SpaceX rocket factory, and included the company’s senior executives.

The company is waiting to hear if its $350 million loan application has been approved for the Department of Energy’s Advanced Technology Vehicles Manufacturing Loan Program. Tesla wants to use the loan to build a manufacturing facility for the Model S.

The vehicle’s base price is expected to be $57,400, said Tesla spokeswoman Rachel Conrad. After a federal tax credit of $7,500, the effective price point is $49,900.

Existing Roadster owners are expected to receive a $10,000 discount off the price of the Model S Signature series and automatically be first in line for the sedan, according to Musk. Conrad said the first Model S units could start rolling off the assembly line in 2011.

In addition to the studio, Tesla has its flagship showroom in the Westwood area of Los Angeles.


27/03/09 16:29

Λος Αντζελες

Η νεοσύστατη αμερικανική εταιρεία Tesla, ειδικευμένη στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, παρουσίασε το «πρώτο μαζικό ηλεκτρικό όχημα για τον αυτοκινητόδρομο», ένα πενταθέσιο σεντάν που θα περάσει στη μαζική παραγωγή το 2011. Το Model S προσφέρει αυτονομία έως 480 χλμ και τελική ταχύτητα 210 χλμ/ώρα.

Όπως ανακοίνωσε η Tesla (η οποία ιδρύθηκε το 2003 και έγινε γνωστή από το πρωτοποριακό διθέσιο Roadster που παρουσίασε πέρυσι), η φθηνότερη έκδοση του Model S θα κοστίζει στην αμερικανική αγορά 57.400 δολάρια, ωστόσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση προσφέρει φοροαπαλλαγή 7.500 δολαρίων ως κίνητρο για την αγορά του.

H ενθαρρυντική αποδοχή του Roadster, που κοστίζει πάνω από 100.000 δολάρια, δημιουργεί στην Tesla την ελπίδα ότι θα πουλά κάθε χρόνο γύρω στα 20.000 Model S, αρχικά στην αγορά των ΗΠΑ και της Ευρώπης, με την προοπτική να επεκταθεί αργότερα και στην Ασία.

Η εταιρεία ελπίζει εξάλλου να λάβει χρηματοδότηση από το αμερικανικό υπουργείο Ενέργειας, το οποίο θα διαθέσει το επόμενο διάστημα 2,4 δισ. δολάρια για την ανάπτυξη «πράσινων» τεχνολογιών αυτοκίνησης και ενέργειας, στο πλαίσιο του σχεδίου Ομπάμα για την τόνωση της αμερικανικής οικονομίας.

«Αυτό που πραγματικά θέλαμε να δείξουμε στη βιομηχανία αυτοκινήτου είναι ότι μπορεί κανείς να παράγει ένα ακαταμάχητο ηλεκτρικό αυτοκίνητο σε ακαταμάχητη τιμή [..] Ελπίζουμε ότι η βιομηχανία θα ακολουθήσει το παράδειγμά μας» δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Tesla Ελον Μασκ παρουσιάζοντας το Model S στην Καλιφόρνια.

Στην πρίζα

Όπως αναφέρει το AFP, το φουτουριστικό Model S με τις μηδενικές εκπομπές άνθρακα βασίζεται σε μπαταρίες ιόντων λιθίου που προσφέρουν αυτονομία 257 ή 482 χιλιομέτρων με κάθε φόρτιση, ανάλογα με την έκδοση που επιλέγει o αγοραστής.

Το αυτοκίνητο χρειάζεται να παραμένει στην πρίζα περίπου τέσσερις ώρες για μια πλήρη φόρτιση (ο φορτιστής είναι ενσωματωμένος). Φτάνει τα 100 χλμ/ώρα σε 5,5 έως 6,0 δευτερόλεπτα με τελική ταχύτητα 210 χλμ/ώρα.

Η τιμή του Model S φαίνεται υψηλή για ένα πενταθέσιο σεντάν, παραδέχτηκε ο Μασκ, τόνισε όμως ότι η πρόταση είναι στην πραγματικότητα ανταγωνιστικ, αν σκεφτεί κανείς τα οικονομικά κίνητρα που δίνει η κυβέρνηση, το σχετικά χαμηλό κόστος συντήρησης και τη χαμηλή τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος.

«Είναι εξαιρετικά σημαντικό θα απεξαρτηθούμε από το πετρέλαιο το ταχύτερο δυνατό και να στραφούμε όσο γίνεται πιο γρήγορα στα ηλεκτρικά οχήματα» σχολίασε ο διευθύνων σύμβουλος της Tesla.

Πολλοί αναλυτές επισημαίνουν πάντως ότι η απήχηση του Model S θα εξαρτηθεί από την τιμή της βενζίνης, η οποία σήμερα κυμαίνεται σε αρκετά χαμηλά επίπεδα στις ΗΠΑ και φαίνεται έτσι να ευνοεί τα συμβατικά ή υβριδικά (ηλεκτρικά/βενζινοκίνητα) αυτοκίνητα.

Ηλεκτρικό σεντάν ετοιμάζει πάντως και η Chevrolet. Το μοντέλο Volt αναμένεται κι αυτό σε μαζική παραγωγή το 2011 με τιμή γύρω στα 40.000 δολάρια.



Αυτό το κείμενο εκτυπώθηκε από το in.gr,
στη διεύθυνση http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=999323&lngDtrID=252

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΕΣΛΑ - ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΝΙΚΟΛΑΣ ΤΕΣΛΑ - ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Νίκολα Τέσλα: Η Βιογραφία μιας Παράξενης Μεγαλοφυΐας,του Γιώργου Στάμκου *


'Ο Νίκολα Τέσλα παραμένει ο μύθος, το κεντρικό σημείο, το αρχέτυπο όλων των επιστημόνων του 20ου αιώνα."

Gerry Vassilatos, Lost Science

Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που άλλαξε το πρόσωπου του πλανήτη μας, βελτιώνοντας τις συνθήκες ζωής δισεκατομμυρίων ανθρώπων...

Είναι η ιστορία ενός σύγχρονου Προμηθέα, που έκλεψε το μυστικό του φωτός από τη Φύση και το χάρισε στην ανθρωπότητα. Ενός οραματιστή κι ανθρωπιστή επιστήμονα, που εξερεύνησε νέα και άγνωστα πεδία γνώσης, ήρθε σε ρήξη με το κατεστημένο της εποχής του και τόλμησε ν’ αγγίξει τα άστρα.

Η ζωή του ξεκίνησε τα μεσάνυχτα της 9ης Ιουλίου του 1856 σ’ ένα μικρό χωριό της Λίκα, μια περιοχή που ανήκει σήμερα στην Κροατία. Την εποχή εκείνη όμως τόσο η Λίκα, όσο και η Σλαβονία, μαζί με τη Βοϊβοντίνα και το Βανάτο, αποτελούσαν τμήματα της λεγόμενης Vojna Krajina, δηλαδή της παραμεθόριας στρατιωτικής περιοχής της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, που ήταν αυτόνομη και κατοικούνταν κυρίως από Σέρβους πρόσφυγες από διάφορες περιοχές της κατεχόμενης από τους Οθωμανούς Σερβίας. Η σέρβικη Κράινα ήταν τότε μια ζωντανή και παλλόμενη ασπίδα, που προστάτευε την Αψβουργική Αυτοκρατορία από τις οθωμανικές επιδρομές και, κατ’ επέκταση, την Ευρώπη από την εξάπλωση του Ισλάμ. Το όνομα του χωριού ήταν Σμίλιαν και το όνομα του νεογέννητου αγοριού ήταν Νίκολα Τέσλα. Γεννήθηκε ως Σέρβος υπήκοος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, της πιο πολυεθνικής αυτοκρατορίας που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη.


Η επίδραση του νεκρού αδερφού

Την ίδια χρονιά που γεννήθηκε ο Τέσλα γεννήθηκαν και ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο Όσκαρ Ουάιλντ και ο Μπέρναρντ Σο. Την ίδια χρονιά οι Burton και Speke ανακάλυψαν τις πηγές του Νείλου και τελείωσε ο Κριμαϊκός Πόλεμος. Ελάχιστα όμως από αυτά τα γεγονότα έφτασαν στ’ αυτιά του πατέρα του Τέσλα, του Μιλούτιν, που ήταν ο Σέρβος ορθόδοξος ιερέας του χωριού ή της μητέρας του Τζούκα Μάντιτς, που ήταν μια αγράμματη, αλλά ταλαντούχα αγρότισσα, προικισμένη το χάρισμα να μαθαίνει εύκολα ξένες γλώσσες.

Η οικογένεια Τέσλα είχε πέντε παιδιά και από τον πρώτο χρόνο της ζωής του ο Νίκολα ζούσε κάτω από τη σκιά του μεγαλύτερου αδελφού Ντάνε (Dane). Ο Ντάνε, επτά χρόνια μεγαλύτερος από τον Τέσλα, ήταν προικισμένος μ’ ένα μεγάλο χάρισμα: τη μεγαλοφυΐα. Σκοτώθηκε όμως το 1863 πέφτοντας από ένα άλογο. Ήταν ένα αραβικό άτι με ευφυΐα σχεδόν ανθρώπινη. Τον προηγούμενο χειμώνα είχε ρίξει κάτω τον πατέρα Μιλούτιν, όταν μέσα στο δάσος τους επιτέθηκε μια αγέλη λύκων. Ο Μιλούτιν βρέθηκε λιπόθυμος στο έδαφος και το άλογο έτρεξε στο σπίτι κι επέστρεψε φέρνοντας βοήθεια. Έτσι ο Μιλούτιν σώθηκε. Όχι όμως και ο Ντάνε, που πέφτοντας από το ατίθασο άλογο τραυματίστηκε θανάσιμα. Η οικογένεια Τέσλα ποτέ της δεν συνήλθε από τον ξαφνικό χαμό του Ντάνε: «Ο πρόωρος θάνατος του Ντάνε άφησε τους γονείς μου απαρηγόρητους… Η ανάμνηση των δικών του κατορθωμάτων έκανε κάθε προσπάθεια μου να φαίνεται αδιάφορη και εκτός συναγωνισμού. Οτιδήποτε και να κατάφερναν είχε κάποια αξία μόνον όταν έκανε τους γονείς μου να αισθάνονται την απώλεια του Ντάνε λιγότερο έντονη. Έτσι, μεγάλωσα με λίγη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου» (Νίκολα Τέσλα, My Inventions).

Ο Νίκολα μεγάλωσε με την επιθυμία να ξεπεράσει τη μεγαλοφυΐα του νεκρού αδελφού του. Κάτω από αυτό το αβάσταχτο βάρος ο Νίκολα έγινε ένα πολύ ευαίσθητο παιδί. Ένα άλλο παιδί ιερέα, ο Βίνσεντ Βαν Γκονγκ, μεγάλωσε κι αυτός στη σκιά ενός νεκρού αδελφού, που είχε το ίδιο μ’ αυτόν όνομα και προοριζόταν για «μεγάλα πράγματα». Ο νεκρός αδελφός έγινε έμμονη ιδέα στη ζωή του Βαν Γκονγκ, επηρεάζοντας το καλλιτεχνικό του έργο.

Αλλά και ο Σαλβαντόρ Νταλί είχε έναν νεκρό αδελφό με το ίδιο όνομα, που πέθανε πριν ο Νταλί γεννηθεί: «Εκείνος είχε την αλάνθαστη μορφή μιας μεγαλοφυΐας... Εγώ, από την άλλη, ήμουν λιγότερο μεγαλοφυής αλλά απεικόνιζα τα πάντα...». Ο Νταλί πίστευε πως, αφού βαπτίσθηκε με το όνομα του νεκρού του αδελφού, έγινε ο «σωτήρας» της σύγχρονης ζωγραφικής.

Τέλος και ο γνωστός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Φίλιπ Κ. Ντικ (1928-1982) είχε μια δίδυμη αδερφή, που πέθανε λίγο μετά τη γέννησή της. Ο Ντικ είχε σε όλη του τη ζωή ενοχές σχετικά με τον ξαφνικό θάνατο της αδελφής του, πράγμα που τον οδήγησε σε μια άκρως δημιουργική, αλλά ταυτόχρονα ταραχώδη και αυτοκαταστροφική ζωή. Αναρωτιότανε συχνά για το τι θα γινόταν στην περίπτωση που εκείνος πέθαινε στη θέση της αδερφής του και αυτή η σκέψη τον οδήγησε σε εμμονές σχετικά με τη μη πραγματική φύση της πραγματικότητας.


Κτίζοντας έναν ισχυρό χαρακτήρα

Ο Νίκολα ήταν ένα λεπτό και φιλάσθενο αγόρι, πράγμα που ανησύχησε πολύ τους γονείς του. Η μεγαλύτερη αγάπη του ήταν η Φύση και αρέσκονταν να περιδιαβαίνει με τις ώρες στην ύπαιθρο και να φαντάζεται τρόπους άντλησης ενέργειας από τον άνεμο ή από την ακατάπαυστη κίνηση των ποταμών. Από παιδί ακόμη ο Τέσλα έβλεπε εφιάλτες –ειδικά μετά το θάνατο του Ντάνε– και οράματα, ενώ είχε ακόμη και εξωσωματικές εμπειρίες, κατά τη διάρκεια των οποίων επισκεπτόταν άγνωστους τόπους και πόλεις, συναντούσε ανθρώπους και γινόταν φίλος τους…

Από την πρώιμη παιδική του ηλικία ο Νίκολα επέδειξε μια ιδιοφυΐα και μια εφευρετικότητα, που τον έκανε να ξεχωρίζει. Σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών οραματίστηκε τρόπους άντλησης ενέργειας από έναν μικρό καταρράκτη, που βρίσκονταν κοντά στο σπίτι του. Σχεδίασε έναν τροχό που γύριζε γύρω από έναν άξονα, που ήταν δεμένος σε μια διχαλωτή βέργα. Με πολύ χαρά ο μικρός Νίκολα έβλεπε τον τροχό να γυρίζει ασταμάτητα από τη δύναμη του νερού. Μπορούσε να τον παρατηρεί για ώρες, κάνοντας σχέδια για τη δημιουργία ενός μεγαλύτερου τροχού. Λίγα χρόνια αργότερα, όταν είδε για πρώτη φορά μια φωτογραφία από τους καταρράκτες του Νιαγάρα, είπε στον πατέρα του: «Μια μέρα θα ήθελα να τους τιθασεύσω». Και κάποια μέρα, αρκετά χρόνια αργότερα, η επιθυμία του έγινε όντως πραγματικότητα…

Ο Τέσλα ήταν ένα πολύ αδύναμο αγόρι, με εύθραυστη υγεία. Από μικρός ήταν ένας άπληστος αναγνώστης, που καταβρόχθιζε σχεδόν κάθε βιβλίο που έπεφτε στα χέρια του. Τα ενδιαφέροντα του δεν περιορίζονταν μόνο στην επιστήμη. Διάβαζε ιστορία, φιλοσοφία, λογοτεχνία και μέχρι να τελειώσει τη μέση εκπαίδευση του, το 1873, ήξερε να διαβάζει, εκτός από τη μητρική του γλώσσα, στα γερμανικά, στα γαλλικά και στα αγγλικά. Κάτω από την επίδραση του πατέρα του ο Τέσλα έγραφε ποίηση, αλλά ουδέποτε τα ποιήματα του είδαν το φως της δημοσιότητας.

Στη διάρκεια της εφηβικής του ηλικίας ο Τέσλα άρχισε να σφυρηλατεί έναν δυνατό χαρακτήρα, να ελέγχει τα συναισθήματα και τα πάθη του και να αποφεύγει τις στενές μορφές ανθρώπινης επαφής. Σταδιακά άρχισε να οικοδομεί ένα καθαρό πνεύμα, με διανοητική διαύγεια, με πλούτο γνώσεων, με ηθικές αρχές καθώς και με αυξημένες ικανότητες διαίσθησης.

Πήγαινε στο λύκειο του Κάρλοβατς (τότε ονομάζονταν στα γερμανικά Carlstadt) όταν είδε για πρώτη φορά μια επίδειξη ηλεκτρισμού. Ο Τέσλα έμεινε έκθαμπος μπροστά σ’ αυτό το εκπληκτικό φαινόμενο. Εκείνη τη στιγμή αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη της φυσικής του ηλεκτρισμού και να ανακαλύψει όλα τα μυστικά του. Και κράτησε την υπόσχεση του. Ενθουσιάστηκε τόσο πολύ με τη νέα επιστήμη του ηλεκτρισμού, ώστε αποφάσισε να μάθει αγγλικά για να μπορεί να διαβάζει τα γραπτά του πρωτοπόρου Αμερικανού εφευρέτη Τόμας Άλβα Έντισον!

Παρά τις αρχικές αντιρρήσεις του πατέρα του, που τον ήθελε να γίνει ιερέας ή στρατιωτικός, ο Τέσλα γράφτηκε στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Γκρατς της Αυστρίας κι έγινε αμέσως ένας αφοσιωμένος σπουδαστής. Σύντομα όμως η χαρτοπαιξία έγινε το αγαπημένο του παιχνίδι. Ο Τέσλα δεν άργησε να μεταμορφωθεί σε μανιακό χαρτοπαίκτη. Υπήρχαν περιπτώσεις που έπαιζε συνεχώς από την Παρασκευή το βράδυ μέχρι τη Δευτέρα το πρωί! Ο Τέσλα έπαιζε μόνο και μόνο για διασκέδαση και δεν τον ένοιαζε αν κέρδιζε ή έχανε. Η φωτογραφική του μνήμη ήταν αρκετή για να του υπενθυμίζει πόσα ακριβώς έχανε, ώστε να σταματά. Μια φορά όμως, που η μνήμη του τον πρόδωσε, έχασε όλα του τα χρήματα, μαζί μ’ εκείνα της υποτροφίας του. Αλλά αυτό απέβη σε καλό. Από τότε ο Τέσλα σταμάτησε τη χαρτοπαιξία και επέστρεψε σε μια ζωή αυτοπειθαρχίας.

Στρώθηκε λοιπόν στη μελέτη και στον ελεύθερο χρόνο του διάβαζε Καρτέσιο, Βολτέρο, Γκαίτε, Χέρμπερτ Σπένσερ και Σαίξπηρ, πολλά έργα του οποίου γνώριζε απ’ έξω. Αν ξεκινούσε κάτι να διαβάζει δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσει στη μέση: «Διακατέχομαι από μια γνήσια μανία να τελειώνω οτιδήποτε αρχίζω», έλεγε τότε ο Τέσλα, προμηνύοντας τις μεγάλες και δύσκολες αποστολές που θα ανέθετε μελλοντικά στον εαυτό του. Οι εκπληκτικές επιδόσεις του δεν άργησαν να γίνουν αντικείμενο επαίνου από τους καθηγητές του, προκαλώντας έτσι τη ζήλια των συμμαθητών του. Ο Τέσλα διάβαζε ατέλειωτες ώρες, πίνοντας πολλά φλιτζάνια μαύρο σέρβικο καφέ για να μπορεί να παραμείνει άυπνος. Μάλιστα οι καθηγητές του αναγκάστηκαν να γράψουν στον πατέρα του, Μιλούτιν, προειδοποιώντας τον ότι η υγεία του γιου του κινδύνευε να καταρρεύσει από την υπερβολική μελέτη!


Ηλεκτρικά προβλήματα και η εφεύρεση που νίκησε το σκοτάδι

Ένα βροχερό απόγευμα στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Γκρατς ο Τέσλα ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με ένα πρόβλημα, που θα τον βασάνιζε για έξι ολόκληρα χρόνια. Ένας ολοκαίνουργιος τύπος γεννήτριας συνεχούς ρεύματος είχε μόλις φθάσει από το Παρίσι στα εργαστήρια της σχολής και ο καθηγητής Poechl το επιδείκνυε στους σπουδαστές γεμάτος υπερηφάνεια. Ήταν μια εφεύρεση του Z. Th. Gramme, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1871 στην Έκθεση της Βιέννης. Ο καθηγητής Poechl παρουσίασε τη γεννήτρια ως το απόλυτο επίτευγμα στον τομέα της ηλεκτροτεχνικής. Όταν ο καθηγητής έθεσε σε λειτουργία τη συσκευή, εκείνη άρχισε να κάνει έντονο θόρυβο και να στέλνει γύρω της μια βροχή από μπλε σπίθες, αστράφτοντας και τρίζοντας, μέσα σ’ ένα βουητό που γινόταν όλο και πιο ανυπόφορο.

Τότε ο σπουδαστής Τέσλα ρώτησε τον καθηγητή του: «Αυτές οι σπίθες δεν υποδηλώνουν μια απώλεια ενέργειας;»

«Ναι», απάντησε ο καθηγητής του, «αλλά αυτό είναι στα πλαίσια του αποδεκτού. Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά».

«Αλλά δεν θα μπορούσαμε να εφεύρουμε μια καλύτερη γεννήτρια;», ρώτησε ο Τέσλα.

Ο καθηγητής άρπαξε τότε την ευκαιρία να χλευάσει το νεαρό Τέσλα για την τολμηρή του ιδέα, διασκεδάζοντας ταυτόχρονα την τάξη του: «Πως θα μπορούσες να κατασκευάσεις μια γεννήτρια χωρίς τα απαραίτητα ζεύγη και χωρίς απώλειες ενέργειας;»

«Αυτό δεν το γνωρίζω», του απάντησε ο Τέσλα, «ίσως όμως με τη χρήση εναλλασσόμενου ρεύματος;»

«Ανοησίες!», τον έκοψε απότομα ο καθηγητής του, «Το εναλλασσόμενο ρεύμα είναι άχρηστο, παντελώς άχρηστο. Είναι σαν να προσπαθείς να εφεύρεις μια αεικίνητη μηχανή!»

Μετά από εκείνη τη στιγμή της γελοιοποίησης ο Τέσλα αποφάσισε να βρει ένα τρόπο ώστε να κάνει τις μηχανές να λειτουργούν με εναλλασσόμενο ρεύμα. Αυτή η ιδέα του έγινε εμμονή. Έτσι σχεδίαζε και ξανασχεδίαζε ηλεκτροκινητήρες στο μυαλό του. Κάθε τεχνικό σφάλμα που έκανε τον έφερνε όλο και πιο κοντά στη λύση του προβλήματος.

Συνέχισε αναζητώντας την απάντηση στο πρόβλημα, ακόμη και μετά το τέλος των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο της Πράγας (1879-1880), όταν έπιασε δουλειά ως ηλεκτρονικός σε μια καινούργια τηλεφωνική εταιρεία στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Κατά τη διάρκεια της εργασίας του σ’ αυτή την εταιρεία ο Τέσλα εφηύρε έναν τηλεφωνικό ενισχυτή, που έγινε ο πρόγονος του σημερινού ηχείου. Δεν ξέχασε όμως στιγμή το πρόβλημα της εφεύρεσης μιας συσκευής εναλλασσόμενου ρεύματος. Κάθε βράδυ στριφογύριζε στο δωμάτιο του και δεν μπορούσε να κοιμηθεί από τις έντονες σκέψεις. Η οθόνη του μυαλού του πυρακτώνονταν από συνεχείς σκέψεις και από τα εικονικά πειράματα, τα οποία έκανε και ξαναέκανε μέχρι να ανακαλύψει την ιδέα που θα έλυνε το πρόβλημα.

Στις αρχές του 1882 μια μικρή ασθένεια τον ανάγκασε να μείνει για μερικές μέρες εκτός εργασίας. Περπατώντας το ηλιοβασίλεμα με το φίλο και βοηθό του Anital Szigety σε ένα πάρκο της Βουδαπέστης κι απαγγέλλοντας στα γερμανικά στίχους από το Φάουστ του Γκαίτε, του ήρθε ως λάμψη μια μεγαλοφυής ιδέα, που έμελλε να οδηγήσει την ανθρωπότητα σε πλήρη εξηλεκτρισμό. «Τότε, σε μια στιγμή έμπνευσης, προφέροντας αυτές τις λέξεις, η ιδέα με κτύπησε σαν λάμψη αστραπής, και μέσα σε μια στιγμή μου αποκαλύφθηκε η αλήθεια. Με το μπαστούνι άρχισα τότε να χαράζω στην άμμο τα διαγράμματα…», έγραψε αργότερα ο Τέσλα στην αυτοβιογραφία του My Inventions. Με το μπαστούνι του ο άνθρωπος που θα «ανακάλυπτε» τον 20ο αιώνα άρχισε να σχεδιάζει πρόχειρα στο χώμα έναν κινητήρα. «Τον βλέπεις;», ρώτησε στον φίλο του, που παρακολουθούσε άφωνος, «κοίταξε με τώρα που θα τον αντιστρέψω!». Όταν τέλειωσε τα πρόχειρα σχέδια του αναφώνησε γεμάτος ικανοποίηση: «Αυτό είναι! Ένα περιστρεφόμενο μαγνητικό πεδίο! Δες πόσο ήσυχα λειτουργεί. Χωρίς σπίθες. Χωρίς θόρυβο. Λειτουργεί τέλεια!» Μ’ αυτόν τον ασυνήθιστο τρόπο ο Τέσλα συνέλαβε για πρώτη φορά την ιδέα του περιστρεφόμενου μαγνητικού πεδίου και του επαγωγικού κινητήρα, ο οποίος χρησιμοποιείται σήμερα σε κάθε ηλεκτρική συσκευή. Αρπάζοντας ένα μεγάλο μυστικό της Φύσης και χαρίζοντας το στους ανθρώπους, ο Τέσλα έγινε ένας σύγχρονος Προμηθέας που οδήγησε την ανθρωπότητα στην εποχή του ηλεκτρισμού.

Ήταν καλοκαίρι του 1883 όταν ο Τέσλα κατασκεύασε τον πρώτο επαγωγικό κινητήρα, ο οποίος λειτουργούσε ακριβώς όπως τον είχε φανταστεί λίγα χρόνια πιο πριν. Οι φίλοι του τον ενθάρρυναν να πάει στην Αμερική, ώστε να παρουσιάσει αυτή την ιδέα στον Τόμας Έντισον, που βρισκόταν τότε στην πρωτοπορία στο χώρο της ηλεκτροτεχνικής. Έτσι, μετά από κάποιο διάστημα σκληρής εργασίας στο υποκατάστημα της Εταιρείας του Έντισον στο Παρίσι, ο Τέσλα, εφοδιασμένος με μια καλή συστατική επιστολή από τον διευθυντή της Τσαρλς Μπάτσελορ, αποφάσισε να διασχίσει τον Ατλαντικό ωκεανό και να πάει στη χώρα, όπου έλπιζε να υλοποιήσει τα ηλεκτρικά του όνειρα.


Ο Τέσλα και ο «Μάγος του Μένλο Πάρκ»

Το 1884 ο 28χρονος Νίκολα Τέσλα κατέφθασε με το πλοίο Saturnia στο λιμάνι της Νέας Υόρκης, έχοντας μονάχα μερικά κέρματα στην τσέπη του και στις λιτές αποσκευές του κουβαλούσε βιβλία ποίησης, ένα σημειωματάριο γεμάτο τεχνικά σχέδια καθώς και μια συστατική επιστολή προορισμένη για τον Τόμας Έντισον που τελείωνε με τα λόγια: «Γνωρίζω δύο μεγάλους ανθρώπους. Ο ένας είστε εσείς και ο άλλος είναι ο νέος άνδρας που στέκεται μπροστά σας». Αυτός ο ψηλόλιγνος μελαγχροινός Σέρβος με τα ανοικτά μπλε μάτια σκόπευε, μαζί με την συστατική επιστολή, να παρουσιάσει τα τεχνικά του σχέδια για τους επαγωγικούς κινητήρες και τις μεγαλοφυείς ιδέες που τα συνόδευαν, στον διάσημο Αμερικανό εφευρέτη, που θεωρούνταν εκείνη την εποχή ο αδιαμφισβήτητος «βασιλιάς του ηλεκτρισμού». Ο Έντισον ήταν εκείνη την εποχή το πρότυπο του εφευρέτη, ο «Ναπολέων των εφευρέσεων». Η πιο διάσημη εφεύρεσή του ήταν μια μηχανή που ονομάζονταν φωνόγραφος. Χάρη σ’ αυτή τη συσκευή ο Έντισον είχε ήδη εισχωρήσει στο «βασίλειο των αθανάτων».

Ο Έντισον είχε επίσης ανακαλύψει τον ηλεκτρικό λαμπτήρα πυρακτώσεως καθώς και διάφορες μηχανές που λειτουργούσαν με συνεχές ρεύμα (Direct Current ή DC). Όμως το σύστημα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος του Έντισον δεν ήταν σταθερό κι έτσι οι λάμπες του εξέπεμπαν πάντα έναν αχνό, αρρωστιάρικο φωτισμό, τρεμόπαιζαν και συχνά έσβηναν. Το συνεχές ρεύμα που χρησιμοποιούσε ήταν ανεπαρκές τόσο για τον ηλεκτροφωτισμό, όσο και για την λειτουργία των κινητήρων. Υπήρχε ωστόσο και το εναλλασσόμενο ρεύμα (Alternative Current ή AC), που κινούνταν πρώτα προς τη μία και μετά προς την άλλη κατεύθυνση. Το ρεύμα αυτό όμως θεωρούνταν επικίνδυνο και άχρηστο, καθώς δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή έργου. Ο Τέσλα είχε βεβαίως τελείως διαφορετική γνώμη, καθώς είχε καταφέρει πειραματικά να αξιοποιήσει το εναλλασσόμενο ρεύμα.

Γεμάτος αγωνία και προσδοκίες λοιπόν ο Τέσλα πήγε να συναντήσει τον Έντισον, τον περίφημο «μάγο του Μένλο Παρκ» (Wizard of Menlo Park) για να του παρουσιάσει την επαναστατική του ανακάλυψή. Συναντήθηκαν στο εργαστήρι του Έντισον και ο Τέσλα περιέγραψε με προσεκτικά αγγλικά –ανακατεμένα λόγω της αγωνίας του με γαλλικές, γερμανικές και σέρβικες λέξεις– την εφεύρεση του, δείχνοντας του ταυτόχρονα και τα σχετικά σχέδια. «Αυτό είναι το κύμα του μέλλοντος! Όποιος θα το τελειοποιήσει θα κερδίσει πολλά...», είπε τελειώνοντας ο ονειροπόλος νεαρός Σέρβος μετανάστης. Ο Έντισον στήριξε την πλάτη στην πολυθρόνα, σταύρωσε τα δάκτυλα του στο στήθος κι έμεινε για λίγο σιωπηλός, χωρίς να πει τίποτε. Τελικά τίναξε το κεφάλι του και είπε σιγανά: «Ενδιαφέρον...». Μετά από λίγο όμως, αφού έκανε στο μυαλό του κάποιους συμφεροντολογικούς υπολογισμούς, φάνηκε να αλλάζει γνώμη: «Ανοησίες! Αυτό που λέτε είναι επικίνδυνο. Εμείς εδώ στην Αμερική χρησιμοποιούμε το μονοφασικό ρεύμα. Αυτό αρέσει στον κόσμο και μ’ αυτό θέλω να ασχολούμαι...». Απογοητευμένος ο Τέσλα άρχισε να μαζεύει άφωνος τα σχέδια του για να φύγει. Ο Έντισον όμως, έχοντας αντιληφθεί τις σπάνιες ικανότητες και τη μεγαλοφυΐα του νεαρού Σέρβου με τα έξυπνα μάτια, τον σταμάτησε και του πρόσφερε εργασία στο εργαστήριο του. Ήταν ο γνωστός, αμερικάνικος εκβιασμός του στυλ: My way or highway! Ο Τέσλα, αν και γνώριζε βαθιά μέσα του πως το εναλλασσόμενο ρεύμα ήταν κατά πολύ ανώτερο των συστημάτων του Έντισον, δεν αρνήθηκε να εργαστεί για λογαριασμό του, εφόσον ήταν νεοφερμένος σε μια άγνωστη χώρα κι από κάπου έπρεπε να ξεκινήσει.

Όταν ο Νίκολα Τέσλα έφθασε στην Αμερική, σ’ αυτή την υποτιθέμενη «Γη της Επαγγελίας», ήταν γεμάτος ενθουσιασμό, όνειρα, ελπίδες και θέληση να προσφέρει τα πάντα για την πρόοδο της ανθρωπότητας. Δεν βρήκε όμως αυτό που περίμενε να δει. Η πρώτη του εντύπωση από το Νέο Κόσμο ήταν ότι επρόκειτο για ένα μέρος απολίτιστο, που βρισκόταν εκατοντάδες χρόνια πίσω από τον τρόπο ζωής των μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων. Ο Τέσλα σοκαρίστηκε από τον σκληρό χαρακτήρα του Νέου Κόσμου. Ο ίδιος ήταν ένα αγνό και ηθικά ακέραιο «παιδί των Βαλκανίων», με ισχυρά πνευματικά θεμέλια, που αγνοούσε όμως τα πάντα σχετικά με «μπίζνες», μετοχές και εταιρείες. Απλά ήξερε ότι όλα αυτά ήταν ο «αμερικανικός τρόπος» για να γίνουν τα πράγματα. Γρήγορα όμως κατάλαβε, ύστερα βέβαια από πικρές απογοητεύσεις, ότι για τους στυγνούς Αμερικανούς επιχειρηματίες ο «λόγος» δεν είχε καμιά απολύτως αξία, εκτός βέβαια αν συνοδευόταν από τα απαραίτητα συμβόλαια…


Ο πόλεμος των ρευμάτων

Ο Τέσλα άρχισε λοιπόν να εργάζεται για τον Έντισον και σύντομα έγινε βασικός βοηθός του, έχοντας κυριολεκτικά «κατασκηνώσει» στο εργαστήριο του. «Είχα πολλούς βοηθούς, που εργάζονταν πάρα πολύ, αλλά ο Τέσλα είχε σπάσει όλα τα ρεκόρ!», παραδέχτηκε αργότερα ο Έντισον.

Εξαρχής ο Τέσλα είχε αντιληφθεί τα μειονεκτήματα των γεννητριών και των κινητήρων του Έντισον και του πρότεινε να τις κάνει πολύ πιο αποτελεσματικές. «Θαυμάσια», είπε ο Έντισον «και θα υπάρξουν και 50.000 δολάρια επιπλέον αμοιβή, αν τα καταφέρεις». Ο Τέσλα στρώθηκε αμέσως στη δουλειά, εργαζόμενος 19 ώρες το 24ωρο. Λίγες βδομάδες αργότερα όλες οι συσκευές είχαν βελτιωθεί και ο Τέσλα ζήτησε την αμοιβή που του υποσχέθηκαν. «Νεαρέ μου», του απάντησε τότε ο κυνικός Έντισον, «πολύ φοβάμαι πως δεν καταλαβαίνεις την αμερικανική αίσθηση του χιούμορ», εννοώντας φυσικά πως στην Αμερική οι συμφωνίες δεν γίνονταν με λόγια, αλλά με συμβόλαια και υπογραφές. Έτσι ο Έντισον δεν δέχτηκε να τον πληρώσει. Φανερά εκνευρισμένος ο Τέσλα παραιτήθηκε αμέσως από τη δουλειά και αποφάσισε να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο.

Το 1885 ο Τέσλα κατάφερε, με τη βοήθεια κάποιων μικροεπενδυτών, να δημιουργήσει την εταιρεία Tesla Arc Light Company. Κατάφερε να σχεδιάσει και να κατοχυρώσει 7 ευρεσιτεχνίες, χάρη στις οποίες μπόρεσε να κατασκευάσει ένα δικό του σύστημα για τον ηλεκτροφωτισμό των δρόμων. Όμως οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά και η οικονομική κρίση του 1886 έδωσε τη χαριστική βολή σ’ αυτή τη μικρή και φιλόδοξη επιχείρηση. Έτσι ο Τέσλα βρέθηκε για ένα χρόνο να επιβιώνει σκάβοντας χαντάκια στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Δεν το έβαλε όμως κάτω και δεν σκέφτηκε στιγμή να παραιτηθεί από τα μεγαλόπνοα σχέδια του. Το 1887 ήρθε σε επαφή με τον Α. Κ. Μπράουν, διευθυντή της τηλεγραφικής εταιρείας Western Union, ο οποίος αμέσως αντιλήφθηκε ότι τα σχέδια του Τέσλα ήταν το μέλλον, η επανάσταση στο χώρο της ηλεκτροτεχνικής, και υποσχέθηκε να τον βοηθήσει βρίσκοντας του επενδυτές.

Το 1888, ο Τέσλα, έχοντας ήδη κατοχυρώσει 13 ευρεσιτεχνίες του που αφορούσαν γεννήτριες, κινητήρες, μετασχηματιστές κ.α., έδωσε μια εντυπωσιακή διάλεξη με τίτλο Το Νέο Σύστημα Κινητήρων και Μετασχηματιστών Εναλλασσόμενου Ρεύματος στο Αμερικανικό Ινστιτούτο των Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων. Σ’ αυτήν περιέγραψε με λεπτομέρειες το σύστημά του, ελπίζοντας πως κάποιος πλούσιος και οραματιστής άνθρωπος θα τον βοηθούσε να το κάνει πραγματικότητα. Για καλή του τύχη ο άνθρωπος αυτός βρισκόταν ανάμεσα στο ακροατήριο του. Ήταν ο 42χρονος επιχειρηματίας George Westinghouse (1846-1914), ο οποίος είχε κάνει μια περιουσία με τους σιδηροδρόμους και σχεδίαζε να επενδύσει και στον πολλά υποσχόμενο τομέα του ηλεκτρισμού.

Ο Westinghouse, πείστηκε από τις δυνατότητες του εναλλασσόμενου ρεύματος και πρότεινε στον Τέσλα 1.000.000 δολάρια ως αμοιβή για τα δικαιώματα χρήσης των ευρεσιτεχνιών του. Μάλιστα του πρότεινε και συμβόλαιο που προέβλεπε αμοιβή ενός δολαρίου ανά ιπποδύναμη για κάθε κινητήρα εναλλασσόμενου ρεύματος που θα πουλούσε. Ο Τέσλα συμφώνησε κι έτσι η μεγαλύτερη ανακάλυψη στο χώρο του ηλεκτρισμού άρχισε να αναπτύσσεται με σκοπό να βγει στο εμπόριο.

Ο Τέσλα στρώθηκε στη σκληρή δουλειά. Δεν υπήρχε μέρα που να περνούσε ανεκμετάλλευτη. Nulla Dies Sine Linea. Το 1889 κατοχύρωσε άλλες 13 ευρεσιτεχνίες και βοήθησε στην κατασκευή του πρώτου πολυφασικού ηλεκτρικού κέντρου, το οποίο μπορούσε να τροφοδοτήσει μ’ εναλλασσόμενο ρεύμα τους επαγωγικούς του κινητήρες. Το 1890 κατασκεύασε τις πρώτες γεννήτριες υψηλής συχνότητας κι έτσι ανακάλυψε τα ρεύματα υψηλής δόνησης καθώς και τις επιδράσεις τους στην ανθρώπινη φυσιολογία. Σύντομα άρχισε να πειραματίζεται πάνω στα ραδιοκύματα. Το 1891 ανέπτυξε την πιο διάσημη εφεύρεση του, το Πηνίο Τέσλα (Tesla Coil), το οποίο κυριολεκτικά λατρεύτηκε από τους επαγγελματίες και τους ερασιτέχνες του ηλεκτρισμού.

Τα πράγματα όμως δεν ήταν και τόσο εύκολα. Όπως και κάθε επαναστατική επιστημονική ανακάλυψη που αλλάζει τον κόσμο, έτσι και το σύστημα εναλλασσόμενου ρεύματος του Τέσλα αντιμετώπισε αρχικά την εχθρότητα και τις απειλές του αμερικανικού οικονομικού κατεστημένου, δηλαδή των πλούσιων βιομηχάνων, τραπεζιτών και κάθε λογής ανταγωνιστών. Ο Τόμας Έντισον ήταν ο χειρότερος πολέμιος του εναλλασσόμενου ρεύματος και του Τέσλα προσωπικά. Ανησυχώντας μήπως το νέο σύστημα καταστήσει άχρηστους τους λαμπτήρες πυρακτώσεως που ανακάλυψε, ο Έντισον προσπάθησε να υπερασπιστεί το συνεχές ρεύμα (DC). Κήρυξε έτσι έναν πραγματικό «πόλεμο των ρευμάτων», επιχειρώντας μια εκστρατεία δυσφήμησης του εναλλασσόμενου ρεύματος (AC) και του ανταγωνιστή του George Westinghouse. Στα πλαίσια αυτής της εκστρατείας εκτελούσε δημόσια με ηλεκτροπληξία από εναλλασσόμενο ρεύμα άτυχα σκυλιά, που του έφερναν με αμοιβή τα φτωχόπαιδα της Νέας Υόρκης, και στη συνέχεια στρεφόμενος προς το τρομοκρατημένο κοινό ρωτούσε κυνικά: «Αυτή είναι η εφεύρεση με την οποία θέλετε να σας ετοιμάζει η γυναικούλα σας το φαγητό σας;» Ο Έντισον αξιοποίησε και την έντονη δυσαρέσκεια που προκάλεσε η εκτέλεση ενός κατάδικου από τις φυλακές Σινγκ Σινγκ, ο οποίος θανατώθηκε στην ηλεκτρική καρέκλα με εναλλασσόμενο ρεύμα. Για αντιμετωπίσει αυτή τη συκοφαντική εκστρατεία του Έντισον ο Τέσλα δεν αρνήθηκε να γίνει ο ίδιος «πειραματόζωο» και να δεχθεί να περάσει μέσα από το κορμί του εναλλασσόμενο ρεύμα εντάσεως χιλιάδων βολτ, κάνοντας μάλιστα τα ρούχα του να σπινθηροβολούν από στατικό ηλεκτρισμό. Παρ’ όλες τις προσπάθειες δυσφήμισης ο Έντισον δεν μπόρεσε να σταματήσει το νέο τεχνολογικό κύμα που εξαπέλυσε ο Τέσλα, επειδή ήταν πολύ πιο φθηνό, αποδοτικό και εύχρηστο. Μάλιστα αρκετά χρόνια αργότερα ο Έντισον θα παραδεχόταν πως ο λεγόμενος «πόλεμος των ρευμάτων» υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της ζωής του. Ο θρίαμβος του εναλλασσόμενου ρεύματος και του Τέσλα προσωπικά ήρθε το 1893, όταν η Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγου ηλεκτροφωτίστηκε με το σύστημα του. Πάνω από εικοσιπέντε εκατομμύρια Αμερικανοί, το 1/3 του τότε πληθυσμού των ΗΠΑ, είδαν από κοντά την ανωτερότητα του εναλλασσόμενου ρεύματος. Μετά απ’ αυτό ο Τέσλα ήταν ένα διάσημο πρόσωπο στην Αμερική, αλλά όχι και τόσο πλούσιος. Η αρχική συμφωνία με τον Westinghouse δεν τηρήθηκε, καθώς ο επιχειρηματίας αδυνατούσε εξ αιτίας του ανταγωνισμού να εκπληρώσει τους όρους της. Για να βοηθήσει τον βιομήχανο, που τον είχε υποστηρίξει όταν σχεδόν κανείς δεν πίστευε στο σύστημα του, ο Τέσλα δέχθηκε να σχίσει τα συμβόλαια κι έτσι, αντί για τα 12.000.000 δολάρια που έπρεπε κανονικά να πάρει, εισέπραξε μόλις 216.000, τα οποία και επένδυσε στις έρευνες του. Σύντομα θα εξέπληττε και πάλι τον κόσμο από ένα κύμα επαναστατικών εφευρέσεων, που θα άλλαζαν την τεχνολογική ιστορία της ανθρωπότητας…


Η εποχή των μεγάλων ονείρων

Ο Τέσλα ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα που δεν μπορούσε να ακολουθήσει έναν συμβατικό τρόπο ζωής, δηλαδή να αφιερωθεί στην «καριέρα» του και να απολαύσει τη δόξα και τον πλούτο του. Αν και από την ηλικία ακόμη των 34 ετών ήταν πλούσιος και δοξασμένος, εκείνος προτίμησε να μην επαναπαυτεί στις δάφνες του, αλλά αντίθετα να ριχτεί στο κυνήγι ακόμη μεγαλύτερων ονείρων. Αυτή η επιλογή δεν ήταν παράξενη για έναν άνθρωπο όπως ο Τέσλα, ο οποίος, εκτός από εφευρέτης, ήταν ένας πρωτοπόρος εξερευνητής νέων αρχών της Φυσικής κι ένας ανθρωπιστής επιστήμονας που οραματιζόταν ένα καλύτερο μέλλον για την ανθρωπότητα.

Το 1893 ο Τέσλα άρχισε να ερευνά και πειραματίζεται ασταμάτητα πάνω στα ραδιοκύματα και περιγράφει λεπτομερειακά τις βασικές αρχές της ραδιεκπομπής. Έτσι γεννήθηκε το ραδιόφωνο! Το 1895, κάτω από την καθοδήγηση του Τέσλα, αρχίζει να λειτουργεί στους καταρράκτες του Νιαγάρα ο πρώτος υδροηλεκτρικός σταθμός στον κόσμο, όπου το πολυφασικό σύστημά του βρήκε την πλήρη εφαρμογή του. Την ίδια χρονιά ο Τέσλα κατάφερε να φωτογραφίσει για πρώτη φορά στην ιστορία τα εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος (Τεσλόγραμμα). Όμως ένα θλιβερό γεγονός έρχεται να ανακόψει τη μεγαλειώδη πορεία του. Στις 13 Μαρτίου του 1895 μια ύποπτη πυρκαγιά κατέστρεψε το εργαστήριο του στη Νέα Υόρκη και μαζί του σημειώσεις, σχέδια, μοντέλα ραδιοαυτόματων συσκευών, ταλαντωτών, επαγωγικών κινητήρων καθώς και ολόκληρο το πολύτιμο τεχνικό του αρχείο. Όμως ο Τέσλα δεν το έβαλε κάτω και, με τη βοήθεια της ισχυρής του μνήμης, άρχισε να σχεδιάζει από την αρχή τα πάντα.

Το 1896 ο Τέσλα συνέχισε στο νέο του εργαστήριο τα πειράματα του πάνω στα ρεύματα υψηλής συχνότητας και στη ραδιοεπικοινωνία. Τότε συνέλαβε και την ιδέα του Παγκόσμιου Συστήματος (World System) μετάδοσης πληροφοριών και ενέργειας, που θα στοίχειωνε τη σκέψη του για τις επόμενες δεκαετίες. Την άνοιξη του 1897, σ’ έναν πρόχειρο πειραματικό σταθμό έξω από τη Νέα Υόρκη, ο εφευρέτης κατόρθωσε να εκπέμψει ραδιοσήματα σε απόσταση 40 χιλιομέτρων. Τότε κατοχύρωσε και το βασικό σχέδιο ραδιοτεχνικής, το οποίο και εκμεταλλεύτηκε ο Γουλιέλμο Μαρκόνι προκειμένου να κατασκευάσει το πρώτο ραδιόφωνο: μια εφεύρεση που δικαιωματικά ανήκει στον Τέσλα.

Στις αρχές του 1898 ο Τέσλα πραγματοποίησε στην προβλήτα του λιμανιού της Νέας Υόρκης μια πετυχημένη δοκιμή ενός μοντέλου τηλεκατευθυνόμενου πλοιαρίου Εκεί συνέρευσε μεγάλο πλήθος, που έκπληκτο παρακολούθησε τον εφευρέτη να κάνει επίδειξη του τηλεκατευθυνόμενου πλοιαρίου του και να εξηγεί τις αρχές της ρομποτικής και του αυτοματισμού.

Από τον Μάιο του 1899 μέχρι τις αρχές του 1900 ο Τέσλα πραγματοποίησε μια σειρά από εντυπωσιακά πειράματα στο Κολοράντο Σπρινγκς. Έμεινε εκεί για ένα σχεδόν χρόνο και, αφού μετέτρεψε έναν εγκατελειμένο στάβλο σε εργαστήριο, άρχισε να πειραματίζεται πάνω στην ασύρματη μεταφορά ενέργειας. Δεν άργησε να κάνει μια σπουδαία ανακάλυψη: τα γήινα στατικά κύματα (terrestrial stationary waves). Στο Κολοράντο Σπρινγκς ο Τέσλα διαπίστωσε πως, τόσο το έδαφος όσο και η ατμόσφαιρα της Γης, ήταν καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού. Το διαπίστωσε αυτό με τη βοήθεια πειραμάτων κατά τη διάρκεια των οποίων δημιούργησε τεχνητές αστραπές μήκους σαράντα μέτρων, άναψε 200 λάμπες ακουμπώντας τες απλά στο έδαφος και θέτοντας εκτός λειτουργίας μηχανές σε απόσταση αρκετών χιλιομέτρων! Ο Τέσλα αντιλήφθηκε για πρώτη φορά πως η γη ήταν στην ουσία μια τεράστια «ενεργειακή λίμνη», που μπορούσε να μεταφέρει κυματικά τις διαταραχές των ηλεκτρικών πεδίων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της. Αυτή η γνώση ήταν απαραίτητη στον Σερβοαμερικανό εφευρέτη προκειμένου να υλοποιήσει το Παγκόσμιο Σύστημα μεταφοράς σημάτων και ενέργειας, που οραματιζόταν. Επίσης, στο Κολοράντο Σπρινγκς ο Τέσλα αφουγκράστηκε για πρώτη φορά τα σήματα των άστρων, συνέλαβε ηλεκτρομαγνητικά σήματα προερχόμενα εκτός του πλανήτη μας και είχε την εντύπωση πως ήταν ο πρώτος άνθρωπος που άκουσε μηνύματα από άλλο κόσμο. Επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη το 1900 ο Τέσλα άρχισε να κατασκευάζει στο Λονγκ Άιλαντ (Long Island) έναν πύργο για τη μετάδοση σημάτων με ασύρματο τρόπο σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αρχική χρηματοδότηση (150.000 δολάρια) αυτού του σχεδίου στο Γουόρντεκλιφ του Λονγκ Άιλαντ –έμεινε γνωστό ως Wardenclyffe Project– προήλθε από τον μεγαλοτραπεζίτη Τζ. Πίερποντ Μόργκαν (J. Pierpont Morgan), ο οποίος εξασφάλισε μ’ αυτόν τον τρόπο το 51% επί των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνιών του Τέσλα πάνω στα νέα συστήματα τηλεπικοινωνίας. Ο Τέσλα φιλοδοξούσε να εγκαταστήσει ένα παγκόσμιο σύστημα επικοινωνίας, το οποίο θα μπορούσε να στέλνει με ασύρματο τρόπο μηνύματα, εικόνες, ήχους, νέα για τον καιρό και ειδήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Βέβαια ο Τέσλα πήγαινε ακόμη μακρύτερα και οραματιζόταν τη χρησιμοποίηση του συστήματος του για την ασύρματη μεταφορά ενέργειας, κάτι που αναμφίβολα θα άλλαζε το ρου της ανθρώπινης ιστορίας. Ωστόσο το σχέδιο εγκαταλείφθηκε λίγα χρόνια αργότερα εξαιτίας διαφόρων προβλημάτων, αλλά κυρίως επειδή ο Μόργκαν απέσυρε την οικονομική υποστήριξή του. Ενώ ο εφευρέτης του έστελνε απεγνωσμένα γράμματα, παρακαλώντας τον μεγαλοτραπεζίτη να τον βοηθήσει ώστε να φέρει εις πέρας το μεγαλεπήβολο σχέδιο του, εκείνος του αρνήθηκε κάθε βοήθεια, με αποτέλεσμα το σχέδιο να σταματήσει και η ενεργειακή εξέλιξη της ανθρωπότητας να πάρει άλλη κατεύθυνση, απ’ εκείνη που οραματίζονταν ο ρομαντικός Τέσλα…


Ο Τέσλα αρνήθηκε το βραβείο Νόμπελ

Ο Τέσλα αδυνατούσε πλέον να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, ο εξοπλισμός του Γουόρντεκλιφ εκποιήθηκε για την πληρωμή των χρεών του ή πουλήθηκε για παλιοσίδερα, ενώ ο πύργος μετάδοσης σημάτων ανατινάχθηκε από τους ίδιους του Αμερικανούς κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, προκείμενου να μην χρησιμοποιηθεί από κατασκόπους για να στέλνουν μηνύματα στα γερμανικά υποβρύχια του Ατλαντικού. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε και το μεγαλύτερο πλήγμα για τον Τέσλα, από το οποίο δεν συνήλθε ποτέ. Κανείς επιχειρηματίας δεν τον εμπιστευόταν πλέον. Όλοι τον θεωρούσαν αναξιόπιστο οραματιστή: «Οι εχθροί μου έχουν μεγάλη επιτυχία στο να με παρουσιάζουν σαν ποιητή και ονειροπόλο», έγραφε ο Τέσλα παραπονεμένος.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των απογοητεύσεων και των «προδοσιών» ήταν η αποθάρρυνση του οραματιστή εφευρέτη, που οδηγήθηκε αργά αλλά σταθερά προς τη χρεοκοπία. Ο Τέσλα θεωρήθηκε από τότε «αποτυχημένος» ως επιχειρηματίας και «καμένο χαρτί». Κανείς δεν καταδέχονταν πλέον να επενδύσει στα σχέδια του. Αλλά και ο ίδιος δεν έδινε και μεγάλη σημασία στο χρήμα, στο συμφέρον και στο υλικό όφελος. Δεν είχε ως κίνητρο του το κέρδος και τη δόξα. Και γι’ αυτό δεν μπόρεσε ποτέ του να ενσωματωθεί στο αμερικανικό οικονομικό κατεστημένο, που αποθέωνε όλα όσα αυτός μισούσε. Παρέμεινε έτσι σε όλη του τη ζωή ανένταχτος, ένας «παρείσακτος» με επικίνδυνες ιδέες για τα μονοπωλιακά συμφέροντα. Ο Τέσλα ήταν ένας αμφισβητίας του αμερικανικού τρόπου ζωής και των αμερικανικών «αξιών». Αυτός είναι και ο λόγος που οι συμπατριώτες του δεν τον θεωρούσαν και πολύ «αμερικανό», αν και ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα περήφανος για την αμερικανική του υπηκοότητα. Για τους αμερικανούς ήταν πάντα ένας «Σέρβος μετανάστης», που δεν κατάφερε ποτέ του να ενσωματωθεί στην «αμερικανική κουλτούρα»…

Παρά τις κακοτυχίες και παρά το γεγονός πως βρισκόταν για χρόνια στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ο Τέσλα δεν πτοήθηκε. Οι δυσκολίες όχι μόνο δεν τον λύγιζαν, αλλά αντίθετα τον ενθάρρυναν να συνεχίσει. Συνέχισε λοιπόν μέχρι το τέλος της ζωής του να σχεδιάζει, να κατασκευάζει και να οραματίζεται διάφορα χρήσιμα επιτεύγματα. Άρχισε να ασχολείται με την κατασκευή νέων προωθητικών κινητήρων, που βασίζονταν σε νέες μηχανικές αρχές, και εφηύρε το ταχύμετρο. Το 1912 σχεδίασε το πρώτο αεροπλάνο καθέτου από/προσγείωσης. Στην αρχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ο Τέσλα σχεδίασε τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες και προσπάθησε μάταια να τις πουλήσει στο Αμερικάνικο Ναυτικό.

Το 1912, όπως άλλωστε και το 1937, ο Τέσλα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ. Μάλιστα το 1912 ο παγκόσμιος τύπος δημοσίευσε την είδηση ότι ο Τέσλα αρνήθηκε να δεχθεί το Βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική το οποίο, σύμφωνα με την απόφαση της Σουηδικής Ακαδημίας, θα έπρεπε να μοιραστεί μαζί με τον Τόμας Έντισον. Μολονότι αντιμετώπιζε τότε σοβαρά οικονομικά προβλήματα ο Τέσλα αρνήθηκε αυτή την προσφορά λέγοντας: «Σε χίλια χρόνια θα υπάρχουν αρκετοί που θα έχουν πάρει το Βραβείο Νόμπελ. Κι εγώ έχω αρκετές δεκάδες έγγραφα που αναφέρουν το όνομα μου στην τεχνική βιβλιογραφία… Για το καθένα από αυτά θα έδινα όλα τα Βραβεία Νόμπελ που θα δοθούν στα επόμενα χιλιάδες χρόνια…»

Σχεδόν όλοι γνωρίζουμε το ραντάρ, αλλά ελάχιστοι από εμάς γνωρίζουν πως ο άνθρωπος που κατασκεύασε το πρώτο πρωτόγονο ραντάρ το 1934, ουσιαστικά ακολούθησε τις αρχές, όσον αφορά τη συχνότητα και ισχύ, που ο Τέσλα καθιέρωσε το 1917. Την ίδια χρονιά το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ηλεκτροτεχνικής τίμησε τον Τέσλα με το χρυσό μετάλλιο του Έντισον για την ανακάλυψη του αντίστροφου μαγνητικού πεδίου και του πολυφασικού συστήματος. Αποτέλεσε το λιγότερο ειρωνεία η βράβευση του, στην οποία βεβαίως δεν παραβρέθηκε ο ίδιος, με το μετάλλιο που έφερε το όνομα του ανθρώπου που τον εκμεταλλεύτηκε και πολέμησε όσο κανείς άλλος το σύστημά του.

Από το Φεβρουάριο μέχρι τον Οκτώβριο του 1919 ο Τέσλα δημοσίευσε μια σειρά από άρθρα στο περιοδικό Electrical Experimenter, που είδε μ’ αυτόν τον τρόπο την κυκλοφορία του να εκτινάζεται από τα 26.000 στα 220.000 φύλλα! Το παράξενο είναι ότι μόλις ο συγγραφέας έμαθε από τους εκδότες του περιοδικού την τεράστια επιτυχία της αυτοβιογραφίας του, σταμάτησε να γράφει άλλο! Χρόνια αργότερα όλα αυτά τα άρθρα συγκεντρώθηκαν σε ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο με τίτλο My Inventions (Οι Εφευρέσεις Μου). Αν και είχε αρχίσει να γερνά οι δυνάμεις και η διανοητική του διαύγεια δεν έδειχναν να τον εγκαταλείπουν. Αντίθετα συνέχισε να εκπλήσσει την κοινή γνώμη με τις ιδέες και τις προβλέψεις του, που δημοσιεύονταν συχνά στον αμερικανικό τύπο.

Το 1921 έγινε μια ενδιαφέρουσα πρόταση στον Τέσλα εκ μέρους μιας φιλοσοβιετικής αμερικανικής οργάνωσης. Ο γραμματέας αυτής της οργάνωσης γνωστοποίησε στον Λένιν τις ιδέες του Τέσλα για την ασύρματη μεταφορά ενέργειας και κατόπιν έστειλε στον εφευρέτη μια επιστολή, παροτρύνοντας τον να προσφέρει τις μεγαλοφυείς του ιδέες στον «ένδοξο ρωσικό λαό». Ο Τέσλα όμως, παρά τις απογοητεύσεις που είχε υποστεί από το αμερικανικό κατεστημένο, δεν θέλησε να «προδώσει» την αμερικανική του υπηκοότητα και γι’ αυτό αρνήθηκε ευγενικά αυτή την προσφορά. Εύκολα μπορούμε να φανταστούμε πως θα ήταν σήμερα ο κόσμος αν ο Τέσλα είχε δεχτεί αυτή την προσφορά και εφάρμοζε το σύστημα της ασύρματης μεταφοράς ενέργειας στη νεότευκτη Σοβιετική Ένωση. Καθόλου περίεργο η Ρωσία να είχε από τότε ένα απόλυτο τεχνολογικό προβάδισμα έναντι των ΗΠΑ και να μην κατέρρεε ως «χάρτινος πύργος»…


Υπερόπλα και περιστέρια: Τα τελευταία χρόνια της ζωής του

Το 1924 οι αμερικανικές εφημερίδες αφιέρωσαν πολλά άρθρα τους στην περιβόητη «ακτίνα θανάτου» (Death Ray), στην οποία ενέπλεξαν και το όνομα του Τέσλα. Ο ίδιος ο εφευρέτης πάντως, στις διάφορες συνεντεύξεις που έδωσε, δεν συμφωνούσε με τον όρο «ακτίνα θανάτου» αλλά έκανε λόγο για ένα υπερόπλο που θα καταργούσε όλους τους πολέμους! Με την ανακάλυψη αυτού του μυστηριώδους υπερόπλου ασχολήθηκε μέχρι το τέλος της ζωής του, καθώς έβλεπε την απειλητική σκιά της Ναζιστικής Γερμανίας να απλώνεται πάνω από την Ευρώπη και ιδιαίτερα πάνω από την αγαπημένη του πατρίδα, τη Γιουγκοσλαβία.

Σύμφωνα με όσα γράφτηκαν στον αμερικανικό τύπο ο Τέσλα, κατά τη διάρκεια της ζωής του, νίκησε σε τουλάχιστον 20 δίκες ενάντια σ’ αυτούς που καταπάτησαν κάποιες από τις 700 πατέντες του, δηλαδή παρουσίασαν σκόπιμα αυτές τις ευρεσιτεχνίες ως δικές τους. Στην πραγματικότητα όχι ο Τέσλα από μόνος του, αλλά περισσότερο οι επενδυτές, οι οποίοι είχαν το νόμιμο δικαίωμα να δρουν για λογαριασμό του, συμμετείχαν σ’ αυτές τις δίκες. Αυτές οι δικαστικές νίκες του Τέσλα συνεχίστηκαν και μετά το θάνατό του. Ήταν τον Ιούνιο του 1943, λίγους μήνες μετά το θάνατο του, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάνθηκε ότι ο φερόμενος ως «εφευρέτης του ραδιοφώνου» και βραβευμένος με Νόμπελ Γουλιέλμο Μαρκόνι οικειοποιήθηκε τις πατέντες του Τέσλα πάνω στη ραδιοτεχνική και τις παρουσίασε ως δικές του! Έτσι με δικαστική απόφαση ο Τέσλα αναγνωρίστηκε μετά θάνατον ως ο πραγματικός εφευρέτης του ραδιοφώνου…

Όσο περνούσαν τα χρόνια ο Τέσλα γινόταν όλο και πιο δύσκολος στην επικοινωνία του με τους ανθρώπους, αν και συνήθιζε να δίνει συνεντεύξεις στους δημοσιογράφους, στις οποίες προέβλεπε συναρπαστικά πράγματα για το μέλλον της ανθρωπότητας. Κλείνονταν όλο και περισσότερο στον εαυτό του και η μοναδική του παρέα κατέληξε να είναι τα περιστέρια. Άρχισε να γίνεται εκκεντρικός και ανέπτυξε αρκετές φοβίες.

Το 1936, με αφορμή τα ογδοηκοστά του γενέθλια, ιδρύθηκε στο Βελιγράδι ένα ινστιτούτο με το όνομα του. Το γιουγκοσλαβικό κράτος του απένειμε τιμητική σύνταξη της τάξεως των 7.200 δολαρίων το χρόνο, την οποία και έπαιρνε μέχρι το τέλος της ζωής του. Αυτή η τιμητική σύνταξη, που του απένειμε η ιδιαίτερη πατρίδα του, ήταν και η μόνη οικονομική βοήθεια που δέχθηκε να πάρει ο Τέσλα, καθώς είχε αρνηθεί να λάβει πολύ μεγαλύτερα ποσά ως βοήθεια από πλούσιους επιχειρηματίες φίλους του.

Το 1937 ο Τέσλα κτυπήθηκε από διερχόμενο ταξί και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο. Από τότε η υγεία του ποτέ δεν συνήλθε. Η ζωή του περιορίστηκε σ’ ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου New Yorker και σε περιπάτους στα πάρκα της πόλης, συντροφιά με λιγοστούς φίλους και με τα αγαπημένα του περιστέρια.

Ο Τέσλα είχε αδυναμία, σχεδόν λάτρευε τα περιστέρια. Οι περαστικοί της 5ης Λεωφόρου της Νέας Υόρκης συνήθιζαν να βλέπουν έναν ψηλό, αδύνατο γέρο, να ταΐζει τα λευκά και γκρίζα περιστέρια μπροστά από τη Βιβλιοθήκη, καλώντας μ’ ένα απλό σφύριγμα. Αν κάποιο από τα περιστέρια ήταν τραυματισμένο ο στοργικός Τέσλα το έπαιρνε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του για να το περιποιηθεί και το επέστρεφε μόλις γινόταν καλά. Προς το τέλος τη ζωή του συνδέθηκε μάλιστα μ’ ένα λευκό περιστέρι, που συμβόλιζε στα μάτια του το αιώνιο συμπαντικό πνεύμα. Όταν αυτό το λευκό περιστέρι ήρθε και ξεψύχησε ανάμεσα στα δάκτυλά του ο Τέσλα κατάλαβε πως και το δικό του τέλος ήταν κοντά.

Ο Τέσλα πέθανε σε ηλικία 87 ετών, φτωχός και αγνοημένος, σ’ ένα ταπεινό δωμάτιο που βρισκόταν στον 33ο όροφο του ξενοδοχείου New Yorker. Ήταν 7 Ιανουαρίου του 1943, ημέρα των σέρβικων Χριστουγέννων. Τον ανακάλυψε νεκρό η καμαριέρα του ξενοδοχείου που, αγνοώντας την πινακίδα «Μην Ενοχλείτε», μπήκε στο δωμάτιο υπ’ αριθμόν 3273, στο οποίο ζούσε ο εφευρέτης τα τελευταία δέκα χρόνια. Το αποστεωμένο του πρόσωπο είχε μια γαλήνια έκφραση, σαν να φαινόταν ικανοποιημένος από την ολοκλήρωση της αποστολής του στον πλανήτη Γη… ΠΗΓΗ:e-Telescope.gr




Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Βροχή καταγγελιών για εγκλήματα πολέμου

2009-03-26
Βροχή καταγγελιών για εγκλήματα πολέμου
Καταιγιστικές διαστάσεις λαμβάνουν οι καταγγελίες ανθρωπιστικών οργανώσεων και οργανισμών για τη δράση του ισραηλινού στρατού κατά τη διάρκεια της 22ήμερης εισβολής στην Λωρίδα της Γάζας. Μια βδομάδα μετά το δημοσίευμα της εφημερίδας «Χααρέτζ», όπου Ισραηλινοί στρατιώτες, τηρώντας την ανωνυμία τους, επιβεβαίωναν τις παλαιστινιακές καταγγελίες για δολοφονίες αμάχων, δόθηκαν στη δημοσιότητα η ετήσια έκθεση του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Γάζα και η έκθεση του ισραηλινού παραρτήματος «Γιατροί για τα ανθρώπινα Δικαιώματα». Και οι δύο είναι καταπέλτης. «Εγκλημα πολέμου μεγάλης εμβέλειας, όσον αφορά το διεθνές δίκαιο», φαίνεται ότι ήταν η 22ήμερη ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα, αναφέρει στην έκθεσή του ο Ρίτσαρντ Φαλκ. Ο Φαλκ, λόγω της απέλασής του από το Ισραήλ δύο βδομάδες πριν την έναρξη της επίθεσης, διευκρινίζει ότι βασίζει όλο το σκεπτικό του στις αναφορές των υπηρεσιών του οργανισμού και ζητά τη διενέργεια ανεξάρτητων ερευνών για το κατά πόσο διαπράχθηκαν εγκλήματα πολέμου από τον ισραηλινό στρατό ή από τη Χαμάς. Με βάση τις υπάρχουσες μαρτυρίες, ο Φαλκ μιλά για «παραβίαση από τον ισραηλινό στρατό της συνθήκης της Γενεύης», που ρητώς προϋποθέτει το διαχωρισμό μεταξύ ενόπλων και αμάχων, χαρακτηρίζει «απάνθρωπη μορφή πολέμου» τους βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών και ορίζει ως «έγκλημα κατά της ειρήνης» τον αποκλεισμό της Γάζας καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησης, γεγονός που εμπόδισε την έξοδο αμάχων σε ασφαλέστερες περιοχές. Η χρήση του όρου «έγκλημα κατά της ειρήνης» αναμένεται να πυροδοτήσει νέο κύκλο αντιπαράθεσης με την ισραηλινή ηγεσία, που ήδη κατηγορεί τον Φαλκ που είναι εβραϊκής καταγωγής ως προκατειλημμένο κατά του Ισραήλ, καθώς είναι όρος που υιοθετήθηκε για πρώτη φορά στη δίκη της Νυρεμβέργης κατά των Ναζί. Ο Φολκ, που ζητά τη σύσταση διεθνούς δικαστηρίου για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Γάζα, δήλωσε ότι δεν περιμένει αποτελέσματα από την έκθεσή του, ακόμη και αν υιοθετηθεί από την πλειοψηφία της 47μελούς Γενικής Συνέλευσης της Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ. Οπως τόνισε «δεν υπάρχει η πολιτική βούληση από ισχυρές κυβερνήσεις να υπάρξει άλλη αντιμετώπιση της ισραηλινής τακτικής». Η έκθεση Φαλκ συνοδεύεται και από την αντίστοιχη της ειδικής απεσταλμένου του Οργανισμού στην περιοχή για τα παιδιά, όπου αναφέρονται περιπτώσεις χρήσης ανηλίκων ως «ανθρώπινες ασπίδες» από τον ισραηλινό στρατό στη Γάζα. Στις καταγγελίες των αξιωματούχων του ΟΗΕ, προστέθηκε η έκθεση των Ισραηλινών «Γιατρών για τα ανθρώπινα δικαιώματα», όπου ο ισραηλινός στρατός κατηγορείται για καταπάτηση κάθε έννοιας δεοντολογίας ως προς την παροχή ιατρικής βοήθειας. Υπογραμμίζεται ότι νοσηλευτικό προσωπικό έγινε στόχος επιθέσεων, ότι σκοτώθηκαν 16 νοσηλευτές και γιατροί και τραυματίστηκαν 25, αλλά και ότι δεν επιτράπηκε η απρόσκοπτη προσέγγιση τραυματιών και επιζώντων αμάχων, επί ώρες και μέρες. Εμετικές φανέλες Το κλίμα έγινε ακόμη βαρύτερο μετά τις νέες αποκαλύψεις της «Χααρέτζ» ότι στρατιώτες αρκετών μονάδων φορούν μπλούζες, όπου απεικονίζεται μια έγκυος Παλαιστίνια σε διασταυρωμένα πυρά ή ένας μικρός Παλαιστίνιος και αναγράφεται αντιστοίχως: «Μια βολή δύο νεκροί» και «όσο μικρότεροι είναι, τόσο δυσκολότερο γίνεται». Ο ισραηλινός στρατός διέταξε έρευνα τόσο για τις μπλούζες όσο και για την καταγγελία των γιατρών και διαβεβαίωνε ότι «ακόμη και αν έγιναν τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες, είναι παραβίαση των διαταγών που έχουν δοθεί». Οι στρατιώτες φορούσαν τις φανέλες γιορτάζοντας το τέλος της βασικής τους εκπαίδευσης... Ο στρατός καταδίκασε το γεγονός, αλλά δήλωσε ότι δεν μπορεί να εξακριβωθεί ο αριθμός των στρατιωτών που φόρεσαν τις εμετικές φανέλες. Ο στρατός υποστηρίζει ότι οι φανέλες δεν παραχωρήθηκαν από το ίδιο το σώμα. «Οι φανέλες δεν συνάδουν με τις αξίες του στρατού και είναι απλά άγουστες. Αυτού του είδους χιούμορ είναι ανάρμοστο και καταδικαστέο», πρόσθεσε, μιλώντας για πειθαρχικά μέτρα.

"ein gutes Stück Ökumene"

In die katholische Akademie in Berlin kommt Bundeskanzlerin Angela Merkel (CDU) gern zum Zuhören. Nachdem ihr Parteifreunde mangelnde Sensibilität im Umgang mit dem Papst und katholischen Themen vorgeworfen hatten, suchte die CDU-Vorsitzende diesmal aber das Podium direkt, um über Grundsätze, Werte und Leitbilder zu sprechen und bekennt sie frei: "Mein Verständnis, aus dem heraus ich Politik mache, ist das Verständnis vom christlichen Bild des Menschen." Der sei als Gottes Geschöpf "zur Freiheit berufen".
Für die Pfarrerstochter ist das christliche Bekenntnis keine Privatsache. "Der Mensch ist geschaffen als Ebenbild Gottes", machte sie gleich zu Beginn klar und sagte deutlich, wo sie religiös in Deutschlands säkularer Gesellschaft zu verorten ist.
An ihren religiösen Überzeugungen lässt Merkel nicht deuteln. Sie spricht davon, dass die Menschen unvollkommen seien, "eben Sünder, um es in der biblischen Sprache zu sagen". Aber es gebe ja Vergebung, "weil jeder Mensch von Gott angenommen ist". Selbst in ihrer Politik, deren Ziele sie nicht direkt aus dem Evangelium bezieht, bekennt sie sich "zu einem Stück Gottvertrauen".
Christen, so die Kanzlerin, könnten zuversichtlich, sehr optimistisch, sehr fröhlich auch ganz schwere Dinge angehen. "Weil sie glauben können", sagte Merkel. So gesehen sei Politik "immer in der Verantwortung vor Gott". Sie sieht sie dem "C" ihrer Partei besonders verpflichtet.
Merkel geht sogar noch weiter. Die jüngsten Exzesse in den Märkten interpretiert sie als Abkehr von den gesellschaftlichen Idealen, die aus dem Christentum kommen. So hätten die katholische Soziallehre und die evangelische Gesellschaftslehre maßgeblich die Idee der sozialen Marktwirtschaft geprägt. Das sei "ein gutes Stück Ökumene" gewesen, zu dem die Gesellschaft wieder zurückkehren müsse. Darauf könnten übrigens beide Konfessionen stolz sein – Protestanten wie Katholiken.
Quelle: Rheinische Post

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

"δρόμος για την κόλαση"

26/03/2009 | ΚΥΠΕ

Ιδιαίτερα επικριτικός για τα αμερικανικά μέτρα «προστατευτισμού», εμφανίστηκε ο υπό παραίτηση Τσέχος Πρωθυπουργός Μίρεκ Τοπολάνεκ, ο οποίος την παρούσα περίοδο προεδρεύει, επίσης, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, σε συνέντευξή του στο μεγαλύτερο τσεχικό ραδιοφωνικό σταθμό Radiozurnal.

Ο κ. Τοπολάνεκ υπερασπίστηκε το περιεχόμενο πρωθύστερης ομιλίας του στο Ευρωκοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της οποίας επέκρινε την πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης που χαράζει ο Λευκός Οίκος, αναφέροντας ότι η αμερικανική Κυβέρνηση επαναλαμβάνει τα λάθη που έγιναν τη δεκαετία του ‘30, κατά την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Παράλληλα, χαρακτήρισε τις αμερικανικές επιλογές για την οικονομία «δρόμο που οδηγεί στην κόλαση».

Η δήλωση αυτή προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς αναμεταδόθηκε από όλα τα μεγάλη διεθνή πρακτορεία. Ο Αντιπρόεδρος της τσεχικής Κυβέρνησης Αλεξάντερ Βόντρα, επιχείρησε εκ των υστέρων να διαψεύσει ότι υπήρξε τέτοια διατύπωση. Η μαγνητοσκοπημένη ομιλία του Τσέχου Πρωθυπουργού, όμως, τον διαψεύδει.

Η επικριτική στάση του Τσέχου Πρωθυπουργού προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Ο Μάρτιν Σουλτς, επικεφαλής της ομάδας των Σοσιαλιστών Ευρωβουλευτών, κατηγόρησε τον κ. Τοπολάνεκ ότι εμφανίζεται στο Ευρωκοινοβούλιο πρεσβεύοντας απόψεις ως Τσέχος Πρωθυπουργός και όχι ως προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Ο κ. Τοπολάνεκ προέβη στις ανωτέρω δηλώσεις μία ημέρα πριν την επίδοση της παραίτησης της κυβέρνησής του στον Τσέχο Πρόεδρο Βάτσλαβ Κλάους – μετά την απόφαση της τσεχικής Βουλής για άρση της εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του - και δέκα ημέρες πριν τη σύγκληση της Συνόδου Κορυφής ΗΠΑ – ΕΕ στην Πράγα, την οποία πρόκειται να παρακολουθήσει και ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα.



απο το

The Reference Frame

Προεδρία της ΕΕ: Obama πολιτικές "δρόμος για την κόλαση"


Έχω άλλη μια μέρα που δαπανάται στην Πράγα, μιλώντας σε κάποιο πρόστιμο και να εμπνεύσει τους δημοσιογράφους και τους ανθρώπους που έχω γνωστό από το κολέγιο μου χρόνια. Ένα από τα πλεονεκτήματα του ότι αποτελεί απόφοιτος του Τμήματος Μαθηματικά και Φυσική του Charles University της Πράγας είναι ότι φαίνεται να καλύπτεται από μια μάλλον υψηλή πυκνότητα γνωστά κτίρια των οποίων οι τουαλέτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ελεύθερα και μάλλον φυσιολογικά. ;-)

Στο χόκεϊ επί πάγου, Pilsen χάσει άλλο αγώνα κατά της Slavia Πράγας και τις ευκαιρίες για την διεξαγωγή του τελικού γίνονται κάπως υποθετική.

Επιστροφή στην Obama πολιτικών

Σήμερα, η εξωτερική μέσα ενημέρωσης έχουν γράψει πολλά για την "πολιτική κρίση" στην Τσεχική Δημοκρατία. Λοιπόν, δεν υπάρχει "κρίση".

Η κυβέρνηση απέτυχε μόνο σε μια μη-ψήφο εμπιστοσύνης η οποία αποτελεί πρότυπο (και μάλλον έκπληξη, μακροπρόθεσμα) κατάσταση που περιγράφεται στο Σύνταγμα. Το σύνταγμα είναι να ακολουθηθεί κατά γράμμα και ο πρόεδρος φαίνεται να είναι πολύ ευτυχής για τη μη ψήφου εμπιστοσύνης, ίσως περισσότερο από ό, τι σας ταπεινή ανταποκριτή. ;-)

Václav Klaus, ο οποίος είναι απλώς άλλη μια εγγύηση ότι τίποτα δεν μπορεί να συμβεί πολύ άσχημα, θα δεχτεί την παραίτηση Topolánek και αύριο θα έχει το δικαίωμα και την ευχαρίστηση να επιλέξει ένα νέο πρωθυπουργό, ο οποίος θα προσπαθήσει να περάσει ένα άλλο ψήφο εμπιστοσύνης στο Κοινοβούλιο. Αυτό είναι ένα πρότυπο ακολουθία των γεγονότων που δεν προκαλεί έκπληξη το πολιτικό μας σύστημα, σε κάθε λογική. Επίσης, είναι εντελώς άσχετη με το σημερινό παγκόσμιο οικονομικό χάος, παρά φορτία ηλίθια ή επιλήψιμο ανέντιμη δημοσιογράφους που δείχνουν διαφορετικά (πλήρης δημοσιογραφική αποβλήτων: θα πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά ότι είναι μαλακίες μέχρι την πραγματοποίηση αυτής).

Η σοσιαλιστική αντιπολίτευση έχει προσπαθήσει να κάνει το ίδιο πράγμα 4 φορές τα τελευταία δύο χρόνια και ο λόγος για τον οποίο πέτυχαν αυτή τη φορά έχει σχέση με κάποια πολύ τοπικά και προσωπικά ζητήματα και τα άτομα που δεν είναι γνωστά εκτός της Τσεχικής Δημοκρατίας. Η ψήφος εμπιστοσύνης δεν έχει μειώσει τις πιθανότητες ότι η Τσεχική γερουσία θα περάσει η Συνθήκη της Λισαβόνας (αναμένεται εκδίκηση της συντηρητική Γερουσία για την προ-Λισσαβόνας σοσιαλιστές!) Αλλά αυτό είναι σίγουρα δεν είναι από μόνο του μια καταστροφή. Με το ντόμινο, τα γεγονότα που μπορούν επίσης να σταματήσει τις ΗΠΑ σύστημα ραντάρ (η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με σκληρή εμπόδια στις ΗΠΑ, πολύ).

Η χειρότερη κατάσταση θα προκύψει, εάν ο κ. Paroubek, το λίπος σοσιαλιστής ηγέτης της αντιπολίτευσης, θα αποτελέσει τον νέο πρωθυπουργό. Αλλά μια τέτοια περίπτωση δεν θα ήταν μια "κρίση" είτε. Πρώτα από όλα, έχουμε ήδη επέζησε ενός έτους ή, όταν αυτό το τόσο ηλίθιος ήταν ο επικεφαλής της κυβέρνησής μας. Δεύτερον, δεν θα ήταν μια "κρίση", αλλά μάλλον μια χρόνια, χρονικά κατανεμημένα, ανθεκτικές, αλλά δεν θανατηφόρο πρόβλημα για την πατρίδα μας.

Σε κάθε περίπτωση, δεν έχει γίνει ακόμη ο πρωθυπουργός και ο ίδιος έχει ήδη δηλώσει ότι επιθυμεί την τρέχουσα ή παρόμοια κυβέρνηση να ολοκληρώσει την Προεδρία της ΕΕ ( "στην Πολιτεία της παραίτησης»), διότι το κόμμα του (για εστίαση σε Dodgers των πληρωμών και τις ανάλογες τμήματα του εκλογικού σώματος, σύμφωνα με τα δικά του λόγια) είναι κατανοητό σε θέση να εκπληρώσει οποιαδήποτε από αυτές τις εργασίες.

Topolánek τα λόγια του

Εν τω μεταξύ, η Τσεχική πρωθυπουργός κ. Mirek Topolánek έχει σχολιάσει τις ανεύθυνες πολιτικές της διοίκησης Obama: βλ. π.χ. το Google News ή Η εφημερίδα New York Times.

Πρώτα από όλα, μεταφραστής μεταφρασμένα εσφαλμένα Topolánek την πρόταση που είχε αρχικά δηλώσει ότι "θα είναι πάντα κάποιος αγοράσει ομόλογα των ΗΠΑ". Η μεταφράστρια είπε ότι "πάντα κάποιος θα αγοράσει τις βόμβες και τα όπλα των ΗΠΑ σε γενικές γραμμές". Αυτό ήταν ένα διασκεδαστικό λάθος που διορθώθηκε πριν από την WW ΙΙΙ άρχισε. :-) Με την ευκαιρία, Czechia είναι από τις κορυφαίες εξαγωγείς όπλων, επίσης.

Ακόμη πιο σημαντικό, έχει επίσης γράψει ότι Topolánek θεωρεί Obama πολιτικές της να είναι ένας «δρόμος για την κόλαση".

Λοιπόν, αν είστε ανάγνωση αυτό το άρθρο με στόχο την κλιμάκωση της διπλωματικής έντασης μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, ή αν θέλετε να βλάψει την επιρροή της Τσεχικής Δημοκρατίας, στο διεθνές πλαίσιο, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι Topolánek έχει κατά πάσα πιθανότητα δεν χρησιμοποιούνται αυτές τις λέξεις. Και θα πρέπει να σταματήσετε ανάγνωση αυτή τη στιγμή.

Εάν είστε ανοιχτόμυαλοι αναγνώστης ποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για την πραγματικότητα, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο κ. Topolánek πιθανότατα δεν είπε ότι οι πολιτικές που ήταν "δρόμος για την κόλαση". Φαντάζομαι ότι τουλάχιστον στον ιδιωτικό πλαίσιο, μπορεί να έχουν πει ότι ο συνδυασμός των ερεθισμάτων και η προστατευτική & "Buy American" πολιτικές (και τους κηρυχθεί "μονιμότητα"!) Επαναλάβουμε τα λάθη της δεκαετίας του 1930 και είναι ένα "δρόμο προς την το μαλάκα "(" cesta κάνουμε prdele ") ή" ένας τρόπος για να το crapper "(" cesta κάνουμε hajzlu "). Και το δικαίωμα δεκάρα! :-)

Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να προβλεφθεί με βάση μου επεκταθεί γλωσσικές γνώσεις του πρωθυπουργού γνώμες και πολύχρωμο λεξιλόγιο. :-) Παρεμπιπτόντως, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Barroso φαίνεται να συμφωνεί με Topolánek.

Είμαι από τους ανθρώπους που είχαν ήδη την παρακολούθηση της κατάστασης της οικονομίας και γι 'αυτό rhetorics κατά τη διάρκεια της προηγούμενης ύφεσης, από το σπάσιμο της «φούσκας» της τεχνολογίας για την πτώση της Enron. Η οικονομία της ήταν να τονωθεί - κυρίως από την μικρή μείωση των φόρων »για την πλούσια", που ήταν μια σχετικά (σε σχέση με την παρούσα ιδέες) συνετή προσέγγιση του George W. Bush. Η ιδέα ήταν πάντα ότι η αύξηση του χρέους μπορεί να επιστραφεί κατά τα καλύτερα χρόνια. Έως ένα συγκεκριμένο ποσό, η οικονομία μπορεί να παράσχει στα εν λόγω σχέδια παράτυπων δαπανών, αν είσαι σοφός ή μη.



Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη, μεγαλύτερη ύφεση που τέθηκε περίπου 7 χρόνια αργότερα. Εάν υποθέσουμε ότι ο αριθμός αυτός είναι μια ρεαλιστική εκτίμηση της συχνότητας της ύφεσης παρόμοια, το επιτόκιο με το οποίο το χρέος των ΗΠΑ έχει αυξηθεί ήταν σαφώς πάνω από τις μακροπρόθεσμες δυνατότητες της οικονομίας των ΗΠΑ να το επιστρέψετε.

Όπως και ο Πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Harvard, και μάλιστα πολύ πιο πρόσφατα, ο Larry Summers έδωσε πολλές συζητήσεις για τους κινδύνους της αύξησης του χρέους των ΗΠΑ. 400 δισεκατομμύρια δολάρια, αποτελούσε ένα τεράστιο έλλειμμα που απειλεί την ίδια την υγεία της αμερικανικής κοινωνίας. Εντελώς ξαφνικά, Summers Obama είναι η αρχή της οικονομικής βοήθειας που έχει διαπιστώσει ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού να είναι μεγαλύτερη κατά ένα παράγοντα από πέντε ή έτσι. Και έχει να σκάσε.

Richard Feynman ήταν μπροστά από την εποχή του, όταν ισχυρίστηκε, κατά τη δεκαετία του 1980, οι αριθμοί σαν ένα τρισεκατομμύριο δεν θα πρέπει πλέον να ονομάζεται "αστρονομικά" μόνο και μόνο επειδή είναι μικρότερο από το έλλειμμα των ΗΠΑ. Θα πρέπει να ονομάζεται "οικονομική" αριθμούς. :-)

Ξέρεις, ο Larry, πριν από τέσσερα χρόνια coughed σας μέχρι $ 50 εκατ. για την απεχθής και ανέντιμη φεμινιστική σκύλες, αλλά τώρα μιλάμε για τρισεκατομμύρια. Η αλλαγή στη σειρά του μεγέθους εκτίμηση αυτή δεν φαίνεται πολλά υποσχόμενη για μένα.

Είναι πράγματι ο Δρ Summers, θεωρώντας ότι οι αριθμοί δεν είναι πλέον μεγάλη σημασία; Μήπως παράγοντα πέντε αλλάζει τίποτα στην εκτίμηση της πραγματικότητας; Πριν από πέντε χρόνια, το αμερικανικό έλλειμμα του προϋπολογισμού ήταν απλά άλλη μια μαστίγιο ότι διάφορες Μπους-haters χρησιμοποιούσαν για να "κερδίσει το σκυλί". Όταν Obama είναι στο Λευκό Οίκο, οι άνθρωποι αυτοί ξαφνικά σιωπηλή ακόμη και αν το "αμάρτημα" ήταν επί πέντε. Είναι δίκαιο να πούμε ότι αυτή η υποκρισία είναι στατιστικά σημαντική, ακόμη και σύμφωνα με τα πρότυπα φυσική σωματιδίων; ;-)

Αυτό που ενδιαφέρει εδώ δεν είναι το όνομα του Προέδρου των ΗΠΑ ή το κόμμα του, αλλά η ικανότητα της χώρας για τη ρύθμιση των χρεών. Τώρα, το εμπορικό έλλειμμα (το άλλο τμήμα της «δίδυμα ελλείμματα») θα μειωθεί, διότι οι εισαγωγές έχουν μειωθεί δραματικά. Όμως, το γεγονός αυτό συνδέεται με τον εξίσου μειωμένη ικανότητα της αμερικανικής οικονομίας να παράγει τα πράγματα και να πληρώσει το χρέος. Όταν η αύξηση του ΑΕΠ αποδόσεις στις μακροπρόθεσμες τιμές, το εμπορικό έλλειμμα θα είναι τεράστιο για μία ακόμη φορά (στην περίπτωση που δεν το δολάριο μειώνεται κατά ένα παράγοντα από δύο ή περισσότερες, πράγμα που θα οδηγήσει σε έξοδο από τα ομόλογα, και εγώ).

Η συχνότητα των οικονομικών γεγονότων που προβάλλονται ως "εξαιρετικό" αρκεί για να δικαιολογήσει τα προγράμματα έκτακτων δαπανών έχει γίνει τόσο πολύ ώστε δεν είναι πλέον υγιής για να καλέσετε ή ειλικρινής αυτά τα γεγονότα "εξαιρετική". Επί της ουσίας οι πολιτικοί θα πρέπει να εγκαταλείψουν αυτά τα θεαματικά φουσκωμένα, παραπλανητικές επίθετα. Επίσης, δεν φαίνεται ότι είναι πολιτικά ορθό στις ΗΠΑ να είναι πολιτικός υπεύθυνος αυτών των ημερών. Αντίθετα, είναι πολιτικά ορθό να εγκρίνουν τις ανεύθυνες πολιτικές Obama γιατί οποιαδήποτε άλλη στάση είναι, δυστυχώς, που προβάλλεται ως βλασφημία, δηλαδή αμφιβολίες σχετικά με την εθνική Μεσσίας.
οικονομική κρίση..!?!
(Ξένη δημοσίευση)-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ- ΚΟ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ- DT K. BOTOPOULOS ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΩΝ 2007-2013
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΤΟΜΕΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Στρασβούργο, 25 Μαρτίου 2009

ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΩΝ 2007-2013

Με αφορμή τη σημερινή ψήφιση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της έκθεσης Β?ge για την αναθεώρηση των δημοσιονομικών προοπτικών 2007-2013, ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και εισηγητής της Σοσιαλιστικής Ομάδας για τον κοινοτικό προϋπολογισμό 2010, Κώστας Μποτόπουλος, έκανε την ακόλουθη δήλωση: "Η ΕΕ αντιμετωπίζει σήμερα πρωτοφανών διαστάσεων προκλήσεις: μια σειρά κρίσεων (οικονομική, χρηματοπιστωτική, ενεργειακή) συνέπεσαν με την εμφάνιση και αρχή υλοποίησης νέων πολιτικών προτεραιοτήτων (ενέργεια, κλιματική αλλαγή). Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει υποχρέωση να λάβει υπόψη του τα νέα δεδομένα και να δώσει απαντήσεις. Ωστόσο, οι νέες προκλήσεις δεν θα πρέπει να μεταβάλουν την ισορροπία μεταξύ των βασικών κατηγοριών του σημερινού δημοσιονομικού πλαισίου, το οποίο διαμορφώθηκε ύστερα από εντατικές διαπραγματεύσεις με βάση διεξοδική ανάλυση των αναγκών και εντοπισμό των πολιτικών προτεραιοτήτων για μια ολόκληρη περίοδο. Επίσης, δεν θα πρέπει να θέσουν σε κίνδυνο υπάρχουσες προτεραιότητες και παραδοσιακές πολιτικές της Ένωσης (κοινή αγροτική πολιτική, περιφερειακή πολιτική, πολιτική συνοχής). Μια πραγματικά ευρωπαϊκή απόκριση στις κρίσεις απαιτεί στοχευμένα και συντονισμένα νομοθετικά και δημοσιονομικά μέτρα σε διεθνές επίπεδο και όχι πρόσκαιρες διευθετήσεις, όπως η αξιοποίηση των "περιθωρίων" (αχρησιμοποίητων κονδυλίων) του προϋπολογισμού, η οποία μπορεί να υπονομεύσει τη σταθεροποιητική λειτουργία και τον εγγυητικό ρόλο του δημοσιονομικού πλαισίου.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε άκρως σημαντική για την Ελλάδα τροπολογία της Σοσιαλιστικής Ομάδας για τη διαγραφή από την έκθεση πρότασης σχετικά με τη χρηματοδότηση νέων προτεραιοτήτων με χρήματα από τις κατηγορίες 1β (συνοχή) και 2 (αγροτικά), ενώ απέρριψε τροπολογία των Πρασίνων για αλλαγή του χαρακτήρα της γεωργικής πολιτικής. Ειδικά για τους σοσιαλιστές ιδιαίτερης σημασίας προτεραιότητες, όπως φαίνεται σε σειρά τροπολογιών που υποστηρίξαμε, είναι η απασχόληση, η πράσινη ανάπτυξη, η στήριξη της πραγματικής οικονομίας και της πραγματικής σύγκλισης. Ώστε η κρίση να αποτελέσει αφετηρία νέου πολιτικού ξεκινήματος".

Απολογισμός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με τη συμμετοχή του Τσέχου Πρωθυπουργού
(Σύνοδος Ολομέλειας)
Ευρωπαϊκό Συμβούλιο - 25-03-2009 - 12:32

Τον απολογισμό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που έλαβε χώρα στις 19 και 20 Μαρτίου στις Βρυξέλλες, έκανε σήμερα το πρωί στο ΕΚ ο Τσέχος Πρωθυπουργός Mirek TOPOLÁNEK. Ακολούθησε συζήτηση με τη συμμετοχή των ευρωβουλευτών. Υπενθυμίζεται ότι κεντρικό θέμα της πρόσφατης συνόδου κορυφής ήταν η αντιμετώπιση της διεθνούς οικονομικής κρίσης.

Ο Πρόεδρος του ΕΚ

Αναφερόμενος στην αδυναμία της κυβέρνησης της Τσεχίας να αποσπάσει χθες ψήφο εμπιστοσύνης από την Κάτω Βουλή της χώρας, ο Πρόεδρος του ΕΚ τόνισε ότι το γεγονός αυτό "δεν θα πρέπει να επηρεάσει το έργο της τσεχικής προεδρίας". "Υποστηρίζουμε τον Τσέχο Πρωθυπουργό, τον προεδρεύοντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις προσπάθειές του να στεφθεί με επιτυχία η τσεχική προεδρία", δήλωσε ο Hans-Gert PÖTTERING.


Ο Προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Ο Τσέχος Πρωθυπουργός Mirek TOPOLANEK διαφώνησε με τις εκτιμήσεις όσων θεωρούν ότι η ΕΕ δεν αντιμετωπίζει αρκετά δυναμικά τη χρηματοπιστωτική κρίση, επισημαίνοντας τα 400 δισ. ευρώ που διέθεσαν τα κράτη μέλη για την οικονομική ανάκαμψη καθώς και τα 5 δισ. ευρώ για τη χρηματοδότηση υποδομών στους τομείς της ενέργειας και των κλιματικών αλλαγών. Υπογράμμισε ακόμη την απόφαση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων σχετικά με την ανάγκη καλύτερης ρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής

Από την πλευρά του ο Πρόεδρος της Επιτροπής τόνισε ότι διαψευστήκαν οι Κασσάνδρες, καθώς το πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο "απέδειξε ότι είναι ικανό να λαμβάνει σημαντικές αποφάσεις παραμένοντας ενωμένο". Αφού αναφέρθηκε και εκείνος στα κονδύλια που διατίθενται για την αντιμετώπιση της κρίσης, ο Πορτογάλος πολιτικός συμφώνησε με τον προλαλήσαντα σχετικά με την ανάγκη "φιλόδοξων μεταρρυθμίσεων" στο χρηματοπιστωτικό τομέα.

Οι πολιτικές ομάδες

Θα πρέπει να συντονιστούμε και εφεξής να δουλεύουμε σαν ομάδα, τόνισε ο κ. Joseph DAUL (ΕΛΚ-ΕΔ, FR). Πρόσθεσε δε ότι για ζητήματα, όπως η ενέργεια, οι κλιματικές αλλαγές, η ασφάλεια και η άμυνα, "οι εθνικές λύσεις δεν αρκούν πια". Αφού τάχθηκε κατά της λήψης "σοσιαλιστικών μέτρων", έκανε λόγο για την ανάγκη διασφάλισης περισσότερης ανάπτυξης, ευημερίας και απασχόλησης.

Ο Martin SCHULZ (ΣΕΚ, DE) επέκρινε τον Mirek TOPOLANEK διότι "ανέπτυξε σήμερα προτάσεις αντίθετες από αυτές του Βρετανού Πρωθυπουργού, ενός μεγάλου ηγέτη". Κάλεσε ακόμη όλα τα κράτη μέλη ανεξαιρέτως να επωμιστούν τις ευθύνες τους και ζήτησε να τεθεί η απασχόληση στο επίκεντρο των προγραμμάτων για την οικονομική ανάκαμψη.

Με αφορμή την χρηματοπιστωτική κρίση, η ΕΕ δεν θα πρέπει να εγκαταλείψει τους στόχους της, όπως η ευελιξία με ασφάλεια στην εργασία και η πράσινη ανάπτυξη, τόνισε ο κ. Graham WATSON (ΦΙΛ, UK). Κατά την άποψή του, απαιτούνται κανόνες και εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος αλλά και αντικυκλικά μέτρα.

Ο κ. Adam BIELAN (ΕΕΕ, PL) συνεχάρη τον Τσέχο Πρωθυπουργό για τις μέχρι σήμερον επιδόσεις τις προεδρίας της χώρας του. Τον κάλεσε όμως να αναλάβει πρωτοβουλίες με στόχο τη βελτίωση των σχέσεων της ΕΕ με τους ανατολικούς γείτονές της.

Πέραν της βελτιωμένης εποπτείας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, ο κ. Claude TURMES (ΠΡΣ/ΕΕΣ, LU) ζήτησε την ενίσχυση του κοινωνικού ιστού με προγράμματα υπέρ των νέων και των απόρων.


Ο κ. Vladimír REMEK (ΕΕΑ/ΠΒΧ, CZ) συμφώνησε ότι "χρειάζεται ένα κλίμα χρηματοπιστωτικής σταθερότητας". Πρόσθεσε όμως ότι "δεν θα πρέπει να υποστηριχθούν οι αχόρταγοι αλλά αυτοί που πλήττονται περισσότερο".

"Γενικόλογα" είναι, σύμφωνα με την κ. Hanne DAHL (Α/Δ, DK), τα συμπεράσματα του πρόσφατου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Κατά την άποψή της, δεν υπάρχει βούληση ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Αναφ. : 20090324IPR52501
Sueddeutschezeitung.de25.03.2009 14:19 Uhr

Topolanek-ΕU

By Craig Whitlock Με Craig Γουίτλοκ
Washington Post Εξωτερικής Υπηρεσίας
Τετάρτη, 25 Μαρτίου 2009? 3:04 μμ

ΒΕΡΟΛΙΝΟ, Μάρτιος 25 - Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σήμερα Obama άρπαξαν την διοίκηση της οικονομικής πολιτικής, καλώντας το τεράστιο έλλειμμα των δαπανών και των τραπεζικών bailouts "ένα δρόμο προς την κόλαση."
Τα σχόλια από Mirek Topolanek, ο πρωθυπουργός της Τσεχικής Δημοκρατίας, η οποία κατέχει την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ, ορισμένες startled αξιωματούχων των ΗΠΑ και της Ευρώπης, που είναι απασχολημένες με την προετοιμασία της επίσκεψης του Obama τον επόμενο μήνα σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, συμπεριλαμβανομένης της Πράγας.
Τον τόπο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, στη Γαλλία, εγκατέλειψε Topolanek διπλωματική λεπτότητα και καταραμένος Ουάσιγκτον για την έγκριση του $ 787 δισ. το πακέτο οικονομικών κινήτρων, τα οποία, όπως είπε ενθαρρύνονται "προστατευτισμού" εμπορικές πολιτικές. Είπε Ουάσιγκτον στη συνολική στρατηγική για τον τερματισμό της ύφεσης θα πλημμύρας παγκόσμιες αγορές με πάρα πολλά δολάρια και να οδηγήσει σε μεγαλύτερα προβλήματα στο μέλλον.
"Όλα αυτά τα μέτρα, αυτούς τους συνδυασμούς και μονιμότητας, είναι ο δρόμος για την κόλαση," είπε Topolanek. "Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έλαβαν το σωστό δρόμο."

Topolanek της κριτικής ήρθε μόλις μία ημέρα μετά από την κυβέρνησή του στην Πράγα είχε ανατραπεί από μια "μη ψήφου εμπιστοσύνης από τους νομοθέτες της αντιπολίτευσης στο τσεχικό κοινοβούλιο. Αν και ο πρωθυπουργός θα παραμείνει για την ώρα, ο επισφαλής θέση στο σπίτι ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσον θα μπορούσε να παραμείνει αποτελεσματικό με την ΕΕ μέχρι τον πρόεδρο της χώρας εξάμηνη θητεία λήγει στο τέλος του Ιουνίου.
"Νομίζω ότι αυτό ήταν απλά μια προσπάθεια να αποδείξει ότι η δύναμη εξακολουθεί να πρέπει να λαμβάνει υπόψη της και δεν είναι το περπάτημα-νεκρός πολιτικός», είπε ο Κατίνκα Barysch, αναπληρωτής διευθυντής στο Κέντρο Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης, ένα think tank Λονδίνο. "Για να βγει με τα όπλα του Blazing φαίνεται λίγο παράξενο."
Topolanek τα λόγια του, ωστόσο, τόνισε ότι ένα θεμελιώδες χάσμα εξακολουθεί να υφίσταται μεταξύ της Ουάσινγκτον και πολλές ευρωπαϊκές χώρες κατά τον καλύτερο τρόπο για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν πιεστεί ευρωπαίους ομολόγους δαπανούν σημαντικά περισσότερο δημόσιο χρήμα σε μια προσπάθεια να αναζωογονήσει την οικονομική ανάπτυξη και το παγκόσμιο εμπόριο. Ορισμένες χώρες, υπό την ηγεσία της Γερμανίας, έχει αντισταθεί σθεναρά, προβλέποντας ότι μια τέτοια διαδρομή θα μπορούσε να οδηγήσει σε ασταθή χρεών και ανεξέλεγκτη λειτουργία του πληθωρισμού.
Πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου, κ. Jean-Claude Juncker, ο οποίος επικεφαλής ενός συντονιστικού οργάνου των χωρών που χρησιμοποιούν το ευρώ, είπε ευρωπαϊκές χώρες είχαν ήδη περάσει αρκετός για να μεταβείτε έναρξη των οικονομιών τους.
"Η Ευρωπαϊκή ερέθισμα της μυϊκής δύναμης, τα σχέδια, είναι απαιτητική, είναι σημαντική σε όγκο και σε ποιότητα," Juncker δήλωσε την Τετάρτη σε μια συνέντευξη με τη Γαλλία, την Ευρώπη του Radio 1. Είπε ότι υπήρχε "δεν τίθεται θέμα" ότι η ΕΕ θα απορρίψει αιτήματα Obama να δαπανήσουν περισσότερα.

Obama αρχίζει την διατλαντική αποστολή την επόμενη εβδομάδα με μια στάση στο Λονδίνο για μια σύνοδο κορυφής της Ομάδας των 20 βιομηχανικών χωρών οδηγούν. Πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες είπαν ο πρωταρχικός στόχος της διάσκεψης κορυφής θα πρέπει να είναι να επιβάλει μεγαλύτερη ρύθμιση και εποπτεία των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών αγορών, αντί για περισσότερο τις δημόσιες δαπάνες.
Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, του οποίου η χώρα θα φιλοξενήσει τη σύνοδο κορυφής G-20 την επόμενη εβδομάδα, το ρήγμα downplayed Τετάρτη και δήλωσε υπήρχε χώρος για να φιλοξενήσει και τους δύο στόχους. Μπράουν προσπάθησε να μεσολαβήσει διαφορές μεταξύ Ουάσιγκτον, το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σε αποδόσεις πάνω από την ημερήσια διάταξη της συνόδου κορυφής.
«Αυτό που προτείνουμε είναι ότι έχουμε, μαζί, να δούμε τι έχουμε κάνει μέχρι τώρα και σωρευτικά," είπε σε μια συνέντευξη με την Wall Street Journal την Τετάρτη κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στις Ηνωμένες Πολιτείες. "Και θα δείτε μια συναίνεση, δεν διαφωνεί σε αυτό."
Όμως, οι 27 χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν δυσκολία εκφράζονται με μία φωνή.
Topolanek την ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξόργισε ορισμένους νομοθέτες, οι οποίοι τον rebuked εικάζεται ότι όλα τα μέλη της ΕΕ συμφώνησαν με την σκληρή κριτική της Ουάσιγκτον, ή τον τρόπο με τον οποίο θα παραδοθεί.
"Ακόμα δεν έχουν καταλάβει ποιο είναι το έργο της η Προεδρία της ΕΕ", δήλωσε ο Martin Schultz, γερμανός νομοθέτης και ηγέτης του Σοσιαλιστικού μπλοκ στο Κοινοβούλιο.
Topolanek έσπευσε επιστροφή στην Πράγα, μετά την ομιλία του την τάση να μειωθεί το δημόσιο. Άλλα Τσεχική υπαλλήλων σημασία κατηγόρησε τις παρατηρήσεις του και μεταφραστές για να τους ήχο αυστηρότερα από ό, τι προβλεπόταν.
"Ήμουν εκεί και να ακούσει την ομιλία του στη τσεχική και ποτέ δεν αναφέρεται η λέξη« κόλαση »,« Αλέξανδρος Vondra, την Τσεχική αναπληρωτής πρωθυπουργός, δήλωσε στους δημοσιογράφους στο Στρασβούργο.
Ανταποκριτριών Edward Cody στο Παρίσι συνέβαλαν σε αυτή την έκθεση.

© 2009 The Washington Post Company © 2009 The Washington Post Company




Κ. José Manuel Barroso, προειδοποίησε Τσεχική πολιτικοί χθες ότι η Συνθήκη ΕΕ "δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως όπλο για την εγχώρια ζητήματα".
"Η Τσεχική Δημοκρατία έχει υπογράψει τη συνθήκη και έτσι η Τσεχική Δημοκρατία έχει την υποχρέωση να επικυρώσουν. Ελπίζω πραγματικά ότι αυτή η εγχώρια, πολιτική ανάπτυξη δεν χρησιμοποιείται ως μέσο για να θέσει σε αμφισβήτηση τη συνθήκη", είπε.
"Απόρριψη θα χρησιμεύσουν μόνο για την πρόκληση βλάβης σε άλλες χώρες της Ένωσης. 27 κράτη μέλη έχουν υπογράψει τη συνθήκη και η συμφωνία αυτή πρέπει να γίνει σεβαστή".
. Τα λόγια του κ. Barroso αποσκοπούν στην Τσεχική Πρόεδρε, Vaclav Klaus, ένθερμος αντίπαλος της Συνθήκης της Λισαβόνας, και ένα βασικό στοιχείο της Τρίτης ψηφοφορία μη εμπιστοσύνης εναντίον της κυβέρνησης υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού, Mirek Topolanek.
Η πτώση του κ. Topolanek παρέχει μια πολιτική ευκαιρία για τον Πρόεδρο Klaus και σημαίνει ότι η τσεχική επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας, είναι πλέον πιθανό να έρθουν μετά από δεύτερο δημοψήφισμα της Ιρλανδίας.
Alexandr Vondra, την Τσεχική αναπληρωτής πρωθυπουργός παραδέχθηκε ότι η πολιτική κρίση θα μπορούσε να σημαίνει μια βόλτα για ανώμαλο Συνθήκης ΕΕ.
"Θα είναι πολύ πιο δύσκολο τώρα να πείσουμε τον κόσμο να ψηφίσει υπέρ", είπε. "Οι τρέχουσες εξελίξεις που περιπλέκουν την κατάσταση. Δεν θα είναι εύκολο."
" Declan Ganley, ηγέτης της Libertas, μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία κατά του κόμματος της Συνθήκης της Λισαβόνας, δήλωσε: «Ο κ. Barroso, μια unelected γραφειοκράτης, είναι ακόμη μια φορά επιχειρεί να νταής σε άλλο κράτος μέλος επικυρώνει την αντι-δημοκρατική Συνθήκη της Λισαβόνας. Πρόκειται για το επόμενο κλιμάκιο του εκστρατεία πίεσης προς τον ιρλανδικό λαό να αλλάξουν την δημοκρατική βούληση. "
Κάθε ερωτηματικό πάνω ή καθυστέρηση στην τσεχική επικύρωση μπορεί επίσης να θέσει σε κίνδυνο ένα δεύτερο ιρλανδικό δημοψήφισμα για τη Συνθήκη ΕΕ, που προγραμματίζεται για τον Οκτώβριο.
Μόνιμοι υπάλληλοι και διπλωμάτες είναι πρόθυμοι να βεβαιωθείτε ότι όλες οι χώρες της ΕΕ έχουν επικυρώσει τη Συνθήκη της Λισαβόνας ως μέσο για την πίεση που ασκείται η ιρλανδική να ανατρέψει τον Ιούνιο 2008 Δεν σε δεύτερο δημοψήφισμα.
Michael Martin, η ιρλανδική υπουργός Εξωτερικών είπε: "Αυτό είναι λίγο πιο περίπλοκη από όσο θα αναμενόταν.", ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών, εξέφρασε επίσης φόβους για το μέλλον της Συνθήκης.
"Αυτό που συνέβη στην Τσεχική Δημοκρατία και πάλι πονάει βεβαιότητα ότι θα έχουμε τη Συνθήκη της Λισαβόνας», είπε.